In het artikel 'De zeven eigenschappen van veerkrachtige mensen' passeren een aantal belangrijke menselijke eigenschappen de revue. Wanneer u hoog scoort op deze eigenschappen, dan is de kans groot dat u een veerkrachtige persoonlijkheid hebt. U bent in staat om zich effectief over teleurstellingen heen te zetten en verder te gaan. Uiteraard riep dit artikel ook vragen op. Rob Visser vraagt zich in een reactie af wanneer positiviteit zijn kracht verliest. Hoeveel moet je er van hebben?
Het probleem met het woord positief is natuurlijk dat het een tamelijk algemeen begrip is. Bovendien kunnen wij verschillend denken over wat positief is. Wat de een positief noemt, ervaart de ander soms juist als negatief.
De ene persoon lacht om een grap, terwijl een ander zich vol walging afkeert. De ene persoon viert een overwinning terwijl andere mensen vinden dat zoiets ongepast is omdat per definitie iemand anders heeft verloren. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Toch blijken er een aantal emoties universeel te zijn.
De zeven basisemoties
In zijn boek 'Emotienomie' beschrijft Dan Hill 7 basisemoties:
Opmerkelijk is dat van deze 7 basisemoties er slechts 1 positief is. Vermoedelijk heeft het te maken met ons overlevingsinstinct.
Negatieve emoties waarschuwen ons voor gevaar. Men moet op zijn hoede zijn. Deze emoties liggen aan de basis van de bekende 'vecht of vluchtreactie'.
Emoties zijn uitermate krachtige drijfveren. Emoties komen voort uit de 'oude delen' van ons brein. De neocortex is de zetel van rationele gedachten en een latere toevoeging van de evolutie. Deze neocortex trekt vaak aan het kortste eind.
Zijn positieve emoties belangrijk om iets te bereiken? Het is een gevleugeld gezegde 'je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn'. Positieve emoties zijn uiteraard veel plezieriger dan negatieve emoties.
De omgang met positieve mensen is op het eerste gezicht een stuk prettiger dan 'negatief' ingestelde mensen. Toch heb ik gemerkt dat dit 'positivisme' soms een dun laagje vernis is.
In mijn contacten met enkele bekende mensen die een positieve instelling prediken heb ik gemerkt dat deze lieden heel goed zijn in het verkondigen van hun blijde boodschap, maar hem zelf niet in praktijk brengen. Ook deze figuren is kennelijk niets menselijks vreemd.
Anti klagen Een recente poging om meer vreugde in ons leven te brengen vinden wij terug in het Anti Klaagboek van Bart Flos. Hij zegt daarover:
'Met anti-klagen bedoel ik het ombuigen van negatieve vormen van klagen in positief gedrag.'
Deze sympathieke gedachte is een product van ons rationele brein. Maar of het in de praktijk werkt? Ik vrees dat het tegenvalt. Negatieve emoties hebben de overhand (zie het lijstje).
Bovendien blijken negatieve emoties krachtiger dan positieve emoties. Aangezien emoties in hoge mate ons gedrag sturen, gaan wij vrolijk door met klagen en zeuren. Er is geen moedertje lief die daaraan helpt.
Kwaadheid is een krachtige drijfveer De succesvolle zakenman Jacob Gelt Dekker verklaarde ooit dat hij zijn succes te danken heeft aan de woede over zijn jeugd. Je ziet het wel vaker dat woede een uitermate krachtige drijfveer kan zijn en mensen aanzet tot grote daden.
Ook de angst voor verlies speelt soms een belangrijke rol. Nadat de bekende atleet Carl Lewis in 1996 in Atlanta de gouden plak behaalde voor verspringen werd hem naar zijn drijfveren gevraagd. Hij verklaarde dat hij niet 'af wilde gaan' voor zijn familie die op de tribune zat.
Topsporters kunnen vaak slecht tegen hun verlies. Ooit las ik een verhaal over de toenmalige wereldkampioen schaken Bors Spassky. Nadat hij een partij had verloren in het Russisch kampioenschap stond hij buiten een potje te huilen.
Ik vrees dat toppers in hun nietsontziende wil om de top de halen vaak slechte verliezers zijn en hun tegenstanders zonder mededogen uitschakelen.
Denk aan de match tussen diezelfde Spassky en Fischer in Reykjavik. Fischer was er op uit om Spassky te slopen. Het is hem aardig gelukt.
Hoeveel moet je er van hebben? Positief of negatief? Of iets ergens er tussenin? Wie zal het zeggen? Er is volgens mij geen eensluidend antwoord te geven. Voor de ene persoon vormt woede een krachtige drijfveer en voor de andere is het juist een 'no go area'. De meeste mensen zitten er een beetje tussenin.
Een goede schaker verklaarde ooit tegen me 'ik kan alleen maar winnen van mensen die ik aardig vindt'. Achteraf kan ik vol leedvermaak stellen: gelukkig verloor hij van mij. Kennelijk was ik niet aardig genoeg.
Zelf raakte ik sterk gemotiveerd wanneer ik mijn tegenstander onsympathiek vond. Dan deed ik er steevast een schepje bovenop en ging tot het gaatje. Terwijl ik tegen sympathieke tegenstanders vaak veel te aardig was.
Michel Hoetmer helpt ondernemers en verkopers nieuwe klanten te werven en meer te verkopen via praktische verkooptrainingen. Wilt u wekelijks praktische verkooptips ontvangen? Meld uzelf aan voor de gratis verkooptips van SalesQuest.
Dit stuk vormt m.i. een goede aanvulling op het stuk dat genoemd wordt in de eerste zin.
Ik denk wel dat alle emoties een positieve intentie hebben,in die zin is de kwalificatie 'negatief' onterecht. Alle emoties hangen samen met behoeftes. Dit is van belang om het onplezierige karakter dat sommige emoties hebben, te kunnen begrijpen en relativeren.
Ik denk dat er gevoelens zijn die je als positieve emotie kunt beschouwen, zoals: voldoening, verlangen, loyaliteit, opluchting.
Jean Marc CA
|
|
20
-
07
-
2011
|
19
:
49
uur
Een indeling waarbij je zes elementen als negatief bestempelt, één als neutraal en slechts één als negatief, lijkt mij toch wel nogal geforceerd. Als wetenschapper meen ik dat er altijd wel een evenwicht moet zijn. Angst negatief beschouwen, vind ik als eerste al een stap tever. Angst is positief, anders zou er geen prachtige theorie op van toepassing zijn van fight or flight (zelf noem ik'freeze' altijd apart maar ken die wel een almaar groter belang toe). Ik denk dat je elke stap dan ook kunstmatig kunt indelen in positief dan wel negatief.
Het komt misschien negatief over, maar iemand die altijd blij is, daar lopen de mensen met zelfmoordneigingen soms nog veel somberder bij (ik las recent nog een artikel dat in steden waar het gemiddelde 'geluk' hoger lag, dat er daar meer tot zelfmoord overgaan, misschien is dat wel het verband).
Zelf ben ik zo'n type dat altijd de goede kant van iets ziet, en eigenlijk verbergt voor anderen als ik zelf problemen heb, omdat ik uit christelijke naastenliefde hen dat niet wil aandoen. Toch gaf dat op termijn wat problemen in de periode na mijn echtscheiding omdat ik geen ruimte voor andere mensen maakte om dicht bij mij te komen. Mijn energie ging op die manier soms tegenover mezelf ook wat destructief werken. Nu heb ik weer het evenwicht gevonden en heb ik mensen aan wie ik wel vertel dat ik het soms moeilijker heb, en het gaat weer veel beter om tegenover de anderen nu OPRECHT geluk uit te stralen en alles als kinderrijkdom (niet kinderlast) en boeiend of interessant (niet 'lastig') te beschouwen, inclusief dat wat anderen problemen noemen en ik uitdagingen om een trapje hoger te gaan en me nuttig bezig te kunnen houden in mijn almaar korter wordende leven.
Het eerste artikel waarnaar verwezen wordt, vond ik in die zin nuttiger.
Maar dit soort artikels maken ons wel bewuster, in die zin moet ik misschien tegen mezelf durven zeggen dat ik acht meningen heb hierover: 6 X positief, 1 X neutraal, 1 X negatieve mening.
;-)> dat laatste emoticon-pijltje is mijn baard
Nienkevo
|
|
20
-
07
-
2011
|
23
:
00
uur
Ik reken mijzelf tot de mensen die een positieve kijk of het leven hebben. Voor mijzelf brengt dit talloze voordelen mee; positieve gebeurtenissen tellen voor mij zwaarder dan negatieve, waardoor ik energie blijf houden en mogelijkheden zie als het wat minder gaat. Ook denk ik dat het mij helpt om op dit moment te genieten wat ik heb, terwijl ik ook blij ben met mijn dromen en wensen voor de toekomst. En de mogelijkheden die ik heb om die te verwezenlijken.
Voor anderen is het denk ik prettig om een opgewekte collega te hebben. Daar maak je sneller een praatje mee, stel je makkelijker een vraag aan en motiveert meer om je best te doen voor je werk dat bij iemand die al snel bezwaren ziet, met tegenwerpingen komt of denkt dat 'het toch wel niets gaat worden'. Ik werk dan liever samen met een positieve, energieke collega die zich ook inzet voor de zaak!
Ten aanzien van de emoties en de indeling positief/negatief. Daarmee bedoel ik dus dat de emotie zelf een onprettig gevoel (=negatief) oplevert. Dat staat naar mijn smaak los van de functie. Angst bijvoorbeeld heeft veelal een bijzonder nuttige functie. Het waarschuwt ons voor gevaarlijke situaties. Maar wanneer die angst zich ook manifesteert in ongevaarlijke situaties (fobie) dan schiet het zijn doel voorbij.
Het betreft hier een aantal basisemoties. Naar mijn smaak is bijvoorbeeld 'opluchting' een variant op verrassing. Verrassingen kunnen zowel positief als negatief zijn, vandaar de kwalificatie 'neutraal'. Zo lijkt me voldoening een variant op blijheid.
Over de auteur:
