Op een netwerkborrel, in Brabant gaat netwerken zonder borrel niet, sprak ik laatst een DGA van een leuk bedrijf. Na de eerste kennismaking "Wat doe je?" sprak hij de legendarische woorden: "Ik denk niet dat ik je ooit nodig heb, want ik heb nooit problemen!".
Een gelukkig ondernemer dus. Of toch niet?
Ik wilde hem het Bourgondische genot van de netwerkborrel niet onthouden en prees hem gelukkig met zijn bedrijf. Maar kon het ook niet laten te zeggen dat het waarschijnlijker was dat hij zijn problemen niet zag.
Want als een ondernemer, of mens, zegt geen problemen te hebben, dan zijn er over het algemeen drie mogelijkheden, oplopend in ernst:
1. Men ziet de problemen niet.
2. Men herkent de problemen niet
3. Men erkent de problemen niet.
Waarom zien mensen problemen niet?
Dingen waar je het bestaan niet van kent, kun je niet waarnemen. Omdat niemand alle kennis of professionaliteit in huis heeft, kun je de symptomen van een probleem niet zien. Vaak wordt een bedrijf alleen op financiële kengetallen gestuurd, naast productietechnische zaken omdat in het midden en kleinbedrijf naast de vakinhoudelijke kennis van de ondernemer meestal alleen maar een boekhouder of accountant de bedrijfsvoering beoordeeld. Andere problemen worden dan niet ontdekt.
Waarom herkennen mensen problemen niet?
Omdat de problemen geïnstitutionaliseerd zijn, onderdeel uitmaken van de dagelijkse gang van zaken. Ze zijn zo gewoon dat niemand ze meer waarneemt. Het zijn de ingeslepen processen en procedures die vaak tikken als een tijdbom en de organisatie ineens in een neerwaartse spiraal kunnen duwen.
Waarom erkennen mensen problemen niet?
Omdat het moeilijk is toe te geven dat er iets fout gaat. "Och, het valt allemaal wel mee", "Binnenkort zal het wel omkeren", "het is de tijd van het jaar", "de vorige keer is het ook weer ten goede gekeerd"
Een bedrijf dat meent geen problemen te hebben heeft meestal last van een van bovenstaande problemen.
Voorkomen is beter dan genezen
We weten het allemaal. Daarom is het goed om regelmatig eens een scan te laten maken van uw bedrijf.
Want voor dat U er erg in heeft zit u in de fase van ontkenning, het begin van een rouwproces en rouwen doen we pas als het te laat is.
Ad de Beer is een gedreven all round business coach en interim manager die organisaties helpt om vanuit de kracht van mensen verbeteringen te realiseren.
Het losmaken van de kracht van mensen is een voorwaarde voor bedrijven en organisaties om succesvol en te zijn en optimaal te presteren. Zijn bedrijf F-ektief Business Coaching begeleidt bedrijven in deze processen.
Over veranderen door mensen schreef hij het boek “klantgericht veranderen”.
Ook is hij een onderhoudend spreker over diverse onderwerpen.
Ook is hij eigenaar van Interim-anders, agamedes, zzp-marktplaats.eu en de community managersenondernemers.nl
telefonisch is hij te bereiken op 0612724659
Een heel herkenbare situatie, die ik ook regelmatig meemaak en niet alleen op gezellige borrel bijeenkomsten. Het woord probleem of problemen is zijn woorden die we liever niet noemen. Door de Amerikaanse aanpak moeten we het geen probleem noemen, maar uitdaging.
Managers doen niets negatiefs, denken ze, dus zeg het dan ook niet.
Door bedrijfsblindheid en de gewoonte om de problemen niet te willen zien, lopen bedrijven schade op.
Juist door het binnenhalen van en niet bedrijfsgebonden persoon, krijg je een eerlijk beeld en vooral ongekleurd, zonder de kans op blindheid voor de feiten.
Maar het idee dat je een externe deskundige binnenhaalt voor de organisatie en niet voor een technisch probleempje, dat kan een signaal geven naar aandeelhouders of werknemers, dat je het niet goed doet. Scholing en coaching voor je werknemers, dat kan nog wel, maar als manager ben je toch de alwetende leider! Daar doe je geen afbreuk aan!
Managers laten de kans lopen om zichzelf te scholen en te laten coachen en daarmee het onderscheid te maken tussen de velen en de weinige echte topmanagers.
Dus Ad je praat dan zeker niet met een top manager, maar met die managers die juist extra aandacht nodig hebben. Maar dat willen ze niet erkennen en reageren ze arrogant vanuit hun angst voor te falen.
Over de auteur:
