De Aldi is een geweldige formule. Voor wie ervan houdt. Zelf ben ik er niet zo’n liefhebber van. Sterker, ik ben er zelf nog nooit geweest. Maar ik hoor regelmatig van mensen dat het zo’n geweldige formule is.
Aldi is niet voor niets zo succesvol. Het concept is sterk, en in beginsel erg eenvoudig. De producten die men er aanbiedt zijn goed. Die komen vaak prima uit de tests van Kassa, Radar, etcetera. Er is maar één maar: je moet wel het geluk hebben, dat wat jij zoekt er ook echt is. Heb je dus net een rode wijn gevonden die best aardig is, zeker voor die prijs, dan is het maar de vraag of die wijn er een week later nog is.
Magazijn Ook de service is geheel aangepast aan het prijsniveau. Die is er namelijk niet of nauwelijks. Als je die rode wijn die je wel lekker vond, niet kunt vinden, en je vraagt aan zo’n knul die tussen die dozen zit, hebben jullie die en die wijn nog, dan is het antwoord meestal: ‘Mijnheer, als-ie er staat is-ie er, staat-ie er niet, dan is-ie er niet.’ Als je dan vervolgens vraagt: ‘Hebben jullie dan niets meer in het magazijn?’, dan is de reactie: ‘Mijnheer, dit is het magazijn.’ Dat is namelijk het concept van de Aldi. Je huurt een magazijn, je scheurt alle dozen open en dan roep je: ‘Zo, nu is het een winkel.’
Fantastische formule Is daar iets mis mee, zult u zich afvragen. Nee, daar is helemaal niks mis mee, het is een fantastische formule. Maar veroorzaakt zo’n formule nu ook echt prijsdruk in de supermarktwereld? Bij de Lidl wel, bij Albert Heijn niet of nauwelijks. Als Aldi er weer wat extra scherpe aanbiedingen tegenaan gooit, wordt daar bij Albert Heijn niemand zenuwachtig van. Want de grootgrutter uit Zaandam concurreert immers niet met de Aldi. Het zijn toevallig allebei supermarkten, maar daarmee houdt elke verdere vergelijking op.
Dat wil overigens niet zeggen dat ze voor een deel niet dezelfde klanten trekken. Sterker nog, er zijn consumenten die ’s morgens geld besparen door een deel van de boodschappen bij de Aldi te doen, en dat ’s middags weer uitgeven aan hele lekkere, verse, dure dingen bij Albert Heijn.
Wie is de concurrent? Wat ik hiermee wil betogen is, dat u zich regelmatig moet afvragen met wie u wilt concurreren. Niet iedereen die toevallig in dezelfde branche zit als u, is ook uw concurrent. Het feit dat klanten zich bij u melden met een of andere aanvraag, wil nog niet zeggen dat u die aanvraag ook serieus moet nemen. En als een klant dus aankomt met een zogenaamde concurrerende aanbieding die veertig tot vijftig procent lager ligt, moet u zich afvragen of u die andere partij wel als concurrent beschouwt.
Mag ik u een raar voorbeeld geven om dat te illustreren. Stel dat u met uw partner binnenstapt bij het sterrenrestaurant De Librije van Jonnie Boer in Zwolle. U vraagt of u ook iets buiten de kaart om kunt bestellen. Dat kan. U bestelt daarop twee hamburgers met een plakje kaas, twee porties franse frietjes en twee grote cola’s, met veel ijs.
Verkeerde deur Als dan de rekening komt en u moet bijna tachtig euro afrekenen, dan is het een rare reactie om te zeggen dat u dat nogal veel geld vindt. En dat u een adresje kent waar dat veel goedkoper is. U bent gewoon het verkeerde restaurant binnengelopen, u heeft de verkeerde deur genomen. Dat is uw probleem, niet dat van De Librije.
Het antwoord op de vraag hoe van concurrenten af te komen en zo prijsdruk te verminderen is dus eenvoudig. Beschouw niet elke leverancier uit uw branche als concurrent.
Want concurrenten heb je niet, die kiest je zelf uit.
Advies: U bepaalt zelf met wie u wilt concurreren.
Niet elke leverancier uit uw branche is ook een concurrent.
Stel voor jezelf vast met wie je de concurrentie wel en niet aan wilt gaan.
Over de auteur:
