Het standpunt van de PVV over financiële steun aan Griekenland noemt Stef Blok “onverantwoord”. Volgens de VVD-fractievoorzitter zou de kredietcrisis, die na het faillissement van Lehman Brothers in september 2008 verhevigde, slechts “kinderspel” blijken indien Griekenland niet door deze crisis wordt getrokken. Onheilspellend stelde Blok voorts: “als Griekenland omvalt, volgen Portugal en Ierland en dan komen Spanje en Italie aan de beurt”. In dat geval is volgens de VVD-voorman de ellende niet te overzien voor werknemers, ondernemers en gepensioneerden. Wilders sprak in een reactie van bangmakerij en stelde dat het “een feit is dat dit geld nooit meer terugkomt”.
Griekenland had natuurlijk nooit tot de Europese Unie mogen worden toegelaten. De beruchte Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs hielp in 2002 het tekort van de Griekse regering te maskeren middels een zogenoemde ‘valuta swap’-transactie. Hiermee werd een lening van 10 miljard in dollars en yens tijdelijk tegen fictieve koersen omgewisseld tegen euro’s, wat boekhoudkundig € 1 miljard scheelde en dus tijdelijk aan het zicht werd onttrokken. Het is de Grieken bijna tien jaar geleden opnieuw gelukt een Trojaans paard in te zetten, waarvoor de Europese belastingbetaler kan opdraaien. De vraag is hoe Griekenland nu een tweejaarsrente van circa 25% moet opbrengen. Niet voor niets heeft een 5-jaarsverzekering op Griekenland tegen een faillissement (Credit Default Swap) in mei een ‘all time high’ bereikt van circa 1500 basispunten. Dit betekent derhalve dat de verzekering van een Griekse schuld (obligatielening) ad $ 10 miljoen circa $ 1,5 miljoen per jaar kost. Het risico op een default van Griekenland is aanzienlijk groter dan politici ons mogen doen geloven. Niet voor niets worden verbloemende termen zoals ‘herstructureren’ van Griekse schulden gebezigd. Daarnaast is het een veeg teken dat diverse politici reppen over een mogelijke ‘looptijdaanpassing’ van de schulden. Griekenland heeft al circa € 110 miljard aan steun opgestreken en wij kunnen met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk naar onze centen fluiten. L`histoire ce répète.
De Amerikaanse beleggers trekken zich er allemaal niets van aan. De Amerikaanse indices zijn de afgelopen weken wat teruggevallen, maar hielden de schade beperkt. De Nasdaq scherpte eind april het meerjarig recordniveau verder aan, waardoor de ‘uptrend’ vanaf de bodem in maart 2009 een nieuwe impuls kreeg. De S&P500 scherpte begin mei eveneens het meerjarig recordniveau aan, waarna de brede Amerikaanse index is gaan consolideren. De Dow Jones Industrial Average weet zich eveneens goed staande te houden, ondanks de volksopstanden in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Zuid-Europa of aardbevingen, een tsunami en de gedeeltelijke nucleaire meltdown in Japan.
