Al je talenten inzetten. Innerlijk evenwicht ontwikkelen. In je kracht staan. Je passie volgen. Doe jij het al? Bedrijven moedigen het aan. Als je goed in je vel zit gaan de prestaties als vanzelf omhoog. Tenzij je natuurlijk ontdekt dat je eigenlijk kunstenaar wilt zijn of boswachter. Maar daar kan je je hypotheek niet van betalen en je studerende kinderen.
Het managementteam zit in een kring, zonder tafels. Om beurten vertelt iedereen hoe hij 'erin zit'. Marga van het veranderteam vraagt: 'Wat is je passie, waar droom je van?' Niet iedereen is eerlijk. Alleen Tony Soprano vertelde oprecht over zijn dromen en hoe verliefd hij was op zijn psychiater. Sinds de depressieve maffiabaas in therapie ging, zijn nog meer mannen in de VS voor de eerste keer naar de psychiater gegaan. Ook veel Nederlandse manager zijn meer dan ooit openlijk geïnteresseerd in zichzelf.
Ontdekkingsreis
Veel mannen, managers met een technische opleiding, die de 40 passeren bereiken het punt waarop ze zeggen 'Is that all there is' en zoeken naar meer. Ze ontdekken de mens als object van studie en zingeving. Hun interesse wordt gewekt door hun kinderen, hun medewerkers en de cursussen die ze volgen. Altijd zijn ze bezig geweest met de techniek, met cijfers, resultaten. Met één bepaalde training krijgen ze meer zicht in zichzelf en hun medemens. Iedereen profiteert ervan. Nu zijn eindelijk ook gevoelens en relaties belangrijk en bespreekbaar.
Amateurs
Tot zover alleen maar winst. Een manager met zowel oog voor de taak als de relatie heeft meer mogelijkheden. Maar steeds vaker lijken doel en middel verwisseld. Je kent vast wel zo'n manager die doorslaat naar het andere uiterste. Net als kettingrokers die als ze stoppen fanatiek anti zijn. De aandacht voor de mens neemt dan komische vormen aan. Managers verdiepen zich als amateurpsychologen in zichzelf. Medewerkers krijgen trainingen en coaches aangeboden om ook naar zingeving te zoeken, hun passie te vinden en gelukkig te worden. Dit gaat vergezeld van teambuildingsactiviteiten, vrijwilligerswerk en stoelmassages.
Wil je erover praten?
De psychoanalyse is afgeschaft omdat niet aangetoond kan worden dat het helpt. De psychiater van Tony Soprano werd verweten dat ze hem had geholpen een betere crimineel te zijn. Wat wetenschappelijk wel is bewezen is dat mensen gelukkiger worden als ze iets maken, of voor een ander zorgen. Wist je dat mensen gelukkiger zijn als ze 100 euro uitgeven voor een ander dan voor zichzelf? Wist je dat de kwaliteit van leven van mensen met een ernstige ziekte beter is als ze die ziekte ontkennen en er niet over praten? Wist je dat je slachtoffers van een ramp niet te snel moet confronteren met slachtofferhulp omdat 'erover praten' de persoonlijke verwerking van het trauma belemmert? Ken je de regel: alles waar je energie in stopt wordt groter?
Ik over wij
Eén van de managers in de kring antwoordde op de vraag van Marga: 'Ik droom ervan dat ik mooie dingen maak samen met mijn medewerkers, dat we trots zijn op wat we maken en hoe we elkaar daarbij helpen.'
Aart beschrijft het weer geweldig grafic. Met name het aspect van die aangeboden coaching en amateuristische zelf psycho-analytische 'gedoe'. Tenminste, ik noem het gedoe.
Het jammere is namelijk dat wanneer je roept 'coachen', even als voorbeeld, dat je geen blauwdruk hebt waar je naar toe kunt coachen. Immers, ze hebben als manager allemaal een trucje geleerd en herhalen dat eindeloos. Of dat trucje nu wel helemaal in lijn is met wat zij in zich hebben, dat wordt zelden duidelijk.
Het tweede, dat 'Managers verdiepen zich als amateurpsychologen in zichzelf.'??? Je komt immers dezelfde visie en uitspraken steeds vaker tegen, valt mij op de voorbije maanden.
Dit laatste is mij een gruwel. Weer ziet men de commercie en plagieert elkaar naar dat het een lieve lust is en schermt weer met 'nieuwe verbeterede inzichten' Geen van die inzichten weet hoe de persoon er werkelijk uit ziet.
Wat de persoon latent in zich heeft, naast dat trucje wat zij of hij in de loop der jaren zich eigen heeft gemaakt. Aan de persoon zelf hoef je het niet te vragen want dan krijg je, heel begrijpelijk, een erg éigen' beeld geschetst.
Doen we even een assessje? dan is het maar een moment opname. Geen enkele weldenkende coach, geloof mij Aart, dat zijn er heel erg weinig,' zijn al lang tot die conclusie gekomen en zijn een totaal andere weg in geslagen.
Een weg waarbij ze wel een blauwdruk hebben om mee te kunnen werken en bijzonder zinvol bezig zijn. Je roeping, je passie en 'je Ding' vinden en doen. Dat kan alleen maar wanneer je weet wie en wat je werkelijk bent.
Dan kun je een hele heldere afweging maken of je 'HET' in je werk vinden kan....... of niet natuurlijk.
Over de auteur:
