Terwijl de politiek niet verder komt dan het uit de kast halen van aloude stokpaardjes en naïeve idealen, wat eigenlijk niets meer is dan het bewijs dat iedere vorm van visie ontbreekt bij de mensen die ons land besturen, raast de recessie door.
Recessie? Het gevolg van een crisis in de bankwereld, geen vreemd fenomeen, want de afgelopen 20 jaar zijn er bijna 100 andere bancaire crises geweest. Deze crisis is echter niet alleen veroorzaakt door verkeerde management besluiten of de normale financiële cycli, maar heeft een structurele achtergrond, de verwevenheid van banken onderling, de geweldige grootte en omvang van de banken, het economische systeem dat zo ingewikkeld is geworden en gemaakt dat niemand het meer begrijpt, inclusief de mensen die het systeem hebben gevormd.
De banken redden zich wel, geld is als bloed, het verzorgt het systeem, zonder geld, zonder toevoer, zonder stroom kan het systeem niet bestaan. De stroom van geld, goederen en diensten komt vanzelf weer op gang, al is niet uit te sluiten dat er sprake zal zijn van een heel ander systeem.
Maar onze maatschappij, ons land, kent andere problemen, andere crises, sommige actueel en zichtbaar, andere minder actueel en nog niet zo zichtbaar. Het grootste probleem waar we op korte termijn mee te maken krijgen is de terugloop van de beroepsbevolking. Het staat in schril contrast met de feitelijkheid, waar ontslagen aan de orde van de dag zijn, maar na afloop van de recessie zal het probleem in zijn volle omvang duidelijk worden.
Regeren is vooruitzien, een regeltje dat voor de doorsnee politicus alleen maar wil zeggen dat hij kijkt naar de volgende verkiezingen, waardoor zijn tijdshorizon iedere dag één dag korter wordt. Maar om de employment crisis nu al het hoofd te kunnen bieden dient nu beleid te worden ontwikkeld.
Toen in de jaren ’80 ons land ook gebukt ging onder een recessie, wist de overheid ook niets anders te doen dan bezuinigen. Men ging zelfs zover dat men de salarissen van ambtenaren en trendvolgers aanmerkelijk wilde verlagen, iets waarmee zelfs de befaamd vakbondsleider Van Der Scheur akkoord ging, wat weer leidde tot geweldige manifestaties in Den Haag.
Maar stiekem deed het kabinet Den Uyl ook wat anders. Om het aantal werklozen zo laag mogelijk te houden werd het ambtenarenapparaat aanmerkelijk uitgebreid. Om deze mensen aan het werk te houden werd bureaucratie tot kunst verheven en zie, het imago dat de ambtenaar vandaag de dag heeft werd in deze tijd gemaakt.
Toch ligt hier een mogelijk aanpak voor de oplossing van de problemen van nu en in de toekomst. Of nu een werkeloosheidsuitkering of een salaris als ambtenaar wordt betaald, het komt allemaal uit dezelfde pot.
Door ook nu mensen die hun baan verliezen aan te nemen als ambtenaar kan het aantal werkelozen laag worden gehouden. De nieuwe ambtenaren worden eerst gescreend op hun talenten en vervolgens getraind in die taken waar ze talent voor hebben. Na hun training nemen ze de plaats in van ambtenaren waarvan vervolgens ook de talenten worden vastgesteld en die daarna worden getraind op hun sterke punten. Hierdoor stijgt de inzetbaarheid van de beroepsbevolking, goed getrainde en adequaat opgeleide mensen staan klaar om de vacatures die de babyboomers achterlaten in te vullen.
Door aansluitend op de recessie de effectiviteit en efficiëntie van de overheid te verhogen, komen er duizenden extra werkkrachten vrij voor het bedrijfsleven, goed opgeleid en klaargestoomd voor het werken in het bedrijfsleven.
De kosten van deze aanpak zijn laag, de opbrengsten hoog. Omdat de overheid effectiever en efficiënter gaat werken na de recessie zullen de kosten van de overheid en daarmee de belastingen gaan dalen. De productiviteit van de bedrijven kan op peil blijven of zelfs stijgen, waardoor de concurrentie positie van ons land zal kunnen stijgen.
Door vooruit te kijken en door de oplossing van de problemen van de toekomst te combineren met de aanpak van de huidige problematiek kan ons land veel sterker uit deze recessie komen. De hoofdlijnen van het plan is het trainen en scholen van de werknemers van de toekomst, training en scholing gebaseerd op hun talenten, gerichte training. Door vervolgens de buffers aan arbeidskrachten die de overheid in de jaren heeft opgebouwd te gaan benutten voor het bedrijfsleven, kan de productiviteit van het bedrijfsleven groeien. Door een efficiëntere overheid met minder ambtenaren zullen de kosten van de overheid en daarmee de belastingen dalen, waardoor loonmatiging mogelijk is en de kosten van de vergrijzing betaalbaar blijven.
Ad de Beer is een gedreven all round business coach en interim manager die organisaties helpt om vanuit de kracht van mensen verbeteringen te realiseren.
Het losmaken van de kracht van mensen is een voorwaarde voor bedrijven en organisaties om succesvol en te zijn en optimaal te presteren. Zijn bedrijf F-ektief Business Coaching begeleidt bedrijven in deze processen.
Over veranderen door mensen schreef hij het boek “klantgericht veranderen”.
Ook is hij een onderhoudend spreker over diverse onderwerpen.
Ook is hij eigenaar van Interim-anders, agamedes, zzp-marktplaats.eu en de community managersenondernemers.nl
telefonisch is hij te bereiken op 0612724659
sanneer 30 % private schuld.
ontsla iedereen met een afgeronde hbo of
universitaire opleiding in de regering... tehoog leerbrein telaag denkbrein.
Houd de Aziaten buiten europa. Zij kloppen op de deur en wachten echt niet tot er open gedaan wordt. Steek al het stimuleringsgeld in zonne-energie-kennis.
Bemoei je zeker niet met buitenlandse zaken.
Te klein landje voor zo'n grote bek.
beetje bidden... beetje geluk....en alles komt goed..... en anders worden we overlopen door aziatische landen als china en india. En wordt Europa de nieuwe goedkope produktie-regio van de wereld. De VS en Rusland hebben het spelletje van china door. Alleen Europa slaapt nog......
R.V. Molenbroek
|
|
13
-
03
-
2009
|
10
:
58
uur
Nog meer ambtenaren en nog meer overheids uitgaven.
Het lijkt een strak plan ware het niet dat de burger nu al een maandlast heeft van minimaal 800 Euro om maar in Nederland te mogen wonen.
40% van wat hij verdient gaat naar de staat en 20% van wat hij uitgeeft ook nog eens. Behalve als het voor brandstof is dat kan het wel tot 60% oplopen.
Het begint er steeds meer op te lijken dat de burger de staat draaiend houd.
Nu is dat in beginsel ook wel zo maar in die extreme mate zoals dat nu gebeurt was dat denk ik niet de bedoeling.
Arbeid is hier veel te duur maar dat komt omdat de afdracht veel te hoog is. En veel te complex.
We moeten opschonen qua regels en qua ambtenaren en snel ook anders is de vergrijzing echt niet meer te betalen.
begin maar eens met belasting en premie vrijstelling voor zorgwerkers dan gaan daar de kosten al omlaag dat snijdt al gelijk in de kosten voor de vergrijzing.
Accijnzen brandstof openbaar vervoer naar nul, vrijstelling btw openbaar vervoer. Minder premie en belasting druk voor werknemers in het openbaar vervoer. Meer en beter openbaar vervoer.
Vereenvoudig het belasting stelsel.
Simpel bv eehhhhh 30% van inkomen.
Boeit die ondernemer in welk potje dat straks allemaal verdwijnd. En uberhaubt WAAROM moet hij dat allemaal uitrekenen. Als de betreffende later zijn eigen aangifte doet wordt daar toch geen rekening meer mee gehouden.
Scheelt enorm in de kosten van de ondernemer die in eens geen duur administratie kantoor meer nodig heeft.
Dit soort denken hebben we nodig, daarmee komen we de crisis uit. Die nu voor 60% wordt veroorzaakt omdat de rekeningen niet worden betaald.
Over de auteur:
