Is zelfvertrouwen een noodzakelijke voorwaarde voor succes? Stel nu eens dat dit waar is, is twijfel dan een van de grootste vijanden van succes? Als beide antwoorden positief zijn, mogen wij vervolgens concluderen dat succesvolle mensen minder twijfels hebben dan anderen? Zijn het zelfverzekerde goden die zich door niets en niemand tegen laten houden?
U hebt vast wel eens gehoord dat twijfels een verlammende uitwerking zouden hebben en het potentieel van mensen beperken. Erger: wanneer u twijfelt zou dat een teken zijn van zelfbeperkende overtuigingen. Is dit nu écht zo? Of is het een broodje aap verhaal van de zelfhulpindustrie?
Bol staan van de spanning
Kijk eens naar belangrijke sportwedstrijden. De topsporters staan vaak bol van de spanning. Toch zijn het niet de minsten. Ze hebben bijvoorbeeld de finale gehaald. Spanning is dikwijls een uiting van twijfel. Waarom zou je gespannen zijn als je volledig overtuigd bent van het feit dat je gaat winnen?
Ook grote sprekers en acteurs hebben er vaak last van. Sommige sprekers doen het letterlijk in hun broek van de spanning of moeten overgeven voor hun optreden. Toch doen ze het. Sterker: veelal zetten ze een geweldige prestatie neer. Vindt u dat niet vreemd? Enerzijds zo gespannen, kennelijk vol twijfels en dan op het podium super presteren.
Twijfel: aanjager van succes
Het fenomeen van de twijfelende topper beperkt zich niet uitsluitend tot sporters, acteurs of sprekers. Ingvar Kamprad was een twijfelaar. Toch stond hij aan de basis van een wereldimperium: IKEA!
Op die manier kan ik nog veel meer uiterst succesvolle mensen opnoemen die constant twijfelen over wat ze doen. De twijfel is kennelijk niet het probleem. Het probleem is wat wij met die twijfels doen. De hamvraag is:
"Zetten twijfels aan tot nog beter presteren?"
Of geeft de twijfelaar het te snel op, omdat het 'vast toch niks wordt'?
Kortom: bepalend is hoe wij onze twijfels kanaliseren. Zet de twijfel aan tot het zoeken naar betere methoden? Zet de twijfel aan tot nog harder je best doen? Dan is de kans groot dat iemand in zijn rol groeit. Twijfel is niet het probleem. Het draait er om wat mensen met die twijfels doen.
De fnuikende werking van zelfvertrouwen
Zelfvertrouwen is natuurlijk prima. Maar een overdosis aan zelfvertrouwen zou wel eens averechts kunnen werken. Het is een voedingsbodem voor arrogantie of zelfoverschatting. Met alle nare gevolgen van dien.
Een overdaad aan zelfvertrouwen leidt ook dikwijls tot een verstarde houding. Het is een mentale staat waarin wij de overtuiging hebben ergens goed in te zijn of juist niet.
Mensen die zichzelf erg goed vinden hebben de neiging zich minder in te spannen. Ze staan lang niet altijd open voor nieuwe ideeën. Dat hoeft ook niet want ze zijn al zo goed? Ze vermijden risico’s omdat ze dan door de mand kunnen vallen.
Dergelijke types verzetten zich soms ook met hand en tand tegen nieuwe ontwikkelingen. Want dan zouden anderen kunnen denken dat ze het toch niet zo goed wisten. Voortschrijdend inzicht is gevaarlijk want dat zou tot gezichtsverlies kunnen leiden. Dus houden deze lieden zich halsstarrig vast aan eerder ingenomen standpunten.
Conclusie
Twijfel is prima! Er is niets kapot dat gerepareerd hoeft te worden. Twijfel hoort bij mensen als lucht bij ademhalen. Aan u de keuze: uzelf de put in twijfelen of een gezond portie twijfel omarmen en er iets zinnigs mee doen.
Michel Hoetmer helpt ondernemers en verkopers nieuwe klanten te werven en meer te verkopen via praktische verkooptrainingen. Wilt u wekelijks praktische verkooptips ontvangen? Meld uzelf aan voor de gratis verkooptips van SalesQuest.
Over de auteur:
