De meeste innovaties zijn "onnovaties". Een goed idee is immers nog geen innovatie, en een nieuw product evenmin. Het begint pas interessant te worden wanneer het waarde heeft voor de klanten die dat uitdrukken door er geld voor te geven.
Maar het is pas een innovatie wanneer het tot ruilprocessen leidt die waarde leveren voor alle belanghebbende van de organisatie: de klanten vinden het de moeite "waard", het verschaft werk, het levert geld op en het richt in de omgeving geen schade aan.
Hoe komt het dat u aan het eind van een kantoordag helemaal áf bent, en na een zaterdag hout kloven lekker in uw vel steekt? Deze video laat zien waarom de kantoorcultuur uw energievoorraad uitput en u een afgedraaid gevoel oplevert. Geen druppel gezweet, toch helemaal stuk.
Heeft u wel eens aan anderen durven vragen wat ze van uw visitekaartje vinden? U vindt het zelf natuurlijk vast heel mooi en functioneel want anders liep u er niet mee rond, maar zo’n kaartje maakt u natuurlijk niet voor uzelf maar voor anderen.
Soms gebeuren er dingen in een mensenleven die beroep doen op de veerkracht van mensen. Een (gedwongen) verandering van baan, een scheiding, het overlijden van een naaste of andere ingrijpende gebeurtenis. En de ene persoon kan daar beter mee omgaan dan de ander; hij of zij is in staat een andere weg te vinden en opnieuw betekenis te geven. Maar hoe zit dat met organisaties?
Vacatureteksten zijn in zijn algmeenheid niet heel erg origineel. Bewoordingen als 'inspirerend', 'enthousiast', 'gemotiveerd' vliegen je om de oren. Bedrijven die vacatures plaatsen met dat soort teksten hoeven geen dure tekstschrijvers meer in te huren. Want de 'Vacaturekraker' doet precies hetzelfde: standaard vacature-advertenties uitpoepen.
U hebt het vast wel eens gehoord of gelezen: "klagende klanten ventileren hun klachten aan gemiddeld tien mensen!" Deze cijfertjes zijn afkomstig uit een Amerikaans onderzoek (TARP) in 1983. Moet u in paniek het raam uitspringen om te ontsnappen aan de toorn van de klagende klant? Of gaat het hier om het zoveelste bakerpraatje uit de klantgerichtheidskerk?
Op TED 2010 in San Diego hield Philip Howard een vurig pleidooi voor het vereenvoudigen van het rechtssysteem. Zijn bezwaren en oplossingen zijn evengoed van toepassing op organisaties als op de samenleving in het algemeen.
Nederland scoort met 5% werkloosheid heel goed. Maar als je als manager je baan verloren hebt, heb je helemaal niets aan dit soort cijfers, dan ben je gewoon de klos. Of blijkt nu wie kwaliteit heeft en wie niet? Maar hoe zit het dan met die creatieve, hardwerkende, goed presterende managers die nu toch thuis zitten?
Netwerken kan frustrerend en tijdrovend zijn; vooral voor mensen die nog steeds niet kunnen of willen begrijpen wat netwerken nu eigenlijk inhoudt en zich stukbijten op het verzamelen van nieuwe contacten. Men gaat onterecht van de gedachtegang uit dat meer ook beter betekent. Ik ken mensen die op LinkedIn en andere sociale media al meer dan 7000 ‘vrienden’ hebben.
Is een training succesvol als alle deelnemers aanwezig waren? Als de evaluaties goed zijn? Als de locatie mooi was en de koffie lekker? Of is een training succesvol als het geleerde ook daadwerkelijk gebruikt en toegepast wordt?
Sinds kort wonen wij in Zweden. Begin januari hebben wij onze nieuwe woning in Göteborg betrokken. Voordat het zover is, moet je heel wat regelen. Allerlei dingen waar je normaal niet bij stilstaat. Zoals o.a. aansluiting voor de kabel, telefoon en internet. In Nederland klaagt men steen en been over dergelijke instellingen. Hoe zou het er in Zweden aan toegaan?
Een laag zelfbewustzijn en onvoldoende kennis van psychologische processen. Dat zijn mijn gedachten als ik op radio en tv steeds weer hoor dat politici en managers 'met de kennis van nu' andere beslissingen hadden genomen. Ha, laat me niet lachen.
Sinds enkele jaren (en met name sinds het verschijnen van Competing for the Future van Prahalad) moeten we zo nodig met z’n allen aan het co-maken. Niet dat daar uiteindelijk veel van terecht komt.
