Pesten is van alle leeftijden en komt voor bij mannen en vrouwen, hoog of laag opgeleid. Uit onderzoek blijkt dat circa 25% van de werknemers wordt blootgesteld aan pesten. En dat blijft niet zonder gevolgen voor de productiviteit, de werksfeer en de effectiviteit van organisaties.
Pesten ≠ plagen
Plagen is een onschuldige activiteit. De sociale verhouding tussen de betrokkenen is gelijkwaardig en de geplaagde kan grenzen aangeven die worden gerespecteerd.
Hoe anders is het bij pesten. Van een gelijkwaardige relatie ontstaat een vorm van ongelijkwaardigheid, die intimiderend werkt op degene die gepest wordt. Het wordt als bijna onmogelijk ervaren om het pesten te stoppen. Pesten is een vorm van stelselmatige, psychologische terreur en dat leidt onder meer tot vormen van sociale isolatie (buiten de groep plaatsen) en imagoschade. Pesten vormt een bedreigende stressbron. Met als mogelijke gevolgen: angststoornissen, blijvende geestelijke en/of lichamelijke schade, kort of langdurig ziekteverzuim en zelfs zelfdoding komt voor. Geschat wordt dat circa 10% van de zelfdodingen veroorzaakt wordt door pesten. De economische schade voor organisaties loopt in de honderden miljoenen euro’s. Nog afgezien van de persoonlijke schade voor alle betrokkenen.
Pesten wordt in het Engels Mobbing genoemd. Dat komt van maffia en meute af. Pesten is te vergelijken met maffiapraktijken en met allen tegen één. De term mobbing wordt steeds meer gebruikt, omdat het beter dan pesten weergeeft hoe ernstig de situatie kan zijn, zie www.stopmobbing.nl
Pesten kan iedereen overkomen
Pesten is niet voorbehouden aan bepaalde groepen mensen. Het komt voor bij mensen in topfuncties, middenkader en medewerkers. Dus kan het jou ook overkomen of het gebeurt op het werk en jij zwijgt en stemt dus (indirect) toe. Pesten komt vaker voor dan mensen & organisaties lief is.
Voorbeeld Het is begonnen als plagen. Ik ben de enige vrouw in een team van mannen. Als er koffie moet worden ingeschonken, dan ben ik ‘natuurlijk’ degene die het moet doen. In het begin dacht ik: ‘dit is een grap en laat ik het maar meespelen’. Het blijkt echter geen grap te zijn. Integendeel! Mijn collega’s oefenen forse druk op me uit om steeds maar weer koffie in te schenken, de kopjes op te ruimen enzovoort. Natuurlijk kan ik neen zeggen. Of het gewoon niet doen. Dat is wat ik zelf ook weet en voel. Toch is het in de praktijk lastig om de druk te weerstaan. Mij lukt het in ieder geval niet. Dus kan ik misschien beter weggaan…
Reflectie:
· Hoe zou jij reageren?
· Kun jij je wel of niet voorstellen mee te doen met pesten?
· Ben jij zelf wel eens het slachtoffer van pesten geweest?
Vormen / voorbeelden van pesten op het werk
· Een collega om negeren / sociaal isoleren. Bijvoorbeeld door met zijn allen koffie te gaan drinken en dan het slachtoffer niet mee te vragen. Idem bij lunchen, een borrel gaan drinken, een feest organiseren enzovoort.
· Roddelen / kwaadspreken.
· Grappen maken over persoonlijke kenmerken van iemand (uiterlijkheid, religie, seksuele voorkeur e.d.) en dergelijke.
· Iemand geen kans geven iets te zeggen.
· Nutteloos werk geven.
· Werk beneden het niveau laten uitvoeren.
· Achterhouden van informatie, die nodig is om goed werk te kunnen leveren;
· Gevaarlijk werk laten doen.
· Het leven zuur maken (bijvoorbeeld via smssen, e-mail e.d.).
· Opzettelijk wissen van computerbestanden.
· Bedreigen.
· Persoonlijke eigendommen vernielen.
· Seksuele intimidatie.
Pesten door de baas
Pesten wordt (helaas) ook regelmatig veroorzaakt door de baas. Dan is er zeker sprake van ongelijkwaardige verhoudingen. De baas heeft de macht en dan kan het heel moeilijk worden voor de medewerker(s).
Voorbeeld Het is begonnen als onmacht. Eigenlijk wil ik al langer van Jan af. Een medewerker, die zegt alles te kunnen maar gewoon niets presteert. Nu is het bijna onmogelijk om hem te ontslaan.Een te sterke rechtspositie. Dus probeer ik Jan op een andere manier eruit te werken. In het begin heb ik hem allerlei nutteloze opdrachten gegeven. Echt vervelend werk, waardoor ik hoopte dat hij zelf zou inzien dat het beter is om ontslag te nemen. Dat schiet echter niet op. Dus zit hij nu al een paar maanden op een kamer alleen. Ik geef hem geen werk. Hij heeft geen telefoon en zijn collega’s mijden hem ook. ’s Morgens gaat hij naar zijn kamer en zit daar de hele dag alleen. Niemand zegt nog iets tegen hem. Het zal wel niet lang meer duren en Jan is weg. Want hij kijkt met de dag ongelukkiger…
Reflectie:
· Ken jij gevallen, waarbij mensen zijn gepest door hun baas?
· Ben jij zelf al eens slachtoffer geworden van pesten door een baas?
· Welke verantwoordelijkheid heb je hierin als team?
Mail s.v.p. voorbeelden van pesten of gepest worden op het werk en de gevolgen daarvan: persoonlijk en voor de organisatie.
· Architect van toekomstbestendige oplossingen om mensen & organisaties meetbaar met 70:20:10 oplossingen beter te laten presteren.
· Auteur van boeken met het doel hrd te versterken zoals '70:20:10 naar 100% performance', ‘Kostbaar Misverstand; van training naar business improvement’ en ‘Liever (g)een training’.
· Samen met Charles Jennings en Vivian Heijnen heb ik het 70:20:10 Institute opgericht om dit gedachtegoed in cocreatie met onze collega's in de wereld te verspreiden en te verbeteren.
Als eerste ben ik erg blij met dit weblog en de vragen die gesteld worden maar het is niet zo gemakkelijk om daar snel even op te reageren.
In mijn praktijk werk ik dagelijks met mensen die slachtoffer zijn geworden van pesten op het werk, mobbing of ander ongewenst gedrag op het werk.
De ervaringen zijn traumatisch en herstel kost veel tijd: vertrouwen in de omgeving, zelfvertrouwen wat zo is aangetast, verlies van functie of baan.
Schaamtegevoel maakt dat mensen een geheim met zich meedragen, de eeuwige vraag: ja maar jij zal ook wel iets hebben gedaan want anders doen mensen zoiets toch niet.
Ik ben blij met het voiorbeeld van de wwerkgever want te veel te vaak gebruiken werkgevers wegpesttactieken om iemand weg te krijgen, de ontslagvergoeding lager uit te laten vallen enzo. enzo. Hierin wordt echter het menselijke aspect compleet uit het oog verloren.
Als een pester het pestgedrag aan de orde stelt is het niet ongebruikelijk dat er een proces ontstaat van secundaire vicitimisatie: de pester doet alsof hij/zij het slachtoffer is geworden van pestgedrag en beschadigt nogmaals het slachtoffer.
Prima artikel alleen jammer dat de link niet werkt want die website is er ook niet in Nederland wellicht kan de schrijver dit nog even aanpassen.
Helaas wordt pesten ooit bewust ingezet als mogelijkheid om een medewerker te demotiveren in de hoop dat deze zelf zijn biezen pakt. De gepeste die niet weg wil, heeft het hier erg zwaar mee en staat vaak alleen. Gelukkig hebben veel bedrijven vertrouwenspersonen/ klachtencommissies medewerkers. Pestgedrag kan daardoor aan de kaak gesteld worden. Het pestgedrag van de baas of collega heeft ook vaak publiek bij de collega's van de gepeste. Zij weten niet hoe er mee om te gaan met het idee dat ze het risico lopen op ook pestobject te worden.
Vecht nooit alleen tegen zo,n pester/ baas die er ongetwijfeld een rede voor heeft om het te doen.
Kijk eerst zelf of je met jouw pester kunt bespreken;
-Ik zie dat je dat en dat met mij doet?
-Ik merk bij mijzelf dat het gevolg is dat ..........
-Mijn wens is een andere benadering (concretiseren).
-Welke afspraak maken we hierover?
Ergo. Probeer eerst op eigen kracht de communicatie op gang te houden. Als dat niet lukt, vind dan hulp!
Ton
|
|
12
-
09
-
2007
|
15
:
52
uur
Ik heb ''mee eens'' gestemd omdat pesten toch wel een functie kan hebben in een team. Pesten kan iemand die niet past binnen een team eruitwerken. Heel af en toe is dat positief voor een team en zelfs voor een slachtoffer van pesten dat niet kan inzien dat hij/zij beter op zoek kan gaan naar ander werk.
Als leidinggevende heb ik wel eens een medewerker die gepest werd geadviseerd om ander werk te gaan zoeken. Het is nu een vriend van me, zo blij als hij is dat ik hem destijds een goed advies heb gegeven waarna zijn (arbeids-)leven een heel stuk leuker werd.
Als ik zo door het lijstje loop besef ik dat ik ook wel vaak gepest ben en uitsluitend door mijn leidinggevenden in het verleden.
Heel subtiel eigenlijk.
- je nooit begrijpen
- je voorstellen altijd wegwuiven
- informatie achterhouden
- zg. ''functioneringsgesprekken''
- uitnodiging voor bijeenkomst vergeten
- openlijk te kakken zetten
- overulen (publiekelijk)
- mail
- computer controleren, mail controleren
- geruchten en laster verspreiden
- onnodige pressie uitoefenen
- opzadelen met onhaalbare targets
- faciliteiten onthouden
- vrouw en kinderen benaderen
- medewerkers tegen me opzetten
Waarschijnlijk zijn er nog wel wat zaken die het rijtje comleet maken.
Uiteindelijk koos ik min of meer zelf voor de exit.
Steun kreeg en zocht ik bij het team waaraan ik leiding gaf en eigenlijk begonnen dan politieke spelletjes over en weer ten koste van het werk en het team. Het was dan meestal een actie/ reactie spelletje over en weer zonder winnaars maar met heel veel verliezers.
Een bedrijf kende een ethiek hulplijn, een telefoonnummer naar een medewerker die als vertrouwenspersoon aangewezen in zaken die met ethiek te maken hadden.
Fraude, discriminatie, pesten, diefstal enz.
Toen ik probeerde een vertrouwenspersoon zowel telefonisch als per mail te bereiken blijk de lijn dood te zijn, en de mail onbeantwoord te blijven. Mijn leidinggevende besloot tot ontslag en op non actief zetting omdat ik kennelijk probeerde via een vertrouwenspersoon een uitweg te zoeken.
In de geruchten over dit bedrijf werd al melding gemaakt van dergelijke praktijken en via mijn oud collega's kreeg ik meermaals te horen dat het bedrijf altijd al zo'n houding erop na hield en nog houdt.
De verplichte instructie en infoboekwerkjes voor alle medewerkers over die ethiek hulplijn lijkt me dan ook een wassen neus. Wellicht alleen in het leven geroepen voor de schone schijn naar de buitenwereld. Hoe ze meermaals de hoofdprijs hebben gewonnen voor goed personeelsbeleid is mij een vraag.
Zelf pest ik absoluut nooit, tenminste niet bewust dan. Plagen dat doe ik wel maar ik weet dat voor pesters het pesten vaak begint met de proefbalonnen van het plagen.
Plagen is dus niet per definitie onschuldig.
Eeven een reactie op het berischt van Ton.
Pesten kan nooit een functie hebben in een team.
Als je dan als leidinggevende het dan ook nog opneemt voor het team, en degene die gepest wordt het ''advies'' geeft een andere baan te zoeken denk ik dat je eerder bang bent voor de macht van het ''team'' dan dat je in het belang van de persoon handelt. Als leidinggevende weet je natuurlijk waar team voor staat: Together Everybody Achieves More
Ton
|
|
17
-
09
-
2007
|
23
:
25
uur
Jaen beste Ger,
Ik snap je reactie wel. Maar kijken eens naar een roedel wolven in de natuur.
