Een bijzondere stelling, waarbij ik mij afvraag hoe het mogelijk is om een carriere meer waardevol te vinden dan het priveleven (plus minus 1 op de 20) .
Is het zo dat afgestudeerden nog de ambitie hebben hogerop te komen en hiervoor grote offers willen brengen?
Mijn inziens speelt leeftijd een bepalende factor in deze poll en is de uitslag niet noemenswaardig...
Jan Maasland
|
|
10
-
07
-
2006
|
13
:
53
uur
Ik vind het wel een opvallende uitslag. Waar is het arbeidsethos gebleven? Is Nederland werkelijk ambitieloos geworden? Een goede carrière draagt mijns inziens bovendien bij aan een goed privéleven.
mevrouw m. Broek
|
|
10
-
07
-
2006
|
18
:
04
uur
het probleem is dat er twee volledig onverenigbare eenheden met elkaar vergeleken worden. Het gaat er om een goede balans te vinden tussen carière en privéleven. wanneer je gaat vragen wat je meer waard vind, stel je een volledig oneigenlijke vraag. het gaat dan om een normering en die is in dit geval altijd self-killing. Wanneer je aangeeft je carrière meer waard te vinden krijg je ruzie met je partner, wanneer je zegt dat je privéleven je meer waard is krijg je ruzie met je baas. Gelukkig heb ik mijn werk aan huis waardoor ik privé en carrière perfect kan combineren.
Kenzeler
|
|
10
-
07
-
2006
|
19
:
42
uur
Ik moet Dhr Van der Pauw hierbij volldeig gelijk geven. Ikzelf, 24j en sinds een jaar teamleader van 7 verkopers, heb ervaren dat nu mijn carrière primeert bij al mijn beslissingen in mijn privéleven. Naar mijn gevoel is het belangrijk eerst een gezonde en solide carrière op te bouwen eer dat ik met volle teugen van het leven kan genieten. Wanneer dit zal zijn, is voor mij echter een groot vraagteken...
H. van Dijk
|
|
12
-
07
-
2006
|
16
:
06
uur
Het één is onlosmakelijk verbonden met het andere.
Professionele waardering (als je dat mag noemen in relatie tot carriere) draagt bij aan een tevreden, gewaardeerd gevoel. Dit neem je als mens automatisch mee naar huis en andere sociale omgeving. Je straalt succes en frustraties af en beinvloedt ook anderen hiermee.
Anderzijds heeft een plezierige sociale omgeving ook een duidelijke invloed op het acteren in professionele omgeving.
De kunst is eerder om de balans te vinden tussen professioneel presteren en sociaal presteren.
a.lachmansingh
|
|
10
-
07
-
2006
|
20
:
28
uur
geachte heer van der pauw,
u moet zich goed realiseren dat de opleidingen in nederland
aardig materiaalistisch is opgesteld, de sociaal maatschap.ondernemen bestaat bijna niet meer veel
veel zijn hypocriet.
m.a.w. ik denk dat de echte antwoord meer dan 20 procent is en wel bijna het dubbele 40 procent omdat carriere volgens veel mensen afhankt van inkomen
een bakker die hongerige klanten brood uitdeelt blijft niet lang zaken doen in nederland.
de grote collegas zullen deze meneer uit de markt wegwerken. het bestaat niet dat zakenmensen met medicijnen geld kunnen verdienen en vervolgens ook betrokken zijn als raad van toezicht bij een of andere organisatie. die bezig is mensen gezond te maken mensen stimuleert om geen medicijnen te gebruiken terwijl dit tegen de zakelijke belangen ingaan
er is een verschil in zakendoen geldverdienen en voor je prive belangen opkomen
helaas ligt de prioriteit thans op geld zoveel mogelijk koste wat kost en vervolgens hypokriet antwoord invullen (psychologisch normaal-onbewust)
mensen zouden gewezen kunnen worden op karma
Tom de geus SARV/AIMS
|
|
10
-
07
-
2006
|
22
:
36
uur
Verkeerde vraag gesteld meen ik. Er is geen goed antwoord mogelijk (zie uitleg Mevr Broek). Goede vraag is: hoeveel tijd besteed je aan je carrière en hoeveel aan je privé leven. Daarna: is dat een voor jou goed evenwicht. Dan krijg je zicht op concreet gedrag en de beleving van mensen en niet op een norm die met name iets zegt over de kwaliteit van hun privé leven mocht iemand "kiezen" voor het werk tenminste.
heer Pool
|
|
11
-
07
-
2006
|
10
:
40
uur
Carriere is m.i. niet weg te denken van het priveleven en bepaalt zeker de mate van satisfactie of de kwaliteit van het priveleven. Die twee zijn onlosmakelijk verbonden. De kunst is een balans te vinden in een maatschappij die erg prestatiegericht is.
A Lachmansingh
|
|
11
-
07
-
2006
|
20
:
10
uur
De kunst is om tevreden te zijn met al het moois (mooix)
wat god c.q. de natuur ons reeds gratis ter beschikking heeft gesteld. De rest is een verslaving (psychologische verslaving) waar je de balans vinden meer binnen in je (introvert) moet zoeken en vinden, dan buiten in de maatschappij.
Michael U.
|
|
13
-
07
-
2006
|
17
:
11
uur
Bij een gezond, solide en gelukkig prive leven, is er zeker de mogelijkheid deze te combineren met een dosis gezond verstand, inzet, motivatie, en ambitie om op deze wijze een goede carriere te verwezenlijken. Daarnaast speelt de leeftijd dan wel levenservaring een bijzonder grote rol in het geheel.
Per individu zal er een goede en open communicatie moeten zijn met het thuisfront om op deze wijze een juiste en correct balans te vinden tussen werk en prive.
Een gelukkig individu in de prive situatie straalt dit uit, in lichaamshouding, en tevens komt hij gemotiveerd, en enthousiast over bij de andere collega's wat een positief sneeuwbal effect zal hebben, en waar zowel de werknemer alsmede de werkgever profijt van zullen hebben.
Dit alles hangt samen in het keywoord COMMUNICATIE, in de thuissituatie alsmede op werk.
Vergeet niet ook te luisteren en ook open te staan voor kritiek en adviezen. Doe er wat mee. Alleen dan zal er een juiste balans ontstaan.
peter
|
|
14
-
07
-
2006
|
22
:
18
uur
Misschien wil er een met mij ruilen, ikwil nog wel carriere maken.
Maarten
|
|
15
-
07
-
2006
|
00
:
49
uur
Een prettig priveleven zorgt ervoor dat je ontspannen werkt en zaken in hun werkelijke perspectief ziet en daardoor een waardevolle bijdrage levert aan een bedrijf. Je moet niet harder werken, maar slimmer. No way dat ik 60u. per week ga werken. Voor wat ik doe in 40u. krijg ik de handjes prima op elkaar en dan doe ik voor 25% aan CURK-en (creatief uit het raam kijken). Ambition bites the nails of succes....
heer H. Graaf
|
|
17
-
07
-
2006
|
16
:
48
uur
Iedereen kiest graag voor zijn priveleven.
Daarom zijn er zoveel mensen burnout zeker ?
Ik tel 740 Hypocriete stemmers ;-)
(including me)
H. van Dijk
|
|
17
-
07
-
2006
|
19
:
02
uur
Ik laat mijn hoofd niet op hol brengen door bazen en andere stresskippen die geen nee durven te zeggen aan hun bazen, beste heer Graaf.
Ik verdeel mijn tijd met strakke discipline. En dat geeft mij geen stress. Laten we zeggen dat ik er mee kan omgaan.
Dus 739 Hypocriete Stemmers! :-))
mevrouw HTL Akker
|
|
18
-
07
-
2006
|
08
:
48
uur
Zoals al door enkelen voor mij is geschreven gaat het om de balans werk en prive. Bestaat er een juiste balans (is zeer persoonlijk) dan voeden beide zaken elkaar. Je put energie uit de werkpot die door je privegebeuren weer wordt gevoed en omgekeerd. Zelf werk ik part time en merk dat ik vaak het gevoel heb op mijn werk vooral in flexibiliteit te kort te schieten, anderzijds kan ik niet langer blijven op mijn werk omdat mijn kinderen een beroep doen op mijn aanwezigheid en aanspreekbaarheid. Ik wil dus carriere maken, maar voel me regelmatig in een spagaat zitten, niet zozeer gebaseerd op inzet als wel op het tijdsaspect.
