De meeste bedrijven, zowel klein als groot, zijn vertegenwoordigd op het internet. Helaas blijven de gewenste resultaten vaak uit. Uit onderzoek blijkt dat 90% van de bedrijven (groot en klein) niet weet waar ze mee bezig zijn. De meeste websites lijden een zieltogend bestaan. De vraag is: hoe werft u wel nieuwe klanten via het internet?
In deze tijd van teruglopende omzetten vragen heel wat bedrijven zich af: hoe kunnen wij op de kosten besparen? Het geijkte antwoord is: laten wij besparen op de kosten van ons personeel. Enkele jaren geleden opperde ik in een artikel een andere mogelijkheid: dump verliesgevende klanten en verhoog daarmee de winst!
Met ingang van deze week is op Managersonline.nl een nieuwe rubriek te vinden. In deze rubriek worden regelmatig nieuwe video's toegevoegd. Te beginnen met de eerste aflevering van SeriousManagement.tv.
Het is een bekend gegeven, leiders, chefs, superieuren, ze gedragen, gedroegen, zich vaak als boeman. Voor enkelen onder hen is het afschaffen van lijfstraffen een onoverkomelijk bezwaar geweest om hun vak nog naar behoren te kunnen uitvoeren, maar zolang intimidatie, dreigementen en beledigen nog lijken te werken, oefenen ze hun vak met plezier uit.
Een van de concepten van de laatste tijd, naast alle 2.0 verzinsels, is "waardebepaling achteraf". Bij dit concept kan de ontvanger, zeg maar klant, van een product of dienst de waarde die het voor hem had of heeft vaststellen. Diverse congressen zijn al op deze wijze georganiseerd en ook bij onder andere trainingen begint dit concept ingang te vinden.
"Hoe gaat het met je project? Nou, prima. Ik ben nu veertien maanden bezig en niemand heeft nog gezegd dat ik moet stoppen…"
Het bovenstaande beeld is helaas maar al te herkenbaar binnen grote organisaties. De oorspronkelijke uitgangspunten van het project zijn allang uit het oog verloren en het project moddert maar voort. De kosten rijzen de pan uit, de strategische bijdrage is nul maar niemand durft het project te stoppen. Doodzonde van al het geld en energie.
Door de kredietcrisis, die op zijn beurt de recessie wist te veroorzaken, worden, meer links dan rechts, wel eens vraagtekens gezet bij de manier waarop bedrijven en organisaties worden geleid.
ZZPers, zelfstandigen zonder personeel, eenmanszaken, zijn er van allerlei soort. Van bouwvakkers tot verpleegkundigen, van eigenaars van kleine kroegen tot professionele interim managers, van detaillisten tot accountants.
In een vorig blogje heb ik aandacht besteed aan klanttevredenheid en klantgerichtheid. Ik verhaalde over mijn ervaringen bij een ziekenhuis. Aan de hand van ervaringen beschreef ik dat medewerkerstevredenheid niet echt hoeft te leiden tot klantgerichtheid.
Wat is de grootste verandering die u, uit eigen vrije wil, bent doorgegaan de laatste 5 jaar? U kunt hierbij denken aan afvallen, stoppen met roken of het gaan doen van heel ander werk.
Hoe ging dat in zijn werk? Gebeurde dat ‘zomaar’? Of was er inspanning, focus en commitment voor nodig? Waarschijnlijk het laatste want doelbewust veranderen gaat niet vanzelf. Veranderen, ook voor organisaties, gaat stap voor stap.
Sinds enkele dagen zit ik in de VS. Als u van mening bent dat u een geweldige keuze hebt bij bijvoorbeeld een AH XL, dan moet ik u teleurstellen. 'You ain’t seen nothing yet!' De gemiddelde supermarkt in de VS is vele malen groter. De keuzevrijheid is enorm. Allemaal uitvloeiselen van de zo geprezen klantgerichtheid. Maar is die keuzevrijheid een zegen of een vloek?
Oefeningen waarbij positief denken wordt gestimuleerd, hebben een schadelijke uitwerking op het gemoed van mensen met een onzeker karakter. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek van Canadese wetenschappers.
Veranderen gaat niet zonder slag of stoot en vaak vormt training een belangrijk onderdeel van het veranderproces. Toch zijn de meeste organisaties niet in staat het trainingsbudget optimaal te benutten tijdens een verandertraject. De trainingen worden weliswaar gewaardeerd door de deelnemers maar leiden niet tot de gewenste verandering in gedrag. Hoe kan dit?
