Op zaterdag 15 maart was de finale van de FD Career Challenge 2008, waar een part time MBA opleiding te winnen was bij Nyenrode ter waarde van 46.000 euro. Het slagveld waarmee men adverteerde voor deze wedstrijd voorspelde een bloedige en keiharde strijd tussen de finalisten, waarbij alles geoorloofd leek. Hoe competitief kunnen we in Nederland zijn, in opleidingen en in zaken?
Als ik in de VS een taxi neem en ik maak een praatje met de taxichauffeur dan vertellen ze allemaal hetzelfde verhaal, nl. nu rij ik een taxi maar dat is maar tijdelijk, want ik ben bezig met mijn eigen bedrijf. Vergelijk dat maar eens met de taxichauffeurs die je treft op Schiphol. Ik ben geen fan van alles wat de VS te bieden heeft, maar die positieve insteek en het vertrouwen in het eigen kunnen vind ik fantastisch.
Wat voor leiders hebben we nodig? Over de wedstrijd voor de MBA opleiding was ik niet zomaar enthousiast. In ‘Sneu voor managers met een MBA’ maakte ik u attent op de advertentie met een schilderij van een slagveld, waar managers elkaar afmaakten. Richting Nyenrode sprak ik de wens uit meer innovatieve en creatieve leiders af te leveren dan de vechtersbazen op dat schilderij. Camiel Notermans van Nyenrode reageerde met een uitnodiging om zitting te nemen in de jury en het gevecht met eigen ogen te aanschouwen.
1 minuut om te winnen
Op het kasteel Nyenrode was een internationaal gezelschap van ambitieuze managers, ondernemers en consultants 2 dagen te gast voor de finale. Ze verbleven op de campus en kregen college’s en praktische lessen in opkomen en afgaan. De elevatorpitch was de laatste opdracht, waarop een soort Idols-jury hen beoordeelde. Het was een echte competitie, met een grote prijs, maar, zoals mijn buurman jurylid Kevin Eyres, CEO van LinkedIn, zei’ ‘no throats cutting’ en daar had hij gelijk in.
Meer dan, me, myself and I
De deelnemers gingen respectvol en vriendschappelijk met elkaar om, hoewel de IK-gerichtheid wel groot was. Als het over de passie ging dan waren er een aantal die vooral erg gepassioneerd waren voor zichzelf, maar de meesten kwamen met meer nobele doelen als groene en duurzame bedrijven opzetten en mensen helpen. Er was ook humor, relativering en wijsheid. Robbert Luijpen verwoordde erg goed wat iedereen eigenlijk wilde, nl. ‘Grote Smurf’ worden. Een prachtige uitspraak van Karen Molen: ‘there are no short cuts to any place worth’. Hard werken wilden ze allemaal, dat was duidelijk.
Competitie en competentie Hoewel de 30 mannen in het gezelschap hoge kwaliteit lieten zien, was ik erg onder de indruk van de vrouwen. Zij waren met 20 in getal duidelijk beter dan de mannen en de hoofdprijs ging dan ook terecht naar een vrouw, Flor Betancourth. Een krachtige vrouw uit Colombia, die ervoor wil zorgen dat Colombia de beste koffie levert en dat de koffieboeren en hun families daar de beste prijs voor krijgen. Zij werd zowel door de jury als de deelnemers voorgedragen voor de hoofdprijs. Het was een mooie competitie, waar iedereen beter van werd, daar ben ik van overtuigd.. Flor Betancourth zal een Grote Smurf worden en ik weet zeker dat zij niet de enige zal zijn uit dit gezelschap.
Beste Aart,
Als één van de deelnemers is het leuk om terug te lezen hoe jij tegen dit evenement aankijkt. Wat ik me afvraag is hoe je nu je vragen beantwoordt die je in je column van 20 februari jl. hebt gesteld. Is er iets veranderd in je opinievorming?
Groeten,
Arjen Wierikx
A@rt
|
|
22
-
03
-
2008
|
11
:
03
uur
Ha Arjen,
Zoals ik al schreef viel het slagveld mee. De context is daar sterk bepalend in. Ik sta bijvoorbeeld zeker niet voor alle deelnemers in wanneer er sprake is van een situatie met meer ethische keuzen. Dat zou best te maken kunnen hebben met verschil in waarde patronen.
Voor mensen die wedstrijdjes en competitie nodig hebben voldoet een dergelijk Career Challenge zeker.
Over de auteur:
