De zomer staat voor buiten spelen, en niet alleen de kinderen. Ook managers spelen buiten, en omdat het managers zijn, blijven ze bezig met hun eigen ontwikkeling. Je kunt immers altijd en overal leren! Buiten zijn de kinderen een bron van inspiratie, zowel je eigen kinderen als de kinderen van een ander. In hun samenspel, ruzie en hun avonturen. Dit jaar hebben ze me weer op 3 belangrijke lessen in leiderschap gewezen. Een mooie opfrisser om mee te starten.
Les 1 Waarom dan?
Kinderen kunnen je vragen 'waarom dan?'. Niet 1x maar steeds weer: waarom dan, waarom dan? Gek kun je ervan worden. Hou nou eens op te zeuren! Maar het is natuurlijk helemaal geen zeuren. Het antwoord dat je geeft is gewoon onvoldoende, en natuurlijk rechtvaardigt dat de herhaling van de basisvraag 'waarom dan?'.
Natuurlijk kennen we allemaal wel de 5 W's van Toyota (5x vragen waarom, als methodiek voor trouble shooting), maar denk je er wel aan om ook echt aan waarheidsvinding te doen, of verzin je gewoon zelf wat er aan de hand zou kunnen zijn?
Les 2 Je wint of je leert
Heb je dat nieuwe type skateboard al uitgeprobeerd? Zo eentje waar je op moet zigzaggen om vooruit te komen. Echt moeilijk om lijf en board tegelijkertijd te beheersen, hoewel veel kinderen er geen enkele moeite mee lijken te hebben. Maar dan weet je niet hoeveel uren oefening er al in zitten en hoe vaak ze al niet zijn gevallen. Die skateboards zijn niet zonder risico, maar de nieuwsgierigheid en leergierigheid winnen. Vallen betekent voor een kind 'ik kan het nog niet'. Iedere val is feedback en een moment om van te leren. Je moet natuurlijk niet te grote risico's nemen, maar als je niets uitprobeert, kan je ook niets leren en zal alles altijd bij het oude blijven. Kinderen zijn zich vaak niet bewust van de risico's, maar een risico is geen excuus om altijd op 100% safe te spelen.
Les 3 'Die meneer is wel heel erg dik, pappa'
De waarheid is vaak hard, maar moet soms wel gezegd en gehoord worden. Het heeft veel voordelen om zaken eerlijk en open op tafel te leggen. Zelf worstel ik hier ook nog wel eens mee. Ik wil niet zomaar van iedereen horen wat ze van me vinden. Onze eigen gevoeligheid voor kritiek maakt ons voorzichtig. Maar ga geen spelletje 'raden maar' spelen. Je kan beter niets zeggen dan onduidelijke balletjes opgooien. Zoals de directeur die in een email een medewerker vertelt dat haar parttime aanwezigheid niet meer past. Wil hij nu dat ze fulltime gaat werken of moet ze helemaal weg?
Emotionele uitbarstingen zijn meestal weinig effectief, net als egotalk. Reële feedback, recht uit het hart kan echter geen kwaad en biedt kansen om zaken op te lossen.
Mooie lessen nietwaar, en ik weet zeker dat jij ze ook herkent: blijven vragen, kinderlijke nieuwsgierigheid en onverbloemd de waarheid zeggen.
En als de heren managers echt buiten gaan spelen, maw zich even niet bezig houden met hun werk maar gaan ontspannen, dan komt het zeker goed.
E.W. Heijkant
|
|
10
-
09
-
2010
|
08
:
34
uur
Zeker mooie lessen. Laat de managers maar lekker buiten spelen, dan gaan ze veel leren.
Ik geef zelf sportclinics voor groepen die een creatief proces moeten gaan doen. Bijvoorbeeld heb ik managementteams die de strategische plannen gaan bespreken. Ik begeleid deze gesprekken en op geplande momenten gaan we dan sporten. Heel verfrissend en leerzaam.
Ook zijn deze clinics uitermate geschikt als teambuilding uitjes
A@rt
|
|
10
-
09
-
2010
|
10
:
08
uur
Ha E.W.,
Frisse lucht kan zelden kwaad. Voor de incubatietijd die creatieve processen nodig hebben is die frisse lucht van groot belang. Het, spelende, kind in jezelf wat ruimte geven ook.
Speel ze.
Over de auteur:
