Bemoeien vind ik geen goed woord en uitgangspunt. Inmiddels is al wel vaak genoeg bewezen dat een ongezonde leefstijl leidt tot meer uitval,minder energie & vitaliteit. Ik zou als werkgever ervoor kiezen om gezonde uitdagingen te ''planten'' waarbij de betreffende medewerker(s) uitgenodigd (o.a. belonen) worden om deel te nemen aan leefstijlveranderend gedrag.
bemoei_je_met_je_eigen_zaken
|
|
1
-
02
-
2010
|
19
:
55
uur
NEE!
Anders vallen we - qua beschaving - weer terug naar de Gouden Eeuw en de (loon)slaven handel.
In plaats daarvan zouden werk-gevers de blik eens op hun EIGEN TERREIN kunnen richten om te kijken wat ze aan de ARBEIDSOMSTANDIGHEDEN zouden kunnen verbeteren zodat werken niet een (blijvende) aantasting van je geestelijke en lichamelijk gezondheid kan opleveren.
p
|
|
1
-
02
-
2010
|
21
:
34
uur
Het is een moeilijke materie. Wat als de medewerker die niets aan sport doet, slecht eet en wat overgewicht heeft er altijd is, terwijl een ''gezonde'' medewerker per jaar een aantal keer afwezig is in verband met blessures? Wie is in dat geval het geondst bezig?
Tsja, Paula, het gaat dan denk ik toch om de wet van de grote getallen. Bewezen is dat vitale medewerkers zich prettiger voelen en beter presteren. In het verlengde hiervan kan de werkgever zich afvragen: wat kan ik hierin betekenen? En ook wil ik graag reageren op het NEE van hierboven: persoonlijke aandacht van de werkgever naar zijn medewerkers betaalt zich altijd uit. En omdat we ons allemaal lekker willen voelen is er toch niets mis mee als de werkgever speciale aandacht besteed aan het welzijn van zijn medewerkers, die toch het belangrijkste kapitaal zijn van zijn bedrijf?
Dat dit vervolgens leidt tot meer winst is dan alleen maar meegenomen.
A.A. Damhuis
|
|
2
-
02
-
2010
|
13
:
33
uur
Als je als werkgever bemerkt dat je werknemer ten gevolge van een gezonde levensstijl uitval of slechte resultaten toont mag je een gesprek aangaan met de werknemer. In principe moet een gesprek dan gaan over de slechte resultaten/het te laat komen. Het is aan de werknemer om de resultaten te verbeteren, gebeurt dat niet, dan volgen er maatregelen. Het is aan de werknemer om de conclusie te trekken dat er verbetering kan plaatsvinden door betere leefgewoonten.
Roland
|
|
2
-
02
-
2010
|
16
:
42
uur
Als je merkt dat iemand minder functioneert ten gevolge van zijn levensstijl, dan kun je de persoon aanspreken op zijn functioneren, maar niet op zijn levensstijl. Het beste is een spiegel voorhouden en aan de persoon vragen hoe hij/zij denkt dat het komt. Probeer dan samen te zoeken naar waar het probleem in zou kunnen zitten (ook al weet je waar het probleem in zit). Natuurlijk kun je sturen naar de levensstijl. De beste acceptatie krijg je als de persoon in kwestie zelf aangeeft dat het aan zijn/haar levensstijl ligt.
Het beste is als je er ook achter komt waarom de persoon op deze manier leeft. Het kan namelijk ook een periode zijn, doordat hij/zij bijvoorbeeld huwelijksproblemen heeft. Je kunt dan bijvoorbeeld adviseren om eens naar een psycholoog te gaan of maatschappelijk werk. Hier heeft een medewerker meer aan dan te vertellen wat hij aan zijn/haar leven moet veranderen.
Respect
|
|
3
-
02
-
2010
|
08
:
42
uur
Wie bepaald wat een gezonde levensstijl is?
Ws krijgen we eerdaags van onze betuttelende overheid hier regels over.
Hoe ga je om met alle sportende medewerkers met alle blesures?
Huub
|
|
3
-
02
-
2010
|
10
:
11
uur
Ik vind dat je wel degelijk de persoon in kwestie hierop mag aanspreken. OP de eerste plaats ter bescherming van de persoon zelf maar uiteraard ook om zijn functioneren onder de aandacht te brengen.
uschi
|
|
3
-
02
-
2010
|
11
:
30
uur
Bemoeien vind ik ook niet echt de juiste verwoording.
Ik ben Belgische en werk al een aantal jaren in Nederland.
In Belgie ''bemoeit''een werkgever zich vaker door sportmogelijkheden aan te bieden tijdens de lunch , en een zeer uitgebreid assortiment van gezonde gerechten aan te bieden 's middags.
Ook wordt er vaak gezorgd voor kinderopvang tijdens vakanties , strijkhulp , boodschappenservice etc.. wat het welzijn van de werknemer ten goede komt.
In Belgie is natuurlijk het aantal gezinnen waar beide ouders fulltime werken een heel stuk hoger , en worden deze diensten ook echt als een meerwaarde gezien door vele werknemers.
Dus dat soort bemoeien , ja graag.
Joyce
|
|
3
-
02
-
2010
|
15
:
49
uur
Dat een werknemer komt bemoeien in mijn prive vind ik gewoonweg schandalig; vooral als de relatie puur een is van manager en ondergeschikte.Dus puur zakelijk.
Anders is het wanneer de relatie een is van collegialiteit dan bedoel ik hiermee dat de manager zich gemoedelijk opstelt en zich echt wel zorgen maakt om het wel en wee van z'n medewerkers. dan mag hij mijns inziens suggesties doen om mij ervan te doordringen dat een tussen aanhalingstekens levensstijl mij zal helpen om beter te presteren.
Dan geef ik Paula even een plusje, omdat per definitie niet iedereen die er slank bijloopt een gezonder levensstijl op na houdt.Ik ben zelf een potige maar neem zelden of nooit verlof en haast nooit meld ik af omdat ik ziek ben.Ik ben er elke dag prompt op tijd. Kan ik niet zeggen van de rest van m'n collega's.
S. de Bruijn
|
|
7
-
02
-
2010
|
14
:
23
uur
Persoonlijk zou ik het zeer waarderen als de werkgever zich eens meer zou richten op arbeidsomstandigheden. Ik werk bij de helpdesk als adviseur van een bankapplicatie. Men moet veel presteren onder druk. Zowel de werkgever, als het bedrijf dat je vertegenwoordigt d.m.v. dienstverlening, en de klant stellen ontzettend hoge eisen.
De applicaties en tickets die men steeds verder uitbreidt. Er wordt nooit om de mening van de werknemer gevraagd, laat staan dat men ooit luistert. Terwijl wij iedere dag aan te telefoon/chat zitten. Soms krijgen we het gevoel dat men liever een robot op jouw werkplek ziet. Want het menselijke is eraf. Daarnaast heb je te maken met kou en het lawaai van koelingssystemen, luidruchtige werknemers omdat ze steeds harder praten, ruimtes worden zoveel mogelijk opgevuld met mensen. Amper ramen in de gebouwen. Dit veroorzaakt stress en ontevredenheid, waardoor mensen snel hun irritaties op anderen gaan afreageren. Kortom, een zeer vervelende situatie om in te werken. Als ik ga werken, denk ik ''terug naar mijn gevangenis''. Men is zeer gefixed op tijden, pauzes die je neemt. Maar als je iedere ochtend een kwartier van te voren begint, vanwege bepaalde reistijden, negeert men dit volkomen. Zo kwam ik er achter dat de uren niet klopten, maar je hebt totaal geen bewijs, omdat ze dit kunnen verwijderen uit het systeem. Nu wil men 2 maanden opzeg termijn invoeren omdat veel mensen opstappen, zodat, indien je al kans maakt (afhankelijk van je leeftijd dus?) op een andere baan, je geen referentie meekrijgt van je vorige werkgever als je eerder opstapt. Bedrijven willen mensen boven hun 50ste niet aannemen. Ongezonde levensstijl van werknemers!? Nou vraag ik je? is dit niet mede dankzij de werkgevers dat mensen hun heil ergens anders zoeken. Ik zou de werkgever graag willen ontmoeten die echt in het belang van zijn werknemers handelt. Het gaat om zijn investering, dat is logisch maar daarom denk ik juist dat je dit soort dingen serieus moet nemen. Je moet samen werken om het bedrijf te verbeteren. Luisteren naar je werknemers!.
