· Architect van toekomstbestendige oplossingen om mensen & organisaties meetbaar met 70:20:10 oplossingen beter te laten presteren.
· Auteur van boeken met het doel hrd te versterken zoals '70:20:10 naar 100% performance', ‘Kostbaar Misverstand; van training naar business improvement’ en ‘Liever (g)een training’.
· Samen met Charles Jennings en Vivian Heijnen heb ik het 70:20:10 Institute opgericht om dit gedachtegoed in cocreatie met onze collega's in de wereld te verspreiden en te verbeteren.
In de hr(d) wereld lijkt 70:20:10 de nieuwe norm. In het kielzog hiervan ontstaat een eigen jargon met gesprekken over dienstverlening van hr(d) in de vorm van getallen: ‘Is dit een 70-activiteit, een 20 of 10+?’ Dit lijkt verdacht veel op codetaal! Met als relevante vraag: ‘Wat is dé code van 70:20:10? Is het nieuwe dienstverlening met businessimpact of blijft alles bij het oude met 10+? Hoogste tijd om de code te kraken…
Is Max Verstappen ‘geboren’ als F1 coureur? Zijn het de genen waarin zijn potentieel als coureur is vastgelegd? Volgens de wetenschapper Anders Ericsson is het niets van dit alles. Niet het talent maar het jarenlang doelbewust trainen en oefenen (deliberate practice) bepaalt volgens het onderzoek van Ericsson het succes van Max. Dit gegeven zet de huidige talentindustrie op zijn kop.
Verwar leren in organisaties niet met het volgen van trainingen of e-learning (formeel leren). Mensen leren verreweg het meeste door te werken. Dit informele leren vindt plaats op de werkplek waar hrd uitblinkt door afwezigheid. Met het 70:20:10 referentiemodel kan hrd de dienstverlening uitbreiden door het informele én het formele leren te faciliteren. Ook in die volgorde en dat zet de wereld van leren op zijn kop met 70:20:10 zoals bedoeld.
De belangstelling voor 70:20:10 is groot. Tegelijkertijd blijkt dat het niet meevalt om leren in organisaties te baseren op de methodiek van 70:20:10. Dat is de reden waarom wij vijf nieuwe rollen voor hr(d)-professionals introduceren om 70:20:10 zoals bedoeld te implementeren. Zodat hr(d) de dienstverlening uitbreidt door behalve het formele leren (10) ook het (beter) leren (samen)werkenop een eigentijdse manier te ondersteunen (70 en 20).
Is hrd wel op de toekomst voorbereid? Kunnen we doorgaan met de huidige rollen, taken en dienstverlening uit de 20ste eeuw, terwijl de wereld om ons heen verandert? Het is nu de tijd om mee te veranderen. Ertoe bij te dragen dat hrd meer kan zijn dan de opleidingsadviseur door waarde toe te voegen met het 70:20:10-referentiemodel. Op weg naar de hrd’er als 70:20:10-Expert als business partner.
Is het te mooi om waar te zijn? Dat de leerfunctie702010 benut om de dienstverlening uit te breiden? Waardoor een positieve business case ontstaat en HR(D) op een vanzelfsprekende manier een plaats aan de managementtafel krijgt? Het lijkt inderdaad te mooi om waar te zijn. Maar het kán door 702010 toe te passen zoals bedoeld…
Bij de ontwikkeling van 70:20:10 trajecten is een bewuste keuze nodig om werken met leren te verbinden. Dat gaat verder dan het bekende toevoegen van leren aan het werk. Door ook op andere manieren werken en leren te combineren is ondersteuning van 70 en 20 effectiever.
De tijd haalt iedere business in. Dat geldt ook voor de traditioneel georganiseerde leerfunctie in organisaties. Was het in de vorige eeuw nog effectief om de focus te leggen op trainen. Tegenwoordig is dit niet meer voldoende. Niet meer het effectieve antwoord om vanuit de leerfunctie bij te dragen aan leren in organisaties ‘at the speed of performance’. Dat kan met 70:20:10.
Iedereen gebruikt tegenwoordig performance support. Wie rekent nog alles uit zijn hoofd? Wie organiseert zijn leven nog zonder elektronische agenda? Wie neemt er nog een kaart mee in de auto om een bestemming te bereiken? Performance support is al overal en altijd aanwezig. En door slimme technologie wordt mobile performance support de nieuwe trend. Inderdaad. Het gaat niet om mobile e-learning, maar om mobile performance support.
FFW88 typ je snel. De online communicatie is snel en goedkoop. Niet vreemd dat zoveel jongeren appen. Ze zijn 24/7 online als er wifi is. Maar is dat zo anders met volwassenen? Die onder de noemer werken 24/7 mails checken om zo bij te blijven. Wie heeft er meer last van social- of infobesitas: volwassenen die mails checken of jongeren die appen? Wat is APP-NORMAL?
HRD zit in de hoek waar de klappen vallen. Leren in organisaties heeft in de huidige crisis voor te veel (top)manager geen prioriteit met te vaak dalende budgetten als gevolg. Voor een belangrijk deel worden de problemen bij HRD veroorzaakt door het niet kunnen aantonen van meetbare toegevoegde waarde. HRD zal dus van deze situatie moeten leren. En welke organisatieonderdeel zou nu beter in staat moeten zijn om te leren dan HRD? Inderdaad: noblesse oblige.
Jaarlijks gaan opleiders naar de Learning Lane. Inspirerend en met veel ideeën om leren te verbeteren. Op zichzelf meer dan goed. Toch wringt er iets. Leren in organisaties staat onder druk en er ontstaat steeds meer de noodzaak om meetbare waarde te creëren. Laten we daarom vanaf volgend jaar met zijn allen naar de ‘performance lane’ gaan.
Veel professionals worden moe van het volgen van trainingen. Vaak levert het onvoldoende op. En als het zinvol is, dan blijkt de toepassing in de praktijk lastig. Daarom is het beter ook te kijken naar wat wordt geleerd door te werken. Om dat vervolgens slim te verbinden met minder en anders trainen. Met 70:20:10 wordt leren naar de werkplek gebracht en dat biedt nieuwe kansen voor managers, deelnemers én opleiders.
Waar mensen werken worden fouten gemaakt. Dat is nu eenmaal een gegeven. In de zorg willen wij als samenleving echter niet dat er fouten worden gemaakt. Willen artsen en verpleegkundigen zeker geen fouten maken. Willen patiënten al helemaal niet dat er fouten worden gemaakt.. Maar artsen en verpleegkundigen zijn geen machines. Wat staat ons nu te doen om vermijdbare schade te vóórkomen?
