Reactie: Er zit natuurlijk een verschil in wat mensen zeggen wat ze belangrijk vinden en wat ze daadwerkelijk belangrijk vinden. Het is ook zeker niet hip om te zeggen dat je geld het allerbelangrijkste vind je in baan. Maar als ik om mij heen kijk dan gaan de meeste mensen echt alleen weg als ze ergens anders meer kunnen verdienen. Ik hoor nooit dat iemand er qua salaris op achteruit is gegaan, maar dat ze de switch hebben gemaakt omdat het ergens anders zoveel leuker is.
Reactie: De hoeveelheid prikkels die een werknemer die met het openbaar vervoer naar het werk gaat te verwerken krijgt is nog intenser. Het piepen van het scannen van je ov-kaart, treinkaart. De drukte in de bus en trein in de ochtendspits. Iedereen duwt, trekt, geeuwt en de helft staat ook te bellen.
Dan kom je uitgeput op je werk en moet je anno 2018 in een grote ruimte zitten met al je collegae.
Omdat de chef graag controle wil houden en zo ook zorgt dat iedereen elkaar controleert.
En passant hou je elkaar alleen maar van het werk af.
Effectief werken kan je in een stiltekamer of thuis. Goed voor de baas en zeer goed voor de werknemer.
Gevolg, minder verzuim, overleg via Skype en gezonder personeel.
Reactie: Het ligt inderdaad nogal gevoelig als een werkgever zich met het privéleven van een werknemer gaat bemoeien. Het belangrijkste is dat de werknemer zijn taken goed uitvoert en - het is altijd meegenomen als het ook nog een prettig persoon is.
Aanspreken op gedrag is wellicht niet het handigste. Je kan als werkgever de werknemer wel belonen of stimuleren om in beweging te komen.
De fiets van de werkgever, een fitnessabonnement, gezond eten in de kantine.
Het is bewezen dat dit de werknemer fitter en gezonder houdt en - normaliter- minder verzuim heeft. De investering van de werkgever in ' stimulerende activiteiten' is derhalve snel terugverdiend.
Reactie: Ik ben heel blij met het artikel, want naar mijn studenten toe , ik ben begeleider in het mbo, weet ik nu dat ik het kan normaliseren. Gun jezelf een wedergeboorte! Je lichaam geeft dus aan dat er iets moet veranderen, doe dat dan ook. Bedankt hiervoor, ik kan er wel iets mee! :)
Reactie: Raar dat de nog niet bestaande banen waar de studenten naar toe werken wel al een naam en functieomschrijving hebben. (Dat heeft mijn baan niet eens.)
Natuurlijk verandert de inhoud van functies met de tijd en ook met veranderende technologie en automatisering, maar om nu te stellen dat studenten werken naar niet bestaande banen is ver gezocht. In andere invulling van een functie, wil nog niet zeggen dat die functie niet al bestaat. Hoe zou je ook naar een niet bestaande baan kunnen werken? Hoe kan een hoge school of universiteit studenten daarop voorbereiden?
Een daadwerkelijk niet bestaande baan is nu niet bekend. En daar kan je niet naar toe werken, maar die verzin of ontwikkel je (of een bedrijf) op het moment dat die nodig is of snel nodig zal zijn.
Kan het niet zijn dat 40% van de studenten denkt dat hun toekomstige baan niet bestaat, omdat ze zich niet (nu al) in een hokje willen laten stoppen?
Reactie: Het is natuurlijk ook onvermijdelijk dat er spanningen ontstaan tussen collega's inderdaad.
Het grappige is dat we nog niet zo goed weten hoe we dat aan moeten pakken, omdat we eigenlijk pas een jaar of 50 60 samen op de werkvloer werken.
Wat ik me nog af vraag naar aanleiding van het stukje Macht erotiseert, geldt dat in dezelfde mate ook voor mannen en hoger geplaatste vrouwen?
Reactie: De vraagstelling is een beetje vaag volgens mij.
Om te beginnen is hun toekomstige baan toch al over max 5 6 jaar en in die tijd zal er niet al te veel veranderen.
Daarnaast als we het voorbeeld van een telechirurg nemen, tegenwoordig wordt toch al best veel door apparaten gedaan?
Van de 40% die verwacht dat hun toekomstige baan nog niet bestaat, vermoed ik dat de meeste in een baan gaan komen die wel al bestaat, alleen de invulling zal wat anders zijn in de toekomst
Reactie: Met dank voor de link naar het programma en grotendeels eens met je reactie. Zelf was ik ongeveer sprakeloos over dit gesprek van drie ’hulpverleners par excellence’, psychiaters zogezegd. En ik snap Paul Witteman niet, want die zal in zijn lange carrière toch wel vaker dit onderwerp aan tafel hebben gehad? En waarom 3 psychiaters? En waarom deze drie, waarvan er maar één deskundig was op dit gebied.
• ‘We moeten eerst weten wat burnout is voor we het kunnen behandelen’: In 2018 nog het diagnose-recept-model uit het jaar nul. ‘Gebroken been, spalken en twee weken rust’.
• ‘Het is een modieus begrip’: Het is géén modieus begrip, maar het is modieus om hiermee naar een psychiater te gaan. ‘Hulpverlener par excellence.’ Maar een psychiater in loondienst behandelt niet, die adviseert (tips), classificeert (DSM-V), onderzoekt (prevalentie) en is manager / behandelverantwoordelijke, maar het is geen behandelaar. Maar de meesten zijn ijdel genoeg en houden de schijn graag op.
• ‘Het is een containerbegrip’: Niks containerbegrip, stress is een ‘gelaagd’ begrip met een fysiologisch/somatische, emotionele, cognitieve en gedragsmatige dimensie. Het is de toestand van het organisme die optreedt als er een discrepantie is tussen de waargenomen eisen van de omgeving en de eigen inschatting van de mogelijkheden om aan die eisen te voldoen. Wanneer de fysiologische ontregeling lang genoeg duurt raak je opgebrand, word je ziek en val je uit.
• Niet iedereen is even gevoelig voor stress (normaalverdeling), niet iedereen gaat er op dezelfde manier mee om (coping), niet iedereen raakt opgebrand, maar wie het treft merkt dat het lichaam niet meer doet wat de geest zou willen en dat er rust en maatregelen noodzakelijk zijn.
• Niet iedereen krijgt de juiste hulpverlening, maar in principe moet elke huisarts, bedrijfsarts en GZ-psycholoog op de hoogte zijn van de stand van wetenschap en de stand van behandeling. En omdat een huisarts nooit voldoende tijd heeft voor een echte behandeling moet hij verwijzen naar een goede en gespecialiseerde GZ-psycholoog. Of een ander die zich hierin op wetenschappelijke wijze heeft bekwaamd en bewezen. En inderdaad zijn de elementen van de behandeling o.m. rust, reflectie, beweging en ontspanning. Maar een behandeling bestaat niet uit ‘tips’ maar uit een individueel traject waarin de behandelaar samen met de cliënt tot verandering komt in zijn leven waardoor de balans terugkeert en de waargenomen eisen en het feitelijk gegeven antwoord op die eisen weer in evenwicht zijn. De behandeling is zeer individueel omdat de omstandigheden nu eenmaal zeer individueel zijn.
• Het is altijd goed dat er meer onderzoek komt, ook naar de verschillende behandelingen, maar de sinds de 90er jaren uitgekristalliseerde behandelingen, bijvoorbeeld die van Sonja van Zweden en het CSR-centrum (Chronische Stress Reversal) zijn een goede ‘onderlegger’ voor individuele trajecten, waarmee er velen van hun burn-out genezen, weer effectief worden, maar anders in het leven zijn gaan staan dan vóór de burn-out.
Reactie: Purpose boven geld is mooi en ik snap het ook, maar gezien het feit dat veel millenials het financieel moeilijk hebben zou ik zeggen dat een goed betaalde job voor velen wenselijk is.
Reactie: Als millennial herken ik hier veel van. Werkplezier komt voor salaris. Ook flexibele werktijden zijn fijn. Zolang ik op tijd ben voor afspraken en mijn werk af heb maakt het toch niet uit of ik er om 8:00 of 9:00 ben.
Reactie: Als HR interim met ruim 26 jaar ervaring zeg ik altijd heel duidelijk:
Burn-out bestaat NIET Burn-out bestaat WEL.
M.a.w. ik kan evenveel zgn. deskundige opvoeren dat een Burn-out wel en/of niet bestaat.
Huisartsen sturen door naar praktijk ondersteuners wat zonde van de tijd is.
Ook deze hebben niet de skills om er iets aan te doen.
1e en 2e lijn zorg bestaat uit behandelen van cliënten en krijgen betaald voor hun inspanningen, dus waarom snel weer aan het werk sturen ???
KERN VAN HET VERHAAL-> wees altijd duidelijk ook al is de boodschap niet iets waar je vrolijk van wordt.
HR zijn geen sociaal maatschappelijk werkers maar professionals die de collegae moet ondersteunen in herstel cq nemen van juist beslissingen.
Wanneer iemand niet blij is met zijn baan maak dit bespreekbaar en zoekt naar oplossingen in of extern.
