Reactie: Het is waarschijnlijk onbewust, maar zeer gelukkig toeval dat de week van de werkstress samenvalt met de week tegen de kindermishandeling. Die twee hebben namelijk een belangrijke relatie.
Uit de ACE-study, een bevolkingsonderzoek naar de gezondheid dat in de jaren 90 in de VS is uitgevoerd onder de goed opgeleide middenklasse, kwam die relatie al naar voren. Doordat het verband tussen Adverse Childhood Experiences (nadelige jeugdervaringen) en de mentale en fysieke (on-)gezondheid zo schokkend was, is dat onderzoek honderden keren herhaald. Ook in Nederland door TNO, en steeds kwam er hetzelfde uit: hoe meer ACE's des te groter de kans op chronische ziekten op latere leeftijd. Ik kwam met dit onderzoek in aanraking door mijn research voor een project om onderwijzend personeel beter toe te rusten voor het signaleren van kindermishandeling, één van de 10 ACE's die als schadelijk geïdentificeerd werden. Natuurlijk vond ook ik dit moeilijk te geloven, want met mijn 4 ACE's (fysieke mishandeling, emotionele mishandeling, emotionele verwaarlozing en een vader met een alcoholprobleem) was ik tot op mijn 50e zelden ziek, maar wel twee keer bijna burn-out. Ik dook in dit bijzondere onderzoek (klikte nog een paar websites door) en leerde dat de relatie ontstaat doordat de nadelige jeugdervaringen invloed hebben op de ontwikkeling van de kinderhersenen. In het bijzonder is tijdens de eerste 1000 dagen de liefdevolle interactie tussen verzorger en baby enorm belangrijk. De baby slaat daarmee miljarden brokjes informatie op over wat de normale situatie is in de maatschappij waarin hij/zij geboren is, doordat de verzorger hem bij elke nieuwe ervaring (die een baby stress oplevert en waarvan hij eventueel gaat huilen) sust. Ook alle andere pogingen tot contact die een baby onderneemt, zijn bedoelt om informatie op te slaan over het leven waarin hij terecht is gekomen. Als de verzorger deze liefdevolle interactie niet wil of kan invullen (omdat er misschien een postnatale depressie is, of omdat de ouders lijden onder de nieuwe situatie van het hebben van kinderen of onvoldoende op hun ouderschap zijn voorbereid), dan loopt de neurale ontwikkeling ernstige achterstand op. Alle informatie over veiligheid (via veilige gehechtheid) wordt namelijk als eerste opgeslagen in het oerbrein. Dit levert de hersenen later veel rust op omdat het alleen in de werkelijke bedreigende situaties de vechten/vluchten modus hoeft aan te zetten. Volwassenen die als kind te weinig basis veiligheid-informatie in hun hersenen hebben kunnen opslaan, hebben veel meer stresshormonen in hun kleine lijfje gehad in de tijd dat ze hun hersenen, en organen nog aan het ontwikkelen waren, en dan begrijp ik dat we daar op hogere leeftijd last van krijgen. In de neurobiologie wordt dan gesproken van teveel toxic stress gedurende de kindertijd. Bij mij was op 40 jarige leeftijd nog aan het hartritme (of liever gezegd het ontbreken ervan) te zien dat mijn bijnieren altijd overuren hadden gemaakt in het aanmaken van adrenaline. Elk kind ontwikkelt zijn coping strategy op de situatie waarin het opgroeit en het is wonderbaarlijk hoe sterk ze kunnen worden als ze hun jeugd overleven. Maar het is niets meer dan een overlevingsstrategie, geen gezonde zaak. En op een goede dag ben je aan de beurt voor je burnout. Natuurlijk komen ook bij mij de voorbeelden op van de 90+ers die met trauma's en een borreltje en een sigaar toch maar mooi gezond oud zijn geworden.
Daar komt de wetenschap van de veerkracht om de hoek. Heel kort door de bocht komt die er op neer dat als mensen na een traumatische ervaring in een liefdevolle context dit trauma kan verwerken, dat er dan veerkracht ontstaat (in plaats van de surviving of coping strategy). In niet professionele taal is het 'verwerken van een trauma' voor mij het aan de hersenen geven van informatie dat die traumatische situatie niet 'normaal' is. Zodat die hersenen dat een plekje kunnen geven. Daarom is het logisch dat werknemers met een goede support van hun chef(fin) minder last van burnout hebben. Het is de liefdevolle context waarin stressvolle omstandigheden verwerkt kunnen worden tot veerkracht. Om dezelfde reden vind ik dat militairen na uitzending standaard een traumabehandeling zouden moeten krijgen, net als alle kinderen die hun ACEs niet in een liefdevolle context hebben kunnen verwerken.
Ik kan mij voorstellen dat u over bovenstaande meer wilt weten, dat wilde ik ook. Ik verspreid deze informatie (en dan iets uitgebreider) zoveel mogelijk via voordrachten overal in het land omdat het ons een volgende véél gezondere generatie kan opleveren.
Zegt het voort: ACE study- liefde - veerkracht.
Annette van der Knaap
Reactie: Werkstress wordt vrijwel altijd veroorzaakt doordat de werknemer taken moet uitvoeren waarvoor hij niet competent is waarvan het nut niet wordt gezien.
Door taken aan te passen aan de werknemer in plaats van de werknemer aan te passen aan de taken, kan werkstress worden voorkomen. Hoewel de leidinggever daar een belangrijke rol in kan spelen is het met name aan P&O om functiebeschrijvingen los te laten en meer naar de capaciteiten van de werknemer te kijken.
Door aansluitend niet productieve stappen uit de processen te halen, kan veel werkdruk worden verminderd. Werkdruk is veelal een perceptie van de werknemer omdat hij taken moet uitvoeren die hij zinloos vindt.
Reactie: Deze aanpak is alleen geschikt als twee partijen willen meewerken aan een oplossing. In de praktijk komt dit zelden voor, verstandiger is goede voorlichting over dit onderwerp binnen een bedrijf introduceren. De HEBO ladder kan als handvat of tool binnen de organisatie gebruikt worden om kleine conflicten bespreekbaar te maken. Grotere conflicten hebben meestal te maken met integriteit schendingen en moeten door het management worden aangepakt. Dus werken aan een open en veilige manier van communiceren binnen een organisatie is de sleutel tot succes!
Reactie: Jammer dat als je in een complex woont waaronder t.o.v. de appartementen 25% of meer winkels gehuisvest zijn (althans vlgs de splitsingsakte) niet in aanmerking kunt komen voor deze lening. Daarnaast jammer dat in ons geval de winkels van 1 eigenaar zijn en deze eigenaar ook nog eens 52% stemrecht heeft, deze eigenaar niet uitgesloten kan worden van de verplichtingen die de vve aan wil gaan namens 43 appartementseigenaren. Wij willen graag de appartementen voorzien van kunststof kozijnen met isolerend glas omdat dat op termijn goedkoper is dan om de 6 jaar schilderen, maar dat is binnen de huidige lening via het Rijk niet mogelijk.
Reactie: Volgens de regels mag je tot 250 euro rood staan alvorens je wordt aangemeld bij het BKR.
Alleen de banken gaan hier niet in mee, je kunt bij geen enkele bank tot 250 euro rood staan, her minimum bedrag is 500 euro.
Dus deze regel van het min van 250 is dus onzin
Reactie: Volgens de regels mag je tot 250 euro rood staan alvorens je wordt aangemeld bij het BKR.
Alleen de banken gaan hier niet in mee, je kunt bij geen enkele bank tot 250 euro rood staan, her minimum bedrag is 500 euro.
Dus deze regel van het min van 250 is dus onzin
Reactie: Toch opmerkelijk dat de meeste werknemers niet weten waar de brandblusser staat!! Neem een kijkje op http://www.vakles.nl/bhv-cursus-op-eigen-locatie/ en zorg dat je bedrijf goed voorbereid is.
Reactie: @Civile: Ik denk dat iedereen die de stap maakt naar zelfstandig ondernemerschap er voor kiest om zich in alle vereisten daarvoor te verdiepen. Als samenwerken al ingewikkeld is dan zit dat vaak op het persoonlijke vlak, niet zozeer op het vormen van een coöperatie of andere rechtsvorm.
Reactie: Klinkt heel goed alleen zit er een keerzijde aan dit verhaal. Het aantal werklozen is in de ICT ook nog nooit zo hoog geweest. Er heerst een enorme mismatch op de arbeidsmarkt.
ICT is gegroeid maar het het personeel is niet meegegroeid. Net als de opleidingen in Nederland veel te laat hebben ingespeeld op de (toekomstige) vraag op de arbeidsmarkt.
De vraag nu veel groter dan het aanbod waardoor het vinden van de juiste mensen haast onmogelijk is geworden. Gevolg is veel werklozen(ongekwalificeerd), veel vacatures en goede ICT'ers die niet meer te betalen zijn.
Reactie: Het feit dat acht op de tien HR-professionals liever kiest voor een flexibele schil dan voor vaste werknemers betekent dat er een andere werkaanpak nodig is om ook deze flexwerkers te blijven boeien en verrassen. Waar voorheen een ervaren manager slechts een rondje door het kantoor hoefde te maken om te weten welke medewerkers zich betrokken voelen en welke hun motivatie aan het verliezen zijn, is dat nu heel andere koek. Even langslopen voor een praatje en ze aan het werk zien is lastiger, omdat flexwerkers ook regelmatig op andere locaties of thuis werken. Om de kracht van flexwerkers te waarborgen en te behouden zullen HR professionals dus het relatiemanagement op een andere manier moeten inrichten. Zet in op virtuele engagement en blijf betrokken bij de professionals, ook al is dit op afstand.
Reactie: Mooie en concrete tips! Anno 2016 is het steeds lastiger om dat specifieke talent binnen te hengelen. Het aantrekken en het behouden van toptalent is immers niet langer een kwestie van geld. De nieuwe generatie wil het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van een groter geheel, of ze nou als flexwerker of als vaste medewerkers in dienst zijn. De tips die je beschrijft zou ik dan ook direct al inzetten bij het opstellen van de vacaturetekst. Dat is tenslotte het eerste contactmoment en het punt waar je het verschil kan maken om voor jouw organisatie te kiezen. Voorkom dat je vacature vol staat met bijvoorbeeld technische poeha. Beschrijf als vereisten daarnaast ook de persoonlijke eigenschappen en geef direct aan of er ontwikkelingsmogelijkheden zijn. Vermeld deze eerder dan het salaris en voilà bijna al je tips zijn al verwerkt in de vacature. Kom maar op met dat toptalent.
Reactie: Bij het lezen van dit artikel zegt mijn buikgevoel dat ik hier niet geheel achter kan staan. Na het lezen van Daniël Kahneman, ' ons feilbare brein',
( in mijn optiek een boek wat iedere manager verplicht zou moeten lezen ) kan ik het niet laten om even gebruik te maken van eerder verschenen artikelen op deze site betreft de theorie van deze genie: laten wij een artikel van 2010 er even naast leggen ... 18 mei 2010 - Topmanagers moeten hun intuïtie met gezond wantrouwen benaderen en niet in de val van zelfoverschatting trappen. Dit stellen Nobelprijswinnaar voor de economie Daniel Kahneman en psycholoog Gary Klein. Volgens Klein kan intuÏtie wel als een belangrijk ijkpunt gelden, maar alleen wanneer het vervolgens consciëntieus geëvalueerd wordt in hoeverre het relevantie heeft in een gegeven context.
Volgens Kahneman zijn er omstandigheden waarin het zinvol is om op intuïtie te vertrouwen; bijvoorbeeld wanneer onder tijdsdruk een besluit moet worden genomen. Volgens beide wetenschappers zijn er twee omstandigheden waarin intuïtie betrouwbaar is. Allereerst is dat wanneer een situatie een bepaalde structuur heeft en dus tot op zekere hoogte voorspelbaar is. De tweede factor is de mate waarin besluitvormers de kans hebben om feedback te krijgen op hun oordeel, zodat ze hun oordeel kunnen versterken en expertise kunnen opbouwen. Een probleem met expertise is echter dat veel mensen niet weten waar de grenzen van hun expertise liggen.
Bij het maken van strategische besluiten is het volgens beiden gevaarlijk te veel te vertrouwen op intuïtie; er zijn immers altijd aspecten van het probleem die buiten het blikveld van de manager vallen, bijvoorbeeld het gedrag van de concurrent.
Reactie: Het is een interessante vraag waarom deze Russen niet een uitvalbasis in Rusland zelf zoeken. Zijn ze voorgoed uit het land vertrokken? Want hun inkomstenbronnen zullen toch in Rusland liggen?
