Hebt u zich ook wel eens afgevraagd hoe u mensen – natuurlijk op een nette manier – ‘ja’ laat zeggen tegen uw voorstellen? En bent u soms gefrustreerd omdat ze uw ideeën afwijzen? Dan vindt u hier een interessante tip.
De beste, meest effectieve en meest efficiënte manier om een organisatie te ontwikkelen is het ontwikkelen van medewerkers. Een open deur? Ik denk het wel, helaas dat veel managers na het lezen van dit blog die deur meteen weer dichtgooien. Dus maar eens een poging ondernemen om die deur verder open te krijgen.
Als de Koningin ergens komt worden de stoepjes geveegd, tegels recht gelegd en alles krijgt een likje verf. Als je Koningin zou zijn, dan zou je denken dat het overal naar verf ruikt. Maar je bent de Koningin niet, je bent een manager en dan is het goed je af te vragen waar het bij jou naar ruikt.
Er zijn veel boeken geschreven over succes. Veel auteurs schreven, na al dan niet gedegen onderzoek, dikke boeken waarin ze de kenmerken voor succesvolle mensen opsomden in meer of minder regeltjes. In de meeste gevallen wisten de auteurs er een aardige boterham mee te verdienen, maar was het resultaat voor de lezers gering.
Medezeggenschap is een personeelsinstrument waarvan niemand het belang onderkent, maar waar toch vaak een te beperkte inhoud aan wordt gegeven.
Medezeggenschap bevordert het commitment en de betrokkenheid van medewerkers bij de organisatie.
Ze zeggen wel eens wil je loyaliteit? Neem dan een hond! Ze noemen het niet voor niets ‘trouwe viervoeters’. Het ideaal van veel bedrijven is loyale klanten. Want daardoor nemen de verkoopkosten af. Het is makkelijker zakendoen. Maar hoe bevorder je de loyaliteit van klanten?
Nu de vakantietijd er aan zit te komen (of is hij net voorbij) is het leuk om eens een metafoor te schrijven over de overeenkomsten tussen managen en op vakantie gaan. Beide activiteiten leiden vaak tot stress en, hoe kan het ook anders, vaak is de oorzaak vergelijkbaar.
Ik heb het niet zo begrepen op ethische discussies. Het probleem is dat wij allemaal een beetje anders over ethiek denken. Je komt er nooit uit. Helaas ontkom je er soms niet aan. Pas nog werden een aantal tips die ik in mijn salesblog "Hoe ga je om met prijsbezwaren" gaf, afgedaan met ‘door de strot duwen’ en ‘aansmeren’.
Op mijn salesblog "Waarom zeuren klanten over de prijs" kwamen talloze reacties. Vandaar dat ik er deze keer extra aandacht aan besteed. Volgens veel verkopers zijn prijsbezwaren de belangrijkste reden waarom klanten niet kopen. Als je dezelfde vraag aan klanten stelt, krijg je overigens andere antwoorden. De meeste gehoorde klacht is: "de verkoper heeft te weinig aandacht voor mijn behoeften!" Voor de liefhebbers heb ik enkele praktische tips verzameld.
Tijden veranderen, klanten veranderen, omgevingen veranderen dus moeten bedrijven en organisaties zo nu en dan ook veranderen om zich aan te passen aan de veranderende omgeving. Reorganiseren dus. Omdat maar al te vaak blijkt dat reorganiseren niet zo makkelijk is als het lijkt een aantal tips.
Verkopers klagen steeds vaker over klanten die steggelen over de prijs van hun product of dienst. Ze zeggen: "iedereen zoekt tegenwoordig op internet naar de beste koopjes en dan verwachten ze van ons de laagste prijs!" Tja… arme stakkers, wat hebben jullie het toch zwaar. Heb je je wel eens afgevraagd wat de oorzaak is van al dat handjegeklap?
Heb je al een goede kandidaat die jou op kan volgen als je eens vertrekt? Natuurlijk ben je uniek en is het moeilijk jouw kennis en ervaring te evenaren, maar toch moet je aan je opvolging werken Soms heb je geluk en zijn er zelfs een aantal kandidaten beschikbaar, maar heel vaak moet je medewerkers zelf opleiden tot het vereiste niveau. Hoe pak jij dat aan?
Heb je je ooit wel eens afgevraagd waarom de ene persoon veel succesvoller is dan de andere? Waarom de ene verkoper altijd boven zijn targets scoort en de andere met veel hangen en wurgen de eindjes aan elkaar weet te knopen? Of gewoon mislukt? Dan is hier het antwoord.
Ik ben opgegroeid in de jaren ’50 in Brabant toen het Rijke Rooms Leven hoogtij vierde. Mijn generatiegenoten zullen het herkennen, de jaren 50, gezelligheid troef, poep op de stoep was toen de enige echte ergernis. De pastoor en de wijkagent stelden de regels vast en bij een overtreding was een forse tik op de billen een snelle en adequate straf.
