Om succesvol te zijn nemen we ons van alles voor. Maar weet u dat 2/3 de voornemens al opgeeft voor ze tot uitvoering overgaan? En dat 4/5 binnen een jaar opgeeft? En 9/10 binnen 5 jaar? We steken liever af, gaan eerder binnendoor, zap-zap met zo min mogelijk energie en zonder discipline, met de bekende resultaten.
Wie heeft zich begin 2007 niet voorgenomen beter voor het lichaam te zorgen? Het slechte nieuws zijn bovenstaande statistieken. Het goede nieuws is de trap. Dagelijks traplopen is direct van invloed op de conditie en uit onderzoek blijkt dat mensen de overstap van de lift naar de trap makkelijker maken dan dat ze hun lunchgewoontes aanpassen. Dus laten we beginnen met die trap, die volgens mij een veel beter imago verdient.
De lift of een goed begin
De trap roept tot leven. Zodra je omhoog loopt voel je je longen, je hartslag, het stromen van je bloed. Haal flink wat zuurstof naar binnen en voel de energie toenemen. Vooral aan het begin van de dag is het heerlijk om lijf en leven echt te ervaren. Dat geeft een goed gevoel.
Ik weet niet of het u wel eens is opgevallen, maar net als joggers groeten traplopers elkaar, en enthousiaster dan in de lift. Na een korte mompel ‘morgen’ bij het instappen is het vaak ijzig stil in een lift. Iedereen staart zo onbewogen mogelijk naar de gesloten deuren.
De trap geeft je conditie, energie, is veel persoonlijker dan een lift en als je ’s morgens boven komt kan je jezelf al een schouderklop geven, nog voordat je aan de slag gaat.
Trappen lopen staat voor mij ook symbool voor leven en werken, waarbij het gaat om zelf verantwoordelijk zijn, discipline, een stapje meer doen, niet afhankelijk zijn van ‘de kabel’ en zorgvuldig omgaan met mensen, energie en materialen. Echte managers gaan dus niet met de lift.
Het bedrijf helpt
In de Verenigde Staten, in Silicon Valley, heb ik gezien dat bedrijven parkeerplaatsen op 1 kilometer afstand plaatsen van het kantoor. Dat scheelt de medewerkers 1 à 2 kilo per jaar.
Hier heb je goede buren nodig om dat te realiseren.
Maar ook in Nederland kunnen bedrijven hun medewerkers helpen door niet de lift maar het trappenhuis meer centraal in de hal te plaatsen. Om voor mij duistere redenen zijn deze meestal verstopt. Bedrijven kunnen hun medewerkers ook helpen door ze te herinneren aan de trap met voetstappen op de grond geplakt in de richting van het trappenhuis of door bordjes bij de lift te hangen met ‘Staat u hier al lang te wachten? Neem de trap.’ Dat schijnt te helpen.
Eigenlijk horen mensen helemaal niet de hele dag in hoge kantoorgebouwen te zitten, maar als je er zit en je voegt er nog een aantal ongezonde gewoontes aan toe, dan is het niet raar dat het lijf gaat protesteren met een hoge bloeddruk, te veel cholesterol en overgewicht. Mannen zijn jagers, dus nemen ze de trap, toch?
Soms zet je als manager wel eens expres zaken zwart/wit neer om reactie uit te lokken, lijkt hier i.d.d. aardig te lukken. Als je ook nog alle woorden op de weegschaal legt..... errugg leuk, technische of wetenschappelijke achtergrond?
IM
|
|
6
-
02
-
2007
|
13
:
54
uur
Absoluut een initiatief om te steunen, ik ben zelf ook een vervent traploper. Een scherpe quote en voer voor discussie: 'Echte managers gaan dus niet met de lift'.
Een kritische noot echter bij de laatste zin in je artikel over deze echte managers: 'MANNEN zijn jagers, dus nemen ze de trap'
Zijn vrouwen geen échte managers?
Is dit een grap, een jammerlijke verspreking, of is er uit onderzoek gebleken dat traplopen alleen voor mannen goed is, of alleen mannen echte managers zijn?
heer Ronny Baeb
|
|
6
-
02
-
2007
|
20
:
29
uur
Dag Aart, IM
Hartelijk bedankt voor het feit dat ik nog eens hartelijk kan lachen.
Is dit nu zo iets wat wij, als Belgen, als iets typisch Nederlands bestempelen?
Als ik goed kan volgen zouden mensen, zoals ik, die geen gebruik maken van de trap geen "echte" managers zijn?
Waarom krijg ik hier dat "Shakaaa" gevoel?
Ik zie geen enkel verband tussen het nemen van de trap en de door jou daaraan gekoppelde stelling, en ik citeer
" Trappen lopen staat voor mij ook symbool voor leven en werken, waarbij het gaat om zelf verantwoordelijk zijn, discipline, een stapje meer doen, niet afhankelijk zijn van ‘de kabel’ en zorgvuldig omgaan met mensen, energie en materialen. Echte managers gaan dus niet met de lift "
einde citaat.
Ondanks het feit dat ik geen traploper ben bestempel ik mijzelf als zeer verantwoordelijk, ik heb een keiharde discipline t.a.v. mijzelf en dit zelfs in die mate dat ik het voor mezelf wenselijk acht om deze vorm van zelfdiscipline niet "op te leggen" naar andere mensen omdat ik dit als monsterachtig beschouw, ik totaal niet afhankelijk van wat dan ook (gelimiteerd door de bevoegdheden die je worden toegewezen) en als het er op aankomt komt om "een stapje meer te doen", wees gerust ik ben de eerste die daar de noodzaak van onderken en er naar handel. Misschien ben ik een uitzondering, maar ik dacht het niet, dus dergelijke algemene regel op papier te zetten vind ik toch een beetje bij het haar getrokken.
Waar ik wel moeite mee heb is het daarop volgende gedeelte en verduidelijk
" .....niet afhankelijk zijn van ‘de kabel’ en zorgvuldig omgaan met mensen, energie en materialen ".
Meer nog uit bovenstaande concludeer ik dat mensen die wel de trap nemen, mensen zijn waarvoor het doel de middelen heiligt ergo "weg met die rotzooi die men mens noemt", sorry dat ik hier niet (volledig) in mee ga.
Dat het soms noodwendig is om van het aspect "mens zijn" (lees sociaal kuddedier) enige afstand te moeten nemen acepteer ik en doe ik, maar om het "mens zijn" ondergeschikt te maken aan het doel is een stap te ver.
Om de gevolgen van dergelijke gedachtengang te overzien dient men niet eens zover in de geschiedenis terug te duiken (of ben je de afgeslachte moslims in voormalig Yougoeslavië al vergeten?). Ter info, ik ben geen moslim, meer nog ik ben atheïst.
Wat die stiltes in de lift betreft moet ik je ook slechts ten dele gelijk geven, die stiltes zijn er omdat jij ze toelaat, als ik in de lift sta is er wel altijd iemand met wie ik een "praatje" sla, is het dan niet over het weer dan wel over de file of God weet wat ook, maar stiltes in mijn lift zijn er zelden.
Wat je verwijzing naar Silicon Valley betreft, waarom vertel je er dan niet bij dat in die bedrijven er ook faciliteiten zijn die je in staat stellen om je eventueel op te frissen na een "lekkere sprint" van 1 a 2 km, of een traploopje van 18 verdiepingen (tenzij je collega's hebt die het op prijs stellen dat je stinkt naar het zweet).
En dat de door jou zo overbodig geachte "mens" eigenlijk niet in torenhoge gebouwen zou moeten zitten lijkt me eerder een voorkeur, mij (en mijn medewerkers) maakt het immers geen zier uit waar we zitten, onze taak blijft immers dezelfde, dat het onze job iets aangenamer zou maken vanuit een eigen bureel van 20m² met aangepaste luxe is een feit, maar heb je even uitgerekend wat dit zou beteken op het gebied van ruimtelijke ordening?
Voor België zou dit grosso modo betekenen dat we de helft van Nederland (of een equivalent bij de andere buren) zouden moeten inlijven om alle "mensen" gelijkvloers te plaatsen. Maar in dit geval zouden er ook geen trappen zijn, dus dit is eigenlijk een beetje een enigma.
En, mijn waarde IM, uit je kommentaar blijkt duidelik dat je een vrouw bent, en inderdaad de competenties van een "manager" hebben niks met geslacht te maken, maar wat me wel verbaast is dat je in je (terechte) opmerking wel stelt dat je een vervente traploper (mannelijk) bent en niet schrijft vervente traploopster (vrouwelijk), of is dit een en ik citeer opnieuw
"..... een grap, een jammerlijke verspreking,..... ".
