Tuurlijk ben ik voorstander van zoiets. Website is een prima idee. Eigenlijk moest ons CWI daar een bemiddelende rol in hebben. Werklozen verplichten 50 kilometer te gaan reizen voor werk is totaal de plank misslaan.
Simpel rekensommetje wijst uit dat het huidige beleid gewoon belachelijk is:
een jonge fabrieksarbeider verdiend netto missschien 1200 euro, 50 kilometer rijden in 20 werkdagen zijn 1000 kilometer de anwb had ooit eens berekend dat een autokilometer ongeveer 50 eurocent koste. Dat is dus ongeveer 500 euro per maand aan kosten maar aan reiskosten vergoeding ongeveer 100 euro. (1200 +100)-500.
Dan werk je dus voor 800 euro netto. Zou je dus geen reiskosten hebben bespaar je pakweg 400 euro.
Toch wil het cwi dat je werk in een omstreek van 50 kilometer accepteert.
De reistijd zou bij 50 kilometer wel eens 1uur kunnen zijn afhankelijk van de situatie.
Da zijn dan 2uur per dag minder vrije tijd. Bij een ander bedrijf had men 2 uur overwerk kunnen verrichten. Echter de kindertjes missen pappa/mamma ook 2 uurtjes extra. Die stoppen we dan maar weg door bijvoorbeeld dagopvang.
De staat zou dit ruilen zeker moet promoten en stimuleren!
Ik zie alleen maar voordelen!
Jan Maasland
|
|
14
-
09
-
2006
|
02
:
09
uur
Volgens mij gaan bedrijven zich niet steeds verder van hun werknemers vestigen, maar werknemers zich steeds verder van bedrijven. De oplossing kan zijn om het woonklimaat in en direct rondom steden voor de midden en hogere middenklasse, vooral die met kinderen, aantrekkelijk te maken.
Ton
|
|
15
-
09
-
2006
|
09
:
13
uur
Dat denk ik niet Jan, de bedrijven waar ik voor werkten zitten nu allen in Verweggistan.
Ik vraag me af hoe dit een oplossing zou kunnen brengen? We gaan de beter betaalden dus naar de steden lokken bij de steden is de werkgelegenheid over het algemeen aanwezig maar de werknemer van tegenwoordig moet flexibel zijn. Die krijgt een flexcontract en wordt van hot naar haar gestuurd. Hij moet werk aanvaarden in een omstreek van 50 kilometer. Managers maken meestal deel uit van de hogere en middenklasse maar zijn ook niet honkvast. Kortom ik denk dat de grote volksverhuizing blijft plaatsvinden tijdens elke spits.
Een mogelijke maar inpopulaire oplossing kan zijn de reiskostenvergoeding af te schaffen. Mensen zullen dan wel achter hun oor krabben om werk ver van huis te accepteren als het salaris dit niet compenseert. Bedrijven zouden dan kandidaten uit de regio de voorkeur kunnen geven. Blijft nog het CWI, dat van mening blijft dat je 50 kilometer moet accepteren als woon werkverkeer.
Maar goed je oplossing is denk ik duidelijk gericht op de Randstad problematiek. In andere delen van het land is de werkgelegenheid hoofdzakelijk verdwenen naar de Randstad of naar het buitenland.
Ik woon zelf in een middelgrote stad en vind het prima leefbaar en ja ik heb kinderen. Mijn kinderen vinden de stad ook geweldig want er zijn voldoende vriendjes in de buurt en zat leuke dingen te doen voor ze. Ik denk dat ze zich in de polder kapot gingen vervelen. Het is maar hoe je er tegenaankijkt. De stad bruist en op het platteland vind je de rust. Winkels, scholen, werk, ontspanning noem het maar op, op loopafstand in de stad maar vaak afwezig in het dorp en Fenix wijk. Hoe zou je dat aantrekkelijker willen maken?
M. Dootingh
|
|
15
-
09
-
2006
|
13
:
00
uur
Ruwweg 2/3 van de respondenten wil dus graag dichter bij huis werken. Zou deze (voorlopige) uitslag aanleiding voor Managersonline.nl kunnen vormen om een 'banenruilpagina', waar vraag en aanbod kunnen worden samengebracht, in het leven te roepen?