(Naturlijk zijn mensen niet helemaal te vergelijken met dergelijke dieren)
Soms wordt een wolf verstoten uit de groep waarom, waarschijnlijk omdat het gedrag van het dier de groep niet meer aanstaat.
Zo'n uitgestoten wolf sluit zich dan aan bij een nieuwe roedel of crepeert alleen uiteindelijk.
Maar als je als leidinggevende ziet dat iedereen van hoog tot laag, die persoon pest omdat hij toevallig van een ander soort muziek houdt en zich anders gedraagt als de groep en je maakt daar als leidinggevende (niet zijn leidinggevende) een opmerking over, je neemt de persoon een beetje in bescherming en geeft aan dat je dit niet normaal vindt waardoor je zelf uiteindelijk ook gepest wordt, want het is voor die groep kennelijk heel normaal om zo te acteren dan houdt het op.
Je ziet zo iemand eraa kapot gaan en elke dag met meer tegenzin naar het werk komen. Dan kun je zoiemand maar beter adviseren op zoek te gaan naar een andere werkkring. Tenzij je natuurlijk gelooft in wonderen.
Die persoon was jong, had net een kind samen met zijn vrouw en droeg alle ellende mee naar huis. Reageerde zich thuis af. Van de andere kant had deze jongeman goede en schaarse diploma's waar veel vraag naar was.
Ik heb toen in een gesprek onder 4 ogen hem gevraagd of hij niet beter van werkkring kon verwisselen en waarschijnlijk ook nog eens beter werk kon vinden.(hij kreeg voortdurend rotklussen onder zijn niveau en navenante betaling)
Hij vond dit in eerste instantie onzin echter na enige tijd heeft hij dit toch ter harte genomen. Vond een nieuwe werkkring, nieuwe collega's en een nieuwe baas die hem wel normaal behandelden. Hij bleoide helemaal op en bedankte mij meermaals voor het advies. Zelfs zijn vrouw bedankte me later omdat haar man en vader van een kindje helemaal veranderd was.
Zelf had ik me binnen het team van leidinggevenden buiten de groep geplaatst met deze actie maar dat boeide me niet ik was toch al van plan het bedrijf te verlaten. De resterende tijd dat ik er nog werkte was voor mij ook een hel trouwens. Ik heb er echter korte metten mee gemaakt. Ik heb de pesters dringend gevraagd te stoppen met die actie, heb vervolgens omdat het aan de gang bleef mijn leidinggevende verwittigd, die er geen oor voor had, waarna ik me ziek heb gemeld en tegen de bedrijfsarts heb gezegd dat ik niet meer naar het bedrijf terugwilde omdat ik gepest werd en het bedrijf dat kennelijk normaal vond. Ze hebben me thuis gelaten tot ik van baan kon wisselen waarna ik mijn contract heb laten afkopen.
Dit gepest kwam het bedrijf dus duur te staan en waarschijnlijk heb ik genoeg stof doen opwaaien om een paar verantwoordelijken tot nadenken te bewegen.
Ik dit dit trouwens niet alleen voor mezelf maar het zou een ultieme actie zijn om het gepest te beïndigen binnen dat bedrijf.
Toch ben ik van mening dat pesten alsnog een functie heeft. Ik kom terug op die wolven en zie dat ook binnen teams. Op het moment dat een team in de gaten krijgt dat iemand schade toebrengt door zijn gedrag of kunnen aan de groep dan heeft pesten een functie. Dit soort gepest is namelijk een signaal van een team om iemand duidelijk te maken dat hij onwenselijk is. Als teamleider zul je ook rekening moeten houden met je team. Immers een leider zal altijd draagkracht van zijn team moeten hebben.
Waar de grens ligt en hoe je als leider het meeste respect krijgt van een team is afhankelijk van de situatie. In een roedel wolven wordt er regelmatig een aanval gedaan op de leider, dat zie je ook in teamwork terug.
Zeker daar waar je rivaliserende teams hebt wordt d.m.v. roddel en pesten enz. de leider van een rivaliserend team onderuit gehaald.
Eigenlijk is het de taak van de hogere manager (leider) om die teams weer te bij elkaar te houden maar ook de rivaliteit in goede banen te sturen. Indien zo'n leider pesten toelaat en zelfs aanmoedigd sta je als lagere leider min of meer machteloos.
Mijn directeur had in iedergeval maling aan mensen die gepest werden, hij deed lustig mee en vermaakte zich kennelijk kostelijk aan het leed bij anderen. Wie klaagde kreeg te botweg te horen dat hij dan maar moest vertrekken waarna het hek helemaal van de dam was.
Helaas niet elk bedrijf is zo'n Disneyland als we vaak zouden willen.
Had iedereen zich verzet tegen Stalin dan was het communisme ook eerder gevallen. Wie zich echter verzette tegen het communisme werd naar Siberië verbannen of erger. Dus kozen velen maar eieren voor hun geld en deden maar mee in de hoop priveleges te krijgen. Zo was het ook binnen het derde rijk. En sommige bedrijven lijken in hun kultuur zich te willen meten met zo'n bewindt. Bloeddorstige wolven bijten je keel door als je een mak lammetje bent.
Dan kun je beter maar iemand adviseren te vluchten zolang het nog mogelijk is.
Het salaris van die persoon in kwestie was dermate schamel dat hij als zijn kinderen opgroeiden hij waarschijnlijk alle touwtjes aan elkaar moest knopen om rond te komen. Ik adviseerde hem daarom dan ook als mens, uit goedheid, zijn ogen te openen en eieren voor zijn geld te kiezen zeker omdat veel vraag was naar mensen met zijn diploma's en ervaring. Straks zou de keuze velemalen moeilijker worden zoniet onmogelijk. Als hij nu zijn keuze maakte dan had hij alweer een nieuw, waarschijnlijk beter, bestaan opgebouwd elders op het moment dat zijn kinderen veel geld gaan kosten. Bovendien zou hij zelf wel het beste weten waarom juist hij eruitgepikt werd om te pesten. Ik adviseerde hem ook daar over te gaan nadenken om herhaling elders te voorkomen.
Inmiddels is hij voorman in een soortgelijke omgeving. Bij het bedrijf waar hij eerder werkte kreeg hij de bezem of de poetsdoek in de handen gedrukt en werd ik op het matje geroepen omdat ik hem het werk gaf waarvoor hij was aangenomen toen ik even zijn leidinggevende was. Letterlijk werd mij gezegd dat ik veel problemen kon krijgen als ik dat bleef doen.
Kortom lekker bedrijfje, net de maffia.
Ach, ik schrijf er graag over als ik anderen daarmee kan helpen. Als men het echter een dom advies vindt dan kan me dat ook niks schelen.
Ik vraag me alleen af wat u zou doen als uw kinderen gepest werden op school en de docenten, de ouderraad, de directie en de vertrouwenspersoon vonden dat dit normaal was waarna uw kinderen nog erger gepest werden omdat zij uit de klas geklapt hadden. Zou u naar de onderwijsinspectie stappen of een andere school zoeken voor uw kinderen?
Als u dan een andere school voor uw kinderen gevonden had en uw kinderen weer dolgelukkig zijn en aangeven dat zij zo blij zijn eindelijk vriendjes te hebben gevonden en niet meer zo gepest worden zou u dat dan niet zien als bewijs voor een goede aanpak?
Ik zou mijn kinderen van die school halen en rondbazuinen hoe slecht die school wel niet is.
Bovendien ben ik niet overtuigd dat docenten pesistente pesters de kop in kunnen drukken. Meestal gaat het pesten gewoon subtiel door.
Tenzij dat de pesters tot inzicht komen en dat is vaak heel moeilijk. Net als dierenbeulen zullen dergelijke mensen wellicht nooit veranderen hoogstens hun drang onderdrukken omdat ze weten dat er sancties dreigen. Stiekem thuis schoppen ze de hond. Pas als de negatieve gevolgen van het gedrag niet meer opwegen tegen het positieve zullen ze hun gedrag aanpassen.
Zo ook de pesters, want pesten heeft alles te maken met macht en onmacht en wellicht een sadistische instelling. Wie onmachtig is om op een normale manier respect af te dwingen gaat soms anderen pesten in de hoop daarmee aanzien binnen de groep te krijgen. Als de hele groep gaat pesten dan is de grootste pester diegene met het meeste aanzien. Zoiets was bij dat bedrijf aan de hand en juist dat ziet men soms ook op scholen en als het maar ver genoeg doorslaat vallen er uiteindelijk doden.
Dan pleegt een kind zelfmoord of zijn stoppen slaan door en hij gaat gewapend de pesters te lijf, desperaat.
En mede daarom was het advies aan die persoon de beste optie. Zijn dagen waren geteld en de mijne ook. Ik zag de bui hangen en hij zijn eigen bui eigenlijk ook slechts de loyaliteit en de drang om geaccepteerd te worden zorgde ervoor dat hij bleef en vocht. Juist dat vechten was voor mij heel herkenbaar. Ik ben net als hij ook een vechtersbaasje en ga liever strijdend ten onder dan dat ik toegeef aan onrecht maar vergeet tijdens het vechten dat er ook nog andere opties zijn die meer opleveren uiteindelijk.
Ik blijf erbij. Pesten kan niet. Signalen hiervan en onderliggende aanleiding mag bloot komen. Pesten blijft voor mij een achterbakse en geniepige bezigheid waar een ander probleem van de pester (en misschien de gepeste)onder zit. Leer de pester dan zo sportief te zijn en te zeggen waar hij/ zij echt de pest aan heeft. Dan kunnen de pester en de gepeste tenminste nog zeggen dat de aanleiding begrepen is en wat eraan gedaan wordt. Onderhandelen dus en verantwoordelijkheid voor het gedrag nemen door beide partijen.
Ger de Bruijninfo@gerjfdebruijn.nl
|
|
18
-
09
-
2007
|
09
:
34
uur
Beste Ton,
Het zijn inderdaad heel veel woorden.
Toch bedankt voor je reactie.
met vriendelijke groet
Ger de Bruijn
s dijkstra
|
|
20
-
04
-
2009
|
18
:
30
uur
In de ziektewet door een bedrijfsongeval, heb ik 5 weken terug al mijn spullen belangrijke documenten - rijbewijs - vca bewijs en een veiligheidsjas terug gevraagd van de werkgever. Tot nu toe geen resultaat.
Het spelletje heeft nu lang genoeg geduurd en ik ben van pan aangifte te gaan doen. Graag advies.
Ton
|
|
20
-
04
-
2009
|
22
:
00
uur
Zijn de spullen bedrijfseigendom?
Vreemde houding van die werkgever eigenlijk maar ik vind ook jou houding in deze raar.
Ik begrijp dat je in de ziektewet zit wat moet je dan met een VCA nu of een veiligheidsjasje?
Lijkt er wel een beetje op dat je wilt vertrekken of elders werken. Op basis van deze info.
Als het je eigen rijbewijs betreft dan vindt ik dat de werkgever over de schreef gaat. Als je in de ziektewet zit mag je niks doen wat de genezing verhinderd of vertraagt. Autorijden doet dat niet normaliter. Tenzij dat de arboarts jou heeft verboden auto te rijden of je huisarts dat niet toe staat ivm met medicijen of om andere redenen kun en mag jij toch gewoon auto rijden? Je werkgever kan je dat niet verbieden tenzij hij gegronde redenen heeft. Maar dan kan hij bezwaar maken tegen de arbodienst en zal hij moeten aantonen dat het autorijden alsnog de genezing belemmert. Dat kan hij bijna niet en dat doet hij ook niet als hij slim is.
Dat is echter iets heel anders dan je rijbewijs inhouden dat kan hij niet maken dat recht heeft hij niet. Wat je mag en kunt bepaal jij samen met je arboarts en je huisarts. De3 huisarts is jouw dienstverlener en de arboarts in principe ook al is deze vooral dienstverlener naar de werkgever. In hoeverre het principe wie betaald bepaald geld voor jouw arbodienst is de vraag. Goedfunctionerende arbodiensten zoeken echter altijd naar een gezonde situatie waarmee ik bedoel dat ze je niet werken sturen als je het absoluut niet kunt ook al hebben ze een target afgesproken met de werkgever.
Goed wat nu. Wil je er nog wel werken? Dat lijkt me de vraag die je je nu moet stellen. Ook kun je je afvragen of de werkgever je nog wel wil. Gezien zijn rare houding die lijkt op pesten door je rijbewijs in te houden. Waarschijnlijk heb jij dat getriggert door ook andere spullen op te vragen die je bezit en waarschijnlijk niet nodig zijn om uit te zieken. Misschien heb je daar een reden voor? Zoekraken van spullen of diefstal als ze zo maar ergens rondslingeren op je werk. Heb je dadelijk geen vestje of vca dan zal de werkgever je dat opnieuw moeten verstrekken dat maakt volgens mij weinig uit voor jou situatie. Hij heeft de spullen kennelijk in bewaring en als ze weg zijn dan zal hij toch voor vernieuwing moeten zorgen. Zo ook voor je rijbewijs als dat foetsie is.
Dus als je wilt dat de verhoudingen niet (verstoord) raken dan zou ik gewoon een gesprek aan gaan en gewoon nogmaals netjes om je persoonlijke spullen vragen en zeker zoiets als je rijbewijs. Luister naar zijn verhaal dan daar kun je veel van leren mbt tot hoe hij je ziet en hoe graag dat hij je in dienst wil houden.
Benadruk dat het rijbewijs gewoon nodig is en dat hij geen recht heeft om het in zijn bezit te houden.
Kom je er echt niet uit dan zo ik zeggen stap naar de politie en maak dat ook bij je werkgever kenbaar. Heb je de mogelijkheid om naar een hogere leidinggevende te stappen zou ik dat ook doen en ook kenbaar maken als je er niet uit komt.
Ik dwong hem wel via de politie om het rijbewijs af te geven als dat moest desnoods via de vakbond of een advocaat.
Maar goed als je dat traject in gaat dan zul je je wel moeten reaqliseren dat de verstandhouding er waarschijnlijk helemaal door verstoort en zelf een exit er in de toekomst voor jou inzit als hij een gaaje vindt of veel geld wil uitgeven aan je ontslag.
Eventueel kun je bij de arbodienst aankaarten dat deze stress voor heel veel psychische druk zorgt en stress komt de genezing niet ten goede.
Stel dat je overspannen raakt of een maagzweer of een hartkramp ervan krijgt zit je dadelijk in de wao en kan de werkgever zorgen voor reïntegratie. Een heel duur traject.Tenminste als je in vaste dienst bij hem bent.
Je kans op ander werk wordt dan wel klein vrees ik.
Dus dat zet ook geen zode aan de dijk voor hem maar uiteindelijk ook net voor jou.
Ik denk dat beide partijen eens goed aan tafel moeten gaan zitten en moeten proberen elkaar niet dwars te gaan zitten maar moeten gaan zoeken naar een oplossing. Voor jou betekent dat dat je je rijbewijs en andere persoonlijke spullen direct terug krijgt. Wat er verder aan de hand is met dat bedrijfsongeval en je ziekteverzuim kan ik zo niet beoordelen. Maar uiteindelijk bepaal jij en de arboarts of je in staat bent om te werken en wat je wel en niet moet doen. Daar moet de werkgever zich in principe bij neerleggen. Als de arbodienst aangeeft eens lekker te ontspannen dan mag je met dit weer op het strand gaan liggen. Dat je collega's en werkgever daar raar van opkijken is uiteraard wel te begrijpen. Het kan het genezingsproces bevorderen en dat is het doel. Zo snel mogelijk weer maximaal aan het werk te zijn. Ziek en arbeidsongeval is geen reden tot sanctie of pesten. Ook al zijn werkgevers niet blij met arbeidsongevallen en zieke werknemers.
We hebben in Nederland een wet en gezamelijke afspraken en daar dienen we ons aan te houden op straffe van sanctie. Hou jij je niet aan de voorschriften, wet of regels dan kun je problemen krijgen en wellicht een sanctie verwachten. We moeten de rollen niet gaan omdraaien en eigen rechter gaan spelen en sancties gaan opleggen waartoe we niet bevoegd zijn zoals het innemen van een rijbewijs.
Dus nogmaals ga dat gesprek aan en vraag netjes doch dwingen je rijbewijs terug en kondig andere stappen aan als je het niet terug krijgt. Vorder het daarna schriftelijk of via de politie. Zorg dat je schriftelijk bewijs heb of neem desnoods iets mee om het gesprek op te nemen en kondig aan dat je het gesprek opneemt en wilt gebruiken om je rijbewijs terug te krijgen. Neem desnoods een getuige mee naar het gesprek. Ik denk namelijk dat die werkgever doodleuk iets gaat beweren als ''ja als je gevraagd had had ik het gegeven, vraag het dan gewoon'' Dan sta jij mooi voor schut met je politie.
Maar nogmaals probeer het eerst gewoon. En eerlijk gezegd ben ik bang dat als je dat niet op een normale manier terug krijgt dat je loopbaan een hel wordt en hoopt je werkgever wellicht stiekem dat je een fout maakt waardoor hij je ''goedkoop of kostenloos kan ontslaan''. Dus ga niet vloeken of tieren of dreigen. Vertel hem gewoon droog wat je volgende stappen zijn zodat hij geen reden tot ontbinding kan aanvoeren. Ik vrees dat als je een tijdlijk contract hebt dat dat mogelijk niet verlengd gaat worden. En misschien sta je ook bovenaan de lijt met personen die ontslagen worden bij de eerst volgende mogelijkheid, reorganisatie.
Besef ook goed dat het zeker niet aan jou hoeft te liggen, sommige werkgevers of managers zijn nu eenmaal zo. Ze maken je leven tot een hel terwijl je het niet verdiend. En er zijn ook mensen die daar intens van genieten kunnen. dat zijn kleine geesteszieke mannetjes die sadistische trekjes hebben en waarschijnlijk zelf ergens een probleem hebben. Hadden ze een lieve trouwe viervoeter dan zou die gewoon een schop krijgen. Voor zulke mensen kun je maar beter niet werken tenzij je zo'n behandeling heerlijk vind wat je denk ik niet doet gezien je vraag.
Heb ook maar niet de illusie dat ze veranderen want dat doen ze niet. Alleen als je hun onder druk kunt zetten of in staat bent macht op ze uit te oefenen gaan ze er gewoon mee door. Het is inderdaad een soort pesten.
Wellicht is het beter om eens achter je oren te krabben en eens te overdenken of met die persoon wilt werken of voor dat bedrijf.
Maar ik geef toe het is nu een slechte tijd om van werkgever te wisselen. Hoe ver dat je wilt gaan moet je zelf overwegen. Het is een keuze maken tussen je gelijk/zin krijgen of je gedeist krijgen.
Je kunt wel recht hebben maar het ook niet krijgen zij de pz manager ooit eens tegen mij. Ja ga maar naar de rechter en je krijgt je gelijk want je hebt gelijk en wij als bedrijf krijgen een douw en toch heb je dan nog verloren. Wat je ook doet je verliest altijd en nu? Wat ga je nu doen? Ga daar maar eens over nadenken en als je het weet kom je maar eens terug. En inderdaad, de boodschap was duidelijk. Soms kun je alles winnen en nog verliezen.... en daar zat gewoon macht achter of beter machtsmisbruik. Ze gaven aan vervolgens gewoon op alle fronten mij tegen te werken. Ik gaf maar toe, ik wilde mijn werk behouden misschien wel zwak maar vrouw en kinderen waren anders het dupe geworden van mijn OR activiteiten. De wet op de ondernemingraad was duidelijk maar in mijn geval werd er gewoon van afgeweken door de werkgever. Je zou dat eerder van de maffia verwachten dan van een van Neerlands grootste multinationals met naam. Toch gebeurde me dat en had ik ook geleerd dat ik niet in die trechter moest gaan als het gevaar te groot was dat het negatief kon uitpakken. Uit die trechter komt uiteindelijk wel een beslissing. Maar door die beslissing kun je veel andere zaken verliezen. Boven waar de trechter breed is liggen de ontsnappingmogelijkheden. De trechter is een soort fuik. Werkgevers weten dat en dwingen je soms de trechter in wetende dat je steeds moeilijker kan ontsnappen en de beslissing eraan komt. het is misschien een fuik een val. Probeer daarom uit de trechter te blijven door een normaal gesprek aan te gaan. Maar misschien wil de werkgever je in de trechter, in de fuik lokken. Misschien hoopt hij stiekem op die fout, of dat je vanzelf weggaat. Maar ga je de trechter in dan moet je alles op alles gaan zetten. Desnoods politie erbij alleen niet doen als je bang bent voor ontslag en ontslag je bankroet betekent. Kijk wel alvast uit naar ander werk. De kans is groot dat je wint en er is een kans dat je ondanks dat alles verliest.
Ik hoop dat je wat kunt met mijn visie die gebasserd is op veel van zulke kleine pesterijtjes.
Mijn compleet bureau, een kantoorunit was weg na de vakantie. Ik schrok me dood. De firma hield ermee op en het bedrijf had mijn kantoor en bureau compleet met inhoud naar Engeland gesleept. Hahaha, je spullen zijn naar de UK. Er lag niets echt waardevols in. De reden wist ik ook. Een jaar lang had ik onderzoek gedaan. Al hele lange tijd had ik instelling vastgelegd als het goed liep en ik had een hele eigen database aangelegd met instellingen waardoor ik optimaal kon produceren. Dat was altijd al een doorn in het oog van de Engelse afgestudeerden. Hun instellingen waren incompleet en minder werkbaar. Zij werden er echter zwaar voor betaald maar voerden nauwelijks iets uit. Ik had in mijn vrije tijd alles uitgewerkt en vastgelegd. De deskundigen klaagden steen en been en ik jende hun vaker dat hun instellingen niet deugden dat ze de mijne mochten kopen. Tot op directie niveau is dit aangekkart maar ik kreeg steeds de vrije hand van de directie om als de voorgeschreven instellingen onwerkbaar waren mijn eigen instellingen in te voeren en die zouden dan de verplichte werkwijze worden. Ik bepaalde dat en niet de ondersteunende afdeling. die was ondersteunend en had kennelijk zijn zaakje niet in orde. Dat stak en waardevolle info lag in mijn bureaula, afgesloten...nu was het weg naar hun koninkrijk..Mja de kopieën had ik thuis. Mocht ik de fabriek in Zuid Afrika gaan opstarten had ik toch alle gegevens..het was ook een spelletje... Ok toen kwam de IT crisis en storte alles in: weg fabrieken slechts herinneringen bleven.
Groet,
Ton
Julia
|
|
1
-
04
-
2010
|
12
:
10
uur
Ton, wat een grote lappen tekst...
Korte reactie op je vorige epistel: ik schrik er gewoon van als ik lees, dat jij als leidinggevende pesten op het werk rechtvaardigd. En ook nog te schermen met verwijzingen naar het Derde Rijk, stalinisme etc. Op mij wekt het de indruk dat je zegt: als ik sterker ben dan jij, dan is het jouw eigen schuld als ik je sla - dan moet jij maar sterker worden dan ik. (quote gezegde: Turks Gezegdenboek)
Pesten op het werk is nóóit toegestaan in mijn ogen. Achter de schermen staan medewerkers vaak achter het slachtoffer, en houden zij dit stil uit angst zelf gepest te worden. Waardoor de leidinggevende het signaal krijgt, dat iederéén tegen iemand is. M.i. is de leidinggevende grotendeels verantwoordelijk voor het bedrijfsklimaat: en dus ook voor de veiligheid van mensen om zich uit te kunnen spreken tegen pesters!
En, past iemand daadwerkelijk niet (meer) in een team dan zijn naar mijn idee er genoeg andere oplossingen dan wegpesten. Op onze afdeling zijn stelselmatig mensen op deze manier 'vrijwillig vertrokken', en de bedrijfssfeer is er alles behalve prettiger op geworden..
nelly gentile
|
|
20
-
06
-
2010
|
13
:
47
uur
ook ik word heel erg gepest zodat,ik het weekend hoofdpijn en buikpijn heb, om maandag
weer te gaan werken
Carla
|
|
2
-
12
-
2010
|
16
:
30
uur
ik loop regelmatig ook tegen ongemakkelijke situaties aan. enkele jaren geleden wilde een collega eigenlijk een ander op mijn functie, ze zei dat ik fouten maakten en de manager geloofde dit, en speelde het spelletje mee. Dit was niet gelukt, om mij te onslaan, maar ik krijg geen betere functie, en collega's doen ook net niet zoals een collega behoord te gedragen, alleen tegen mij, treurig.
Ik vraag me af of ik degene ben die weg moet, en er ook nog een fin. schade van ondervinden
Gozzy
|
|
8
-
12
-
2010
|
17
:
28
uur
Ikzelf wordt vreselijk gepest door mijn collega's; vind het werk zelf erg leuk maar mijn collegas maken mijn werk tot een hel..
Ikzelf denk dat ze geïntimideerd zijn door mijn bovengemiddelde intellect (vooral mijn collega Bas).
Ik zit er behoorlijk mee en loop de hele dag met het idee rond dat ik hem een dezer dagen van de trap af ga duwen wanneer de gelegenheid zich aanbied.
Ik weet dat dit geen gezonde gedachten zijn maar de haat bouwt wel op..
guenther vrijdag
|
|
1
-
05
-
2011
|
08
:
07
uur
ook ik word gepest door de voorarbeideren het maakt het werk echt moeizam ik weet niet wat ik moet doen dus vraag een goed advies hoe ik ermee om moet gaan hartelijk bedankt voor elk goed tip of advies
I hate mondays
|
|
24
-
05
-
2011
|
06
:
23
uur
Ik word op dit moment ook gepest door iemand waarvan niemand het verwacht. Publiekelijk kleineren, mijn uiterlijk belachelijk maken, mijn stem nadoen, dat werk. Heb het inmiddels aangekaart bij het bedrijfsmaatschappelijk werk, ga het vandaag aankaarten bij mijn leidinggevende en begrijp niet hoe ik in deze situatie beland ben geraakt. Inderdaad pesten kan iedereen overkomen!
Het is lang geleden dat ik op deze blog heb gereageerd en door een stukje van @I hate mondays ben ik weer eens gewezen op het blog. Tragisch dat pesten (mobbing) het gedrag is waar mensen bedoeld of onbewust hun kracht aan ontlenen zonder in te voelen welke schade ze veroorzaken. Ook de ontvanger van het pesten mag zich afvragen hoe het komt dat je in jouw hoofd juist op jouw wijze op het pesten reageert. Pestgedrag van een ander is niet altijd beinvloedbaar. Het verwerken van pestgedrag heb je wel zelf in de hand en kijk of daar ander gedrag voor in de plaats kan worden gezet. Doe dat niet in je eentje en vraag er hulp bij. Veel bedrijven hebben vertrouwenspersonen of zoek buiten het werk iemand die je helpt in plaats van ach en wee en met je meezingen. De enige manier om ermee om te gaan is iets in jezelf veranderen, zelf de verantwoordelijkheid voor nemen voor jouw wijze van verwerken en er een constructieve draai aan geven. Kijk wat het boek '' Geweldloze communicatie'' van Marshall Rosenberg je kan opleveren en vooral ...... doe het niet in je eentje omdat je zelf te dicht op het probleem zit.Courage!
I hate tuesdays also
|
|
24
-
05
-
2011
|
10
:
02
uur
ik weet dat ik zelf een en ander aan mezelf kan veranderen en daar ben ik ook al mee bezig. Alleen deze persoon reageert daar dus op een heel kinderachtige manier op. Vanaf vandaag zal ik bij dat gedrag aangeven dat ik daar niet van gediend ben. Uiteindelijk ben ik een goed mens maar kan er alleen nog maar beter van worden. Het boek ga ik zo even bekijken en eventueel bestellen. Merci.
Bataaf
|
|
11
-
07
-
2011
|
18
:
00
uur
Ik word kotsmisselijk van de mensen die pesten goed praten, pesten breekt mensen psysisch tot dat zij letterlijk niets meer voorstellen. Ik heb sinds kort nog maar een nieuwe kantoorbaan, mijn eerste, en ben het nu al zat. Ik geef toe dat mijn prestaties nog niet top zijn... dat kan ook niet binnen een week. Er word sarcasme en regelrechte opmerkingen gebruikt, recht in me bakkes. Ze geven het zelfs toe aan elkaar. Vandaag werd ik voor de grap van het bedrijfsnetwerk gehaald, zodat ik alles kwijt was omdat ik niets op kon slaan. Een of andere fatsige vrouw van tegen de pensioensgrens is een van de ergste. Zij maakte een zeer gemene opmerking over mijn zichtbare tattoo met extreme sentimentele waarde en toen ik vervolgens haar tractaties af stond werd de sfeer er niet beter op. Ik snap echt niet wat het probleem is, maar als ik morgen naar me werk moet dan zal er iemand een afspraakje met de dokter hebben. Ik ben geen moordenaar maar het is een feit dat ik morgen uit me slof spring. Ik heb vanmiddag mijn laatste uur gespendeerd aan het inhouden van mijn woede, bijtend op mijn lip met tranen van woede in mijn ogen. Dit word niets meer. Er is teveel gezegd vandaag.
Sonja
|
|
14
-
10
-
2011
|
11
:
56
uur
Onze firma zit aan zijn 3de baas in 3 jaar tijd. De huidige baas en een extern boekhoudkantoor komen op 1/1/2010 in beeld alsmede ook de problemen. Ik ben verantwoordelijk voor de financiële administratie, boekhouding, personeelszaken ea. Ik werk al 15 jaar voor deze firma.
Nu wordt er sinds januari 2010 telkens een stukje van mijn werk ingepikt. Eerst moest ik de personeelszaken en loonadministratie afgeven, zogezegd onder het mom dat ik me dan achter een extern kantoor kan verschuilen, om uiteindelijk niets meer over te houden. Mijn collega's klagen elke maand opnieuw dat hun salaris niet klopt, maar kunnen bij mij niet meer terecht. Van de boekhouder krijgen ze steevast te horen, dat ze hierover met hen niet willen communiceren. Wat rest ons dan nog? Je moet toch bij iemand terecht kunnen?
Als ik hem daarmee confronteer praat hij met me mee, maar doet uiteindelijk het tegenovergestelde. De bazin van dat extern kantoor blaft mij steeds af, en wil niet dat ik een eigen mening heb. Zij is onze boekhouder, niet mijn baas. Maar toch tollereert mijn directe chef dat. Sinds 1/10/11 mag ik niets meer boeken, geen facturen, geen betalingen, geen BTW, intracommunautaire, intrastat, niets meer. Alles zit bij dat extern kantoor. Ze willen wel dat ik hen alleen nog maar assisteer: alle inkomende facturen, bankafschriften, ed. scannen en mailen, de herinneringen de deur uitsturen terwijl ik niet meer kan zien wat er geboekt is. Ik blijf contactpersoon voor onze klanten maar kan ze niet meer professioneel helpen. Ik vraag elke keer opnieuw wanneer hij mij ander werk gaat geven en hij komt dan altijd met iets anders op de proppen. Volgens mij weet hij niet wat hij met mij moet beginnen. Ik geloof dat ze van plan waren om mij al begin 2010 de deur te wijzen, maar mits ik de enige was die de boekhouding deed, hebben ze tot nu moeten wachten. Nu zijn ze op zoek naar fouten waarmee ze mij onmiddellijk kunnen ontslaan, maar die zijn er niet. Ik heb nooit iets geweigerd, altijd braaf ''ja'' geknikt, maar ik denk dat daar nu verandering in gaat komen. Ik heb thuis gezegd dat dit de laatste keer is dat ze tegen me geroepen hebben en dat het de laatste keer is dat ik voor deze firma een traan gelaten heb. Ik heb mijn hart en ziel hierin gestoken (heb het kantoor opgericht - hoodkantoor ligt in het buitenland), maar sinds 2010 sterf ik elke dag een beetje meer.
Ik moet lijdzaam toezien hoe ze de firma, waar ik zo hard voor gewerkt heb, ten gronde richten. Het duurt nu bijna 2 jaar en ik sta op het punt te breken. Ik wil hun dat niet gunnen, maar wil langs de andere kant ook niet zelf opzeggen omdat dat niet gunstig is. Ik hou het niet lang meer uit.
Alle tips zijn welkom.
S.
Zwemmen tegen de stroom in is doodvermoeiend. Klappen opvangen van een ander waar je zelf helemaal niets kunt ook al zou je willen, komt er op jouw schouders bij. Dit is iets wat je niet in je eentje moet aanpakken. Het begint met het delen van alle vervelende en energieslurpende pesterijtjes en het maskergedrag van iedereen die zijn hoofd boven water wil houden. Zo'n masker wordt toch een keer te zwaar en je bent letterlijk jezelf niet. Op weg naar burnout als er niets mee gebeurt. Natuurlijk een boute uitspraak maar wel een waarschuwing. Kijk of er iemand neutraals is waarmee je in vertrouwen kunt sparren en die je tips kan geven over hoe te communiceren. Lastig is dat onder deze omstandigheden de neiging bestaat om over en weer met verwijten te komen. Daar loopt de zaak ook vaak heftig uit de klauwen. Zoek een goede sparringspartner met wie je goed door deze periode te komen en maak jezelf heel belangrijk en niet jouw werk.
Ga niet als Don Quichot tegen windmolens vechten. Veel inspiratie gewenst
Ooit gehoord ,dat je zelf je verwarming mee moest nemen ,naar je werk?
Nou mijn man en colega wel.
Ooit gehoord ,dat je koffie geld ,betaald ,maandelijks.
en dat er dan geen koffie gegeven word ,dus alles zelf mee nemen.
tot het papier toe ,voor het kleine huiske.
Toen waren er nog wel guldens ,maar het macht misbruik was er wel.
Ooit gehoord ,boetes op het werk?
En mijn lijst kan ik nog veel langer maken.
Ik schreef hier over ,nu mijn man in de wao is:
De sociale werk voor ziening .
Als je door beperkingen geen kant meer op kan .
Het macht misbruik is groot.
1 Van mijn blogs plaats ik hier,en is waar gebeurd.
Het een lokt het ander uit:
Deze blog ,gaat over ene mens,klein van stuk.
Niet DE lengte van zijn lijf en leden.
Dat is van een doorsnee mens.
Gezet ,van het goede leven,doet hij zich gelden.
Gezeteld ,op een werkplek,als een baaske.
en een knappe mens die hier aan voor bij zou gaan.
De werk mens die hem aan ziet komen ,doet een stap achteruit.
Je moet deze mens ,maar in zijn ambtelijke waarde laten.
Ja moeten ,want ,voor je het weet ,is de werk plek van jou verleden tijd.
Hij dreigde niet alleen ,hij liet zijn Macht Misbruik gelden.
Tot de dag ,Hij kwam voor hem ,de verkeerde mensen tegen.
Wat ging er in deze mensen om,ik weet het niet!
hmmm ,tja ik moet er nog steeds om lachen.
Ik hoorde in de wandel gang ,
Dat zijn onderdanen dees baaske ,opgesloten hadden ....
in een ruimte die ze ook wel het kleine huiske noemde.
Telefoon ,hadden ,zijn onderdanen afgepakt.
Enkele uren later,werd hij weer losgelaten ,in de maatschappij.
Had hij er maar iets van geleerd ,helaas dat was niet zo.
Hij bleef,zijn onderdanen respect loos behandelen.
Macht Misbruik vierde hoogtij. ((bedreigingen ,om de werk plek te verliezen)
(schorsing enz )
En nu hij is bijna met de vut.
Wie zal er met blijdschap hem uitzwaaien ,mijne mens niet.
Hij is immers allang blij ,dat /Eenstreber/,verleden tijd is geworden.
Ik kwam ,/ Eenstreber ,/ nog eens tegen .
Ik keek hem aan,of ik naar de tv keek.
En ik zapte naar een andere zender.
betty de ridder
|
|
11
-
02
-
2014
|
06
:
59
uur
De directeur en de salesmanager heeft een gesprek gehad da ik zelf op moest stappen. Hoe kan ik zorgen dat zij mij ontslaan en niet andersom.
Jos
|
|
11
-
02
-
2014
|
11
:
08
uur
Dag Betty,
ik neem aan dat je een behoorlijk probleem hebt en kan uit deze twee zinnen niet goed afleiden wat er exact aan de hand is. Wel denk ik dat het verstandig is om juridisch advies in te winnen.
Over de auteur:
