Kenniswerkers die parttime willen werken worden gestraft met een onterechte en demotiverende korting op hun loon. Professionals worden niet voor hun tijd maar voor hun kennis betaald, dus bij gelijke productiviteit hoort gelijke beloning. Managers met een grote mond over de kenniseconomie moeten de daad bij het woord voegen en parttimers betalen als fulltimers.
Over de auteur:
Ilja van Roon (Lucid Communication) writes about global business, geopolitics, and technology for Fortune 500 executives, government ministers and entrepreneurs. His book Capture. Deliver. Excel. explains how to apply the principles of business writing and is available as a free download.
Ilja, je houdt je betoog op het verkeerde forum, naar mijn idee. Als werkgevers, ondernemers en managers zouden mogen belonen op eindresultaat, zouden ze er vandaag nog voor tekenen. In de weg zitten: vakbonden, OR's, SER, (algemeen verbindend verklaarde) cao's, PvdA/SP/Groenlinks, et cetera. Die zitten, zoals voormalig SER-voorzitter Herman Wijffels het treffend noemt 'allemaal nog in het industriële tijdperk'.
Norman Dragt
|
|
2
-
05
-
2006
|
11
:
54
uur
Er zit natuurlijk wel een haakje aan dit idee. En dat haakje is het menselijke onvermogen om realistisch naar zijn omgeving te kijken. Zolang spreekwoorden als "the squeaky wheel gets the grease" bestaan, zal een eerlijke beloning alleen mogelijk zijn als managers en organisaties bereid zijn om de beloning los te koppelen van hun eigen inbreng. En aangezien niets menselijk managers vreemd is, mogen we nog heel lang wachten op zo'n situatie.
Overigens zal uiteindelijk de grootste drempel voor invoering van een prestatie gekoppelde beloning de overheid en vooral de belastingdient zijn. Kijk maar eens hoe ze omgaat met freelancers en zelfstandigen zonder personeel. Die worden op geen enkele manier geholpen om grote opdrachten aan te nemen.
Verder heeft deze hele gedachtengang natuurlijk niets te maken met kennis of kenniseconomie, want die economie bestaat al sinds het begin van de tijd dat mensen op deze aarde rondlopen. Alles wat mensen doen is gebaseerd op kennis, die wordt omgezet in handelen, bewust of onbewust. Het heeft dus alles te maken met het feit, dat managers zich bedreigt voelen in hun positie omdat steeds meer mensen hun aansturing eigenlijk niet nodig hebben. Kijk bijvoorbeeld maar naar het mislukken van de invoering van zelfsturende teams in de jaren negentig binnen veel organisaties.
Jan Mulder
|
|
3
-
05
-
2006
|
10
:
19
uur
Ilja, als kleine werkgever heb ik ervaring met belonen en korter werken. Daarmee heb ik dus aan de andere kant gestaan. Een direct gevolg van korter werken is b.v. dat binnenkomende telefoontjes of follow up sales gesprekken doorschuiven naar de collega (mijzelf dus). Het valt naar die collega toe dan ook niet te verkopen dat iemand die korter werkt toch meer zou moeten verdienen. Ik denk dat in het type werk dat jij en je vrouw doen dit minder speelt, en dat dit daardoor voor jou minder logisch is.
Anderzijds zou het zo moeten zijn dat als je zo enorm productief bent, je beloont zou moeten worden met een promotie. Maar ja, hoe promoot je een advocaat? En, realistisch gezien, denk ik dat in de praktijk hier een enorm gevoelsmatig knelpunt voor de collega's ligt. Hoe accepteren de 9 to 5-ers het dat iemand die 4 dagen werkt uitverkoren wordt voor promotie?
Sabah Oustou
|
|
3
-
05
-
2006
|
12
:
37
uur
Ik sluit me volledig aan bij de visie dat parttimers die als kenniswerkers in dienst zijn een goed salaris moeten krijgen die ze motiveert. Een kenniswerker is iemand die gebruik maakt van zijn eigen kennis om een product of dienst te leveren. Dus ik vind het achterhaald om in deze tijd in tijd te denken terwijl kennisintensieve organisaties bestaan uit de gradatie van kennis, dat is wat anders dan de productiviteit uitgedrukt in tijd bij een fabriek. Loon moet gekoppeld worden aan know how en tijd is hierbij relatief niet belangrijk.
Hartelijke groet,
Sabah Oustou
Johan
|
|
3
-
05
-
2006
|
17
:
01
uur
Tja, als het goed is het full-time salaris een weerspiegeling van jouw kennis / functie. En is de tijd de factor waarvoor je dit in dienst stelt van het bedrijf. Niet meer dan normaal dus dat als je minder werkt, je minder salaris krijgt.
Michael
|
|
4
-
05
-
2006
|
09
:
59
uur
Ik mag aannemen dat als je zo productief ben en zoveel know how hebt dat je je in iedergeval tot uiting kwam in de hoogte van het salaris wat je ontvangen hebt .
Zoniet dan kan dit twee dingen betekenen,je maakt een inschattingsfout of werd ondergewaardeerd.
In het laatste geval had ik of een andere baan gezocht of voor mezelf begonnen zodat je je tijd helemaal zelf in kon delen .
Buiten het feit dat het voorgestelde in Nederland(nog)onhaalbaar is .
Daarnaast is in Nederland de werkgever het kind van de rekening als "hetzelfde werk in een kortere tijd doen"niet zou blijken te werken.Of de medewerker raakt overspannen of het eind resultaat valt tegen en zie de afspraken dan maar terug te draaien.
Dus ik denk dat ,als je minder werkt dit automatisch gevolgen heeft voor het salaris de meest logische oplossing is.
Peter
|
|
4
-
05
-
2006
|
11
:
04
uur
De specifieke kennis heb je nodig voor de individuele productie, maar stel je ook, gedurende een overeengekomen TIJD beschikbaar. Logisch toch dat dan de beloning verlaagd wordt bij gelijke productie!
Ik ben het er wel mee eens dat de verhouding niet volledig op uurbasis moet zijn maar meer een basisbeloning voor de beschikbare kennis (hier is er ook een goede mogelijkheid voor extra beloning) en een variabel deel voor de tijd waarop deze specifieke kennis beschikbaar is.
Deze methode is transparant en kan gelden voor ieder arbeidscontract. (ook productie!)
