Realiseer je je dat je als manager iedere dag op een podium staat? Alle omstanders zijn je publiek. Ze observeren je gedrag, welke krant je leest, het broodje dat je eet, de gesprekken die je voert en trekken hun conclusies. Het loont om een goede indruk achter te laten. Een goede indruk geeft invloed, macht en status. Er zijn managers die zich gedragen als bühnebeesten. Zij zijn zich bewust van het podium, het publiek en zetten hun act vet neer.
Alternatieve genezers vragen meer dan echte dokters. Dokters kunnen meestal met een paar vragen de diagnose stellen, daar is wetenschappelijk bewijs voor. De patiënt heeft echter meer vertrouwen in een genezer die veel vragen stelt, fysiek onderzoek doet, een rij 'medische' boeken in de kast heeft en ingewikkeld ogende magische instrumenten op tafel.
Gevoelige snaar
Overacting blijkt te werken, en blijkt bij je beoordeling vaak veel belangrijker dan het uiteindelijke resultaat dat je boekt. Of je het leuk vindt of niet, het is een feit dat je helemaal geen resultaat hoeft te boeken om een goede indruk achter te laten. Je kunt beter op het juiste moment aanwezig zijn en dan de gevoelige snaar raken. Het Koninklijk Huis is daar bijv. goed in, bij een (bijna) natuurramp of een groot ongeluk. In organisaties zie je hetzelfde effect als een grote baas de tijd neemt voor een moeilijke situatie, doorvraagt en dingen zegt als 'nu raak je een fundamenteel punt'. Voel je je dan belangrijk of niet? Je moet je dan natuurlijk wel positief en optimistisch opstellen, dan speel je in op de fundamentele behoefte van mensen op hoop voor de toekomst.
Hoop, aandacht en liefde zijn schaars.
Mensen hechten veel waarde aan alles wat schaars is.
- Toen oesters nog in grote hoeveelheden beschikbaar waren was het voedsel voor de armen.
- Met deze consultant kan je alleen volgende week donderdag om 7.00 uur in de ochtend nog een ontbijtafspraak maken???
- Altijd een half uur voor het einde van de vergadering vertrekken met een blik van 'ik heb belangrijker zaken/mensen op mijn agenda'.
Magie
Het MT wil van de experts horen hoe de vlag erbij hangt. Ze betalen er veel voor en de experts weten dat ze hun best moeten doen om hun analyses en adviezen er niet te eenvoudig uit te laten zien. Flitsende powerpoints en het Engelse profession jargon zijn glimmende instrumenten van de bedrijvendokters. We willen geloven in magie en dus krijgen we wonderdokters, hoe vaak de magie ook faalde. Skepsisvoert al jaren het gevecht tegen de bovennatuurlijke genezers, maar de omzet die deze genezers maken is nog nooit zo groot geweest als nu.
Act
'Doe maar gewoon' is een heerlijk Hollands gezegde, dat eigenlijk helemaal niet opgaat. Doe er maar een schepje bovenop als je succes en waardering wilt. Maak goed gebruik van het podium waar je op staat, geef medewerkers en leidinggevenden het gevoel dat ze belangrijk zijn en zet je act stevig neer.
Er zijn mensen die hebben “indruk maken” als leidmotief in het leven. Kan natuurlijk geen namen noemen want dan klapt het sprookje van onze werkelijkheid in elkaar met alle maatschappelijke ontwrichting tot gevolg.
Een subtiel spel gebaseerd op psychologisch en sociologisch inzicht, timing, ed.
En het mooie is; als die van het podium vallen bezeren ze zich niet eens.
Ze zijn zo krachtig dat ze zo weer opklauteren en terug klimmen. Desnoods op een ander podium. Ze beschouwen zichzelf als schaars, hebben een hoge mate van zelfvertrouwen en zetten een personal branding neer die grenst aan psychopathisch gedrag.
Deze combinatie van eigenschappen versterkt het eigen ego en verzwakt de eigen kwetsbaarheid.
Zo zie je maar; leiders worden niet geboren maar gemaakt. En dat kun je het best zelf doen.
Kom op, nog een schepje er boven op. De grens is een veroordeling met TBS.
Dus eigenlijk is the sky the limit als het gaat om zelfverheerlijking.
@ Aart. Heb jij ook wat met Sesamstraat? Want daar zie je hetzelfde gebeuren.
A@rt
|
|
20
-
11
-
2010
|
15
:
59
uur
Ha Willem,
Meneer Aart heeft zeker wat met Sesamstraat. Een leerzaam programma en met duidelijke voorbeelden van overtreffende trap. Moet er nu aan denken of ik nog een vierde titel achter mijn naam ga zetten. :-)
A@rt
J.T.T. Smeets
|
|
22
-
11
-
2010
|
11
:
05
uur
Na het lezen van dit stuk krijg ik het bewijs geleverd dat veel leiders gebakken lucht zijn. Want wat staat synoniem voor een leider?!, indruk maken en een pokerface opzetten en veel bluffen. Een echte leider staat niet op de voorgrond, maar acteert juist op de achtergrond om zijn troepen in het zonlicht te zetten. Dat zijn de ware leiders, maar helaas zie je die niet en kennen wij slechts de schijn-leiders.
Veelal politici en andere vaak daaraan gelieerden personen. Wat ik wel zie, is zichzelf op de borstkloppende bavianen die indruk proberen te maken om hiermede een leider te imiteren. Al de opleidingen van managers etc. zijn gebaseerd op het feit dat ze de wetenschap aan elkaar overbrengen, er niet van uitgaande dat hun insteek wel eens de verkeerde zou kunnen zijn. Echter dat bewijs wordt dagelijks geleverd o.a. in de gezondheidszorg door een slecht functionerend management. Zoals de vliegcheck bij operaties waaruit blijkt dat het 3750 doden minder per jaar oplevert. Hiervoor hoef je niet gestudeerd te hebben maar alleen logisch nadenken. En een academische opleiding is geen garantie dat het goedkomt. Hooguit een startbewijs om te leren nadenken. Zoals een goede vriend ooit tegen me zei. Denken moet je leren, en wat je vindt mag je houden. Dit gebaseerd op het feit dat zovelen een attitude aannemen op basis van studieresultaten en dan vaak zeggen: ''ik vind'' of ''ik denk dat''.
Maar dit stuk van Aart bewijst wel iets, maar ook een veelzeggend niets.
What's really depressing is that managers who use those ''techniques'' belive that they are really fooling people with such transparent methods. Nobody is buying this anymore! Running out of a meeting signals disrespect for your colleagues. Using vague terminology and endless powerpoints is a sign that the manager does not understand the point, and cannot be bothered.
At best, such techniques inspire contempt. At best, people will stop paying attention to you.
In this day and age, we all need a good dose of authenticity and repect for each other!
Ik wil graag reageren op deze zin uit het stuk. ''Of je het leuk vindt of niet, het is een feit dat je helemaal geen resultaat hoeft te boeken om een goede indruk achter te laten.''
Ik heb jarenlang als accountant gewerkt en zag dit veel in de praktijk. En ik zag dat het werkte. De mensen die het snelst carričre maakten, zorgden er liever voor dat het licht op hun kamer nog brandde als de baas van het parkeerterrein vertrok, dan dat ze efficiënter gingen werken. De ''losers'' doofden hun licht op tijd en gingen 's avonds iets leuks/anders dan werk doen. Om de volgende dag weer efficiënt aan het werk te gaan.
Is het toevallig dat in deze periode bleek dat accountants hun werk soms zo slecht deden, dat bedrijven failliet konden gaan zonder dat de accountant dit zag aankomen?
Ik denk dat ''schone schijn'' werkt op de korte termijn. Ik denk dat resultaten tellen op lange termijn. Ik heb nog nooit een goed argument gehoord voor de redenering dat korte termijn het belangrijkste is.
Willem van Druten
|
|
23
-
11
-
2010
|
12
:
44
uur
@ Meneer Aart
In de Muppet Show zitten ook mooie staaltjes van indruk maken en jezelf presenteren.
Nieuwe titel; MMM (Muppet Manifestatie Management).
In de hype / zoektocht naar het leiderschap kijken we ook naar de excessen en uitersten in stijlen, gedrag en andere kenmerken.
Door de focus op dit thema, onder andere veroorzaakt door druk vanuit crisis situaties, verkokerd de zoektocht zich tot Het leiderschap of De ideale leider.
Veel artikelen, boeken en onderzoeken richten zich op het definiërende van het beste profiel. En dat is dus onzin. Er is geen “beste of ideaal profiel”.
Het op enig moment beďnvloeden van mensen en situaties is tijd, plaat en context afhankelijk.
En niet ieder mens kan alle rollen spelen die het best passen bij alle verschillende situaties.
Vandaar alle typetjes in de wereld van cultuur & theater (toneel, film, cabaret ed) en in het entertainment wat we bedrijfsleven & managent noemen (recruiters, hunters, W&S bureaus, hele HR afdelingen ed).
Ook daar zien we typecasting als verheven specialisme om uiteindelijk zoveel mogelijk kaartjes (aandeeltjes) te verkopen door het onderste uit het bedrijf te halen met inzet van de beste mensen. Het is net voetbal; we hebben er ook allemaal verstand van. We willen allemaal als “manager”op het podium staan. Van RvC en RvB tot aan enthousiaste medewerker van de werkvloer. En allemaal weten we hoe het zou moeten – vanuit ons individuele belangenperspectief.
Het wordt alleen zo druk op het podium. Zo vol ook. Je zou er haast af vallen.
Om dit te voorkomen hebben we hiërarchie en inspraakmodellen bedacht.
Bedrijfjes worden harkjes met horizontale en verticale niveaus en spelregels zijn wetten en regelgeving (WOR, statuten, werkoverleg, handboeken ed).
Wil je je macht of invloed in dit soort beknottende structuren manifesteren dan zul je dus wat anders uit de kast moeten trekken dan het je houden aan de geschreven of ongeschreven wetten van je formele machteloze positie (functie).
Een middel is dan te grijpen naar “over-acting”. Geveinsd authentiek gedrag met als insteek “jij belangrijk maar ik belangrijker”.
Dan pas wordt het leuk voor de toeschouwers. Een karakterfilm veranderd in een komedie.
En dus is er een humoristische rol weggelegd voor de indruk(te) makers in het theater dat bedrijfsleven heet. Bekijk het als publiek in het theater van de lach.
Zonder bepaalde types zou het erg kleurloos worden. Dus veroordeel niet want dan zouden psychiatrische instellingen nog voller zitten. Geeft de clown en zijn creativiteit een bedrijfseconomisch verantwoord podium in het bedrijf.
Note; het verschil tussen een kaartje voor cultuur en een aandeeltje in het bedrijf is dat het ene leidt tot instant mentale bevrediging (het summum van consumeren zonder residu) en het ander het gevoel van macht geeft met een lang naijlend effect van frustratie ten aanzien van het resultaat. Deze brug moet te slaan zijn zonder subsidie.
Over de auteur:
