Reactie: Ik blijf mij verbazen over het feit dat er ook op het niveau van managers nog mensen zijn die het 'zo geweldig' vinden dat Geert en Rita hun nek durven uitsteken en ''dat zij durven te zeggen wat wij denken''. Nou, ik gruwel ervan! Managers moeten het toch juist als hun belangrijkste taak zien om resultaten behalen met een GROEP mensen, waarbij je samen probeert de som meer te laten zijn dan de afzonderlijke delen. Simpelweg afstoten wat je niet bevalt is toch niet de manier, in ieder geval niet de mijne! En het verschil tussen Rita en Geert? Misschien wat minder direct in de verbale uiting maar toch even pervers en verwerpelijk in de gedachte! Overigens, TON afficheert zich met het Nationaal Liberalisme (geloof ik). Is er nog een verschil tussen het Nationaal Liberalisme en het Nationaal Socialisme? ......... Al is het maar dat we niet kunnen zeggen: ''Wir haben es nicht gewusst.......''.
Reactie: Een andere - pragmatische en eenvoudige - oplossing is het systeem (jakkes) uit te breiden van 4 naar 7 niveaus. Doordat de C nu teveel op een mager zesje lijkt, vind niemand het plezierig om 'gewoon goed' te scoren. Door iets meer nuance kan men beter inspelen op het gevoel van de medewerkers, immers de C wordt nu (A t/m G) een E of F.
Ja maar da's veel lastiger voor het management?! Jammer dan, ik verwacht oprechte inzet en zorgvuldigheid van een manager naar z'n mensen. En zo'n systeem (jakkes) van A tm D riekt naar 'gemakkelijk'.
O ja, en als de managers het gekozen systeem (..) niet goed uit weten te leggen, hebben ze het zelf niet goed uitgelegd gekregen (hoe vaak wordt zo'n wondermiddel niet de org. indonderd?) of ze nemen er de tijd niet voor.
Ik ben het met Asha eens dat communicatie heel belangrijk is, maar richt die alsjeblieft op de medewerkers en hun gevoel (erken het en doe er iets aan) in plaats van op de methodiek. Vraag je vooral steeds af waar het ook alweer voor dient?
Reactie: Een vordering vanwege het onrechtmatig afbreken van onderhandelingen dient te worden beoordeeld op basis van de criteria, zoals verwoord in het arrest van de Hoge Raad van 12 augustus 2005. Dat is het meest recente arrest van de Hoge Raad op dit terrein.
De in dit laatste arrest en de daaruit volgende lagere jurisprudentie ontwikkelde maatstaf luidt: ‘Ieder van de onderhandelende partijen is verplicht zijn gedrag mede door elkaars gerechtvaardigde belangen te laten bepalen, maar is ook vrij de onderhandelingen af te breken, tenzij dit op grond op van het gerechtvaardigd vertrouwen van de wederpartij in het totstandkomen van de overeenkomst of in verband met de andere omstandigheden van het geval onaanvaardbaar zou zijn.’
Om een gerechtvaardigd beroep te doen op de tenzij regeling, dient rekening te worden gehouden met:
1) de mate waarin en de wijze waarop de partij die de onderhandelingen afbreekt tot het ontstaan van dat vertrouwen heeft bijgedragen;
2) met de gerechtvaardigde belangen van de afbrekende partij;
Daarnaast kan relevant zijn:
3) of zich in de loop van de onderhandelingen onvoorziene omstandigheden hebben voorgedaan;
4) in het geval onderhandelingen ondanks gewijzigde omstandigheden over een lange termijn worden voortgezet, wat betreft dit vertrouwen doorslaggevend is hoe daaromtrent ten slotte op het moment van het afbreken van de onderhan¬delingen moet worden geoordeeld tegen de achtergrond van het gehele verloop van de onderhandelingen.
De stelling van heer Schroots in het artikel dat ‘als u onderhandelingen bent aangegaan voor een grote, zakelijke transactie, u deze niet zomaar kunt afbreken’ dient dus genuanceerd te worden. Afbreken mag wel tenzij.. Het feit dat partijen ook nog een (helder) voorbehoud overeenkomen inhoudende dat zij gaande de onderhandelingen mogen afbreken, maakt dit uitgangspunt niet anders, maar juist nog sterker!
A. Kouwenaar-de Coninck
Menkveld & Kouwenaar Advocaten
te Amersfoort
Reactie: Even een korte vraag: Als beroepsmilitair loop je toch het risico om uitgezonden te worden?
Dat is een bewuste keuze van uw man geweest toen hij beroeps werd. Hij had ook een andere ambtenaar kunnen worden.
Ik vind het uiterst riant om 2 kinderen 4 jaar te laten studeren en 20.000 per jaar per kind te sponsoren. Dat is in 4 jaar tijd 160.000 euro. Hiermee kan een erg leuke aanbetaling worden gedaan op een huis of een spaarsom voor je pensioen.
Het is verder wel mogelijk om te studeren zonder schulden te maken en toch genoeg tijd over te houden voor andere dingen. Kwestie van prioriteiten stellen mbt je budget. Een goedkopere stad kiezen om te wonen en te studeren kan daar 1 van zijn.
Voor u info. Ik heb mijn eigen opleiding (voltijd) betaald en ook iedere vakantie gewerkt. Uiteindlijk bleek dat ik 32 uur gemiddeld per week werkte om te kunnen studeren......
Achteraf gezien had ik minder moeten werken en meer dingen moeten doen met vrienden en familie. Mijn keuze!
Het hele verhaal draait om keuzes maken en deze meten met de standaard ''lekker leven''.
De vraag is wat is de ''standaard''?
Veel dingen hebben of gelukkig zijn met de immateriële dingen van het leven? Gebaseerd op de huidige norm is lekker leven = veel dingen bezitten.
Reactie: Een van de kenmerken van succesvolle ondernemingen is dát ze in staat zijn om hun visie en doelstelling kort en bondig op te stellen. Dat lijkt misschien hetzelfde, maar komt neer op een geheel andere beweging. Het risico - als je het al een risico wilt noemen - is dat managers/ consultants die gecharmeerd zijn van dit artikel, de aanwijzingen willen volgen. Als ze vervolgens al in staat zouden zijn om een kort en bondige visie neer te zetten, - grote kans op chaos en onenigheid - is het nog de vraag of de rest van de organisatie er al iets mee zou kunnen. Begrijp me goed: het artikel op zich klopt wel, maar het wordt hier bijna gepresenteerd of iedereen deze IKEA-kast in elkaar kan zetten als ze de handleiding maar goed volgen. Helaas zit het wat ingewikkelder in elkaar. En nee, ik kan u ook niet helpen aan een handleiding die overal toepasbaar is. Gemakkelijke kritiek? Ja en nee. Ik heb geleerd dat grote doelstellingen best bereikbaar zijn, mits men er de tijd voor neemt en zorgt dat de noodzakelijke basiselementen aanwezig zijn. Ik kan er enkele noemen, zoals duidelijk leiderschap, commitment, identiteit, vertrouwen, voldoende vaardigheden. Het zijn weliswaar vaak dezelfde bouwstenen, maar je kan ze niet voor iedere organisatie hetzelfde hanteren. Ergo: deze handleiding klopt wel, maar werkt niet.
Reactie: Het is helemaal terecht en ook zakelijk dat klanten de laan uitgestuurd worden die medewerkers van een bedrijf overladen met negativiteit (bijvoorbeeld zeurkousen) of een slechte betalingsmoraal hebben.
Om negatieve publiciteit te voorkomen is het handig om de klant het gevoel te geven dat het zijn beslissing was om te gaan!
Reactie: Geachte lezers,
Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat het merendeel van de lezers het met bovenstaande eens. Graag zou ik eens reacties krijgen vanuit de groep die managementboeken lezen uit het jargon : Hoe word ik een rat? Groeten Gerrit Michels. www.germarmich.com
Reactie: Wat een flauwekul stuk. Als je vrij wil vraag je er gewoon om. Als het werk het toelaat krijg je die dag ook gewoon. Je hoeft geen verantwoording af te leggen over het waarom en wat je gaat doen. Die dagen heb je en je kunt ze gewoon opnemen.
Indien een werknemer zich structureel ziek meld en/of veel vrij vraagt, dan heeft die persoon het dus niet naar zijn zin op het werk. Misschien tijd om naar een andere baan te gaan zoeken.
Met aandacht je reactie gelezen, vooral de prijsverhoging voor de brandstof, misschien moeten we nog “creatiever”worden en alle mensen die niet voor hun werk een auto hebben, deze verbieden om door de weeks de weg op te gaan, uitsluitend binnen een vergunningstelsel, waarin ze datums krijgen toegewezen voor het gebruik van hun auto. Want democratie geeft de mensen mogelijkheden om vrij te zijn en dat willen de Christelijke partijen met de PVDA niet (denk aan verplicht borstvoeding geven en meer van dit soort betuttelingen)
En uw idee van de Dolmus bussen, die hebben we al op het platteland, alleen noemen we deze buurtbussen, waarop vrijwilligers, zonder vereiste buschauffeurcertificaten, het geld besparen van een beroepschauffeur. Alleen kosten deze buurtbussen een meervoud van de prijs die in Turkije wordt berekend.
Ik werd 5 weken gebeld door een dame die voor TNO een enquête over het openbaar vervoer deed. En de eerste vraag was hoe vindt u het reizen met de trein? Mijn wedervraag was, wat is dat een trein? Ik woon in Zeeuws Vlaanderen en het enige spoor is een goederenspoor, verder zijn de toch al slechte busverbindingen vervangen door de buurtbusje, van hier naar Rotterdam mag u op 4 tot 5 uur reistijd rekenen, zeker in het weekend en oh ja, tussen Vlissingen en Roosendaal rijden een maand lang geen treinen. Dus wat vor voordelen heeft openbaar vervoer, anders dan in de grote steden?
Dus het enige alternatief is voor eigen vervoer zorgen. anders kan je niet bij je klanten komen en dit allemaal door het beleid van de overheden, wel geld innen van belastingen, maar dit niet ten goede laten komen aan mobiliteit. We hebben nog even, maar we worden op termijn een probleemland, zeker met de huidige regering, die na de 100 dagen niets doen, nu steeds nog niets doen, behalve onzinnige plannen maken en het de mensen nog meer tegenwerken om economisch goed te groeien.
En als laatste de bedrijven hadden vroeger bussen voor het eigen personeel, dat is wegens kosten, te weinig tegemoetkoming van de overheid en de vrijheidsdrang van de individuele mens om zeep geholpen. Laten we creatief worden, maar dit niet aan deze puinregering laten weten, want het wordt weer een idee om de kas van Woutertje Bos te spekken en dan kunnen we het weer aan de kiezersgroep van zijn partij als uitkeringen uitbetalen.
Reactie: OPTIMALE BETROKKENHEID
Helemaal mee eens. Probeer dus op de hoogte raken van de capaciteiten, de breedte van de ervaring en de diepte van de kennis van uw medewerkers.
Maak de benzine 5 euro per liter. Men zal bewust gaan nadenken alvorens de auto te pakken. Beter voor het milieu en de vervuiler betaalt. Directer kan toch niet? Het geld kan besteed worden aan verbetering van het openbaar vervoer en carpooling zal een vlucht nemen. Probleem is de concurrentiepositie met omringende landen, dus het zou mooi zijn als het in Europees verband wordt geregeld. In het binnenland blijft de concurrentiepositie ongewijzigd aangezien de maatregel voor iedereen geldt.
Dat is toch niet eens zo'n gek idee?
Zoals ik al zei, iedereen zit met hetzelfde probleem. Kort door de bocht zal iedere ondernemer die hoge benzineprijs in de kostprijs van zijn product moeten compenseren.
Voor de overheid hoeft het geen financiële aderlating te zijn aangezien er dus meer accijns uit komt en aanleg van dure wegen en tunnels achterwege kan blijven.
Een andere oplossing is personenbusjes laten rijden waarin zo’n 10 mensen kunnen. Dit kan op drukke routes zoals Almere – Schiphol en zeker ook in de binnenstad van Amsterdam, om maar wat te noemen. In feite is dit gebaseerd op het principe van de zogenaamde Dolmus busjes in Turkije. Vanuit Almere moeten veel mensen op hetzelfde tijdstip naar nagenoeg dezelfde locatie in Amsterdam rijden. Als er maar genoeg van die busjes rijden is het obstakel van wachten op de bus etcetera te tackelen en als het eenmaal loopt zal er vanzelf minder verkeer op de weg komen. De bestuurder kan iemand zijn die zelf meedoet aan deze overtreffende carpool, maar ook een uitkeringsgerechtigde (zo is het Amsterdamse bos ten slotte ook gerealiseerd). Betalen is natuurlijk op moderne wijze te regelen met registratie via de satelliet.
Ik denk dat ik op de goede weg zit. Het fileprobleem wordt gecreëerd door de mensen die er in staan. Als we het openbaar vervoer goedkoper en beter maken valt er echt iets te kiezen. De boodschap is GEEF ONS EEN ALTERNATIEF!!!!
Reactie: Ik heb diverse relaties op het werk zien beëindigen waardoor toch één van partners op moest stappen om erger te voorkomen. Zo een situatie werd onhoudbaar. Waar eerst de vonken van af vlogen, was alles uigeblust. Ik denk dat je ook je verstand moeten gebruiken voordat je op de werkvloer in een affaire stapt. Een korte relatie voor de fun dan weet je wat je kunt verwachten. Voordeel halen uit een relatie met de baas zegt iets over jezelf. Sowieso iets beginnen met iemand die al een relatie heeft is ook wachten op ellende. Dat zegt ook weer iets over degene met wie je wat begint ondergeschikt of niet. Soort zoekt soort. En het stil houden, ach een verliefd mens heeft toch een geheel andere uitstraling die roze wolk loopt de hele dag mee stop die maar eens weg. De ware op kantoor tegenkomen? Nou ik meen dat er toch wel leukere plekken te vinden zijn dan tussen een duf A-4 tje op een kopieerapparaat.
Reactie: Aan de andere kant verdienen de spammers voor Viagra en aanverwante artikelen vele miljoenen, de wet van de grote getallen, want ergens zit er wel een man die de op zoek is naar die ''one night stand'' hunkert, maar niet kan komen tot de ''5 minutes stand'' en daarover de huisarts niet durft te benaderen.
Even een gemenen steek, geen schrijftalent? Dat kun je dan toch leren? Of is talent toch aangeboren?
Het gaat om meer dan alleen vertrouwen. Ook de behoefte aan producten en diensten speelt mee. En als die ene spam nu juist op het moment komt dat er daadwerkelijke behoefte is, dan kan spam wel degelijk werken. Dan telt imago niet echt meer mee.
Let maar op, als onze overheid met haar hetze tegen rokers doorgaat, dan zal de sigarettenspam al snel zijn intrede doen en zullen er enkele louche figuren veel geld gaan verdienen aan de nicotine verslaving waar zo velen aan lijden.
Nu al maken louche bedrijven superwinsten aan de verkoop van concert- en sportkaarten. Deze zomer zullen velen weer het veelvoud van de kosten van een kaart uitgeven om bij het EK of de OS te kunnen zijn.
Ja, soms zijn we te netjes voor deze wereld.
Reactie: Ik heb het al meermalen als reactie op dit soort artikelen geschreven, dus is er weinig nieuws onder de zon.
Erger nog, in de jaren 70 van de vorige eeuw publiceerden Hackman en Oldham in The Journal for Applied Psychology deze theorie reeds in het artikel ''Motivation through the design of work''
In het model dat ze daar presenteerden worden autonomie en feedback al als belangrijke motivatoren aangehaald (naast de belangrijkheid, de toegevoegde waarde van de baan, de identificatie met de baan en gevarieerdheid in taken).
Wat overigens iedere keer wordt vergeten is dat Ambitie van de medewerker een intervenierende variabele is. Heeft de medewerker geen ambitie dan werkt motivatie niet echt.
Het ware goed als deze theorie meer aandacht krijgt in de diverse management trainingen en op de opleidingsinstituten, dan hoeven naar free publicity hunkerende managers van adviesbureaus tenminste niet meer met oude wijsheden aan te komen als ware het hemelbestormende nieuwe inzichten.
