Als je je nog geen zorgen maakte over onze samenleving dan doe je dat nu, na de jaarwisseling, ook. Alle kranten stonden vol met terug- n vooruitblikken. Geen 'YES WE CAN' of 'HOPE', maar censuur op internet, landen en continenten die elkaar beconcurreren, banken die nog steeds zelf bepalen wat ze doen, enorme handdrukken in de publieke sector. Het lijkt er niet beter op te worden en hoe het dan wel moet?
De laatste dagen van het jaar ruim ik mijn bureau op. Een goede traditie. Met een beetje afstand kan ik de rommel goed scheiden van dat wat echt waardevol is. Het stapeltje TOP is niet zo groot, en is meteen inspiratie voor het nieuwe jaar. Die kan ik wel gebruiken want ik zie zoveel gebeuren waar ik me boos over maak, waarvan ik denk: 'dat klopt toch niet'. Hoe vind jij het dat mensen rijk worden door markten te manipuleren en geen toegevoegde waarde leveren? Hoe kan het dat er hele rijke mensen zijn die geen belasting betalen? Hoe is het mogelijk dat je gebruik maakt van overheidssubsidies zonder er iets voor terug te doen? En hoe kan je nu alle voordelen van je staatsburgerschap gebruiken zonder zelf risico te lopen en verantwoordelijkheid te dragen?
Rechtvaardig
Geen gezeik, iedereen rijk, zeiden Koot en Bie jaren geleden al. Dat geldt dan natuurlijk maar voor een klein deel van de mensheid. Dat was nog toen we geloofden dat de bomen tot in de hemel groeiden en de pensioenen geweldig en onaantastbaar waren. Nu het systeem minder goed blijkt te werken, moeten we het toch bijstellen? We kunnen de jongeren toch niet met deze erfenis opzadelen? Dat is onrechtvaardig! Wat een ouderwets woord, maar zo voel ik het wel. Het is allemaal zo korte termijn. Laatst hoorde ik iemand zeggen, 'nog een half jaar volhouden, dan ga ik lekker met mijn zeilboot de wereld over, naar het Zwitserleven eiland'. Hoe gaat het dan verder met Nederland, met onze wereld?
Universele wijsheid
Paul Schnabel van het Sociaal Cultureel Planbureau zei dit weekend in Buitenhof dat we harder moeten werken. We lopen grote risico's om terug te zakken als economie in de wereld. Het zal ons de grootste moeite kosten om de huidige welvaart te handhaven. Ik denk dat hij daar gelijk in heeft. Dan moet ik denken aan de wetten van de boerderij, die altijd en overal gelden. Universele wetten en principes van de natuur. Als je niks in de grond stopt en verzorgt, komt er ook niks uit. Heel plat en simpel.
Dom en onvoorzichtig
In het verlengde daarvan, minder plat en simpel, kwam ik bij het opruimen het lijstje met '7 Blunders of the World' tegen die Ghandi gaf aan zijn kleinzoon vlak voor hij vermoord werd (1948). Het lijstje kwam voort uit zijn onderzoek naar de wortels van geweld. Hij noemde dit 'daden van passief geweld', veroorzaakt door dom en onvoorzichtig te handelen.
1. Rijkdom zonder ervoor te werken
2. Plezier zonder geweten
3. Kennis zonder karakter
4. Handel zonder ethiek
5. Wetenschap zonder menselijkheid
6. Aanbidding zonder offer
7. Politiek zonder principes
Dit wordt dus het jaar van het gezeik? Ik hoor alleen maar gezeur over hoe slecht het is.
Wat schieten we ermee op?
Waar we echt last van hebben is de politiek. Niet dat de regering het zo slecht doet, nee, het is de oppositie die bij gebrek aan beleid en inzicht niks anders doet dan mensen verdacht maken, speuren in kroegen of er niet een PVVer een borrel of een lastige man achteroverslaat.
Als dat de methode is om de puinhopen die Bos heeft gecreëerd te herstellen dan zie ik het inderdaad somber in.
Terwijl Wouter geheel in de traditie van de PvdA een salaris van 3 keer de Balkenendenorm zit op te maken, zitten wij met banken waar de toezichthouders (zeg maar vrienden van Wouter) zich enkel druk maken om merk en kleur van de wijn bij de vergaderingen, in plaats van die banken achter de vodden te zitten en ze te laten doen wat ze moeten doen, geld laten stromen, rond pompen.
Ondertussen roepen alle linkse (sorrie, nee, progressieve) partijen dat het de schuld is van het kapitaal en dat Wilders tegen moslims is (wat alleen maar laat zien dat ze er echt niks van snappen).
Daarom, laten we met zijn allen eens de schouders onder de maatschappij zetten en stoppen met zeuren en al dat populistische afgeven op Wilders en de PVV. Laten we de problemen aanpakken en laten we de politici in Den Haag gewoon hun spelletjes spelen, ze kunnen toch niks anders.
Laten we de problemen die echt tellen aanpakken, de vergrijzing, het geweldige tekort aan arbeidskrachten.
Stop met mopperen en citeren van oude naieve idealen en kom in actie!
Walter Bril
|
|
17
-
01
-
2011
|
10
:
08
uur
In mijn optiek is er inderdaad verschil tussen 'zeiken' (zoals Ad de Beer denk ik terecht stelt) en iets daadwerkelijk doen. Dat doen is uiteraard meteen de uitdaging (Want: Wanneer ga je wat doen? Wat is jouw kritieke massa?).
Las vanochtend iets over een topman van Unilever die zich zorgen maakt over de ongebreidelde graaizucht van hedgefunds; deze voegen immers geen enkele waarde toe. Hedgefunds echter, kunnen niet graaien. Mensen met een bepaald idee over hoe het leven in elkaar steekt echter wel (''ik moet(?) laten zien dat ik machtiger ben dan die ander,'' hoezo gedreven door machogedrag, oftewel angst?).
Weet u, als hardloper vind ik het altijd fijn dat mensen hun stoep sneeuwvrij hebben gemaakt. Ik maak mijn stoep ook altijd sneeuw vrij omdat ik mij kan *inleven* in dat gevoel. Dus, niet omdat ik bang ben voor een boete, of omdat ik moet laten zien wat voor goede buur ik wel niet ben.
Kortom, begin allemaal eens met die spreekwoordelijke stoep dan wordt het vanzelf een stuk fijner in deze samenleving. Toch? Aan de slag dan maar...
PS. Overigens ben ik wel degelijk van mening dat het Angelsaksische model volledig is doorgeslagen en dat het zijn wrange hebzuchtige vruchten al heeft afgeworpen en dat nog steeds doet. Het is dus niet raar dat er dan ook tegenkrachten als Wikileaks e.d. opduiken; petje af dan ook voor het lef wat deze mensen hebben.
Over de auteur:
