Reactie: Zo is het. Zowel de consument als de verkoper hebben een belang bij de overeenkomst. Beide hebben de verantwoordelijkheid om de eigen belangen te behartigen. Als je je van de belangen van de ander bewust bent kun je het spel spelen. Als je belazerd wordt, heb je die ronde verloren. Leer ervan en let de volgende beter op. Dit fenomeen heet ''ervaring'' en je krijgt het zo vanzelf.
Reactie: Als je aangeeft dat je altijd beschikbaar bent, kun je nooit benoemen dat je geen tijd hebt of niet beschikbaar bent.Dat lijkt mij voor jezelf niet de juiste manier om met je tijd om te gaan. Wees duidelijk naar de ander en kies ook voor jezelf.
Reactie: Dat is het resultaat van jarenlang degradatie van LPG auto.Lpg is schooner en beter voor het milieu, maar ook voor poretmonee.Lagere belastingen,veel lagere omslagpunt.Het is jammer dat u autodealers van meest vekochte merken niet dwingt auto op lpg in Nederland te goedkeuren.Merken met name Volvo hebben het al gedaan (bifuel).Ford heeft auto op lpg,Toyota heeft het,Ranault, maar zijn te snel in het afkeuren van lpg.Ik kan mij voorstellen dat lpg als extra onderdeel meer kans op storingen heeft.Helemaal naderhand ingebouwd.En als het nog verkeerd gedaan wordt is het dan goed mis.Maar als fabrieks instalaties gebruikt worden en die zijn al als de beste aangepast aan de auto( en andersom )is er niets aan de hand.Dan zal op zijn minst ontbreken vuile dieselstank, herrie van een diesel ( helemaal in de ochtend )Geen roet pluimen.Bovendien diesels van tegenwoordig lusten een slokje op de borrel ook.Dus is de verhouding tussen verbruik van een diessel auto en een op lpg lopende auto ( van hetzelfde merk )kleiner geworden. En is besparing dus naast lagere houderschap belasting ook in de prijs per gereden kilometer.
Valt daar iets aan de doen?
hoogachtend S.Milunovic
Reactie: Op internet kan er eigenlijk onderscheid worden gemaakt in drie soorten werkzoekenden. Actief (zoekt actief naar vacatures), Passief (plaatst CV op de vacaturesites) en Latent (zoals hierboven beschreven; staat open voor een aanbod, maar onderneemt zelf weinig tot geen actie om dit kenbaar te maken).
De eerste twee groepen kunnen uitstekend via de vacaturesites worden benaderd. De kunst is alleen de juiste sites in te zetten voor de zoektocht. De fout wordt al snel gemaakt om alle vacaturesites over één kam te scheren.
Misschien gelijk een leuk voorbeeld: via Megajobs.nl kunnen vacatures op Managersonline worden geplaatst en via Reed Business Recruitment komt je vacature terecht op www.penoactueel.nl. Beide midden in de doelgroep van de Manager/ P&O die op de hoogte willen blijven van zijn vakgebied. Doordat de vacature voor iedere lezer zichtbaar is wordt hiermee ook de meer latent werkzoekende eerder aangesproken.
De zwaardere ICT functies zijn inderdaad lastiger in te vullen, maar daar gaat het stukje van Ad de Beer inderdaad op. In een vrijwel lege vijver met tientalle sportvissers red je het alleen met goed aas, lokvoer en een sterk schepnet. Dus door meerdere middelen tegelijk in te zetten.
Met je reactie geef je Michel volledig gelijk in zijn commentaar. Jouw reactie komt mij over als die van een verkoper die het niet kan verkropen dat hij een klant verloren heeft en nog even een klap uit deelt.
Reactie: Ik raad jullie eens aan het boek ''All Marketeers are Liars'' van Seth Godin te lezen. Deze marketinggoereoe weet als geen ander dat consumenten zichzelf verhalen vertellen om aankopen te verantwoorden, mits deze aankopen aansluiten bij het wereldbeeld van de consument
Reactie: Tijdens de pinkstervakantie vond ik de echte feiten over het zogenaamd Noorse succes.
(volgens Eurostat en Sociaal Cultureel Planbureau)
In Nederland werkt 0,3% van al de werkende vrouwen, en 1 % van de mannen als directeur of ceo; dus mannen bereiken 2,9 maal vaker de top dan vrouwen.
In Noorwegen is dat 0,2% van al de werkende vrouwen, en 1,3 % van de mannen; dus mannen bereiken daar 6,5 maal vaker de top dan vrouwen. Hoezo, we doen het slechter?
In Nederland werkt 21 % van de vrouwen voltijds (de mannen 89%)
In Noorwegen werkt 58 % van de vrouwen voltijds (de mannen 88%)
Als vrouwen voltijds werken, dan halen ze in Nederland vaker de top.
In Nederland heeft 1,44% van de fulltime werkende vrouwen een functie als directeur of ceo; in Noorwegen is dat slechts 0,34%
Waar komt dat enthousiasme van Agnes Jongerius dan toch vandaan?
In Noorwegen hebben meer vrouwen een commissariaat bij een onderneming. En daarbij zijn er overigens enkele vrouwen met opvallend veel commissariaten. De overigen zijn vaak de moeder, of (schoon)zus van de ondernemers. Tjonge, dat is echt een opsteker.
Reactie: Wellicht is het niet zozeer het onderwijs, als wel een misselijk makend (groot) deel van het onderwijzend personeel dat voor problemen zorgt.
Zo lezen we net weer dat vrijwel alle (de goede niet te na gesproken, maar dat zijn er dit keer maar weinig) docenten frauderen bij het controleren van de toetsen en examens in het middelbaar onderwijs.
Ze hebben, als onderdeel van hun baan, de plicht om de examens die door een 1e controleur zijn getoetst, nog eens te toetsen om alle studenten een eerlijke kans te geven.
Ze worden daar zelfs extra voor betaald.
Nu blijkt dat de meeste docenten het gewoonweg niet doen. Nou ja, ze doen er 1 of 2 en noemen dat dan een steekproef.
Het argument luidt: Je gelooft toch niet dat ik dat voor 3 tientjes allemaal ga doen??
En dan te bedenken dat ze er euro 39,17 per vak voor krijgen. Rekenen kunnen ze ook al niet.
Deze fraude is naar mijn mening ernstiger dan de bouwfraude. Vooral omdat dit gaat over de kwaliteit van het onderwijs en de kwaliteit van de instroom op HBO en Universiteiten.
Reactie: Ron, ik zie ook wel dat het feiten zijn. Hoewel het wat moeilijk bewijzen wordt, dat het beleid van politici zoveel invloed heeft gehad op het onderwijs. Zeker als je ziet dat er geen meetbare bewijzen zijn voor de invloed van het overheidsbeleid op het onderwijs.
Het vervelende namelijk aan het onderwijs, is dat het geen laboratorium omgeving is. Het aantal factoren dat van invloed is en kan zijn op de uitkomsten van het onderwijs is zo groot, dat één factor aanwijzen als hoofdoorzaak hetzelfde wordt als de juiste toto cijfers kiezen voor de eerste wedstrijd van het nieuwe voetbal seizoen. Je hebt zelfs meer kans, dat je de juiste toto cijfers kiest, dan dat je de oorzaak voor alle problemen in het onderwijs vindt.
De reden dat ik het opsommen van feiten geklaag noem, heeft niets te maken met de feiten. Het heeft te maken met het feit, dat het opsommen van feiten niet leidt tot de noodzakelijke oplossingen. Anders gezegd, als iemand na twee weken mooi weer zegt, dat het mooi weer is en dat hij daarom verbrand is, dan klaagt hij, ondanks het feit dat hij feiten opsomt. Als hij aansluitend stelt dat hij nooit meer in de zon gaat liggen en voor altijd binnen blijft, dan klaagt hij nog steeds. Want impliciet zegt zo iemand, dat hij niet wil dat het twee weken mooi weer is. En volgens mij gaat klagen dus vooral over het zoeken naar de oorzaak van je problemen buiten jezelf.
In zekere zin geldt dat ook voor het onderwijs. Men wil graag honderd procent rendement realiseren. Alle leerlingen die beginnen aan een opleiding, maken deze af met een diploma in de gestelde tijd. Deze wens komt overigens niet alleen van politici, maar ook van scholen, onderwijzers, werkgevers, ouders, zelfs van leerlingen. Helaas is dat echter een wens droom, omdat mensen nu eenmaal van elkaar verschillen en zeker tieners. Honderd procent rendement zal met geen enkel onderwijssysteem gehaald worden.
Als we zoveel mogelijk voordeel willen halen uit ons onderwijs, dan moeten we de schuld niet buiten onszelf zoeken. Net zo als je een steen er niet de schuld van moet geven, dat je je er aan gestoten hebt. We zullen opzoek moeten naar hoe we ons probleem kunnen oplossen met de spullen die we in de kamer hebben, zoals Edwin Land zei.
Zelf denk ik in het geval van het product van het onderwijs aan het professionaliseren van managers waar het gaat om het omgaan met nieuwe medewerkers. Voor de politici betekent dat het professionaliseren op het gebied van het omgaan met adviseurs en complexiteit van systemen. Maar ook het openstaan voor de feiten, ook als deze kritiek lijken te geven op je eigen ideeën. Voor het onderwijs betekent dat het professionaliseren van de docenten en leerkrachten in het omgaan met de vele verschillende wensen, invloeden en eisen. Voor de managers in het onderwijs is dat het professionaliseren van het omgaan met het complexe systeem dat het onderwijs is. Waarbij het uitgangspunt niet het systeem moet zijn, maar de mensen die er in werken en er bij betrokken zijn.
Ik denk dan ook dat als we de kwaliteit van het systeem als geheel omhoog kunnen krijgen, dat een boel problemen als sneeuw voor de zon verdwijnen. Uitval van leerlingen zal verminderen. De frustratie die ouders voelen als een gevolg van hun onvermogen om het systeem ten voordele van hun kind te beïnvloeden. De aansluiting tussen onderwijs en bedrijfsleven zal verbeteren. De leerkrachten en docenten raken hun frustratie kwijt, dat ze niet meer zijn dan lesboeren. De leerlingen zullen dat krijgen wat ze nodig hebben om hun weg in hun leven te vinden.
En laten we uiteindelijk, als het om het ''probleem'' onderwijs gaat, wel eerlijk blijven. Ik zeg niet dat de politici vrijuit gaan. Maar net zomin gaan hun adviseurs, die hun duidelijk maakten dat taylorisme en economies of scale in het onderwijs positieve effecten zouden hebben. En ook de onderwijsbonden en -koepels, die de politici adviseerden, kunnen de schuld niet bij de politici neerleggen. Uiteindelijk zullen we allemaal een klein beetje schuld op ons moeten nemen. Want als burgers hebben wij politici gekozen, die niet instaat waren om het belang van het onderwijs voor de toekomst van alle Nederlanders in te schatten en hoe ze daar het beste beleid bij konden formuleren.
En Ron ik denk dat het heel goed is, dat je bij je eigen standpunt blijft. Want hoe meer verschillende standpunten er zijn, hoe beter we met elkaar instaat zijn om de werkelijkheid te bevatten. Ieder mens op zich zal dat nooit kunnen in één mensen leven.
Je vakgebied is adviseren in het onderwijs en dan zou ik ook de zaak relativeren.
Toch blijf ik bij mijn mening die ik neergeschreven heb.
Ik geef daar niet af op het onderwijs en zeker niet op de mensen die onderwijzers heten en hun vak zo goed mogelijk willen uitvoeren.
De invloed van de politiek is niet te bagatelliseren, die hebben er de afgelopen jaren voor gezorgd, dat onderwijzers zijn gaan afhaken.
Natuurlijk hebben we meer cijfertjes dan vroeger en kunnen we meer onderzoeken. De onderwijsinstellingen moeten ook zorg dragen dat de cijfertjes er komen en besteden daar een deel van hun uren aan.
Zorgen dat de cijfers kloppen, hoog scoren op de ranglijsten en meer van dat soort zaken.
Dit fenomeen zien we ook in de zorgsector, als de cijfers maar kloppen of je nog tijd heb voor de patiënt……
Ik kom heel vaak met onderwijzers in contact (ook onderwijzeressen) en gelukkig hebben die nog de drive om hun vak te doen. Maar ook zij stellen dat ze minder mogelijkheden hebben dan vroeger.
Norman leuk dat jou conclusie is dat klagen weinig zin heeft, maar wie klaagt er dan?
Ik heb feiten neergeschreven of je die nu wel of niet accepteert en daar mag je het helemaal mee oneens zijn, dat is je goed recht, zoals het mijn goed recht is, om iets te schrijven wat er in het onderwijs niet goed gegaan is.
En dat je de rol van de politiek bagatelliseert mag ook van mij, maar de rol van de politiek en hun ministeries zijn van grote invloed geweest op de huidige problematiek van de kwaliteit van het onderwijs!
Verder is de veranderde maatschappij ook van invloed op het onderwijs, de grote uitval is daar een bewijs van.
Jongeren die vanuit hun opvoeding en cultuur snel afhaken om zogenaamd op de snelle manier geld te “verdienen”, ouders die het allemaal wel goed vinden of op agressieve wijze verhaal halen bij de leraar. Zo zijn er veel zaken te benoemen die dit veroorzaakt heeft en van invloed zijn op de huidige situatie.
Ik hoop dat je als onderwijsadviseur open staat voor feiten en je niet laat meenemen in het befaamde ontkennen van dit soort zaken, zoals onze politiek graag doet.
Ik wens je veel sterkte in onderwijsland en hoop dat jij bij kan dragen tot een beter afgestemde onderwijs op het bedrijfsleven.
De suggesties die opgesloten liggen in jouw reactie, ervaar ik als onplezierig. Het is maar hoe je het bekijkt (of wilt bekijken).
De gegeven tips (tools) zijn waardenneutraal. Hoe verkopers ze toepassen is hun eigen zaak. De verkoper / adviseur bepaalt zelf zijn ethische grenzen.
Een voorbeeld ter toelichting: je kan een hamer gebruiken om een spijker in een stuk hout te slaan. Maar je kan dezelfde hamer ook gebruiken om je medemens de hersens in te slaan. Aan jou de keuze.
Reactie: @Ron Ladage, Ik vind het jammer, dat je zo afgeeft op het onderwijs en het daar omheen bestaande systeem. Dat de politiek zijn werk niet goed gedaan heeft, dat is best mogelijk. Maar of dat werkelijk zo'n verschrikkelijke invloed heeft gehad op het onderwijs is maar de vraag. Daarvoor is het onderwijs een te complex systeem. Zo is al sinds jaar en dag het uitval percentage in het onderwijs 35%. Dit is vaak eerder een gevolg van het feit, dat van die 35% de ouders en omgeving onderwijs als onbelangrijk beoordelen. Verder blijkt vaak, dat van de 35% uitvallers op een later tijdstip een groot deel toch nog een diploma haalt. Dat kan via tweede kans onderwijs of door bedrijfsopleidingen.
