De bewoners van de VS zijn gesteld op snelheid en gemak. Het is daarom niet verwonderlijk dat het concept van 'fast food' hier is uitgevonden en geperfectioneerd. Vandaag neem ik een kijkje in de keuken van de grooste fast foodketen in de wereld.
Hoe een eenvoudige vertegenwoordiger de wereld veranderde Ray Kroc was 52 jaar oud, leed aan diabetes en artritis. Dat was nog niet alles. Zijn galblaas en het grootste deel van zijn schildklier waren verwijderd. Als u dit leest denkt u niet direct aan een vitale ondernemer. En toch had Ray het idee dat het leven nog iets moois voor hem in petto had. Hij had zijn jaren gesleten als vertegenwoordiger. Hij was in het bezit van de exclusieve rechten op de verkoop van een milkshakemachine. Daarvoor had hij wel een lening op zijn woning moeten afsluiten en al zijn spaarcenten geïnvesteerd.
Een kans van de buitencategorie
Het duurde niet lang voordat hij er lucht van kreeg dat een kleine, zeer succesvolle hamburgerketen in Californië, maar liefst acht van dergelijke machines in gebruik had. Hij zag zijn kans schoon en reisde per auto van Illinois ruim 3.000 kilometer om dit fenomeen met zijn eigen ogen te bewonderen.
Hij was onder de indruk van het systeem in de restaurants, die door twee broertjes als een super geoliede machine werden gerund. De hamburgers vlogen als hete broodjes over de toonbank. Ray besloot de gok te wagen en knoopte een gesprek aan met één van de broertjes, Dick McDonald.
Nieuwe restaurants openen?
Hij vertelde dat wanneer ze enkele nieuwe restaurants zouden openen ze minimaal acht van zijn machines konden afnemen. Dick vroeg nieuwsgierig: "En wie gaat dat doen?" Zonder schroom antwoordde Ray: "Wat zou je denken van mijn persoontje?" Ray verkreeg de exclusieve franchiserechten van de broertjes Dick en Mac McDonald. In 1955 opende hij zijn eerste zaak in Des Planes Illinois.
De keten groeide als kool en in 1961 kocht Ray de broertjes uit de zaak. De rest is geschiedenis. De hamburgerketen telt inmiddels meer dan 30.000 filialen in 117 verschillende landen en bedient 47 miljoen klanten per dag. In Nederland zijn het er ruwweg 3,5 miljoen per week.
Wat is er nou zo bijzonder?
Niet de hamburgers, want die zijn op z’n best, hoe zal ik dat netjes zeggen? Nou ja vooruit, gemiddeld. Eén van de geheimen is de constante kwaliteit – sommigen zullen zeggen constante ‘niet’ kwaliteit – van de producten. Overal smaakt het eten vrijwel precies hetzelfde.
Toen ik in de jaren tachtig op het hoofdkantoor van de toenmalige AMRO Bank werkte zag ik zelfs een tabel met de waarde van vreemde valuta uitgedrukt in de waarde van een Big Mac. Een hamburger, betrouwbaarder dan de dollar of de gouden standaard?
Als je bij Mac naar binnenstapt weet je precies wat je mag verwachten. Het geeft een vertrouwd gevoel. Overigens zijn er per land wel kleine verschillen. Zo zag ik in Italië een restaurant met een pastabar. En de bij ons bekende fritessaus zul je in de VS tevergeefs zoeken. Daar dippen ze de patatjes in Heinz Ketchup. Stelt u zich nu eens een klant voor die kan kiezen uit meerdere restaurants. Twee van de drie zijn onbekend. Dus twijfelt de klant. De derde is een oude bekende: McDonald’s. Grote kans dat de klant kiest voor bekend en vertrouwd.
A way of life?
Snelheid en gemak telt in deze jachtige wereld. Hongerige mensen malen niet om smaak, ze willen hun buik vullen. Als ik de culinaire goeroe en eigenaar van diverse met Michelin Sterren bekroonde restaurants Gordon Ramsay moet geloven, hebben veel mensen geen smaak. Zou daarin een kern van waarheid schuilen?
Vanuit het hotelraam kijk ik uit op het grootste McDonald’s restaurant dat ik ooit heb gezien. Inderdaad alles is in de VS en vooral in Chicago ‘bigger’, dus ook McDonald’s.
Vanwege de jetlag ben ik al vroeg wakker. En tot mijn verrassing zie ik de auto’s twee rijen dik bij de McDrive staan. De zaken lopen door van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Zouden ze wel eens gesloten zijn? Dat is een ander verschil met Nederland. In de VS serveert het restaurant ook ontbijt. Daarmee vullen ze een gat in de markt. In de meeste hotels bestaat het ontbijt uit wat Muffins, Donuts en slappe koffie.
Snelle hap
Wij besloten onze lunch te gebruiken bij Mac. Binnen een minuut hadden wij ons eten, gingen de roltrap op naar de tweede verdieping en constateerden dat een Big Mac inderdaad overal hetzelfde smaakt. Het enige wat afwijkt is het interieur. Geheel eigentijds en dat was nieuw voor mij, met zithoekjes voorzien van lederen fauteuils.
Zouden Amerikanen ook onthaasten? Of heeft het te maken met de eigenaar? Die is zo te zien samen met een complete staf afkomstig uit Mexico.
PS. Deze weblog is eerder gepubliceerd en verloren gegaan bij de conversie naar de niewe website.
Michel Hoetmer helpt ondernemers en verkopers nieuwe klanten te werven en meer te verkopen via praktische verkooptrainingen. Wilt u wekelijks praktische verkooptips ontvangen? Meld uzelf aan voor de gratis verkooptips van SalesQuest.
Over de auteur:
