We hebben een IQ een EQ een SQ (social quotient) en tegenwoordig ook een CQ: Creativity Quotient. Hoe staat het met jouw creativiteit? Als kind heb je heel nieuwsgierig en creatief in de wereld gestaan. Wat is daar nog van over? Heb je de laatste tijd nog gewerkt aan je creatieve geest? Het is niet dat je het de hele dag nodig hebt. Tandenpoetsen en naar je werk rijden gaat gelukkig op routine. Maar er zijn toch iedere dag wel een paar momenten dat het goed is buiten het pad te gaan.
Ik loop al heel wat jaren vrolijk rond in de wereld waar creativiteit onderwerp is van studie en praktijk. Ideeën zijn er in overvloed, alles wordt gedeeld, want er is zo weer iets nieuws verzonnen. Aantrekkelijk is ook het plezier en de samenwerking. Ideeën genereren is een leuke activiteit, je maakt springplankjes voor elkaar, bouwt op ideeën van anderen voort en we lachen ons gek om de idiote dingen die naar voren komen. Hoe meer gelachen, hoe groter de flow, hoe beter de resultaten.
Eigen tijd en geen studiepunten
Een tijdje terug was ik op de hogeschool Fontys in Tilburg, waar een aantal docenten zich sterk maken voor het verhogen van de 'Creativity Quotient' van leerlingen. Leerlingen deden het goed op stageplaatsen, maar het commentaar was steeds: 'ze nemen zo weinig initiatief, je moet ze alles voorkauwen'. Dat is wat het schoolsysteem dus uiteindelijk oplevert: studenten met voldoende kennis en vaardigheden, die binnen de lijntjes kleuren, en geen risico nemen. Twee docenten braken een lans voor het vak CQ, kregen uiteindelijk toestemming voor een wekelijkse les van 2 uur als experiment, waar leerlingen geen enkel studiepunt voor krijgen. Er is nu een groep studenten die zich een jaar lang laat uitdagen hun comfortzone op te rekken. Ze krijgen allerlei opdrachten, binnen en buiten de school, gaan op bezoek bij mensen die ze normaal niet tegen zouden komen, houden dagboeken bij en reflecteren op gezette tijden over hun prestaties. Het verbaast mij niets dat deze studenten ruim voor tijd de stageplek van hun dromen hebben veroverd.
Kelderberaad
In bedrijven introduceren we ook wel dergelijke projecten, met een helder thema, zonder harde opdracht of uitkomst. We hebben eens een kelderberaad opgezet in een bedrijf met het thema 'samenwerken tussen afdelingen'. Medewerkers tekenden vrijwillig in op de 'open ruimte'. Binnen de kortste keren ontstonden interessante gesprekken over het functioneren van de organisatie. Eén van de topmanagers legde deze groep een vraagstuk voor, hoe kijken jullie daar nu tegenaan? We hebben een aantal systeemfouten naar boven gehaald en aangepakt. Samenwerking tussen een aantal afdelingen versoepelde omdat mensen gewoon inzicht kregen in waarom een aantal processen zo liepen.
Makkelijk
Veel mensen voelen wel aan dat er speelruimte moet zijn om dingen te laten ontstaan. Bedrijven als Google en Apple staan daar bekend om en ze selecteren mensen die in vrije ruimten kunnen opereren. Ik vond het fantastisch te zien dat deze school ruimte biedt voor studenten om dat te leren. Met een beetje ruimte en goede begeleiding kunnen ook bedrijven het CQ van hun medewerkers snel verhogen. Het is niets nieuws, maar het stof moet eraf.
Behalve een iq en een eq hebben we dan ook nog een dq en staat die 'd' voor 'dom'! Deze 'dq' komt vooral voor bij organisaties waarin andere organen waaruit een organisatie is opgebouwd, niet of nauwelijks functioneren!
Hier komen we dan ook die 'creativiteit' tegen wlke voortdurend 'bedreigd wordt door 'voorschriften', 'waanwijsheid' en zgn. 'deskundigheid'. Zolang men dit niet in ziet en er iets aan doet, blijft het behelpen en ziet de toekomst er niet rooskleurig uit!
Elias
|
|
10
-
03
-
2014
|
19
:
58
uur
In heel veel bedrijven zijn er zoveel voorschriften dat elke vorm van ''er anders mee om gaan'' of ''iets nieuws bedenken hoe het ook kan'' direct de kop wordt ingedrukt. Let op het Ratelband-effect: al Tjakka roepend komt men terug van de cursus om dan te vernemen dat de organisatie/afdeling/chef in het geheel niet is veranderd.
Banken bijvoorbeeld zijn bijvoorbeeld nauwelijks ondernemingen meer, maar tot uitvoeringskantoren verworden. Elke vorm van risico is uitgesloten. Zo zijn er heel veel bedrijven. CQ? Geweldig, maar zorg eerst voor een acceptatie binnen het bedrijf. De geest, de sfeer, de cultuur moet CQ omarmen.
Gek genoeg kan elke organisatie de CQ bevorderen, ook de aan voorschriften gekluisterde organisaties. Het begint bij de bovenbaas!
ab h. bouvy
|
|
11
-
03
-
2014
|
15
:
35
uur
'Het begint bij de bovenbaas!' Heel goed, Elias, dat ben ik volkomen met je eens.
Vandaar dat familiebedrijven veel meer 'innovatief gericht zijn dan hun 'anonieme' collega's, waar de 'bovenbaas' toch eerst de belangen van de aandeelhouders in de gaten moet houden en zich geen 'flaters' kan veroorloven. Gek eigenlijk, dat dergelijke 'zaken' nooit onderzocht zijn en men toch vooral de 'politiek' aanspoort er voor te zorgen dat er meer 'vrouwen' in de 'top' terechtkomen. Dit zou de 'winstgevendheid' ten goede komen!!!
Een platte en niet te grote organisatie,waarin de Wetten van Parkinson geen kans krijgen, is mijns inziens voorwaarde voor het genereren en gebruiken van creativiteit voor het algemeen nut.
Het familie-bedrijf van ab h. bouvy heeft daarom meer kansen op succes door creativiteit.
Over de auteur:
