Verandering is het enige blijvende proces in ons leven. Elk levend wezen dat zich in de natuur niet weet aan te passen is vroeg of laat ten dode opgeschreven. Onze evolutie zorgt ervoor dat we situaties doorleven en eigen maken om een completer mens te worden.
Ook in ons werkzame leven zijn veranderingen aan de orde van de dag.
Wat we vaak kunnen waarnemen is een groot gebrek aan veranderings-bereidheid binnen veel organisaties. Als we onze oren te luisteren leggen kunnen we vaak het volgende beluisteren:
"Wij hebben het altijd zo gedaan, waarom nu ineens anders? We maken toch winst genoeg!"
"Wij zijn de beste en de enige waarom zouden we moeten veranderen? Wat wij doen kan toch niemand zo goed als wij is niemand."
"Wij hoeven niet te leren want wij kunnen en kennen alles al, het gaat al jaren zo".
Iets anders?Hey stop nu!
"Als ons nieuwe management wil dat we moeten veranderen, moeten zij het maar laten zien". Eerst zien en dan geloven. Geen haar op me hoofd die daar aan denkt en als het ze niet zint, dan geven ze ons maar een grote gouden handdruk mee, wij werken hier al twintig jaar en wij bepalen zelf wel wat we veranderen"
" Weet je wat ze kwijt zijn als ze ons met vijftien man moeten uitkopen? Daar hebben ze toch geen geld voor want dat moet naar de aandeelhouders".
Wat nu leren? Daar ben ik toch te oud voor! Ik heb wel wat anders te doen. Ik heb al genoeg aan mijn werk. Ect, ect, ect.
Natuurlijk is leren niet voor iedereen weggelegd. Niet iedereen is in staat om even goed te leren, maar waar een wil is, is een weg.
We hebben gelukkig ook gewoon medewerkers in onze organisaties werken die het leuk vinden om te leren en bij wie het leren goed af gaat.
Dan hebben we ook een categorie collega's die wel willen leren maar niet kunnen. Dit zijn meestal zeer gedreven collega's die het beste met de organisatie waarin ze werken voorhebben. Voor deze categorie collega's moeten we opkomen en hen beschermen voor een goede toekomst.
Tot slot hebben we een categorie medewerkers die wel kunnen, maar niet willen leren. Deze laatste categorie, die wel kunnen, maar niet willen. Vormt de grootste bedreiging voor een succesvolle toekomst voor onze organisaties. Daar moeten we het samen toch van hebben, voor onze boterham.
Het best kunnen we zo snel mogelijk afscheid nemen van deze medewerkers. Het is weliswaar, een dure ingreep, maar zeer de moeite waard. Dit soort medewerkers zorgt voor blokkades binnen onze organisaties. Doordat we vaak in het verleden te soft zijn geweest in ons optreden, moeten we nu de hoofdprijs betalen. Zachte heelmeesters op de P&O afdeling en achterstallig onderhoud, ligt hieraan ten grondslag.
Goedwillende collega's die in hun ontwikkeling een goed voorbeeld zijn, dienen te worden beloond!
Veranderen? Waarom zouden we? Veranderen is een keuze, niet veranderen eveneens.
Je hoeft niet te veranderen, dat doet de wereld wel! Als je er voor kiest om niet mee te doen, prima, ga gerust je gang.
Maar ga dan ook achteraf niet mopperend aan de kant staan, als de wereld gewoon door draait .
Over de auteur:
Albert Desaunois is organisatieadviseur, trainer/coach en eigenaar van Adamant-HRM.
Brijant in alle facetten van HRM en Medezeggenschap.
Liefde voor het vak en vanuit betrokkenheid en oprechte interesse in organisaties en de mensen die er in werken.
Veranderingen in de natuur zijn enkel pogingen om bij het contact met anderen en in de energiecyclus te proberen te behouden wat er is.
Veranderingen zijn dus essentieel voor wie... zichzelf wil blijven.
Door het wijzen van de wijzer worden alle wijzen wijzer! Oude mensen waar we bewondering voor hebben, zijn meestal net die mensen (die zoals Hoetmer in zijn artikel hier dat we zo min mogelijk moeten proberen te liegen) die ontdekt hebben dat onder alle veranderingen... dezelfde mens altijd schuil gaat.
En dat vind ik net het mooie. Het sluit de mogelijkheid in gelijktijdig gelovig en puur wetenschappelijk te zijn.
Verander gerust langs de buitenkant, zelfs een veroudering van je lichaam zal JOUW chemische kernemotie in je hart niet wijzigen.
VAN BELLE Jean Marc
Bellegoed, Bellegem
handelaar-vrije beroeper-ondervoorzitter Vlaamse JournalistenVereniging
Altijd leuk om te zien dat mensen je boeken lezen en eruit citeren. De tekst is vrijwel identiek terug te vinden in mijn boekje ''klantgericht veranderen''.
Alleen mis ik een belangrijk stuk tekst. Als je namelijk goed luistert, en dat geldt in ieder bedrijf, dan hoor je mensen fluisteren: ''och, dat management met zijn voorstellen, ze hadden het mij een moeten vragen!''
En juist daar ligt de veranderkracht van organisaties. Mensen willen graag veranderen, maar niet veranderd worden.
Dus, als je een keer met de methode Diekstra een blog wilt vullen, neem dan alle teksten over, anders kom je een beetje dom over.
Albert
|
|
3
-
03
-
2008
|
13
:
07
uur
Beste Jean Marc,
Ik spreek niet over verandering van gedaante maar over wezenlijke verandering vanuit( de kern) er is altijd een verder, als je het maar wilt zien.
Wijsheid is geen kernkwaliteit van ouderen maar van wijzen. Wijsheid is een talent en kan je jezelf al vroeg hebben eigengemaakt. Als kind die de waarheid spreekt.
Albert
|
|
4
-
03
-
2008
|
00
:
56
uur
Beste Jean Marc,
Je hebt mensen die het kind in zichzelf nooit verliezen, omdat leeftijd daar niets mee te maken heeft. Ze leven vanuit hun kind zijn.
Ieder mens heeft een kern. Je zegt dat je de kern van de ander nodig hebt om verandering tot stand te brengen, die ontstaat volgens jou zienswijze uit de binding met anderen.
Die zienswijze deel ik niet omdat een mens los van situaties en relaties besluiten kan nemen en vanuit de eigen kracht kan creëren.
Je bewering dat de mens een tijdelijk verschijnsel is, die ook nog compleet vernietigd zal worden. Is niet onderbouwt met feiten.
Albert
|
|
3
-
03
-
2008
|
20
:
21
uur
Beste Ad,
Alles wat ik in dit artikel heb geschreven komt voort uit mijn eigen ervaring.
Je boek? Ik wist niet eens dat je een boek had geschreven, zou je me eens moeten opsturen. Kan ik hem ook eens zien. Diekstra ken ik niet en zijn methode evenmin.
Je zegt dat mensen graag willen veranderen, maar niet veranderd willen worden.
Ik neem juist het tegendeel onder de loep. Ik stel vast dat mensen maar weinig veranderingsbereidheid tonen, dat is iets anders.Aan op de man spelen doe ik niet mee.
Ik sprak over verandering zoals ik zowel de creationisten als de normale evolutieleer-adepten hoor spreken:
Er zijn levende zoogdieren met iets meer verstand omdat hun handen vrijkwamen door op twee poten te lopen en die zich zaken in hun hoofd kunnen voorstellen door vooral hun spiegelneuronen in de hersenen. Uiteindelijk is het ook ons als zoogdier te doen om te 'evolueren' maar in feite zijn we al 500.000 jaren niet zo veel veranderd.
Een kind groeit naar volwassenheid en na zijn piek wordt hij (te) oud. Recent onderzoek wees uit dat een oude man van 71 zich best even gelukkig kan voelen als een jong kind, en dat 50-jarigen de grootste kans op een depressie lopen, hoewel hun gezondheid dan meestal nog zeer goed is. Verandering is een relatieve stap tussen twee anders lijkende zaken, een tijdelijke stroom van elektriciteit in de vorm van ionen (vloeistoffen) of elektronen (vaste stoffen). Daarna is er een nieuw evenwicht, dat moet verstoord worden teneinde hetzelfde proces of het tegengestelde proces te bewerkstelligen in nieuwe omstandigheden. Als je wil kun je opnieuw verliefd worden, maar kun je ook zeggen dat je hetzelfde gevoel op iemand anders toepast. Ik vind het zonde als mensen hun vroegere minnaar/minnares haten, gewoon om dat hoge gevoel op nul te krijgen. Ik denk dat als je ooit iemand graag zag, je meestal op een bepaald moment te laf word om toe te geven dat je die persoon eigenlijk altijd graag zult zien.
Een nieuw personeelslid kan enorm een bedrijf veranderen, maar na twee jaar kent men hem/haar te goed om nog van grote invloed te zijn en de koers stabiliseert zich altijd weer. Dat personeelslid is dan ook zogezegd veranderd? Nee, men kent hem beter en er zijn verwachtingspatronen opgebouwd. Zelfs Jezus werd beschreven door anderen die hem bewonderden. Maar stel je voor dat hij na zijn dood terug verder deed? Hoe ontgoocheld zouden de christenen niet geweest zijn en zou hij de wereld dan nog zo veranderd hebben? En heeft hij de wereld veranderd of heeft de gruwelijke moord op hem omwille van zijn uitspraak ''Ik ben koning van de Joden'' de wereld veranderd?
Meer nog: Ik merk dat we in net dezelfde situatie zitten nu? Farizeeërs en nog eens farizeeërs. Waar is de nieuwe Jezus om aan het kruis te hangen omdat we niet willen toegeven dat we minder schoolse kennis hebben dan onze voorouders, gemakszuchtiger zijn en niet hard meer werken, minder zelfdiscipline hebben dan vroeger?
U spreekt over ''wenzelijke verandering vanuit de kern''. De kern zelf verandert meestal niet in chemische processen (tenzij bij kernsplitsing van uranium, een zeer speciale kern). Met aardgas + lucht komt bij verbranding water en CO2 vrij. Fotosynthese doet het met licht iets complexer het omgekeerde en is de tegenhanger (over glucose).
Waar zit de verandering? Niet in de kern, in de binding met anderen. Elke mens die een ander ontmoet verandert de andere wezenlijk en onherroepelijk. Maar is de verandering wezenlijk? Ik vrees van niet. Iedereen weet toch dat de mens een tijdelijk verschijnsel is en ook compleet vernietigd zal worden?
Edwin Zeelenberg
|
|
18
-
03
-
2008
|
23
:
59
uur
waar is mijn reactie gebleven die ik gisteren gestuurd heb?
Albert
|
|
19
-
03
-
2008
|
13
:
06
uur
Beste Edwin,
Jou reactie is bij de redactie zo te zien niet doorgekomen. Anders had ik daar zeker actie op ondernomen. Ik hoop dat je jou reactie nogmaals wil doorzenden.Dan kan ik hem kan lezen en van mijn antwoord voorzien.
Sorry voor dit ongemak maar dit ligt buiten mijn invloedsfeer.
@Edwin Zeelenberg: De bewuste reactie (alsmede de tweede posting) is niet goedgekeurd omdat deze hoofdzakelijk promotioneel van aard bleek te zijn. Daarvoor is dit forum niet bedoeld.
Over de auteur:
