Vaak bereikt mij de vraag of en wanneer er in zakelijke context gekust mag worden. En kus je dan één, twee of drie keer? Sinds gisteren is er weer een nieuw vraagstuk bijgekomen: Aan welke kant moet je beginnen als je wilt kussen? Volgens onderzoekers van de Starnmillis Universiteit in Belfast is een kus op de rechterwang emotioneler. Deze kus op rechts wordt ook vaker toegepast, menen de wetenschappers. Wat betekent dit voor de praktijk? Lees verder en doe mee aan de Nederlandse test.
Onderzoek
De afgelopen maanden hebben de Ierse onderzoekers honderden vrijwilligers getest op hun zoengedrag. Uit hun bevindingen bleek dat tachtig procent van de mannen en vrouwen bij een sociale zoen eerst het hoofd naar rechts keert. Dit is misschien inderdaad zo in Ierland, waar ze wel gewend zijn de ander rechts te passeren. In Nederland zal een dergelijk onderzoek mogelijk heel andere resultaten geven. In tegenstelling tot de Ieren kussen wij elkaar gewoonlijk drie maal en beginnen meestal links, waarbij we de ander eerst op de rechter wang kussen.
Emotioneel of rationeel?
Volgens de wetenschappers zouden mensen die de eerste kus links geven rationeler zijn ingesteld dan degene die hun hoofd naar rechts draaien. Wie dit laatste doet, biedt de linkerwang aan, die in verbinding staat met de ‘emotionele’ rechter hersenhelft.
Ik ben erg benieuwd naar de resultaten die volgende maand worden gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Laterality. Ik vraag mij bijvoorbeeld af of de mate van emotionaliteit gemeten is aan de hersenactiviteiten of dat slechts gevraagd is wat men emotioneler vond.
Als de bevindingen juist zijn, blijven we toch te maken hebben met het fenomeen van gewenning. Als we met z’n allen gewend zijn om links (voor de voeler rechts) te beginnen met kussen, wat is dan het effect als iemand dat opeens anders doet?
Kortsluiting
Meestal geeft de kant waar we beginnen met kussen geen grote problemen. We beginnen meestal links en als we dat anders willen, geven we dat gewoonlijk op tijd aan door ons hoofd merkbaar de andere kant op de draaien. Soms is er wel eens kortsluiting als we niet snel genoeg ontdekken aan welke kant de ander begint. We kantelen ons hoofd dan zoekend heen en weer en hopen dat de kus niet op de mond terecht komt. Het feit dat we bijna allemaal aan de zelfde kant beginnen, helpt ons wel een eind op weg. Als dat opeens anders gedaan wordt, is het gevoel dat we daarbij krijgen vooral verwarring. Het mag misschien emotioneler bedoeld zijn, maar wat we allereerst voelen is dat het anders – een beetje vreemd – is.
Linker hand?
Een kus op de linker wang prikkelt misschien de rechter hersenhelft meer, waardoor de daad emotioneler is. Kunnen we elkaar om dezelfde reden ook niet beter de linker hand geven als de rechter? Wellicht emotioneler, maar vooral ook verwarrend. Wat doet u in het vervolg?
JUIST in het zakelijk verkeer zou zoenen niet moeten hoeven. Een stevige, welgemeende hand, desnoods met de andere hand als borg om de gepakte hand heen en iemand recht aankijken, is intiem genoeg. En gemeend genoeg!
Zoenen is niet nodig. Zoenen is iets dat je doet met mensen met wie je een zekere intimiteit wilt delen.
In mijn werknemersleven heb ik meermalen meegemaakt dat ik juist gezoend ging worden door de mensen (mannen) waar ik dat het minst van wilde, en durfde ik in het begin daar niet veel van te zeggen, vanaf mijn 23e heb ik die situatie steeds weten te voorkomen door, op het moment dat iemand je arm of schouder pakt om je naar zich toe te trekken, deze persoon óok vast te pakken en van mij af te duwen met de woorden: ik ben blij dat je me wilt feliciteren, geef me de vijf.
Soms gaf het wat gesteggel, maar degene die je tegen over je hebt wil zelf niet voor schut staan dus voegt zich snel in die situatie.
De zeldzame keer dat ik overvallen werd met gezoen heb ik dat met deze methode in ieder geval kunnen beperken tot éen zoen en dan de opmerking: ik ben erg op je gesteld maar in het zakelijk verkeer vind ik zoenen ongepast. Heldere taal. Wat wil je wel - wat wil je niet.
Het is niet onbeleefd om dit zo aan te geven. Het is wel onbeleefd iemands fysieke integriteit aan te tasten met gezoen.
Een paar keer is het me overkomen dat iemand me ronduit vroeg: mag ik je zoenen (in een felicitatiesituatie). Dat heb ik altijd heel charmant gevonden en zelden geweigerd. Dan blijft het, wonderwel, ook altijd bij éen zoen op de wang en een stevige hand.
Losser op de werkvloer - nee, liever niet. Laten we wat zakelijker blijven met elkaar. Ik hoef niet te leven met mijn collega's. Het hoeven geen vrienden van me te worden. Die heb ik elders wel. Er zijn grenzen tussen werk en leven, en die houd ik er graag in!
alexandra prinssen
heer G.B.C. Ent
|
|
18
-
10
-
2006
|
11
:
28
uur
Heel leuk onderzoek, maar het kan toch niet zo zijn dat we dit nu serieus moeten nemen. linkse mensen gaan misschien altijd al voor de de andere zijde. Het drie keer kussen is zo wie zo een hype, die is onstaan uit het niets iemand begint er mee en voor je het weet is het normaal. ik vindt één keer ook goed als het gemeend is, want is het niet vaak zo dat er of het nu rechts eerst of links eerst puur een gewoonte is en dat men al tijdens het kussen denk, waar doe ik dit nu voor. Vooral veel kussen en er zijn eigenl;ijk dire manieren geen kus, wangkussen of gewoon iemand die je graag ziet een goede op de mond.
is het meteen duidelijk, geen dan is er niets op de wang dan is het oké op de mond dan is het ik mag jou wel.
En alles is al zo zakelijk, daarom zou het juist wat losser en duidelijker mogen.
Michel Hoetmer
|
|
19
-
10
-
2006
|
10
:
51
uur
Problemen met zakelijk zoenen? Hoeft geen probleem te zijn: gewoon niet doen. Lijkt me de eenvoudigste oplossing. Zie de reactie van Alexandra. Helemaal eens met haar gedachtegang. Gewoon zakelijk blijven. Dat kan gelukkig ook op een aardige manier en jezelf verre houden van al dat kleffe gedoe.
Monica
|
|
22
-
10
-
2006
|
14
:
00
uur
Ik heb 6 jaar voor een Amerikaans bedrijf gewerkt waar ik veel contacten had met klanten en collega's in diverse landen. 1 keer per jaar werd er een conferentie georganiseerd waar je al die collega's ontmoette en daar werd heel wat afgezoend en omhelst. Ik heb daar nooit problemen mee gehad het enige waar ik nog wel eens op stuitte was het cultuurverschil, oudere Engelse mensen kussen niet maar omhelsen, jongere Engelse zoenen weer wel, Franse mannen geven vrouwen 4 zoenen en Franse vrouwen geven vrouwen 2 zoenen, maar naar zoveel jaar leer je dat ook wel. Ook als ik klanten wat vaker ontmoet had zoenden ze bij ontmoeting. Ik zie het zoenend begroeten van iemand niet echt als intiem, maar meer als uitdrukking van hoe iemand je ervaart.
Bram Hengeveld
|
|
5
-
11
-
2006
|
11
:
31
uur
Bericht: hallo, toevalligerwijs kwam ik via google op uw site terecht en las via de poll het stukje over links of rechts zoenen. Aan het eind van het artikel gaat het over links of rechts een hand geven.
Misschien een leuk detail:
Ik ben vroeger scout (padvinder) geweest en officieel dient een scout een andere scout met de LINKERhand de hand te schudden, dit omdat de linkerhand dichter bij het hart zit. Wellicht niet interessant voor een onderzoek, maar ik wilde het u niet onthouden.
vriendelijke groet,
Bram Hengeveld
mevrouw J.S, Kuypers
|
|
10
-
11
-
2006
|
09
:
57
uur
Interessant, het verhaal van zoenen. Ik ben als enige vrouwelijke manager binnen mijn team nogal een object van zoenlust bij vergaderingen en andere meetings. Ik heb hier doorgaans geen problemen mee en zie de drie zoenen als even zakelijk als de hand en schouderklop bij mannen. Gek genoeg is het wel zo dat ik niet zoen met de mensen met wie ik geen enkele klik heb. Dus blijkbaar is het zoenen als groet bij mij niet zo onpersoonlijk als ik dacht.
Over de auteur:
