"We hebben het niet zien aankomen" is een zinnetje dat de oplettende lezer terugvindt in ALLE beschrijvingen van bedrijven waar het fout gaat: Wessanen, DSB, Van der Moolen en ga zo maar door. Zelfs de kredietcrisis hadden de experts niet zien aankomen. Het roept de gewetensvraag op waar de dunne scheidingslijn ligt tussen realisme en het onvoorwaardelijke geloof in het eigen kunnen dat van leiders verwacht wordt.
Daar staat dan tegenover de de publieke opinie steeds meer inzicht eist in de interne keuken om zich vanaf de zijlijn met de bedrijfsvoering bezig te houden. Het lakemansyndroom dus zo'n beetje. Transparantie is het nieuwe toverwoord.
Maar is transparantie niet een brug te ver? Is het eigenlijk niet "helderheid" wat we willen? De verplichting van leveranciers om helder, duidelijk en eerlijk te zijn over alles wat bepaalt hoeveel waarde wij als klant voor ons geld krijgen? En horen wij ons met al de rest niet te bemoeien? En al helemaal niet met organisaties waar we geen belanghebbende zijn?
Of is transparantie de enige manier waarop buitenstaanders organisaties kunnen behoeden voor de gevolgen van hun eigen blindheid?
Over de auteur:
Guido Thys helpt als bedrijfsverloskundige organisaties om waarde ter wereld te brengen voor zichzelf, klanten en andere belanghebbenden. Met meer dan 160 presentaties per jaar is hij de meest gevraagde zakelijke spreker van Nederland.
Hij is de inspirator van ?Next! Coaches, een groep bijzonder dwarsliggende management- en bedrijfscoaches.
Hij is auteur van o.m. "WAKE-UP CALL: het gaat slecht dus moeten we weer even normaal doen." Werk nu mee aan zijn nieuwe boek!
Volg Guido op Twitter: GuidoThys en LinkedIn
Daarbij zullen organisaties om moeten leren gaan met onvoorspelbaarheid en grilligheid.
Om ons zeker te voelen, gaan we er vaak vanuit dat data uit het verleden extrapoleren naar de toekomst dé manier is om de toekomst te voorspellen.
Gevaarlijk; we funderen ons op wat we weten, soms op wat we weten dat we niet weten, maar zeker niet op wat we niet weten dat we niet weten.
De laatste over het hoofd zien is 'dodelijk'.
In de optiek dat elk woord een containerbegrip is ben ik ervan overtuigd dat dit al dan niet een brug te ver is ifv wat men met transparantie bedoelt of wat men daaronder verstaat. Hier heeft transparanttie een waarde zoals het woord ''eerlijkheid'' en biedt ook hier geen meerwaarde door daarin te overdrijven.