Met wakker liggen van uw werk bedoel ik dat u zich over iets dat met uw werk te maken heeft, zoveel zorgen maakt dat het u niet meer loslaat. ‘Slapeloze nachten’, zeggen we dan. U kent het wel: u komt maar slecht in slaap, u blijft draaien en als u er ’s nachts uit bent geweest, kunt u de slaap niet meer vatten. Of u bent veel te vroeg wakker en gaat dan liggen piekeren.
Mogelijke oorzaken
Er zijn allerlei zaken die je uit je slaap kunnen houden. Er kan onzekerheid zijn over een reorganisatie, je mogelijke baanverlies… maar ook verziekte relaties kunnen meespelen, een leidinggevende waar je niet mee door één deur kunt, een slechte beoordeling. Of misschien ligt door uw perfectionisme uw werktempo te laag en brengt u te weinig klanten binnen.
Effect
‘s Nachts wakker liggen van je werk maakt dat je overdag energie tekort komt. Eén nachtje waken kunnen we wel hebben, maar na een week zit u er echt doorheen. Dat maakt dat je overdag prikkelbaar bent, dat je scherper reageert, een kort lontje hebt.
Daardoor ga je slechter presteren en, omdat de fut er uit raakt, heb je geen reserves meer. Kortom: als er al problemen waren, dan worden ze nog groter.
Praat erover
Binnenvetters, oppotters en piekeraars proberen hun problemen in hun ééntje te verwerken en raken zo in een negatieve spiraal. In je eentje ontwikkel je immers niet zo snel nieuwe inzichten.
Wat wél helpt, is er gewoon eens met iemand over praten. Met uw eigen partner of een onafhankelijke derde: even je gemoed luchten kan al veel helpen. Zelfs uw eigen woorden al kunnen de zaak in een heel licht ander zetten, als ze door iemand anders worden herhaald.
Die ander laat u formuleren hoe het probleem in elkaar steekt. Als ‘ie vervolgens in zijn eigen woorden samenvat, zal dat je uitnodigen om de zaak vanuit een ander perspectief te zien, anders tegen je dilemma zaak aan te kijken. Dat kan u helpen om eventueel een ander standpunt in te nemen, maar in elk geval om actie te ondernemen. Wilt u het laten voortduren of wilt u dat er iets verandert?
Reageer
Wat doet u als u merkt dat u onrustig slaapt van uw werk? Dat u ervan wakker ligt? Hoe gaat u daarmee om?
Deze situatie komt mij bekend voor. Bij ons in het bedrijf speeld dit ook, er zijn medewerkers die niet met hun manager door één deur kunnen, onterecht slecht worden beoordeeld en geintimiteerd worden. Slapeloze nachten en de sfeer wordt er niet beter op.
Als dit aangekaart wordt bij HR, dan wordt er nauwelijks of zelfs helemaal niet geluisterd en het voordeel van de twijfel gaat altijd naar leidinggevende. We proberen elkaar steeds te motiveren, maar het houd een keer op.
Hoe kunnen we hiermee verder?
Jan
mary
|
|
10
-
11
-
2011
|
08
:
22
uur
Wakker liggen van je werk zou je kunnen opsplitsen in A het werk op zich, of het bij je past en B een conflictsituatie. Basis hierbij vind ik is dat je zelf kiest voor je werk en de werkgever. Je bent vrij om te vertrekken. Echter zo simpel is het niet, want de banen liggen niet voor het oprapen. Dus dan komt het erop neer dat je de oplossing in je organisatie moet zoeken. A. je leidinggevende om hulp vragen, wellicht bijscholing, coaching enz. en B vooral erover praten en als je je gelijk niet kunt krijge de keuze maken of je eieren voor je geld kiest en je je baas of collega voor lief neemt of dat je vertrekt. Wat van groot belang is in alle gevallen dat je NAAST je werk hele leuke dingen doet, sporten, hobbies enz. Dat relativeert de zaak.
jolanda
|
|
11
-
11
-
2011
|
08
:
53
uur
heel herkenbaar helaas, dat wakker liggen.
als werkgever lig ik vaak wakker. er zijn veelal twee redenen: teveel werk en te weinig goed personeel.
in geval 1 ga ik er uit en maak het werk af wat dringend gebeuren moet. meestal kan ik daarna wel weer slapen.
in geval 2 neem ik personeel aan wat beweert goed opgeleid te zijn en ervaren met harde salaris eisen, en dan blijkt in de praktijk dat ze dit niet waar maken, waardoor ik het toch weer zelf moet doen.
dus ben ik weer beland in geval 1...
goed personeel is heel moeilijk te vinden, het beste is de mensen tegen een laag salaris zelf opleiden, maar daar moet je wel tijd voor hebben....
Hoi
Interessant artikel. Ik heb een tijdje terug een blog geschreven over piekeren, ik denk dat dit artikel welkome aanvulling is.
Bij deze de link. (Klik hier)
Interessant artikel. Heel herkenbaar ik lig zelf ook vaak wakker van problemen op het werk.
weet ook niet hoe er mee om te moeten gaan
John
|
|
15
-
11
-
2011
|
13
:
50
uur
@EJ: dank voor je reactie. Goed dat je jezelf herkent, hoewel dat op zich geen reden is voor blijdschap natuurlijk. Al is het de helft, zou een therapeut zeggen!
Kun je wat meer vertellen, zodat ik kan reageren? Hoor graag.
Met enthousiaste groet, John Vrakking | Gewoon lekker je werk doen
Ik lig niet direct wakker en te piekeren, maar bij mij is de zuurtegraad in mijn maag veel te hoog en dat komt wel door zorgen, dus indirect lig ik er wel wakker van. Vroeger kon ik dat makkelijker van me af zetten. Ik liet mijn broek zakken en in gedachte liet ik met die broek alle zorgen los en als ik die 's morgens weer aantrok kon ik daar mee verder. Nu vertaalt het zich in lichamelijke ongemakken met o.a. hoge bloeddruk.
Nou ben ik niet iemand van de pillen, ik mediteer liever.
Uiteraard is de economische omstandigheid niet de meest vrolijke, hoewel ik het met mijn beddenzaak beter doe dan het landelijk gemiddelde.
Interessant artikel. Heel herkenbaar ik lig zelf ook vaak wakker van problemen op het werk.
weet ook niet hoe er mee om te moeten gaan
eva
|
|
1
-
05
-
2012
|
22
:
34
uur
Als ik wakker lig door werkzorgen, geef ik mezelf een half uurtje om de slaap weer te vatten. Lukt dat niet, dan maak ik een lijstje met alle dingen die me bezighouden, die ik moet aanpakken. Dat lijstje geeft me alvast weer rust in het hoofd. Zo hoef ik het niet allemaal te onthouden: het staat immers op papier. Dan begin ik, desnoods midden in de nacht, iets te doen met mijn handen: afwas, strijk, breiwerk, eender wat. Een repetitieve beweging brengt de slaap meer naar boven en door het feit dat mijn zorgen op papier staan, zitten ze veel minder in mijn hoofd. Dat werkt altijd.
Inge
|
|
1
-
10
-
2013
|
07
:
14
uur
Ja, ook hier heel herkenbaar. De opmerking van Jan is toch wel heel vergelijkbaar met mijn situatie. Ook de opmerkingen van Mary en Pascal roepen herkenning op. De opmerking van Jolanda geeft aan hoe managers soms denken, maar ik merk vaak (in gesprekken met vrienden en familieleden en vrienden) dat managers niet altijd door hebben dat ze soms toch zelf een aandeel hebben in het niet functioneren van hun medewerkers. Dat is helaas echter vaak moeilijk bespreekbaar. Ik weet van mezelf ook wel waar voor mij verbeterpunten liggen. Ik voel me alleen niet veilig genoeg bij mijn leidinggevende om hierover helemaal open te zijn. Ben bang dat ik mijn baan verlies.
Over de auteur:
