71 procent van de werknemers "is er niet van overtuigd dat zijn of haar leidinggevende meer kwaliteiten heeft dan hij of zij zelf", lees ik naar aanleiding van onderzoek. Op zich goed natuurlijk: jonge mensen met de ambitie om het beter te doen zijn goud waard. Maar wat blijkt?
Dezelfde groep ondervraagden heeft geen idee waar ze nou echt goed in zijn. Bijna de helft zegt: ik heb eigenlijk de verkeerde studie gekozen en zit niet op de goede plek. 80 procent (!) van de 960 ondervraagden weet niet wat zijn eigen sterke punten zijn. Maar ze willen zich wel verder ontplooien, leiderschap ontwikkelen en creatiever worden. Loopbaankeuzes vinden ze echter moeilijk en daarbij willen ze graag hulp. Maar niet van de eigen leidinggevende, want die deugt natuurlijk niet.
Tsjonge, is dit onderzoek niet helemaal goed uitgevoerd of is het 'talent' van nu gewoon verwend?
Jonge, hoog opgeleide werknemers verwachten kennlijk dat er talentmanagers voor hen klaar staan. Is dat terecht? Hebben zij echt unieke talenten, die volledig over het hoofd worden gezien? Ik denk: NEE, maar de realiteit is sterker dan ik zelf. Dus is het zo.
de laatste zin begrijp ik niet: Ik denk: NEE, maar de realiteit is sterker dan ik zelf. Dus is het zo.
Fred Akkerma
|
|
29
-
03
-
2006
|
19
:
21
uur
Coert, ik vermoed dat talentmanagement dé nieuwe managementhype wordt, nu het vlammetje van competentiemanagement langzaam aan het doven is.
vmaas60@yahoo.com
|
|
30
-
03
-
2006
|
18
:
11
uur
IK denk dat het eerste wat een echt talent doet is dingen voor elkaar krijgen en niet wachten tot je zomaar president directeur wordt.
Aan de andere kant ben ik bang dat ze toch ook gelijk hebben. De arbeidsmarkt voor hoger opgeleiden bestaat uit nepotisme/vriendjespolitiek/of nog erger. Zo hebben zij hun baan vermoedelijk gekregen en ze weten echt wel dat dat vermoedelijk ook voor hun baas geld.
Zijn ze dus talenten:
Geen talenten waar deze samenleving iets aan heeft. Er zitten al veel te veel zakkenvullers/fraudeurs/hielenlikkers/etc. op belangrijke posities in Nederland. De naam talent hebben ze ergens gekocht.
heer R Wit
|
|
31
-
03
-
2006
|
12
:
44
uur
Goh wat grappig. Ben ik niet alleen in mijn mening.
Martin Waanders
|
|
1
-
04
-
2006
|
11
:
20
uur
Te veel nadruk wat je kan. Er wordt alleen maar over talent/intelligentie gepraat en niet over moed en inzet, karaktereigenschappen die veel meer van waarde zijn voor het leidinggeven. Bovendien niet lullen maar peotsen is het credo. Veel doen, veel fouten maken en veel leren.
Dick Haasbroek
|
|
3
-
04
-
2006
|
00
:
36
uur
Iedereen heeft talent, de vraag is alleen waarvoor en hoe zet je het in. Talent is overigens meer dan het uitvoeren van aangeleerde kunstjes. De kunst is om zicht te krijgen op je echte talent, datgene wat je onderscheidt van anderen. Je spiegelen aan je baas levert op de lange duur niet veel op. Als je hem overtreft is dat lastig voor beiden en ben je wellicht drukker met pikordespelletjes dan met het gebruiken van je talent (tenzij jouw talent nou juist is dat je zo goed bent in machtsspelletjes, probeer het dan eens in de politiek)
Joke van Galen
|
|
3
-
04
-
2006
|
08
:
48
uur
Beste Fred,
Waar gaat het nu eigenlijk over? De leidinggevende, die zijn/haar vak niet verstaat, volgens de medewerker?
Laten we wel wezen: we voeden zelf de volgende generatie(s) op.
Ik heb een beetje moeite met het woord talent, want wat is dat? Talent alleen is toch niets, als je het niet gebruikt?
Tussen talent en succes zit heel veel werk (bloed, zweet en tranen). Dat zie ik helaas in je artikeltje niet terug. Misschien is dat wel het probleem?!
Groeten van Joke
Norman Dragt
|
|
3
-
04
-
2006
|
17
:
10
uur
Ik ben het wel eens met Guido Crolla, het onderwijs draagt er niet toe bij, dat mensen hun passie ontdekken of zelfs maar hun talenten ontwikkelen.
Hoewel het natuurlijk langzaam anders begint te worden. Maar zolang het vooral de middelmatigen zijn die leerkracht worden en niet de passievollen. Net zoals het vaak de politiek bedrevenen zijn, die directeur van een school worden en niet de mensen met een passie voor goed leidinggeven.
Zolang al dit soort voorbeelden aan kinderen worden gepresenteerd, hoe kunnen ze dan ooit leren om vanuit hun passie te leven, leren en ontwikkelen?
Dus die 71% zal aardig kloppen en al zouden we op dit moment voor iedereen talentmanagement invoeren, dan zullen we toch eerst met z'n alle het goede voorbeeld moeten gaan geven. En zelf vanuit onze passie leven.
Guido Crolla
|
|
3
-
04
-
2006
|
09
:
10
uur
"Dezelfde groep ondervraagden heeft geen idee waar ze nou echt goed in zijn."
Dit is het gevolg van een onderwijssysteem waarin je als individu geleerd wordt om je te meten met de middelmatigheid van je medestudenten. Ik kan me nog herinneren van vroeger (jaren 70) dat de talenten bij ons op school flink werden afgezeken door de groep die aan de andere kant van de 'streep der middelmatigheid' zat.
- Competenties geven aan welke kunstjes je ooit hebt geflikt.
- Talent geeft aan welke kunstjes je makkelijk afgaan.
- Passie geeft aan waar je je energie wilt steken.
"In het verleden behaalde competenties zijn GEEN garantie voor de toekomst."
Passie is dat in mijn ogen wel. Passie geeft aan waar een persoon zijn talenten in de toekomst gaat aanwenden.
----
71 procent van de werknemers "is er niet van overtuigd dat zijn of haar leidinggevende meer kwaliteiten heeft dan hij of zij zelf".
Ik zou zelf niet graag geleid worden door iemand die meer kwaliteiten heeft dan mij. Dat zou flink wat frictie kunnen geven. Ik word liever geleid door iemand die andere kwaliteiten heeft dan ik.
vmaas
|
|
3
-
04
-
2006
|
17
:
59
uur
Ik vind het eerlijk gezegd behoorlijk irritant dat nu opeens het onderwijssysteem de schuld krijgt. Ik ben 45 en kom uit de tijd dat het onderwijssysteem, zeker ook de universiteit echt heel slecht was. Ook ik heb ervaren - maar dit het meeste op de middelbare school - dat alle leerlingen een hekel aan mij hadden (jalouzie) en een hak probeerden te zetten.
Dan zeg ik nogmaals - als je niet eens in staat bent in een beschermd klimaat - en dat is een school of universiteit - om de opleiding te realiseren waarmee je de grondslag legt voor je succes in je werk - dan hoef je echt niet te proberen een succesvol mamager te worden.
De haat en nijd is dan nog 10 keer erger.
Ik vind deze discussie echt een uitstekende illustratie van de verwende generatie. We zitten in nederland met de hielenlikkers en dit soort mensen dat altijd denk dat alles aan anderen ligt en dat iedereen talenten heeft. Helaas - dit laatste is niet waar - er zijn bijzonder veel mensen met bijzonder weinig talent.
heer S andvink
|
|
5
-
04
-
2006
|
12
:
58
uur
Mijn begrip van Competentie is een sommetje:
Competentie= bekwaamheid x bereidheid.
Dit geld voor elke taak in het verleden, maar ook toekomst.
Als je een (hoge) opleiding afgerond hebt moet je niet verwachten dat je op de bank kan zitten en dat het geld naar je toe komt.Je moet gedreven genoeg zijn om te blijven presteren. Als je bekwaam bent en je bent niet bereid komt het antwoord van het sommetje op 0 te staan.
Een andere kant is klagen is een makkelijker manier om jezelf te verheffen boven je baas dan hem te laten zien dat je beter bent. Veelal klagen komt ook voort het het niet goed kennen van de takenpakket van de baas.
heer F Schophuizen
|
|
13
-
05
-
2006
|
08
:
38
uur
Veel Nederlanders zijn overdreven bescheiden over wat ze kunnen. Amerikanen hebben daar veel minder last van.
Die (valse) bescheidenheid wordt ons met de paplepel ingegeven. We moeten "sociaal" zijn, "solidair" zijn, en opkomen voor de zwakkere. In veel gevallen betekent dat dat er weinig mensen opkomen voor de sterkere, die het vervolgens op eigen kracht moeten doen. En "wie zijn kop boven het maaiveld uitsteekt..." maakt dat we het de sterkere best lastig maken.
En dan het punt dat ons aannamebeleid steeds zwaardere eisen gaat stellen aan de sollicitanten: we willen alleen maar toptalent! En als we die dan hebben, dan laten we hem/haar aan zijn lot over...
Ik kan me best voorstellen dat je tegenwoordig verwacht wel ietsje meer steun te krijgen alsje meer in je mars hebt dan een gemiddelde.
Jan
|
|
13
-
05
-
2006
|
15
:
29
uur
Wat zijn de beloningen van iemand met Talent?
Vaak is het niet het salaris.
heer BRUNO CAPPELLE
|
|
23
-
08
-
2006
|
14
:
59
uur
Wat ik mis is de context waarin talent hier beschreven wordt. In competentiemanagement spreekt men van de experts, mensen die de expertise of de kennis over een bepaald domein hebben. Hoe je die expertise ook toepast en expliciet maakt hangt af van het talent dat je hebt om goed te communiceren of te doceren. Talent of aanleg hebben is wel volgens mij een doodnormale zaak. Iedereen heeft ergens talent in iets en is blij en fier om zijn talent te kunnen uiten. Doch moet dit talent zo extra in de verf gezet worden en hoe ver rijkt dit talent inzake vaardigheid en kennis. Het goede management kijkt wel uit dat talenten de op de juiste plaats komen te zitten en niet in ivoren torens terecht komen. En als je vindt dat je talent niet ten volle benut wordt blijf dan niet bij de pakken zitten en beslis om dit bespreekbaar te maken.
Frank van Marwijk
|
|
15
-
01
-
2007
|
13
:
43
uur
Bedrijven hebben vaak meer talent onder het eigen personeel dan managers zelf beseffen. Soms ligt dat talent buiten het gebied van het dagelijkse werk - en gevolgde de opleiding - van die medewerkers. Daardoor springt het niet direct in het oog. Het getalenteerde personeel wordt niet bevraagd op de eigen talenten, maar de expertise wordt veelal van buitenaf aangetrokken. Er worden bijvoorbeeld regelmatig externe trainingen binnen gehaald, terwijl er feitelijk genoeg kennis in huis is. Medewerkers kunnen veel leren van elkaars talent.
Probeer - onder andere in functioneringsgesprekken - helder te krijgen waar uw personeel goed in is. Laat hen vertellen waar hun hart ligt. Veel medewerkers zijn erg creatief of kunnen geweldig organiseren, maar doen dat alleen in de privésfeer. Door de talenten van medewerkers te onderkennen en daar optimaal gebruik van te maken, krijgen de medewerkers meer waardering voor hetgeen waar ze écht goed in zijn.
In dat geval zullen ook minder mensen zeggen dat ze de verkeerde opleiding hebben gevolgd. Het gaat uiteindelijk niet om de opleiding... het gaat erom dat je kunt doen waar je goed in bent.
A Plicant
|
|
23
-
01
-
2007
|
16
:
16
uur
Heel vreemd, ik lees hier dat werkgevers er alles aan doen om goed en vakbekwaam personeel te werven maar ik zit hier maar wat te verpieteren, verdorie.
Ik bezit alle moderne vaardigheden die een goede manager en/of leidinggevende zou moet bezitten en ik heb inmiddels ruim twintig jaar leidinggevende ervaring opgedaan bij grote gerenommeerde bedrijven en een klein familiebedrijf. Ik ben pas 42 en mijn salariswens is simpelweg markt conform. Mijn cv ziet er goed uit. Bij mijn laatste werkgevers heb ik enorm veel overgewerkt en zeer goede resultaten neergezet. Mijn team werkte graag voor mij. Het maakte me ook nooit niks uit om dag en nacht klaar te staan voor het bedrijf of mee te helpen aanpakken. Ik nam vaak werk mee naar huis.
Toch vrees ik dat ik niet snel genoeg aan de bak komen en vrees ik dat ik over enkele weken een werkloosheidsuitkering moet gaan aanvragen.
Dat komt denk ik omdat mijn vorige werkgever, volkomen onterecht, slechte referenties afgeeft. Na een politiek spelletje is er namelijk een eenzijdig conflict ontstaan, dat heb ik weliswaar juridisch gewonnen maar ik vrees dat de werkgever uit rancune slechte referenties afgeeft nu de rechter hem verplicht heeft om een fikse schadeloosstelling te betalen. De werkgever wilde van me af, nu de hoofddirectie opdracht heeft gegeven om de oorzaak van de slechte resultaten te onderzoeken en ik gevraagd werd uitleg te geven. Ik kon niks anders dan wijzen naar de bedrijfsleiding en daardoor heb buiten mijn schuld de zwarte piet toegespeeld gekregen van de interne ellende die ontstaan was door onkunde van mijn bazen met alle gevolgen van dien. Waarschijnlijk was men bang voor de eigen positie en heeft men mij gewoon uit de weg geruimd in de hoop zo hun eigen positie veilig te kunnen stellen. Mijn team begreep niet waarom ik weg moest en de stafmedewerkers konden het ook niet verklaren. Het lag beslist niet aan mijn functioneren maar ik zat gewoon in de spagaat.
Mocht hier iemand een "door de wol gewassen manager" zoeken die meer dan twintig jaar leidinggevende evaring heeft bij productiebedrijven en zelfs bedrijfsleider van een chemische fabriek is geweest en veel projecten op technisch gebied en arbo gerelateerde zaken heeft gedaan dan mag hij of zij mij mailen. Ik ben per direct beschikbaar.
Over de auteur:
