Las u ook dat veel handelingen van verpleegkundigen overbodig zijn? Onderzoek geeft aan dat het bijvoorbeeld helemaal niet nodig is de huid schoon te maken voordat je een injectie krijgt. In het kader van de efficiency moet je deze handeling dus schrappen.
Hoe zit het met de overbodige handelingen van managers? Ook allemaal afschaffen?
In veel organisaties is de regel dat een ‘dure’ manager niet zelf koffie haalt of een kopietje draait. Dat doet mij denken aan de politieagent die in Boston het verkeer op een druk kruispunt regelde. Ik passeerde dat kruispunt een aantal dagen achtereen en het verbaasde mij dat er geen verkeerslichten stonden. Toen ik wat langer de situatie observeerde, werd ik zowaar enthousiast over deze schijnbaar overbodige handeling. De politieagent gaf duidelijke en overtuigende aanwijzingen. Zijn bewegingen waren als in het theater: groot en theatraal. Hij was duidelijk de baas op straat, en ik realiseerde me dat dat in andere situaties veel voordelen zou bieden.
Hetzelfde kan natuurlijk voor de manager gelden die zijn eigen kopje koffie tapt. Hij hoeft dat niet steeds te doen, maar als hij het af en toe wel doet, zal hij medewerkers ontmoeten en spreken, die nooit in de efficiënte agenda ingepland staan.
Overbodige externen
Er zijn ook ‘overbodige’ handelingen met een placebo-effect. Wetenschappelijk is niet aan te tonen dat ze werken, maar ze hebben wel effect. Als je wratten verdwijnen als je over je handen plast, dan hoef je daar wat mij betreft niet mee te stoppen omdat daar wetenschappelijk geen bewijs voor is. Mijn pragmatische motto is: wat werkt is waar. Wie weet is de inzet van veel externe consultants ook wel een placebo, als je bedenkt dat de adviezen van externen vaak exact hetzelfde zijn als die van interne staf en managers. Directies zouden natuurlijk beter naar hun eigen mensen moeten luisteren, maar als de inzet van een externe beter helpt......
Indirecte nuttigheid
Ook zijn er zogenaamde overbodige handelingen in de categorie rituelen. De vraag is natuurlijk of ze echt overbodig zijn. Sommige wel, maar het kan ook het cement van de organisatie zijn: de vergadering die altijd te laat begint, de maandelijkse borrel, de nieuwjaarsreceptie, het kerstontbijt. Het zijn rituelen die medewerkers gelegenheid geven om informeel zaken te doen; dit soort ontmoetingen of gesprekken zal niemand inplannen of de agenda van een vergadering zetten.
Zinvol ingebakken wantrouwen?
Echte overbodige handelingen zitten volgens mij vaak in rapportages (overbodige rituelen?). Ik denk aan scholen die minimaal 10% van hun tijd en geld moeten investeren in rapportages voor verantwoording. Hoeveel dragen die rapportages bij aan de kwaliteit van het onderwijs?
Je kunt alles wel efficiënt en rationeel willen plannen, maar denk ook aan de neveneffecten. Iedereen weet toch dat er geen trein zou rijden als de medewerkers van de NS zich exact aan de regels en tijden zou houden! De verpleegkundige die met een watje mijn huid schoonmaakt zou ik missen. Ik heb geleerd dat dat nodig is en het geeft mij vertrouwen. Net als de witte kleding die ze dragen.
Er wordt echt schrikbarend veel gedaan in bedrijven en organisaties zonder dat het nut heeft.
In een grote multinational deden we een keer onderzoek en vonden een afdeling met 135 mensen die jaarlijks een zeer lijvig rapport maakten wat aan alle managers werd rondgestuurd. 98% van de managers gooide het zonder het maar open gemaakt te hebben in de prullenbak. De 2% van de managers die het wel open maakten waren makkelijk als ''raam manager''te classificeren.
In deze tijd van schaarste op de arbeidsmarkt is het misschien ook goed om eens te kijken of hetzelfde resultaat niet met minder mensen bereikt kan worden. In onze ervaring is tussen de 20 en 45% van alle handelingen in een bedrijf niet productief of rework.
Optimalisatie van processen kan zo een aanmerkelijke reductie van personeel betekenen.
Voor de kosten van het werven van 3 tot 4 medewerkers is het mogelijk om een veelvoud daarvan uit te sparen.
Stof om over na te denken.
Eeuwig zonde om dingen te doen die achteraf geen enkele waarde hebben tenzij het communicatiebevorderend is. De gezondheidszorg moet zo op de kleintjes letten dat dat de productie omhoog moet. De valkuil was dat hetzelfde werd gedaan met 2 tanden extra en minder aandacht voor de mens achter de opnameindicatie. In administratie valt nog veel te halen. Waarom op drie plaatsen hetzelfde opschrijven, elke dag temperaturen terwijl niemand naar de resultaten kijkt, alle bedden elke keer helemaal opnieuw opmaken zonder rede. Alhoewel. Daarbij kun je als je het samen doet, nog nformatie uitwisselen. Bij de zinsnede ''Ja maar wij doen het al jaren zo...! Waarom dan? ..........eh, ik weet het eigenlijk niet?'' Over zaken waarbij deze discussie ontstaat mag eens stevig nagedacht worden. Ik denk dat er best nog wat te halen valt uit de medische en verpleegkundige rituelen die nog uit de vorige eeuw stammen.
A. Stuijt
|
|
14
-
02
-
2008
|
11
:
15
uur
In 1962 liep ik stage in een raffinaderij in Pernis (bij Rotterdam). Ik kwam daar op veel plaatsen een man tegen die steeds met mensen stond te praten. Toen ik ook een periode werd ingedeeld op een katalytische kraakinstallatie in meerploegendienst, kwam hij ook regelmatig - op de vreemdste tijden - een praatje maken.
Aan mijn begeleider vroeg ik wie hij was en wat zijn functie was. ''Dat IS zijn functie, ''sprak de begeleider vrolijk'', als hij er mee op zou houden daalt prompt de motivatie van de mensen en dat is te gevaarlijk!'' Vervolgens heb ik gehoord hoe de man in die rol terecht was gekomen. Wie ik ook heb gesproken hierover: iedereen had waardering voor hoe hij zijn ''werk'' deed!
A@rt
|
|
14
-
02
-
2008
|
17
:
12
uur
Prachtig verhaal van A. Stuijt en heel herkenbaar. Toen ik bij de PTT werkte was ook daar iemand die zelf als katalysator, anderen fantastische dingen liet doen. Hij is door KPN wegens efficiency maatregelingen weg bezuinigd. Naar mijn idee een fout die het bedrijf veel geld en goodwill heeft gekost.
In Japan staan in de grote warenhuizen dames bij de lift en roltrap je te begroeten. Wanneer het druk wordt bij de kassa springen zij gelijk in. Hier moeten mensen die thuis continue stand-by staan overhaast gebeld worden om in te springen.
Een beetje ruimte in de werkplanning en af en toe een ''vreemde'' functie of alles lean and mean?
Monique Braams
|
|
18
-
02
-
2008
|
10
:
07
uur
Ik wil even reageren op J.Hensen. Ik ben zelf verpleegkundige, werkzaam in een ziekenhuis. Wat betreft de overbodige handelingen kan ik zeggen dat de meeste handelingen niet eens meer gebeuren. Puur omdat ze achterhaalt zijn wat betreft de werking daarvan voor de patient. Verder is het zo dat de arts beslist wat er moet gebeuren. Als hij wil dat er iedere dag getemperatuurt wordt dan doen we dat. Hierover in discussie gaan is altijd een verloren zaak. Je gaat dan in op de inhoud en de arts is tenslotte medicus die het beleid bepaalt. Wij zouden het ook graag anders zien. Verder is het zo dat we niet eens meer tijd hebben om de bedden op te maken. En tijdens het opmaken van het bed ga je het niet hebben over andere patienten of je werkschema. Je praat met de patient. Een van de weinige momenten voor een verpleegkundige om direct contact te hebben.
Ik zelf ben leidiggevende op een afdeling. Ik zie door de bezuinigingen een verschraling in de zorg. Daar waar kwaliteit jaren terug hoog in het vaandel stond is nu het woord veiligheid bijgekomen. Dit is natuurlijk ook niet voor niks. Met grootste moeite hou ik mijn teamleden gemotiveerd, en krijg ik nieuwe verpleegkundigen. Het opleidingsniveau daalt en de zorgzwaarte neemt toe. Voor jong gedplomeerden is te weinig tijd, en voor de oudere voor zover die er nog zijn en het vol kunnen houden, te weinig ruimte.
Als er een griepgolf komt ben ik al die dagen bezig om steeds maar weer iedereen in zijn vrije dagen te bellen om te komen werken bijvoorbeeld.
Dan heb ik nu nog geluk dat het MAG. Er zijn ziekenhuizen bij die dat niet meer mogen en gewoon met minder personeel werken. Ik heb geluk op de afdeling, mijn teamleden zijn zeer gemotiveerd en betrokken en melden zich niet snel ziek. Dit betkent wel dat ze dus ziek rondlopen omdat ze hun collaga's willen ontzien. Het is met name in de gezondheidszorg zo dat mensen zich zeer betrokken voelen bij hun werk. Dit is niet altijd een goede zaak ik weet het. Ik ben het er mee eens dat bepaalde procedures anders kunnen. Maar omdat het altijd over patienten gaat is het vaak moeilijk.
Waar nog wel winst uit te halen is, is de grote administratieve rompslomp. Zowel bij de directe patienten zorg als daarbuiten. Daar gaat meer tijd mee gebaat dan aan het werken met de patienten. Daar zou wat mij betreft direct een eind aan mogen komen en kunnen we weer verder met waar we goed in zijn.
Monique
Willem van Druten
|
|
18
-
02
-
2008
|
14
:
06
uur
Als we alle ''overbodige handelingen'' zouden kunnen voorkomen, hadden we wel 50% minder CO2 uitstoot op de wereld. Dan waren we ook van het opwarmende broeikas effect af. Maar wat zou het dan snel kil en koud worden.
Beste Monique.
Ook artsen hebben mogelijk rituelen en misschien duurt het bij hen langer voordat ze die los durven laten. Jouw informatie is heel herkenbaar. Met name het gemis aan, ik noem het maar ''liefdevolle' zorg vind ik heel erg jammer en voor verpleegkundigen heel vaak en terecht moeilijk verteerbaar. Het botst met het ideaal van zorgen waarmee veel van de verpleegkundigen het beroep instappen. Goed om te zien dat hier meer verpleegkundigen zijn. Ben zuinig op je mensen want het worden er langzaam steeds minder en ze worden steeds grijzer als er te weinig groene aanvoer is.. Succes.
Over de auteur:
