Als het waar is wat de media schrijven, grijpt voetballegende Johan Cruijff de macht bij voetbalclub Ajax. Vanuit managementperspectief zou dat interessant zijn. Krijgt 'de man uit het veld' de club er weer bovenop, wat beroepsmanagers niet lukte? Hij kan een schitterend rolmodel zijn voor professionals in welke sector dan ook.
Ik weet weinig van voetbal, maar dat Cruijff één van de beste voetballers ter wereld ooit was en bovendien een uitstekende trainer, is mij natuurlijk niet ontgaan. Ook is mij niet ontgaan dat hij nooit de handschoen heeft willen of kunnen oppakken om bondscoach te worden van het Nederlands elftal. Vanuit carrièreperspectief begreep ik dat wel: de man is een icoon en het afbreukrisico is veel te groot, mocht het Nederlands elftal de verwachtingen niet waarmaken bij welk toernooi dan ook. Opiniëren langs de zijlijn is natuurlijk veel veiliger dan daadwerkelijk verantwoordelijkheid nemen.
Diensten Daarom vond ik het best bijzonder dat Cruijff in De Telegraaf zijn diensten aanbood om het in problemen verkerende Ajax van dienst te zijn. Een aanbod dat door de Ledenraad nu ook daadwerkelijk ruimhartig is geaccepteerd. Feitelijk kan Cruyff aan de touwtjes gaan trekken, als hij dat wil.
Ik hoop dat hij dat gaat doen. Want dat zou een interessant (management)experiment zijn. Als Cruyff Ajax er weer bovenop kan helpen, is dat een indicatie dat professionals misschien wel betere leiders zijn dan beroepsmanagers. Of in elk geval minstens zo goed.
Vak
De laatste decennia is 'manager' een beroep geworden, waarvoor zelfs speciale opleidingen bestaan, zoals peperdure MBA's. De professie, een vak leren, heeft aan populariteit en status ingeboet. Want 'wat daarna komt' (magement) levert meer op. Dus waarom niet gelijk inzetten op de hoofdprijs. Studenten tekenen daarom massaal in op studies als economie en bedrijfskunde en niet op natuurkunde of elektrotechniek. Managers hebben inmiddels een hogere status (in elk geval een hoger salaris) dan dokters en ingenieurs.
Dat proces heeft er ook toe geleid dat scholen worden geleid door managers die nog nooit hebben lesgegeven. Ziekenhuizen door managers die nog nooit zorg hebben verleend. Voetbalclubs door managers die nog nooit hebben gevoetbald.
Kritiek
Dat fenomeen wordt steeds meer bekritiseerd. Een belangrijke 'organisatieactivist' is bijvoorbeeld Jaap Peters, schrijver van het boek De intensieve menshouderij, die vindt (en goed onderbouwt) dat het efficiency-denken (immers: vakkennis hebben ze niet) van managers tot foute uitkomsten leidt.
Zal Johan Cruijff de verpersoonlijking en dus een rolmodel worden van en voor de leraar die rector (bestaat die functie nog?), de verpleegkundige die ziekenhuisdirecteur of de techneut die CEO van Philips wordt?
Of Cruyff de man is die Ajax er weer bovenop helpt dat zal de tijd moeten leren maar hij heeft een belangrijk voordeel denk ik: hij spreekt de taal van het voetbal, hij begrijpt het spelletje en kan dat ook verwoorden waardoor hij de boodschap van wat hij wil kan overbrengen.
Om het te vergelijken met de gezondheidszorg: een managerdie de taal spreekt van targets halen schept naar mijn idee een onoverbrugbaar gat met de mensen die er werken: zij zijn bezig met gezondheidszorg.
We wachten af.
Beste Fred, je zegt: ''Als Cruyff Ajax er weer bovenop kan helpen, is dat een indicatie dat professionals misschien wel betere leiders zijn dan beroepsmanagers. Of in elk geval minstens zo goed.'' Ik weet niet of dit helemaal klopt. Als het Cruyff lukt, zou het ook te maken kunnen hebben met zijn beroemdheid en reputatie. deze zou een self-fulfilling prophecy kunnen opleveren: als iedereen denkt dat het hem gaat lukken wordt dat de reden dat het gaat lukken (het vertrouwen in Cruyff zou bijvoorbeeld nieuwe financiers, sponsors, topspelers, e.d. kunnen aantrekken).
Fred Akkerma
|
|
21
-
02
-
2008
|
15
:
20
uur
@ Coert Visser: Daar heb je een punt. Toen ik de weblog schreef was de publiciteitsgolf nog niet losgebarsten. Toen ik gisteren zag hoe Cruijff bewierookt werd en zelfs vergeleken werd met God (sic, Henk Spaan bij Pauw en Witteman) spookte dat ook door mijn hoofd.
@Ad de Beer: Volgens mij doe je Cruijff daarmee te kort. Je kunt hem hooguit aanwrijven dat hij als vrije ondernemer wat minder gelukkig opereerde.
@Fred,
het is niet eens een publiek geheim dat Cruyff door zijn spaanse zakenpartners gewoon is opgelicht (samen met Johan Neeskens overigens).
Schoonpa Cor Koster heeft Cruyff de fijne kneepjes van het zakendoen bijgebracht. Van hem leerde Johan dat hij geld moest vragen voor een interview. Coster was ook de man die er voor zorgde dat Cruyff een contract kreeg bij Ajax dat hem in 7 jaar tijd één miljoen GULDEN op zou leveren. De hele wereld sprak er schande van. Tja, nu zijn er voetballers die dat per week krijgen om wekelijks twee uur de reservebank warm te houden.
Er zijn professionals die goede managers zijn, waar zouden we anders goede managers vandaan moeten halen?
In het voetbal gelden nog steeds de oude regels dat je verstand moet hebben van voetbal wil je een club kunnen leiden. Neem nu onze besnorde Johan Derksen die steeds maar weer weet op te merken dat de voorzitter van mijn kluppie niet eens weet of er lucht of zand in een bal zit (hij weet het overigens wel hoor), alsof dat van belang is om een BVO te leiden!
Voetbal op top niveau is gewoon een bedrijf en ik betwijfel of Cruyff voldoende zakelijk inzicht heeft om dat gedeelte fatsoenlijk op te zetten. Daar is Martin van Geel, ook een niet onverdienstelijk voetballer overigens, veel beter in.
Cruyff kan wel, vanuit de visie die hij heeft over het spel, het technische deel wat meer inhoud geven. De juiste technische staf, de juiste spelers, het juiste systeem.
Maar zakelijk, commercieel, nee, dat zie ik echt niet zitten met deze man.
Is een van de beste voetballers die we ooit hebben gekend ook een geweldige manager? Ik waag het te betwijfelen. Kijk zijn geschiedenis maar na, hoe hij eerst door Cor Koster en later door duistere spanjaarden van zijn zuurverdiende centjes werd verlost.
Kan hij Ajax er weer bovenop helpen?
Waar bovenop? De club staat tweede in de competitie, veel hoger kan niet. De club is wereldberoemd en gevreesd over de hele wereld.
De club heeft volgend jaar een begroting in de top 10 van de wereld.
Als je als bedrijf er zo voor staat, dan is er weinig te klagen denk ik maar.
Natuurlijk gaat Cruyff weer een aantal citaten uitkramen die niemand begrijpt en die dus door iedereen anders worden uitgelegd, waardoor ze ook altijd waar zullen zijn. En ja, zo gebeurt er iets bij Ajax.
Doet me sterk denken aan beeing there, de mooie film met Peter Sellers over een wereldvreemde tuinman die het schopt tot adviseur van de president.
We zullen wel zien wat er van komt.
Willem van Druten
|
|
22
-
02
-
2008
|
10
:
36
uur
Volgens mij is de keuze van Cruyff of de keuze van Cruyff versus Ajax niet zo bijzonder.
Het kom heel organisch over allemaal.
Leiderschap vereist als basis dat je een of bepaalde vaardigheden beheerst. Iets als een vak; bijvoorbeeld voetballen, debatteren, mensen motiveren, rekenen en bedrijfseconomisch inzicht, creativiteit, vertrouwen wekken. Sommige zaken kun je schools leren en voor andere heb je een bepaalde aanleg nodig en kun je verder ontwikkelen. Doen - herhalen / oefenen - en daarin groeien. Zelf ontplooien en ontwikkelen.
Als de ontwikkeling - ontwikkeling is eigenlijk niet goed - van karaktereigenschappen en vak-vaardigheden enigsinds parallel loopt kun je op een punt komen dat de som meer is dan een optelling. Je steigt boven jezelf uit, er ontstaat een nieuwe mind-setting (andere orientatie op je eigen positie in je maatschappelijke en sociale omgeving, andere zingevingsvragen ed) en bent klaar voor andere of nieuwe uitdagingen. Effecten die vaak in een relatief rustige en vertrouwde omgeving zijn beslag krijgen. Overigens een proces waarvan ik denk dat het stuurbaar is.
Cruyff en Ajex zijn klaar voor elkaar. Misschien heb je daar eerst wel de ''crisis'' voor nodig.
Er zijn veel voorbeelden van vergelijkbare situaties. Van wereldleiders tot CEO's en van geloofsgoeroe's tot heilprofeten. Overigens met positieve en negatieve resultaten, maar dat is vaak subjectief.
Het is maar wat jemet Cruyff van Ajax verwacht; mooi voetbal of winnen, een financieel gezonde organisatie of een gezellige Amsterdamse club??
r.e. rijkschroeff
|
|
22
-
02
-
2008
|
14
:
56
uur
Auteur(s) Jeffrey Gitomer
Uitgever Pearson Prentice Hall NL
Jaar 2007
Bindwijze gebonden
Bladzijden 202
Prijs € 24,95
Status Direct leverbaar
Taal Nederlands
Kan ik dit boekje ook via de openbare bibliotheeek reserveren?
Ron
|
|
11
-
03
-
2008
|
11
:
54
uur
We zien weer dat de tijd alles inhaalt.
Toen ik via de radio hoorde dat Johan Ajax even ging redden, dacht ik, die is ook zo weer weg.
Want Johan heeft een visie, die alleen hij als de enige juiste vindt.
Een bedrijf of club managen, is samen met alle andere in het bedrijf zorg dragen dat het met het bedrijf de goede kant op gaat.
Het eerste gesprek wat Johan had met de nieuwe trainer, was gelijk het laatste.
Hij werd tegengesproken en dan is Johan ook gelijk weg.
Ik vergelijk hem wel eens met Wiegel, die ook te pas en te onpas zich aanbied en dan weer nee zegt.
Je blijft zo wel in het nieuws en je hoeft nooit te bewijzen dat je de deskundigheid ook echt hebt.
Blijf maar wijsneuzerig commentaar geven op de tv bij wedstrijden, daar weet je het ook altijd beter.
Johan we hebben een nuchter Hollands spreekwoord dat zegt:
De beste stuurlui staan aan wal en dat is voor jou de beste plek.
Over de auteur:
