Heeft u ook gekeken naar de inauguratie van President Barack Obama? En vond u het net zo indrukwekkend als ik? Waardoor kwam dat eigenlijk? Was dat door wat hij zei of door hoe hij dat zei? Een telefoontje van een journalist dinsdagavond zorgde ervoor dat ik daar eens dieper over na ging denken. Het resultaat van mijn overpeinzingen heb ik meteen voor u uitgewerkt.
Het moment van de waarheid
Het is als het moment waarop je elkaar het jawoord geeft tijdens je huwelijk. Tijdens deze bijzondere gelegenheid zijn alle ogen op jou en je toekomstige partner gericht. Op dit moment bekrachtig je een belangrijke beslissing over jouw toekomst. Je belooft voor altijd bij elkaar te blijven. Het is een officieel moment waarbij vaak spanning en lichte nervositeit optreedt. Is dit gevoel niet vergelijkbaar met dat op het ogenblik waarop je de eed zou afleggen wanneer je de nieuwe president van de Verenigde Staten werd?
De menselijke kant
President Barack Obama deed dat perfect. Tijdens de ceremonie van zijn inauguratie gedroeg hij zich wat zenuwachtig. Hij stuntelde wat met zijn tekst en verontschuldigde zich met een glimlach. En daarmee liet hij de wereld zijn menselijke kant zien. Dat mag, want hoe officieel deze gelegenheid ook is en hoeveel mensen er ook naar kijken. Dit is een moment waar je inhoudelijk geen buil kunt vallen. Op dit moment mag je je emotie tonen.
De toespraak
Maar daarna volgde zijn toespraak. Deze was werkelijk verbluffend. Niet alleen qua inhoud, maar vooral ook door de manier waarop Obama zich presenteerde. Uit zijn hele optreden bleek overtuiging – in woorden en daden. Allereerst de woorden ( en dan heb ik het nog niet over de inhoud). Ik vind het geweldig knap om zo’n krachtige presentatie neer te zetten zonder ook maar enige aarzeling te tonen. Obama sprak zonder denkpauzes en we hoorden hem niet een keer ‘eh’ zeggen. En dat zonder hulpmiddelen zoals autocue of tekst op papier. Natuurlijk heeft heeft zich gedegen kunnen voorbereiden, maar toch geef ik het u te doen.
Zijn presentatie
Vervolgens iets over zijn presentatie. Vanaf het moment dat het officiële gedeelte van de inauguratie voorbij was, bevroor zijn glimlach. Tijdens zijn hele toespraak heb ik hem niet meer zien glimlachen of zien knikken om bevestiging te zoeken voor wat hij zei. In plaats daarvan toonde hij een serieuze frons. Daarmee liet hij blijken dat wat hij vertelde serieus genomen moest worden. Dat bleek ook uit zijn blik, zijn lichaamshouding, zijn gebaren en de klank van zijn stem. Als geen ander verstond hij de kunst om zijn blikken te verdelen en zo zijn hele miljoenenpubliek te betrekken alsof hij tegen ieder persoonlijk sprak. Terwijl hij aan het woord was, draaide zijn hoofd langzaam van links naar rechts. Zijn lichaamshouding was rechtop, met enigszins opricht hoofd – daarover is geen twijfel mogelijk. En met incidentele handgebaren wist hij zijn woorden op de juiste momenten te accentueren en zo zijn publiek te boeien. Maar vooral ook de klank van zijn stem was indrukwekkend. Hij sprak langzaam, maar met een krachtig stemgeluid. Verder wist hij ook met zijn intonatie de juiste accenten te leggen. Hieruit bleek oprechtheid en overtuiging.
Zijn woordkeus
En met deze laatste woorden kom ik toch een beetje op de inhoud. Het is opvallend te merken hoe Barack Obama zijn boodschap weet over te brengen door de juiste woordkeus. Ik heb eens opgelet welke woorden hij veel gebruikte. In een uitspraak van enkele zinnen gebruikte hij de woorden: vrijheid, dienstbaarheid, vertrouwen, moed, eerlijkheid, nieuwsgierigheid, loyaliteit, verantwoordelijkheid en belofte. Dit zijn woorden die kracht uitstralen en de diepere emoties van mensen beroeren. Met deze woorden wist hij zijn punt duidelijk te maken.
De inhoud
Bij de inhoud van zijn toespraak stonden vooral de woorden toekomstgericht, opbouwend en samenwerking centraal. En deze woorden hadden meer diepgang dan je daar gewoonlijk van zou verwachten.
Toekomstgericht
Bij het toekomstgerichte heeft Obama het vooral over verandering. Hij laat blijken dat hij de toekomst, ondanks de moeilijke tijd, met vertrouwen tegemoet treedt. En hij weet dat zo te brengen dat weinig mensen dat in twijfel zullen trekken. Zo heeft hij het bijvoorbeeld niet over de veranderingen die (ooit) zullen komen, maar over de veranderingen die nu plaatsvinden. De overtuiging die Obama uitstraalde zal zeker effect hebben op de waarde van de aandelen morgen – al is dat maar voor één dag (mensen vergeten snel.)
Opbouwend
Het woord opbouwend kun je zowel letterlijk als figuurlijk nemen. Lettelijk heeft hij het over bruggen bouwen, wegen aanleggen en banen creëren. Mensen worden beoordeeld op wat ze (op)bouwen; niet op wat ze afbreken.
Samenwerking
Voor wat betreft samenwerking durft Barack bijzondere ideeën te uiten die we niet eerder van een president te horen hebben gekregen. In zijn toespraak deed hij een suggestie om mensen van uiteenlopende achtergronden te verenigen. Zo zei hij de hand te reiken aan alle Amerikaanse Christenen, Moslims, Hindoes, Joden en mensen die niet geloven. Hij sprak met enige vanzelfsprekendheid over de gezamenlijke doelen. Overigens is binding toch al een sterke kant van Obama. Tijdens de vorming van zijn kabinet koos hij ervoor om mensen met uiteenlopende politieke denkwijzen te betrekken. Zo geeft hij ook hen hen erkenning en verantwoordelijkheid en daarmee wint hij de steun van vele mensen.
Manipuleren: boeien, overtuigen, enthousiasmeren
Barak Obama blijkt opnieuw een meester in het manipuleren (in de positieve zin van het woord). Met zijn charismatische uitstraling, zijn perfecte presentatie en de juiste woordkeus weet hij mensen te boeien, overtuigen en enthousiasmeren. Hij kan zich inleven in de gedachten en gevoelens van anderen. Hij weet tegenstanders te verenigen door hen met overtuiging de juiste suggesties te doen. Wellicht weet hij de kredietcrisis sneller te keren dan we vanuit logische beredenering zouden verwachten. De kredietcrisis wordt immers in stand gehouden door ons gevoel van onveiligheid en wantrouwen: eerst zien dan geloven. Terwijl Obama ons het gevoel van veiligheid en vertrouwen wil bieden: eerst geloven dan zien…
Op eigen kracht
Heeft Obama alleen maar trucjes gebruikt in zijn presentatie? Heeft hij slechts slimme woorden gekozen die hem zijn ingegeven door zijn adviseurs? Natuurlijk staat President Obama er niet alleen voor en laat hij zich uitgebreid adviseren over de manier waarop hij het beste overkomt. Toch heb ik bij Obama het idee dat hij dit vooral vanuit zichzelf doet en kan. Hij verstaat zelf de kunst om de woorden te kiezen waarmee hij de mensen weet te beroeren en te enthousiasmeren. En hij bezit zelf de vaardigheden om die woorden op de goede manier over te brengen.
''President Barack Obama deed dat perfect. Tijdens de ceremonie van zijn inauguratie gedroeg hij zich wat zenuwachtig. Hij stuntelde wat met zijn tekst''
goedemiddag frank; mogelijk dat het ''stuntelen'' veroorzaakt is door onderstaand www.trouw.nl bericht...
(Klik hier)
Het leek of Obama zich even verslikte in de eed. Maar de schuld lag bij opperrechter John Roberts. Obama was wel iets te gretig. Na het voorzeggen van „Ik, Barack Hussein Obama” begon hij al met „Ik, Barack”. Maar Roberts was nog niet klaar, want „zweer plechtig”, moest nog komen...., lees verder op onderstaande link. (Klik hier)
Hoe bedoel je 'geen autocue'?
Ik zie toch duidelijk twee autocue schermpjes staan.
Johrij
|
|
22
-
01
-
2009
|
01
:
09
uur
.....''Obama sprak zonder denkpauzes en we hoorden hem niet een keer ‘eh’ zeggen. En dat zonder hulpmiddelen zoals autocue of tekst op papier. Natuurlijk heeft heeft zich gedegen kunnen voorbereiden, maar toch geef ik het u te doen.''
Op onderstaande link staan foto's waarop te zien is dat Obama een telepromter gebuikt om zijn speech voor te lezen. Die gebruikt hij trouwens bij al zijn speeches, daarom kijkt hij ook steeds van links naar rechts. (Klik hier)
@Marcel: Op het filmpje op (Klik hier) kun je zien dat het na zijn eerste verspreking nog een keer mis gaat. Maar op zich maakt dat helemaal niet uit. De lichte nervositeit die hij tentoonspreidt siert hem hier juist. Let ook op de enigszins gespannen, maar verwachtingsvolle mimiek van Michelle. Ze beweegt haar gezicht helemaal met hem mee. Geweldig om te zien!
@Hans en Johrij: Inderdaad, nu zie ik het ook. Ik had de illusie dat hij deze vlekkenloze toespraak geheel uit zijn hoofd presenteerde. Blijkbaar manipuleert hij nog een beetje meer dan ik dacht ;-) maar nog steeds... alle respect voor zijn performance!
Marina
|
|
22
-
01
-
2009
|
11
:
54
uur
Niet alleen kijkt hij van links naar rechts, ik heb hem nog niet recht vooruit zien kijken!
Ook ik bewonder zijn woordgebruik en de manier waarop hij mensen kan laten denken dat hij bijna de wedergeboren Messias is. Momenteel weet ik nog niet of hij een volksmenner is of dat het allemaal echt en eerlijk is. Maar als nuchtere Hollander denk ik dan: eerst maar eens wat daden zien, dan pas kom ik met een gedegen oordeel!
Hopelijk kan hij waarmaken wat hij in de afgelopen maanden heeft beloofd, dan zal de wereld er een stuk op vooruit gaan.
en dan vooral:
Een politicus moet precies formuleren. Over de kleine woorden ‘de’ of ‘een’ is onderhandeld. Vandaar dat politici vaak voorlezen van papier of autocue. Dat doet Obama niet handig. Hij kijkt vrijwel uitsluitend naar zijn twee autocue schermen, links voor een paar zinnen, dan rechts en weer links in hetzelfde ritme. Het hele middenstuk van zijn publiek kijkt hij niet aan. Jammer.
Beste Criticasters, Ik denk dat Frank hier een aardige analyse heeft gegeven van zijn eigen gedachten en gevoel. Ik geef het je maar te doen. Weten dat miljarden mensen, wereldwijd, naar je kijken. Ik geeft het je maar te doen te moeten weten welke generieke impact je speech mondiaal zal hebben. Ik geef het je maar te doen dat je voor een gigantische uitdaging staat één van 's werelds grootste economien weer op gang te moeten krijgen.
Bovenal geef ik het je te doen dat je weet dat je privé leven voortaan geen privé meer kent en dat je als vader van een leuk gezin voortaan alles wat je denkt, meent of wil zeggen niet langer meer zomaar kan en mag zeggen. Dat je vrouw en kinderen voortaan niet meer zo kunnen leven zoals elk ander gezin dat wel kan.
Ik heb gekeken naar een man met charisma, een man met visie, een man met een boodschap. Een man die bovenal mens is en als ik alle criteria van mij hierboven nog eens bekijk dan zal het mij worst wezen dat Obama autocues gebruikte. Het zal mij worst zijn dat hij briljante adviseurs heeft gehad die deze tekst werkelijk briljant voor hem hebben geschreven.
Bedenk maar zo dat als hij er niet zelf achter heeft gestaan het deze performance niet was geworden. Wat hij de VS ook zal brengen, het zal ons uiteindelijk ook raken en die paar stappen die hij al heeft gezet, mensen aanzetten tot verandering in de bovenkamer, terugtrekking uit Irak en sluiting van Guantanamo Bay geeft aan dat hij niet bang is voor veranderingen.
Ik heb alleen daarvoor al respect voor hem en ben werkelijk benieuwd waar zijn beleid toe zal gaan leiden. Ik ben overigens helemaal niet zo'n VS kenner/aanhanger maar als ik ene Verhage hoor zwetsen dat hij 'geraakt' is door de speech van Obama krijg ik oprispingen. Over manipulatie gesproken.
Over de auteur:
