Cicero, de bekende politicus, filosoof en tijdgenoot van Julius Caesar, stond erom bekend dat hij zichzelf leerde om namen te onthouden van belangrijk Romeinen (BR) zodat hij ze onderweg vriendelijk kon begroeten. Hij nam ook de moeite uit te zoeken waar en hoe men woonde, wie hun vrienden en buren waren en of ze ergens nog landerijen en/of een buitenhuis hadden.
Het onthouden van namen is door de eeuwen heen voor veel mensen een lastige opgave. Mensen met publieke functies roepen daarvoor vaak de hulp in van een medewerker met een goed geheugen. In onze tijd is dat meestal een secretaresse en in de tijd van Cicero gebruikten ze daar een slaaf voor die getraind was in het onthouden van namen om die in het oor van zijn baas te fluisteren als dat nuttig was; een nomenclator. Maar wat doe je nu, als je geen secretaresse hebt en er geen slaafje met een goed geheugen naast je loopt?
Zonder naam ben je niemand
Iedereen heeft wel eens last van vergeetachtigheid. Als je jong bent is dat niet zo erg want dan heet het dat je verstrooid bent. Op mijn leeftijd wordt het al snel een seniorenmoment genoemd en wordt je wat meewarig aangekeken als er je eens een keer iets niet te binnen wil schieten. Hoe we het ook noemen, ik denk dat we allemaal wel eens rooie kop hebben gekregen op momenten dat er iemand op ons afstapte, onze naam riep en ons enthousiast om de nek vloog, terwijl wij ons koortsachtig afvroegen:’Wie is dat in hemelsnaam?’ Waar ken ik hem/haar van? Help!’
Namen zijn belangrijk voor ons omdat we daarmee dingen een plaats kunnen geven. Het gaat daarbij niet alleen om het woord maar meer om de plaatjes, geluiden, geuren en situaties die daarbij horen. De combinatie van deze informatie zorgt voor herinnering en herinneringen zijn van belang om ons in dit leven staande te houden. Immers, we hebben het nodig om situaties flitsend snel te herkennen en daarop acties te ondernemen zoals het al of niet enthousiast terug begroeten van mensen die we in de eerder geschetste situatie tegen het lijf lopen.
Trucje
Het spreekwoord zegt ‘Uit het oog uit het hart’ en als je dus iemand lange tijd niet gezien of gesproken hebt, dan is het niet vreemd dat je moeite hebt je de naam te herinneren. In de afgelopen jaren heb ik, door het geven van talloze spreekbeurten en trainingen, duizenden mensen ontmoet en tja, is het dan gek dat je niet meer weet wie iemand is? Omdat ik het een ander niet wil aandoen door te vragen wie hij/zij eigenlijk is en wat ze van me willen, heb ik in de loop der jaren met succes wat trucjes toegepast om me uit dit soort netelige situaties te redden.
Afgelopen week stapte er tijdens de lunch in ons congreshotel een elegant geklede vrouw op mij af. ‘He Phil, wat leuk dat ik je weer eens zie. Dat is een lange tijd geleden?’ Het geluk wilde dat ik samen met mijn zakenpartner John Smits aan tafel zat en paste met succes een beproefd trucje toe. Ik begroette haar met het zelfde enthousiasme en stelde direct John aan haar voor. Aangezien de meeste mensen die worden voorgesteld in een reflex hun eigen naam noemen, was ik erop gespitst die op te vangen; Ursula. Ineens wist ik weer wie zij was, want ik kon mij maar twee vrouwen met de voornaam Ursula herinneren; Ursula Andres (een van de eerste Bond-meisjes) en de directie secretaresse van een jeugdvriend van me. Ursula Andres kom ik niet zo vaak tegen dus was het de directiesecretaresse en doken automatisch de beelden op van haar kantoor, de vele kunstvoorwerpen in de gang en natuurlijk het gezicht van mijn jeugdvriend.
Maak de ander belangrijk
Een ander ‘trucje’ dat ik toepas om namen en gezichten te onthouden is, voorafgaand aan een bijeenkomst, informatie te verzamelen via b.v. een LinkedIn- of Facebook-profiel. Het beetje tijd dat ik daarin investeer verdient zich direct terug als ik mensen, die ik nooit eerder heb ontmoet, netjes met hun naam kan begroeten. Je ziet ze groeien want het weten van hun naam draagt bij aan het zich belangrijk voelen. Immers iedereen wil erkend en herkend worden. Daarom gaan veel mensen keer op keer naar dezelfde kroeg of hetzelfde vakantieadres. Met een beetje onderzoek sta je zelden met een mond vol tanden, voorkom je vervelende situaties en toon je aan oprechte belangstelling voor iemand te hebben.
Dus, vraag altijd vooraf een deelnemerslijst op als u naar een event gaat, neem de moeite om daaruit informatie te halen en noteer de zaken die u zijn opgevallen. Je maakt daarmee niet alleen de ander belangrijk, maar je wint zelf aan belangrijkheid en respect van degene wiens naam en gezicht je kunt onthouden. Kom je dan toch in een situatie dat je het echt niet meer weet, speel dan maar open kaart. ‘Dat gezicht ben ik niet vergeten maar je moet me even helpen er de naam weer bij te krijgen.’
Over de auteur: Phil H. Kleingeld is auteur, ghostwriter en columnist, Onder de naam Rent-a-Penverzorgt hij workshops in hedendaagse digitale en analoge communicatievormen waaronder sociale media. Phil is daarnaast spreker en auteur van 24 boeken op het gebied van zakelijke communicatie zoals netwerken, verkoop, telefonische communicatie, relatiebeheer, time management, marketing en schriftelijke communicatie.
Een van de specialisaties van Phil is het verzorgen van workshops over sales gerelateerde onderwerpen als Neuroselling, Storytelling en Offertes omzetten in opdrachten.
haha, tof truukje. Eentje die ik zelf toepas, met een uitgesproken glimlachend gezicht en intens oogcontact: ''Zeg, 'is lang geleden, ik ken je achternaam niet meer, wat was dat nu weer?' Kan ook met voornaam natuurlijk, afhankelijk van de context. Ijs gebroken en ze geven je grŕŕg wat je nodig hebt (steevast de hele naam haha). ;-)
En dan zijn er ook enkele technische truken die helpen, die hier niet worden aangehaald - inprenten namen door bewust linken te leggen met eigenschappen van de persoon. Groet Anne
Namen onthouden is voor mij persoonlijk een grote uitdaging. Ik ben er echt niet goed in. Zakelijk ben ik al veel mensen tegengekomen en helaas heb ik ze in mijn hersens niet allemaal goed gearchiveerd. Je ontwikkelt inderdaad een tweede natuur van truken, waardoor je geholpen kan worden. ''Dat we elkaar hier tegenkomen, waar zagen we elkaar nu voor het laatst?'' Op andere momenten zeg ik gewoon eerlijk dat de naam mij even ontschroten is. Andersom overkomt het me ook wel eens, ik ervaar dat zelf niet echt als ernstig. Alle voorbereidingen ten spijt soms ben je het gewoon kwijt. Mijn emoties zijn anders als ik als klant niet herkend wordt. Bedrijven die niet de moeite doen om de juiste klantinformatie bij de voorkant te krijgen of mailings versturen met fouten namen of de onpersoonlijke benadering van geachte mevrouw/mijnheer ergeren me enorm. Geen personalising en een generiek aanbod dat zijn zaken die vandaag de dag echt niet meer nodig zijn. Als mens ben je niet onfeilbaar. Als bedrijf kun je dit niet veroorloven en moet je bewuster nadenken over je klantstrategie, je klantbenadering en daarmee het gewenste niveau van klantherkenning. De technologische oplossingen zijn relatief simpel en toegankelijk. Bij het goed uitnutten van klantsegmentering zal een hogere omzet, beter rendement en een verbeterde klantrelatie het effect zijn.
Augmented Reality is een mogelijkheid om je 'vergeetachtigheid' te ondersteunen. Het probleem op dit moment is dat iedereen dan wel een persoonlijk profiel moet hebben aangemaakt in het mobieltje met speciale software. Je richt in dat geval de camera van je mobiel op een persoon en direct verschijnt naam, toenaam, sociale netwerken waarvan men lid is enz.
Beter is je geheugen trainen. Waar doet iemand je aan denken, is er een ezelsbruggetje te bedenken om kenmerken vast te leggen? In mijn artikel zeg ik het al: uit het oog uit het hart. Simpele oplossing is dus: regelmatig contact opnemen!
Anne
|
|
21
-
09
-
2009
|
11
:
35
uur
Ook super leuk: bedrijven die mij aanspreken (tel of brief) met ''mijnheer'', of vragen nar de 'zaakvoerder' terwijl ze drommels goed weten dat x percent van hun bestand vrouw is (en ook de voornaam kan een hintje geven zeker?) Anne
Deze truck werkt super als je de naam niet weet:
Op iets informelere evementen zoals feestjes:
Voeg een nieuw contact toe in je telefoon, overhandig deze aan de persoon in kwestie en vraag of deze zijn/haar telefoonnummer en naam kan intoetsen, eventueel met een smoes , bijvoorbeeld dat je slecht kunt lezen zonder bril....
M. Van der Steen
|
|
22
-
09
-
2009
|
14
:
42
uur
ja Dirk, maar die laatste werkt natuurlijk niet als het om iemand gaat die al in je telefoon blijkt te zitten...
Mijn ervaring is ook: niet te omslachtig doen, niet te zwaar aan tillen, en gewoon toegeven dat je het even niet weet (ik geef opleidingen, dus honderden mensen hebben van mij les gehad, terwijl ik hun naam helemaal niet ken of nooit gekend heb, maar hun gezicht me soms wel vaagweg bekend voorkomt)
Over de auteur:
