Immers, het is logisch dat in een periode van economische opgang de publieke sector relatief veel intrinsiek gemotiveerde werknemers aantrekt (de salarissen in de marktsector liggen in veel gevallen immers hoger) en tijdens een economische neergang relatief meer extrinsiek gemotiveerde werknemers (de publieke sector biedt dan immers een veilige haven). De kans is groot dat deze laatste groep tijdens de volgende economische opgang haar publieke baan weer voor een baan in de private sector inruilt. Laat onverlet dat publieke organisaties nu spekkoper zijn in een arbeidsmarkt die op de middellange termijn weer zal verkrappen.
Tegen de verwachting in blijkt uit een studie over de periode 2006-2008 dat tijdens periodes met een hogere werkloosheid nieuwe werknemers de rijksoverheid binnenkwamen, die zowel door een hogere mate van extrinsieke motivatie (salaris) als door een hogere mate van dienstbaarheid werden gekenmerkt. Het is dus niet alleen opportunisme dat de klok slaat.
