Een jonge manager werkt al 2 jaar bij een groot internationaal bedrijf en is nog steeds niet uitgenodigd voor een plek hogerop in de hiërarchie. Het probleem blijkt bij de top van de organisatie te zitten. Die ziet namelijk niet de bijzondere kwaliteiten van deze manager. Voor hem geen strategische vraagstukken maar verbeteringen realiseren op de helpdesk! Zijn vraag is: ‘In welk bedrijf schatten ze mijn kwaliteiten wel op waarde?’
In mijn serie blogs over lessen en filosofieën uit de pop-muziek heb ik vorige week geschreven over de hit van Kansas, Dust in the Wind. Deze week had ik een wat vrolijker nummer in gedachten, maar gezien de gebeurtenissen van afgelopen weken kies ik toch voor Sympathy for the Devil van The Rolling Stones.
"Boeken zijn de beste vrienden van de mens". Zijn ogen priemden door de zaal bevolkt door eerstejaars studenten, die vol verwachting het eerste college van de vermaarde hoogleraar volgden. Een siddering ging door de zaal, sommigen kregen een bekneld gevoel in de maagstreek, anderen voelden prikkels van opwinding in hun lichaam.
Een managementgame, een simulatie of scenario’s: ze kunnen u veel leren over uw eigen organisatie, zonder direct tot vragen-in-de-Kamer te leiden. Regelmatig zie ik echter dat daarna de spelsituatie en de werkelijkheid mijlenver bij elkaar verwijderd bleven. Hoe voorkomt u dat?
Op dit moment woedt een heftige discussie over bonussen en schaamteloze zelfverrijking. De graaicultuur lijkt geen grenzen te kennen. Wat is daarvan de oorzaak? Volgens de heersende opvatting maakt geld niet gelukkig. Maar als geld geen geluk brengt, hoe verklaar je dan de hebzucht?
Voor een stevige werksessie met een grote afdeling van een flinke bank zochten we een locatie buiten de deur. Echte winst had ook deze bank niet gedraaid, en toch besloot de directeur voor een tweedaagse extern te gaan. Hij boekte een jeugdherberg, liet het diner bezorgen door de plaatselijke Chinees en één van de medewerkers verzorgde de disco.
Talent management is hot. En ook met talentmanagement is het net als met sex, iedereen praat erover, iedereen denkt er verstand van te hebben, maar voor de echte bevrediging is meer nodig dan basale kennis.
Het lijkt allemaal zo eenvoudig, een potentiële klant bezoekt een website en vraagt informatie aan. Hij is serieus geïnteresseerd. De prospect krijgt kromme tenen van de behandeling. De bedrijven reageren laks en onprofessioneel. Een triest verhaal met 7 praktische tips.
In een eerder blog schreef ik al dat sociale innovatie eigenlijk niet nieuw is. Maar eigenlijk was dit een verkeerde uitspraak, ik had moeten schrijven dat Sociale Innovatie eigenlijk niets nieuw zou moeten zijn.
De financiële crisis wordt door veel mensen aangegrepen om aan te geven dat de maatschappij door deze crisis ingrijpend zal gaan veranderen. Helaas, of juist gelukkig, is dit niets meer dan wishful thinking.
De computer waarop u dit blogje leest is zeer waarschijnlijk in staat tot MultiTasking. Dat wil zeggen dat deze in staat is tot het uitvoeren van meerdere taken (programma-opdrachten) tegelijkertijd. Sinds dit mogelijk werd, omarmden wij het in onze eigen werkwijze ook als vanzelfsprekend. We doen inmiddels niet echt meer méé als we niet ook veel-dingen-tegelijkertijd-kunnen.
Het koopproces van de klant is vooral een intuïtief proces. In het hoofd van klanten is weinig plaats voor rationele motieven. Verkopers op de particuliere markt zijn zich hiervan beter bewust dan verkopers op de zakelijke markt. Die bekogelen hun klanten vooral met zakelijke argumenten. Professionele dienstverleners, vakidioten bij uitstek, vormen hierop de overtreffende trap, inclusief mijzelf. Pas was ik op bezoek bij een potentiële klant… (lees verder en huiver).
Verlaag je prijzen en de klanten blijven vanzelf komen! roepen heel wat ondernemers.
We hebben het hier over een van de meest hardnekkige misverstanden uit de geschiedenis van de marketing.