Verder vergeet je, dat we in Nederland steeds meer informatie en cijfers hebben over het onderwijs. Waar vroeger niet veel meer bekend was dan hoeveel leerlingen, leraren, scholen en kosten er waren weten we tegenwoordig veel meer. Er wordt wat dat betreft veel meer gemeten in het onderwijs, dan vroeger. We weten uit welke sociale klassen leerlingen komen, iets wat we voor leerkrachten vaak ook weten. Vroeger had je arbeider, middenklasse en adel. We weten van al die groepen hoe de jongens en meisjes het doen. We weten bijna zelfs welke onderbroek ze aantrekken of wordt aangetrokken naar school.
Al die informatie leidt echter pas tot een zinvolle beslissing als je bereid bent om je idee van de maakbaarheid van de mens los te laten. Dat is namelijk de gedachte die de meeste politici in het westen hanteren. Daarom denken ze ook dat ze door het onderwijs te beïnvloeden die maakbaarheid kunnen beïnvloeden.
Mijn conclusie is eigenlijk, dat klagen over het onderwijs weinig zin heeft. Het volgt namelijk de gedachte, dat de mens maakbaar is, door hem van buitenaf te besturen. En als ik nu maar alle mislukkingen aan de kaak stel, dan moet er vanzelf een systeem onstaan, dat wel werkt.
Maar wat uit al dat onderwijs onderzoek ook is gebleken, is dat mensen wel te beïnvloeden zijn, door ze het juiste voorbeeld te geven, door ze uit te dagen, door ze met respect te behandelen. Het enige punt daarbij is, is dat de beïnvloede de vrijheid behoud om een keuze te maken.
Dus uiteindelijk komt het wel goed met het onderwijs, als wij maar bereid zijn om het onderwijs succesvol te laten zijn.
Reactie: Wanneer we de scholing er ook bij gaan halen, dan heb ik nog wel iets mijn hart.
Vroeger en dan praat ik over de jaren 50, 60 en 70, waren de scholen redelijk goed.
De basisschool leerde de kinderen lezen, schrijven en rekenen, wat maatschappelijke zaken en sport was ook belangrijk, helaas heette dat gymnastiek.
Toen ging de politiek er zich mee bemoeien, de kinderen moesten meer maatschappelijke zaken leren en het eerste gedrocht de Mammoetwet deed zijn intree.
Tussenscholen zoals de LTS werden omgebouwd van het leren voor een vak, naar algemene ontwikkeling en dat resulteerde in bijna geen lesuren in de praktijk, maar eindelijs zwetsen over de maatschappij, de jongentjes kregen ook kookles en de meisje mochten wat met techniek doen.
De bedrijven besloten in die tijd ook maar van wegen de bezuinigingen hun bedrijfsscholen te sluiten, zodat er geen overgang meer was tussen LTS/MTS en het echte werk.
Nu zitten we met de gebakken peren, onderwijs sluit niet meer aan op wat de maatschappij vraagt en we zijn met lezen. Schrijven en rekenen zo tolerant geworden, dat de meeste kinderen die nu van school afkomen, dit niet meer goed beheersen.
En de politiek?
De PVDA heeft een onderzoek gevraagd naar de kwaliteit van het huidige onderwijs, maar zijn denkelijk vergeten, dat bij elke verandering of afbraak van het onderwijs, de PVDA in de regering zat en vaak ook die post beheerde! Maar dat is het voordeel van een politicus boven een echte werknemer in een bedrijf, ze dragen geen enkele verantwoording, want het volk vind toch alles goed.
Door de tekorten in de industrie naar goed opgeleide werknemers, zie je weer dat er een samenwerking komt tussen scholen en de bedrijven en de bedrijven weer een vorm, nu in samenwerking met de R.O.C.’s opleidingen opzetten. Nu nog geld investeren in de werknemers binnen het bedrijf, d.m.v. trainingen en coachen en dan hebben we over een paar jaar in het bedrijfsleven weer wat lucht.
Of het met het onderwijs nog goed komt, ik vrees het ergste…..