Sorry IM, maar Loontje komt om zijn boontje? :-))))))))))
Maar niettemin toch een vriendelijk groet,
een diversiteit van mening/visie scherpt de geest.
ronny
heer Ronny Baeb
|
|
13
-
02
-
2007
|
20
:
34
uur
Dag Henk
Ik meen te mogen aannemen dat die opmerking naar mij gericht is, dus toch nog eindelijk eens reactie :-)))))))
Zwart/Wit, groot gelijk, dit lijkt me nog altijd de beste manier om een duidelijk antwoord te verkrijgen net zoals diplomatie het aangewezen middel is bij je klant, maar ook bij de klant is dit soms het beste (schok) middel om iets in gang te zetten. En inderdaad dan is zelfs het woorden wikken een bruikbaar alternatief :-))))
Mijn achtergrond is een beetje een mengelmoes, heb als opleiding eerst technisch onderwijs electriciteit gevolgd en daarna boekhouding en bedrijfsbeheer, maar gedurende de eerste jaren van mijn IT loopbaan was die vooral IT hardware gericht (dus inderdaad zeer technisch gericht) om mij daarna meer softwarematig (lees ontwikkeling) te gaan richten, of dit nu als zuiver wetenschappelijk gericht is zou ik niet durven stellen.
Maar ik denk toch dat het mijn kunstopleiding (avondonderwijs) is die de meeste van "vragen" bepaalt.
Het is meer in de trend van "wat zou er gebeuren als ik een knalrode streep tussen een gitzwarte en knalgroene zet, het heeft wel een leuk visueel effect :-)))).
En ik heb de indruk dat mensen toch enigzins te vergelijken zijn met kleuren, soms oogt dit mooi binnen een bedrijf, maar af en toe krijg je van die wangedrochten die je haren ten berge laten rijzen.
Maar kan ik uit je commentaar uitmaken dat jij ook soms ook gebruik maakt van deze "methodiek"?
Met vriendelijke groeten
ronny
heer Henk Grootjans
|
|
14
-
02
-
2007
|
20
:
58
uur
Ronny,
Ja dat doe ik wel eens om mensen uit te lokken en zeker om er achter te komen of het Beta (exact) of Alfa (gevoels) mensen zijn. Dat je boekhouding hebt gedaan bevestigt ook mijn beeld van je reactie (of generaliseer ik nu teveel?) Je laat indruk achter dat je in ieder geval een Perfectionist bent, klopt dit beeld? of sla ik de plank mis....
groet
IM
|
|
7
-
02
-
2007
|
14
:
45
uur
Beste Ronny,
Uitgebreid en scherp commentaar op het traplopen, jij deelt mijn mening dat dit inderdaad voer is voor discussie. De discussie of managers wel of geen trappen moeten lopen laat ik nu echter verder aan anderen.
Graag ga ik wel in op je opmerking dat ik gebruik maak van het, zoals jij schrijft 'mannelijke' woord traploper. Mijns inziens is het een slechte zaak woorden (in mijn ogen, onnodig) sekse bepalend te maken. Traploper is daar in dit geval een voorbeeld van. Waarom traploper verbasteren in traploopster? Wat dan te doen met dokter (dokterin?), tandarts (tandarts-ster?) en zo zijn er legio woorden te noemen die sekse neutraal zijn.
Te beginnen met de verbastering legt mi een te grote nadruk op de verschillen tussen mannen en vrouwen. Een grote stap richting gelijkwaardigheid, ook op de werkvloer, is te stoppen met benadrukken van de verschillen tussen beide seksen en starten met kijken naar overeenkomsten.
Een reden te meer om dit te bevorderen is dat er onlangs weer uit onderzoek is gebleken dat wanneer woorden als vrouwelijk worden bestempeld ze aan status verliezen. Dit schetst pijnlijk het nog steeds zeer aanwezige verschil tussen mannelijke en vrouwelijk waarden in onze maatschappij.
Vrouwen en mannen zijn niet gelijk, wel gelijkwaardig.
Ik schrijf dit met een lach, ik heb groot vertrouwen dat we, vrouwen en mannen gezamelijk, op de goede weg zijn. Hier en daar wat coaching is echter nooit weg.
Ronny, een vriendelijke groet terug. Prettig met je van gedachten te wisselen.
Over de auteur:
