"Het is me wat, deze crisis!". De grijzende man, gestoken in een strak krijtstreep kostuum, keek over zijn gehoornde bril strak naar de andere mannen en de enkele vrouw die met gebogen hoofd rond de strakke mahoniehouten tafel zaten. Hij had zijn blauw gestreept stropdas los gemaakt en richtte zijn blik op de PowerPoint presentatie die fel licht uitstralend op het zilveren scherm de aandacht trok van alle aanwezigen.
"Als we dit één jaar geleden hadden geweten, dan hadden we actie kunnen ondernemen."
Aan het einde van de tafel richtte de personeelschef, die voor één keer deel mocht nemen aan de vergadering van het managementteam het hoofd op.
"Ik heb hier begin 2009 al op gewezen, maar toen werd ik door iedereen uitgelachen. Mijn notitie is toen niet eens behandeld."
De overige managers keken de ook al grijzende personeelschef met een meewarige blik aan. In hun ogen was het te lezen: "Daar is de softe sector weer met de belerende praat", maar niemand durfde het woord te nemen. Strak keken ze naar de PowerPoint sheet waarop een strakke rode lijn naar beneden de personeelsbezetting aangaf. In het eerste kwartaal van 2009 was er een sterke afname van personeel geweest als reactie op de angst voor een recessie. In 2010 en 2011 was er een nog sterkere daling te zien, oudere werknemers verlieten het bedrijf, omdat ze pensioengerechtigde leeftijd hadden bereikt. De recessie had geen grote invloed gehad op het bedrijf en na het herstel was de vraag naar producten sterk toegenomen. Maar door de krapte op de arbeidsmarkt kon het bedrijf niet meer aan goede arbeidskrachten komen. De medewerkers die waren weggereorganiseerd hadden allemaal snel een andere baan gevonden en slechts weinigen wilden terug komen. Elders hadden ze meer kansen op ontplooiing. Omdat het bedrijf niet aan de vraag van de klanten kon voldoen, liep het aantal orders terug. Ook was de kwaliteit van de producten teruggelopen. Enerzijds door de hoge werkdruk, anderzijds omdat de kennis en vaardigheden met de gepensioneerden was weggevloeid.
Een doemscenario?
Mogelijk. Maar toch, het is een feit dat in 2010 de babyboomers het arbeidsproces gaan verlaten. Met hen zal veel kennis en ervaring de organisaties gaan verlaten. Het aantal beschikbare arbeidskrachten zal met duizenden tegelijk terug gaan lopen. Jongeren, schoolverlaters, zullen volop keuze hebben uit vele banen. Maar naast een vaak niet passende opleiding, zullen ze weinig inbrengen in de organisaties.
Daarom is het nu tijd om te anticiperen op deze ontwikkeling. Juist nu er sprake is van economische tegenwind in veel sectoren, zal er geïnvesteerd moeten worden in mensen. Talentmanagement, Empowerment, training en scholing zijn voor veel bedrijven en organisaties juist nu essentieel om straks, na 2009, te kunnen overleven. Strategisch Personeelsmanagement is juist nu hard nodig. Personeelsmanagers met een visie op de toekomst, met een visie op personeelsmanagement zijn onontbeerlijk voor bedrijven die in de toekomst willen overleven. Nu is het nodig om een goed en modern personeelsbeleid op te zetten, nu is het nodig om op een strategische manier naar de toekomstige personeelsbezetting te kijken, nu is het nodig om de talenten die iedere bedrijf heeft te onderkennen, te koesteren en op te leiden voor de toekomst.
Is uw personeelsbezetting, uw personeelsbeleid, klaar om de volgende crisis het hoofd te kunnen bieden?
Ad de Beer is een gedreven all round business coach en interim manager die organisaties helpt om vanuit de kracht van mensen verbeteringen te realiseren.
Het losmaken van de kracht van mensen is een voorwaarde voor bedrijven en organisaties om succesvol en te zijn en optimaal te presteren. Zijn bedrijf F-ektief Business Coaching begeleidt bedrijven in deze processen.
Over veranderen door mensen schreef hij het boek “klantgericht veranderen”.
Ook is hij een onderhoudend spreker over diverse onderwerpen.
Ook is hij eigenaar van Interim-anders, agamedes, zzp-marktplaats.eu en de community managersenondernemers.nl
telefonisch is hij te bereiken op 0612724659
Thanks weer beste Ad. Weer een haarscherpe analyse op een 'pijnpunt' die we overigens niet alleen in het bedrijfsleven tegenkomen maar ditzelfde geld ook voor de overheid.
Daar roert men graag de eigen trom maar je ziet of hoort helemaal niets van de aanstaande uitstroom. Je zie ook geen enkele adequate anticiperen op de komende 5 jaar op dit vlak.
Men gebruikt bijvoorbeeld de crisis ook niet om bijzonder critisch naar eigen uitgaven patronen en tegenslagen te kijken.
Als één van de eerste maatregelen zou ik bijvoorbeeld ervoor zorgen dat de grote financiële stromen naar het buitenland onmiddellijk worden gestopt. We hebben het hier over het compleet sluiten van bijvoorbeeld het ministerie van ontwikkelings samenwerking. Immers, je kunt nu eenmaal geen geld uitgeven wat er niet is om vervolgens de rekening in de toekomst neer te leggen.
Zo hoor ik geen enkele politicus of ambtenaar zeggen dat alle ambtenaren, van laag tot hoog, onder hetzelfde regime komen te vallen als jij en ik in het bedrijfsleven. Namelijk dat het niet langer meer vanzelfsprekend is dat de puissante regelingen voor ambtenaren en politici, door de belastingbetaler en bedrijfsleven opgebracht, nog gelden want dat scheelt hetzelfde bedrijfsleven en belastingbetaler vele miljarden.
Hoezo dat de vergrijzing niet te betalen zou zijn? Nee precies, met dit politiek benoemde contingent aan incompetentie is dat heel goed te begrijpen. Hier past dan ook maar één ding; zet incompetentie opzij en modelleer alles zo snel mogelijk naar het model dat een ieder gelijk is.
Ik ben persoonlijk nog steeds van mening dat ik een ambtenaar en een politicus betaal om MIJ een dienst te bewijzen. Niet andersom zoals menig ambtenaar en politicus zichzelf o zo graag voor houd.
Gelukkig sta je niet alleen in je strijd tegen de onkunde van managers van bedrijven.
Je artikel Ad is gewoon een waarheid, die velen niet onder ogen willen zien.
Zelf ben ik vanaf 2000 bezig om anderen te laten zien, waar we de komende jaren mee te maken gaan krijgen.
In diezelfde periode ging de regering zich bemoeien (jaren te laat!) met de problemen die er gaan komen met de uitstroom van de zogenaamde babyboomers. Slechts 45 % van onze beroepsbevolking stroom tussen nu en 2015 uit het bedrijfsleven en of er 45 % instroom is, dat mag ik betwijfelen.
Het VNO/NCW maakte zich in de preiode van 2000 tot 2008 weinig zorgen, de aandacht was gericht op, hoe kan ik makkelijker mensen ontslaan (liefst de ouderen) en zeker niet op, hoe ga ik de toekomst in.
In 2008 merkte ik dat er enige beweging was bij MKB en bij de industrie en scholen.
Meer vanuit noodzaak, dan vanuit verstand, maar er was iets gaande.
Helaas 2008 vooral het einde van het jaar, daar was de economische crises, vooral luidt geïntroduceerd door ons kabinet, die elke dag de burger vertellen dat het heel slecht gaat worden.
Regeren is hier niet vooruit zien, maar iedere dag iets anders onzinnigs te roepen, banken 11 miljard geven (opgebracht door onze burgers) en niet zorg dragen dat bedrijven voor hun bedrijf kunnen lenen of burgers een hypotheek kunnen krijgen. Bos is zelfs niet in staat enige invloed uit te oefenen bij de bankmanagers, om hun verstand eens te gebruiken, in plaats van hun zakken met bonussen te vullen.
Bedrijven die visie en vooral lef hebben, die weten waar hun bedrijf t.o.v. andere concurrenten zich onderscheiden.
Juist door hun werknemers, die betrokken en vooral de kennis en de kwaliteit bepalen van de diensten of producten van het bedrijf. Deze bedrijven luisteren naar de “softies” in hun bedrijf en investeren juist nu in hun mensen.
Misschien komt nu weer eens de tijd voor de echte “personeelsmanager”, die weer eens echt zijn vak gaat uitoefenen.
Laten we hopen dat het voorbeeld van de echte ondernemers wordt gevolgd door anderen en dan maken we een kans om weer zo snel mogelijk opwaarts de toekomst in te gaan.
Daniel Rosen
|
|
12
-
02
-
2009
|
10
:
01
uur
Veel managers zijn in werkelijkheid geen managers maar gewoon goedbetaalde boekhouders. Boekhouders staan - met alle respect - bepaald niet bekend om hun visie en wendbaarheid. De vraag is wanneer het omslagpunt komt dat er daadwerkelijk beleid zal gaan worden gevoerd op dit terrein. Ik vrees dat velen zullen roepen dat ook zij de talentcrisis niet hebben zien aankomen. Hiermee is het doemscenario geen scenario meer maar een harde realteit. Laatst zag ik bij Tegenlicht een reportage over de flexibileit van het bedrijfseconomisch beleid van bedrijven in Singapore. Dat spreekt boekdelen.
Wij zijn lui geworden en hebben het initiatief daarmee uit handen gegeven.
Ruud Overstegen
|
|
3
-
03
-
2009
|
20
:
03
uur
Volgens mij is het niet echt een doemscenario maar een juiste inschatting voor de komende tijd. Ook ik voorspelde zo'n 10 jaar geleden dat het begrip the sky is the limit snel bereikt gaat worden.
Erger vind ik dat diverse bedrijven de crisis gebruiken om hun personeel te ontslaan terwijl de juiste reden hun mismanagement is. Een flexibel, goed empowered bedrijf kan juist winst halen uit een crisis. Lastiger, zo niet onmogelijk wordt het voor bedrijven die stug hun oude gewoontes navolgen. Trouwens, ikzelf merk nog niets van een crisis. Het is maar wat je wilt zien, toch?
Guus van der Werf^
|
|
4
-
03
-
2009
|
08
:
39
uur
Lijkt me geen waarschijnlijk scenario.
De meeste organisaties in de gegevensverwerkende sector (zakelijke dienstverlening) hebben nog altijd veel te veel personel dat zich sufvergadert. Het lijkt me een mooi moment om tegelijk de automatisering een goed aan te pakken. Zul je zien dat net als in de landbouw en industrie bijna niemand meer nodig is in die sector.
Kunnen we ons daarna ook nog even afvragen of globalisatie met al dat gezeul van spulletjes over de wereld niet te veel brandstof kost en of we al die spulletjes wel nodig hebben. (En kunnen veroorloven met een wereldbevolking van 9 miljard)
Ton
|
|
4
-
03
-
2009
|
09
:
24
uur
Beste slimme werkgevers...ik ben nog beschikbaar en net 40, wie wil mij? Pas nog opfriscursus gehad competentiegericht managen van mijn automotive werkgever. Aaneengesloten arbeidsverleden als leidinggevende in een hectische en complexe productieomgeving. Alle assessments goed doorstaan, vaak misbruikt en slecht onderhouden maar van een bouwjaar waarvan de kenners zeggen dat ze niet kapot te krijgen zijn. Zoek nieuw baasje voor serieuze arbeidsrelatie in regio zuid Nederland. Bijt wel van me af, herken me in de pz manager die in het artikel beschreven wordt. Vorig baas was niet gediend van dergelijke opmerkingen. Per direct beschikbaar, met papieren, inentingen en ontwormt. Garantie tot aan de poort.
Ton
|
|
4
-
03
-
2009
|
10
:
51
uur
@ Ad
Ontzettend goed artikel!
Hopelijk wordt het ook gelezen door mensen die buiten de realiteit leven en nog steeds denken dat werknemers een noodzakelijk kwaad zijn die je naar believen van de straat rukt onder het mom dan trekken we wel een blik open...
Ik ben dergelijke bestuurders en managers bue. Ik heb me uit de naad gewerkt en wordt zomaar aan de kant geschoven vervolgens werk ik van thuis uit om mijn oud en stuurloos team te helpen met de problematiek die ontstaan is, tja het blijft toch het team waar je verantwoordelijk voor was. Het bedrijf geeft zelfs de meest positieve referenties af. Waarom ik weg moest? Welnu er zat een manager die inderdaad volledig wereldvreemd was geworden en verwachte dat iedereen hem naar de mond praatte. Tja en dan moet je dan de grote verandering brengen...Er moest weer naar de medewerker geluisterd worden want personeel was schaars en goed personeel zeker. De leegloop was enorm. Dus mocht ik beginnen als en echte people manager met vooral luisteren naar de mensen en met die info iets doen. Tja die info stotte de manager tegen het hoofd. Iedereen die moest zorgen voor de grote verandering vertrok gillend en de club die kennelijk niet wilde veranderen bleef. Daar stond ik dan in mijn eentje met een berg verwachtingen die gewekt waren op de werkvloer en een manager die niks liever deed dan het werk dat ik begonnen was te frustreren. Ik koos voor mezelf en vond werk naast de deur, zou zelfs een betere positie krijgen. Kon van werk naar werk zo. Totdat...ik twee weken voor de start in oktober 2008 te horen kreeg dat de vacature ingetrokken was. Daarna ging het snel bergafwaards met de economie. Tussen wal en schip ben ik dus terecht gekomen. O, jazeker ik solliciteer, en mag regelmatig op gesprek komen. Merk echter ook weer dat de werkgevers over het algemeen weer denken op rozen te zitten.
Bod 1800 bruto, geen reiskosten voor 45 kilometer enkel, maximaal flexibel zijn, werken op uitzendbasis en afgewezen worden omdat men vreest dat men niet blijft maar vertrekt als de economie weer aan trekt. Ik zeg, geef dan een vast contract een fatsoenlijk inkomen en dan zijn we er toch. Nee, dat doet niemand meer tegenwoordig. Een kop koffie kon er niet van af, een tafel hadden ze niet, leg je jas maar op de grond daar. Mijn potentiele nieuwe baas, was nog jong, erg verlegen, en zat met blosjes al stampelende zijn werk uit te leggen wat dus eigenlijk niet lukte. Ik mocht het hele sollicitatie gesprek in het engels doen. En dan komen ze met zo'n schandalig bod. En ja je merkte het misschien al een Amerikaans bedrijf.
Zeg maar verkoop door middel van house parties. Ja wij zijn echt booming nu met die crisis, in Duitsland bijvoorbeeld verdienen huisvrouwen zich nu een aardige cent bij met die parties. Hahaha, de mannen verliezen hun job, de harz 4 is zo laag, dat ze allemaal in de financiële problemen komen en dus gaan ze parties organiseren en wij houden ze voor dat als ze veel verkopen ze reisjes en cruises kunnen winnen. Ze hadden zelfs een Chinese versie van Ratelband rondrennen zag ik op internet.
Tja...inderdaad als ik daar had moeten werken was ik waarschijnlijk op een goede dag totaal ontploft.
Het werkbedrijf voorheen CWI/UWV vindt dat ik op lagere baantjes moet solliciteren. De werkgevers vinden me echter al overgekwalificeerd voor mijn oude job. Ga ik onder mijn niveau solliciteren wordt ik niet eens uitgenodigd. Daarbij zou ik me moeten belenen als mijn inkomen 3/4 minder wordt als gewend. Ja zegt het werkbedrijf, dan had je moeten zorgen dat je minder vaste lasten had. Dat ik die heb omdat ik ooit voor mijn werk verhuisd ben en je een koophuis nu nauwelijks verkocht krijgt dat boeit niet. Zelf schuld.
Dus als je hen mag geloven dan moet je maar geld lenen om te gaan werken. Verlies je dan je baan ben je al helemaal de pineut. Dan is de kans groot dat je onder bijstandsniveau komt kwa inkomen als het bedrijf je weer ontslaat of niet meer inhuurt. En ja daar is dan geen potje voor, in de bijstand wel maar niet in de ww.
Mobiliteitscenters zijn alleen bedoeld voor mensen die hun baan dreigen te verliezen. Wie in oktober zijn werk al verloor heeft pech. Die nieuwe lichting gaat voor op de schaarse banen die er zijn. Bijscholing. Ja als ex- bedrijfsleider van een chemisch bedrijf kan ik een reachtruck certificaat halen. Een cursus op mijn niveau, nee hoor betaal je maar zelf. Geen geld voor ivb met gezakt inkomen pech. Kennis halen we toch al uit andere landen zoals China en India. Waarom investeren in eigen volk? Die mogen de post rondbrengen part time of een krantenwijk nemen of order picken bij een Amerikaanse slavendrijven. Dit is nu die investering die onze politiek en werkgevers nastreven? Daar zit je dan 20 jaar leidinggevende ervaring, als teamleider in de industrie, een technisch diploma op zak, gediplomeerd operator, kennis van robotlassen en programeren en troubleshooten aan de nieuwse robots, 3 fabrieken helpen opbouwen en uitbreiden. Tig team samengesteld en opgeleid in allerhande zaken zoals competnetiegericht managen, Kaizen, Six Sigma, de iso reeks, een rie opgesteld, diverse projecten gedaan op technisch gebied samen met ingenieursbureau's en diverse bedrijven helpen organiseren en vooral toch helpen die kultuur om te krijgen.
En salaris gewend waar menig huisarts jaloers op zou zijn en wilde plannen om voor mezelf te beginnen als ZZP-er. Gewend om met SAP, Oracle, MFG-pro en weet ik wat allemaal te werken. Om dan tot de ontdekking te komen dat niemand kennelijk zit te wachten op iemand van net 40 met een paar werkgevers op zijn cv. Slechts te gebruiken voor heftruckchauffeur bijscholing zodat hij kan orderpicken bij de Amerikaanse slavendrijver die gewoon een blik handjes wil opentrekken terwijl de krant al meldt dat ook die bedrijven massaontslagen plannen.
Tjonge wat is er in tien jaar gebeurd? Mijn oude directeur van Akzo Nobel waarschuwde al. Ton denk eraan, in de toekomst wordt alles anders, je moet flexibel zijn n de enige zekerheid die je krijgt dadelijk is onzekerheid als wij de fabriek afbreken en nabij Polen opbouwen. Hij had gelijk en ongelijk. Op de lange termijn kreeg ik toch weer zekerheid..2008/2009 werd mij duidelijk dat onze maatschappij ziek is en ik nergens meer voor te gebruiken ben. Behalve dan thuis erg veel op internet te speuren en verplicht te solliciteren op baantjes die niet bestaan, bij werkgevers die niks bieden, verplicht door een Werkbedrijf dat vindt dat het wel allemaal erg lang duurt. Als je straks iemand papiertjes ziet oprapen in de stad kan ik het wel eens zijn. Dan mag ik weer opnieuw wennen aan het arbeidsritme van de overheid. Ik kan er geen touw meer aan vastknopen waar het heen gaat. Ik hoop alleen stiekem dat je gelijk hebt met deze waarschuwing en dat dadelijk de werkgevers mij weer lokken met leaseauto's laptop en telefoon en dat ik dan weer in de positie ben om aan de werkgever te vragen wie ben je eigenlijk en waarom zou ik bij jullie moeten komen werken en niet bij de buren? Wat doen jullie voor je personeel. Welke toekomst bieden jullie mij en hoe kan ik mij hier ontplooien. Heb je het fout wil je dan straks een paar eurocenten in het schaaltje naast mijn kartonnen doos onder de brug deponeren zodat ik wat te eten kan kopen? Als managers onder elkaar, please?!
Alvast bedankt,
Iemand gebruikte laptop kopen? Was van de zaak, heb ik gehouden, zelden gebruikt, was meestal bezig op de werkvloer en stond veilig op kantoor, rapportages e.d. maakte ik meestal thuis. Daar was het namelijk te druk voor. Deze houding van onbetaald noodgedwongen thuis werken was mede reden voor mijn ontslag. Het was de manager duidelijk. Ik kreeg mijn werk niet af tijdens de daarvoor bestemde uren en deed niks met de opfriscursus time management.
Ik dacht het juist goed te doen door prioriteiten te stellen, de klant gaat voor en die moet tijdig een goed produkt krijgen anders hoef ik straks nooit me te rapporteren wat allemaal fout gaat of nodeloze notulen van zinloze vergaderingen te maken, die Iso voorschrijft. Een jaar lang aktiepunt, waar blijft het gereedschap, doorschuiven naar de volgende vergadering nog steeds geen antwoord van de manager. Geeft aan dit besteld te hebben. Volgende vergadering manager weet van niks niet doorgegeven welke gereedschap? manager heeft gereedschap besteld. Aandachtspunt juist gereedschap gebruiken. Veiligheid!!! Er is geen gereedschap, waarom niet Actiepunt: Ton. Status al een jaar open.
Met zoiets willen we de concurrentie verslaan, bah, bah.
Werknemers zijn ontevreden, rokers willen een sigaret kunnen roken maar roken is op het hele terrein verboden, pauze mag niet genomen worden. Iedereen rookt stiekem, boete 50 euro, aan een goed doel. Meneer de directeur wat is het probleem als we een rokershok laten maken en afspreken dat de rokers indien het werk dit toelaat maximaal 3 maal mogen roken 3 keer pakweg 10 a 5 minuten. Al volwassenen onder elkaar moeten we elkaar toch afrekenen op prestaties, daarbij roken de rokers overal stiekem en kan ik daar niet tegen optreden eigenlijk zonder mijn draagvlak te verliezen. Ik moet de mensen wel voor mij laten werken en niet tegen mij, toch? En de afspraak is dat ik zou vragen aan de mensen wat er zou moeten veranderen binnen dit bedrijf en een grote meerderheid wil legaal kunnen roken hier.
Nee, maar wat een brutaliteit. Nee werkelijk dat had ik niet van je verwacht dat bevalt me helemaal niet. hier mag niet gerookt worden en ik eis dat je nu vandaag nog, boetes uitdeelt! Potjandorie wat denk je wat dat kost! Niks..meneer dat doen ze nu toch ook al, dat deden ze altijd al. Ja luister eens het gaat niet goed in het bedrijf, we maken te weinig winst. Ik heb al een 3 Italliaanse sportauto's en wat dikke Duitsers full optie en ik heb verdorie pas nog een nieuwe hummer besteld, de personeelskosten rijzen hier simpelweg de pan uit en we zijn geen multinational. Ik moet er ook van leven met mijn gezin. Zo kunnen we wel sluiten. Roken toestaan het moet toch niet gekker worden.
Daar stond ik dan met mijn team stiekem aan het roken alsof we weer op de brugklas zaten. We waarschuwden elkaar als een verrader in de buurt kwam en werden we verlinkt dan ontkenden we glashard alles. Hoe moet je zo nu fatsoenlijk leidinggeven. Maar je wordt wel een team! Geen betere teambuilding! De sigaren die ik rookte als voormalig bedrijfsleider waren te onpraktish, dus stapte ik weer nar de sigaretten. E-smokers werden ook strafbaar gesteld. Iemand schaften een e- smoker aan voor ik dacht 90 euro en kreeg ook nog eens 50 euro boete toe van de hoofd KAM. Rook is rook en je mag niet roken.
Ik snap, nu achteraf, niet wat mij bezielde om mij mee te laten slepen door zo'n kultuur. En zit nu thuis heerlijk veel te paffen met een gevoel van blijdschap dat ik uiteindelijk toch voor mijzelf durfde te kiezen. En kijk met verbazing terug op dit stukje arbeidsverleden.
Ik had niet verwacht buiten de boot te vallen maar ook geen spijt van mijn beslissing. Iets wat men overigens ook niet verwacht had. Alles heeft zijn grens en een mens toch zo zijn principes in die kartonnen doos onder de brug ben ik tenminste vrij. Ik verkies dat zelfs boven zo'n mensonterende kultuur. En als dergelijke bedrijven het dadelijk niet overleven vind ik het jammer voor de goede collega's maar zal ik gniffelen als de eigenaar zijn verzameling raceauto's moet verkopen per opbod en in een aftandse auto moet rondrijden. Misschien komt hij wel naast me liggen onder de brug straks. Ach ja zal wel niet, de duivel schijt op de grootste hoop.
Sorry voor het lange verhaal. Ik moest het echt ff van me afschrijven.
Ron Ladage
|
|
4
-
03
-
2009
|
12
:
27
uur
Beste Ton.
Je hebt gelijk dat je jou verhaal van je af schrijft en ik hoop dat anderen hier wat aan hebben, zeker de managers. Je verhaal over het “Werkbedrijf” is volkomen juist en samen met het UWV verkopen ze praatjes, sturen je sollicitatie toe, zoals consulente voor cosmetica en dat thuis of bij de mensen te organiseren. Nee geen vast salaris, maar uitsluitend op provisiebasis. Inderdaad dat is de toekomst baan voor vrouwen die uit het arbeidsproces vallen, zeker wanneer ze deeltijd werkten.
Ook re-integratiebureaus werken alles behalve zoals het hoort. Het onder druk zetten van hun “cliënten” is de normaalste zaak van de wereld en het levert minstens 5000 euro per cliënt op. Dat deze cliënt na een jaar weer op straat staat, dat is weer goed voor hun business. Er worden miljoenen weggegooid met deze “handel” en uiteindelijk blijven slechts 3 van de honderd begeleidde werkelozen een baan te houden.
En onze politiek in de naam van PvdA, CDA, Christen Unie en PVV(ja Wilders heeft zich even niet met de Islamisering van Nederland bemoeid) hebben de minister van (As)Sociale Zaken de regent Donner ondersteund, zodat iedereen na 1 jaar in de WW verplicht werk moet aannemen op lager niveau en nog mooier al betaalt het niets of heel weinig, dan legt de overheid het verschil tot de WW uitkering erbij.
Ja dit lost echt de crisis op, mensen kunnen niets meer uitgeven, hypotheken worden niet meer afgelost en de middenstand ziet de omzet teruglopen.
We leven toch wel in een heel mooi land, jammer dat de overheid het zo verkloot!
guus van der werf
|
|
4
-
03
-
2009
|
12
:
46
uur
Is het een idee om te denken dat we steeds minder mensen nodig hebben om materiele zaken te maken en te verplaatsen.
Is het een idee om te denken dat er steeds meer denkkracht nodig is om immateriele zaken te produceren?
Innovatie, maar ook diensten die aanzetten tot nadenken ipv massaentertainment.
Lijkt me een leukere samenleving dan steeds meer en grotere auto's of zo.
Dan is lijkt deze tijd een beetje op eerdere transitieperioden van economie.(Maar ook samenleving, cultuur etc.)
Hallo R. Civile
Ik heb inderdaad van jouw hand veel stukken gelezen in de weblog van Managers-online.en dit stuk waar je naar verwijst, is een goede samenvatting van jouw reacties.
Met het huidige politieke systeem is er geen eer te behalen en ons volk laat zich steeds verleiden, om die incompetente politici te kiezen.
En het volk neemt het ook nog, dat ze op allerlei manieren worden belazerd.
Maar bij de volgende verkiezingen gebeurt weer hetzelfde, kortom met het huidige systeem te handhaven, verandert er niets. Ooit de hoop gehad met de LPF, maar het risico van ineens veel zetels te krijgen, dat geeft dat risico en zonder een echte leider wordt het niets.
Alternatieven zijn er nu niet, Rita, ik hoop voor Nederland dat ze ooit weet wat ze wil en de PVV wordt alleen groot door ongenoegen, maar heeft zeker ook geen echt kader in de partij.
Bedrijven als het UWV/CWI komen uit de ambtenarij en missen echte leiders, die innovatief kunnen werken en denken. De werknemers willen wel, maar wanneer je bij het CWI als werkcoach wordt aangesteld, dan moet je doelen bereiken, niet in kwaliteit, maar in kwantiteit. Alleen wanneer we een noodwet invoeren, dat ondernemers in 2009/2010 dit land weer op de rails mogen zetten, zonder tussenkomst van de incompetente Tweede en Eerste Kamer en zeker niet door de huidige mislukte bewindvoerders, dan hebben we een kans, dat we eind 2009 weer omhoog klauteren.
Dictatoriaal regeren is niet leuk, maar deze vorm van democratie nekt ons allemaal.
En dat de EU ons veel voordeel zou brengen, dat wisten we van te voren al, natuurlijk niet, alleen voor de internationale bedrijven handig voor de omrekenkoers kosten.
En volksreferendums daar begint niet één politicus aan, want dan staat hij binnen de kortste keer bij het CWI om een werkcoach toe bedeeld te krijgen. Gelukkig zijn deze mensen wel geschikt voor functie héél ver onder hun kunnen, niemand merkt het verschil.
@ Ron,
De oude re-integratiebureaus zijn natuurlijk bezig zoals jij formuleerde. Dat heb ik in 99 zelf ondervonden. Aan de ene kant was er een wetgeving na te streven vanuit UWV en inderdaad ging het erom om de mensen een halfjaar aan het werk te krijgen waarna ze weer in de molen kwamen.
Inmiddels zijn er veel kleinere re-bedrijven zoals ik ontstaan uit die frustratie. Ik werk met mensen die zoals Ton gefrustreerd zijn. We werken eerst aan die emotie en dan pas gaan we kijken welk werk bij de persoon past. We hebben er meestal zo'n 2 jaar de tijd voor in het traject. Natuurlijk word ik als re-bedrijf afgerekend op mijn slagen maar mij blijft het om mensen gaan. Het bedrag dat je noemt (5000) is max en krijg je pas als je mensen aan het werk helpt. Anders krijgen we (maar) 2000 euro.
Het vervelende met die IRO's zoals ze genoemd worden, door het UWV niet worden aangegeven aan werkzoekende, want dat kost ze te veel. Veel liever sturen ze je naar een werkbedrijf die ze zelf beheren. Stukken voordeliger, minder succesvol. Met als resultaat minder mensen die naar een zelfgekozen traject kunnen omdat ze niet wisten dat er ook bureaus die menselijk coachen.
@ Guus
Toen ik in 65 als handzetter in de grafische wereld terecht kwam bij een bedrijf waar met de hand krantenpagina's werden gemaakt kreeg ik te horen dat binnen 2 jaar 75% weg ging vallen door de fotozetterijen. We hadden toen 60 man op de afdeling.
Toen ik er 20 jaar later wegging waren er nog maar 5 mensen nodig om hetzelfde te doen.
Nu is het niet anders.
Eerder schreef ik al dat we als ondernemer maar zeker ook als werknemer flexibeler moeten zijn.
Inmiddels ben ik 60 en ben na meer dan 35 jaar in de grafische industrie drie jaar geleden een re-integratiebereau
gestart. Ben trouwens ook niet van plan om met 65 te stoppen. En misschien doe ik dan weer heel wat anders.
Het prettige van mijn leven is dat ik niet gefrustreerd ben en geniet van mijn bezigheden
Fijn dat we allemaal een beetje op dezelfde lijn zitten.
@Guus, automatisering heeft nog nooit wat opgelost, alleen de problemen groter gemaakt. Dat er binnen administratieve omgevingen geld verdiend kan worden aan meer efficiente en effectieve bedrijfsprocessen is een feit, maar dan wel eerst de processen optimaliseren en dan pas de passende automatisering erbij zoeken en niet anders om.
@Ton.
van je af schrijven is zeker goed. ik schrok wel toen ik zag dat ook jij door een MLM organisatie bent benaderd. Deze piramidespelen, want het is niks anders, maken misbruik van de situatie. Op het prikbord van deze verachtelijke organisaties zit men zich inderdaad al te verkneukelen op de mensen die in hun beloftes van ''veel beloven weinig geven......'' inclusief dure managementguru's uit Amerika, die eigenlijk simpele zielen uit Appelscha blijken te zijn. Het resultaat is dat mensen met een garage of zolder vol onverkoopbare Herbalife, Amway of andere cosmetica rommel blijven zitten en een schuld van hier tot ginder.
Doet onze overheid daar wat aan? Ik denk het niet, ze hebben het te druk met hun naieve verzinsels.
Guus van der Werf
|
|
5
-
03
-
2009
|
11
:
21
uur
@Ad
We zijn nu bijna een generatie verder en ICT heeft tot dusverre weinig opgeleverd.
Volgens mij vergelijkbaar met de begintijd van de automobielindustrie toen de ambachtslieden niet konden wennen aan industriële productie.
Ik verwacht dat het inzicht niet lang meer op zich laat wachten. Daarna zou ik niet weten waarom het bijhouden van wat gegevens niet jaarlijks 10% goedkoper kan. Dus massa uitstoot in de gegevensverwerkende sector en dienstverlening.
Kijk maar eens wat de administratie van een belegginkje of polis vandaag nog kost.
het kan veel goedkoper, bij een grote verzekeraar wisten wij in één jaar tijd de kosten met 30% te verlagen, dus is je 10% al aan de zuinige kant.
We hebben niets anders gedaan dan procesoptimalisatie, geen getover met ICT of zo. Dat is van later zorg.
guus van der Werf
|
|
5
-
03
-
2009
|
12
:
45
uur
@Ad
Die 10% is ongeveer de stijging die de industriele sector gemiddeld haalt per jaar.
Doen ze door mechanisatie en automatisering.
Er werkt in Nederland bijna niemand meer in die sector.Ook niet in de landbouw trouwens.
Ik wilde aangeven dat ik het niet waarschijnlijk vind dat we op termijn nog veel mensen nodig zullen hebben om voedsel en goederen te produceren of te verplaatsen. Ook niet om informatie te verwerken.
De 10% kostenbesparing of efficiency verbetering geldt slechts voor een klein deel van de industriele bedrijven, het gaat dan met name om bedrijven die excellence modellen hebben ingevoerd en die zijn op de vingers van één hand te tellen.
Inderdaad is het verstandig om in het kader van de globale economie verstandig om ook in ons land eens te kijken naar de producten en diensten die we concurrerend kunnen leveren.
Door onze ligging zal transport en logistiek belangrijk blijven, de zee en de Rijn verleg je niet zo maar.
Ik denk dat wij ons met name moeten richten op innovatie, nergens ter wereld is zoveel creativiteit, we maken de beste engineers ter wereld in Delft en uit ons land zijn al veel innovaties gekomen.
Tomaten kun je beter in Spanje kweken, nieuwe rassen, bijvoorbeeld resistent of smaakvol, kunnen wij uitstekend maken, wat we ook doen.
Auto's maken kunnen we, maar de schaal van NedCar is te klein voor de wereld (hoewel daar wel mogelijkheden liggen aangezien de series van de modellen kleiner worden), maar de innovaties die door PD&E en andere second en thirth tier suppliers zoals inalpha zijn gekomen, zijn immens.
Het is een andere discussie, maar zeker niet minder interessant.
Over de auteur:
