Op de projectmanagementschool leren we precies hoe het allemaal moet: het einde van het project komt na het begin, je kunt het maar beter zo goed mogelijk voorbereiden en het is verstandig het geheel in kleine overzichtelijke stukjes op te delen. Logisch, he? Waarom verprutsen we dan nog steeds twee derde van alle projecten, groot en klein, altijd en overal?