Reactie: De laatste weken geven meerdere partijen hun visie op de interactie tussen stress en burnout. Samengevat: er moet balans zijn tussen energienemend en energiegevend; bij zowel werkgever als werknemer.
Graag opper ik een gedachte vanuit werkgeversperspectief. Medewerkers (anders dan werknemers) zijn het kapitaal van jouw organisatie en vragen ook onderhoud. Onderhoud in de vorm van passend en uitdagend werk wat met ze meegroeit, feedback die ze verdienen (dus ja, ook positieve feedback) en duidelijkheid over de positie en koers van de organisatie waarvan ze deel uitmaken, en hun definieerbare bijdrage in het bereiken van die bestemming (Missie> doel> strategie> aanpak).
Zonder dat onderhoud kunnen ze een aanzienlijke kostenpost en kopzorg worden binnen jouw onderneming. Door verzuim, door productiviteit, door verloop.
Werkgevers en managers zijn veelal verleerd om met medewerkers als mensen om te gaan. Sterker nog: misschien zijn we de laatste jaren wel veel breder verleerd om elkaar als mens te zien en wordt intermenselijke verbinding nu als nieuwe ontdekking gebracht waarop nu zelfs academici promoveren.
Succesvolle organisaties zijn nog steeds in staat een balans te handhaven tussen externe en interne oriëntatie, tussen shareholdersvalue en betrokkenheid, tussen klant- en medewerkersgerichtheid, tussen taak- en mensgerichtheid. Daarmee zijn ze dan ook meteen goede en gewaardeerde werkgever en trekken zo de parels uit de arbeidsmarkt naar zich toe.
Dit laatste is in een krapper wordende arbeidsmarkt een waardevolle asset. Niet moeilijk om te leren; wel handig om te kunnen.
Reactie: Hartelijk dank voor je reactie Ruth. Ik ben het met je eens dat taakeisen, zoals een te hoge werklast, negatieve stress met zich mee kunnen brengen. Het traditionele paradigma (denken vanuit stress en dit proberen te verminderen / vermijden) blijkt alleen niet effectief te zijn. Bevlogen werknemers proberen m.i. niet te voldoen aan ongezonde werkdruk. Dat is eerder iets wat werkverslaafde mensen doen. Zij werken hard omdat ze vanbinnen het gevoel hebben dat ze dat moeten doen. Wanneer ze dat niet doen voelen ze zich nutteloos, schuldig, onrustig en gespannen. Er ligt een negatieve motivatie aan ten grondslag. Bevlogen werknemers werken vanuit een positieve motivatie. Omdat ze hun werk plezierig en waardevol vinden willen ze het graag doen. Daarbij zorgen ze voor voldoende hulpbronnen, reduceren ze taken die hen energie kosten en voeren ze taken uit die hen energie geven. Zie ook: http://www.managersonline.nl/nieuws/19229/managers-hebben-weinig-benul-van-werkstress-onder-werknemers.html
Reactie: Dank voor het delen van jouw visie. Ik kijk er anders naar. Als ervaringsdeskundige weet ik inmiddels maar al te goed dat een ongezonde werkdruk een taakeis is die negatieve stress met zich meebrengt. Juist een bevlogen medewerker zal vanuit positieve stress zijn of haar best doen om te voldoen aan die ongezonde werkdruk en is daardoor meer vatbaar voor een burn-out. Werkstress heeft spijtig genoeg grote invloed op het ontstaan van een burn-out.
Reactie: Ontstaat de verwarring ook niet omdat er veel te veel informatie voorhanden is? Iedereen schrijft erover, maar wat is nu de waarheid en juist voor alle bedrijven?
Het bewustwordingsproces binnen organisaties rondom de must van de GDPR en de betekenis ervan, is inderdaad een hot item. Dit is een proces wat continue dient plaats te vinden en niet zomaar in het begin omdat de GDPR eraan komt.
Daarom is het belangrijk dat alle stappen die men moet uitvoeren zowel nu als straks, goed beschrijft. Liever iets teveel dan te weinig. We hebben nu nog de tijd, maar mei 2018 is er zo!
Reactie: Op dit moment komen we in sommige sectoren (zoals zorg) mensen te kort. Aan de andere kant vallen banen weg in sectoren waar technologie een rol over kan nemen. Ik vraag me af of dit er toe leidt dat mensen weer meer ''menselijker'' werk gaan doen op plekken waar dit nodig is en hoe dit dan wordt gefinancierd.
Reactie: Reactie: Als hoogopgeleide 60 plusser werd mij een jaar geleden na een succesvol dienstverband van dik dertig jaar te kennen gegeven dat het beter was om in wederzijds overleg uit elkaar te gaan.
Reactie: Een goed voorbeeld doet goed volgen..laat het management zichzelf eerst eens de spiegel voorhouden..als je eigen straatje schoon is kan je pas eisen gaan stellen aan je personeel.
Reactie: Dat onder druk alles vloeibaar wordt klopt niet. Gas wordt onder druk vloeibaar. Mocht het zo zijn dat vaste stoffen vloeibaar worden onder druk, dan zou dat een mooie opbouwende analogie zijn in de organisatiekunde.
Echter, de analogie tussen druk in de natuurkunde en druk in de organisatiekunde klopt wel. Net zoals in de natuurkunde, vrij bewegende moleculen in hun bewegingsvrijheid worden beknot onder druk, zo zal dat ook gebeuren in de organisatie. Tot je de druk zo ver opvoert dat men zelfs in een vast, verstarde vorm overgaat en er helemaal niets meer beweegt.
Neem druk weg en er zal weer beweging komen.
Reactie: Ik denk dat het logisch is dat mensen met financiële problemen of schulden onbewust daar toch veel mee bezig zijn en daardoor minder ruimte hebben in hun hoofd om andere taken goed uit te voeren..
Reactie: Ook CV verzamelaars zijn niet echt betrouwbaar. Mijn vriend is manager en had iemand aangenomen via bureau. 3 maanden later stond diezelfde vacature op internet,terwijl de vacature al vervuld was. Bureau was niet blij dat we erachter waren gekomen dat ze nep vacatures msken. Maar deze praktijken vind ik erger. Zolang solliciteren een toneelstuk blijft krijg je geen echte mensen. Ontmoet je iemand in een bar of in een winkel,krijg je de echte mens te zien. Maar dat willen werkgevers ook niet. Zij willen toneelstukjes dan krijg je een toneelstuk.
Ook nep vacatures die al vervuld zijn. Dus hoezo sollicitanten liegen.
Ze hadden concrete vacature zei men. Mochten geen naam noemen ivm concurrentie.
Vaak meegemaakt dat ik 6 uur bij elkaar voor niets heb gereisd. 40 euro kwijt aan allerlei ov kosten en een illusie armer. Waarom niet eerlijk zijn? Scheelt mij geld en illusies.
Reactie: ik heb ook aardig wat kandidaten met al te creatieve CV's uit uit 'gezeefd'. Hoewel daar technieken voor zijn, blijft het uiterst moeilijk een leugen hard aan te tonen.
Een minstens zo groot probleem is dat de software die CV's scant en de recruiter die cv's beoordeelt, vaak te éénzijdig op zoek zijn naar matches en zich simpelweg niet kunnen voorstellen dat er meer mogelijk is dan wat in hun straatje past. En daarmee doen ze vele kandidaten tekort.
Ik ben er van overtuigd dat dit veel mensen afschrikt om opnieuw de arbeidsmarkt te betreden; voor velen is de impact van een afwijzing groot en er zijn helden die er vele duizenden te verwerken krijgen.
En misschien werkt die mismatch in perspectief wel in de hand dat mensen verwachten, dat enige overdrijving (de glijdende schaal) het uitgangspunt is in een W&S procedure. Jezelf verkopen is niet makkelijk. En zelfs de rechter vindt in een verkoopproces enige overdrijving acceptabel.
