Vijf vragen om uzelf te stellen voorafgaand aan een carrièreswitch
28 juli 2010 -
Door de recessie zijn ook goed opgeleide en ervaren mensen op straat komen te staan. Sommigen moeten uit financiële noodzaak zo snel mogelijk aan de bak. Anderen, vooral degenen met jarenlange werkervaring, krijgen voor het eerst sinds hun studietijd de kans zich af te vragen: wat wil ik later worden?
Om die vraag te beantwoorden moet u wat zelfonderzoek doen. Leiderschapconsultant John Baldoni, benoemt op Harvard Business Review, vijf vragen die u helpen ontdekken wat u echt wilt.
1. Wat zijn mijn talenten?
Talent is een combinatie van aanleg en voorkeur. Het is datgene waar u goed in bent (bijvoorbeeld creatief denken of organiseren) plus wat u leuk vindt (zoals onafhankelijk werken, samenwerken of leiding geven). Sommige talenten zijn al overduidelijk tijdens onze jeugd, anderen worden pas later zichtbaar. Weten wat u kunt en wat u leuk vindt, zijn essentieel voor persoonlijke groei.
2. Waar ben ik goed in?
U ontwikkelt uw vaardigheden via opleiding en ervaring. Als u HR-manager bent, heeft u bijvoorbeeld kennis en ervaring opgedaan op het gebied van secundaire arbeidsvoorwaarden, beloning en werkverhoudingen. Om uw werk goed te doen, hebt u uw sociale vaardigheden en analytisch vermogen moeten ontwikkelen. Als u productdesigner bent weet u hoe u producten moet ontwikkelen. U bent opgeleid in uw vakgebied, maar gedurende uw carrière hebt u ongetwijfeld het een en ander geleerd over kostenbeheersing en uiteenlopende productie- en werkprocessen.
3. Waar komt u uw bed voor uit? Het antwoord op deze vraag zegt alles over uw motivatie. Veel managers zullen deze vraag bijvoorbeeld beantwoorden met ‘creatief denken, de teamprestaties verbeteren, problemen oplossen en anderen motiveren’. Om te doen wat u leuk vindt, hebt u de benodigde vaardigheden ontwikkelt. Als u niet kunt doen wat u het liefste zou willen, moet u de benodigde vaardigheden misschien gaan ontwikkelen middels bijvoorbeeld trainingen. Dit kan betekenen dat u iets heel anders gaat doen dan u altijd gedaan heeft.
4. Tegen welke problemen loopt u aan?
Denk bij het beantwoorden van deze vraag zowel aan de kansen als voorziene obstakels. Heeft u bijvoorbeeld eerder een team begeleid, een project geleid, een productlancering begeleid, denk dan eens terug aan hoe u de bijkomende problemen oploste en hoe u daarvan gegroeid bent.
5. Wat heeft u over zichzelf geleerd de afgelopen jaren? Vertaal uw ervaringen naar wat u ervan geleerd hebt. Als u dit op een rijtje zet, zult u ontdekken dat u best veel bereikt hebt. U hebt wellicht leren leiding geven, u heeft competenties ontwikkeld waar grote vraag naar is, en/of u heeft waardevol zelfinzicht vergaard.
Doordacht
Denk goed na over de antwoorden. Schrijf ze op en lees ze een paar dagen later nog eens kritisch door. Op deze manier bent u goed voorbereid op komende sollicitatiegesprekken waar u dezelfde vragen over uzelf, uw talenten, uw motivatie en doelstellingen moet beantwoorden. Uiteraard kunt u zichzelf deze vragen ook stellen als u uw baan nog heeft, om te evalueren of u nog op de goede weg bent.
Uiteraard zal ik wel een keer met de vinger worden nagewezen,in deze, te preken voor eigen parochie maar vooruit.
Initieel is het zo dat we een product zijn van onze eigen achtergrond en ervaringen. De stelling die hier in het artikel word neergezet is zeker niet nieuw. Mij is het in elk geval een keer overkomen en we weten zeker dat, wanneer we in de spiegel kijken, we zeker een moment van contemplatie hebben gehad.
Ik wil hiermee zeggen dat, als je even achter je kijkt, we niet voor niets jezelf die vraag stelt. Velen hebben mij wel eens de vraag gesteld waarom men zich dit afvroeg. Die vraag is heel eenvoudig te beantwoorden.
''Misschien omdat je je halve leven/carrière wel eens het hele verkeerde hebt staan te doen.''
Een verbaasde blik is dan vervolgens de reactie. Je moet dan uitleggen waarom je dit zo stelt. Het is namelijk zo dat wanneer je bestaat, je al een set van eigenschappen hebt meegekregen. Dit laatste overigens zonder al te zweverig of filosofisch te doen. De lezer[es] wordt even gevraagd in de stelling mee te gaan, niets meer.
In de opvoeding kom je vervolgens de eerste hobbels en tegenstellingen al tegen. Papa of mama zijn de baas en vertellen jou hoe en wat. Dat dat soms uit de hand kan lopen kan een ieder zich wel indenken. Met het ene kind lijkt opvoeden makkelijker te gaan dan met anderen.
Dan komt de tweede hobbel. Het lager onderwijs. Daar kom je ook autoriteit tegen die jou vertellen hoe en wat je moet doen. Tot dan toe is niemand zich eigenlijk er van bewust dat je al een set van vaardigheden hebt, van nature, die uitgebouwd kunnen worden.
Vervolgens de laatste hobbel die CITO heet. drama's blijkt meer dan eens omdat ouders een bepaald beeld van een kind hebben die niet blijkt uit te komen want de CITO laat andere zaken zien. Natuurlijk weten juf of meester knap te vertellen hoe en waarom de waarheid van CITO. Wel mijn waarheid is dat CITO sucks en een groter gevaar is dan menigeen onderkennen wil.
Daarna komt vervolg onderwijs. Dat is een uitvloeisel van keuzes van ouderen en de CITO. U voelt hem al aan komen. Bottom line hier? Meer dan eens zijn kinderen met dingen bezig die hen van nature niet eigen zijn. Ze moeten wel want dat heet 'opvoeden'. Nu blijkt, en weer de verwijzing van die blik in eigen spiegel soms, dat je eigen natuur protesteert. Maar he, in een bepaalde fase van je leven heb je niets te willen als alleen het volgen van andermans verwachtings patronen.
En zo kom je uiteindelijk in het bedrijfsleven terecht. Dat je daar iets aan het doen bent wat eigenlijk 'jouw Ding' niet is, dat herkennen we allemaal. Want, we zijn echt niet volwassen met onze 18e jaar. Neen, pas rond onze 28. [????] Ik zie veel wenkbrauwen fronsen.
U bent pas rond uw 28e levensjaar volwassen. Dit is natuurlijk een gemiddelde maar, kijk naar u zelf. Tot die tijd bent u vrolijk aan het feesten en genieten van het leven en een gemaakte fout? Ach......
Rond uw 35 tot 40 gaat het pas echt kriebelen. Wellicht getrouwd, kindertjes, modaal. koophuisje, lease auto, dan gaat het kriebelen en tijdens het scheren, of u opmaken, bekruipen die gevoelens u. Ben ik wel bezig met hetgeen IK leuk vind? Afgezien van al die patronen waar u in bent verzeild geraakt?
Dan komen we bij het artikel. Doe eens een testje. [Right!] U heeft waarschijnlijk een half leven iets staan te doen wat 'Uw Ding' niet is geweest maar he, het is nu eenmaal zo gelopen. Waarschijnlijk kunnen de omstandigheden nu zo zijn dat er niet eens sprake kan zijn van een switch of u moet een langere tijd in de WW zitten.
Wat nu? Wie gaat bepalen wat uw werkelijke talenten zijn? Een assesmenttest? Psychologisch onderzoek? En wat daarna? De roep word steeds groter op voorhand te bepalen wat de talenten van jongeren/kinderen zijn om daar ene gericht traject voor te bedenken.
Ik herken de basis van dit artikel en ik ken de mensen die zich plots die vraag gaan stellen. Ik ken ook de plotse herkenning op de gezichten van die mensen als ze plots horen wat nou eigenlijk hun werkelijke talenten zijn.
Dat brengt ons bij de kern van mijn betoog. Je hebt goede slagers en minder goede slagers. De goede slagers houden van hun vak en dat zie je weer terug aan hetgeen wat ze doen. De minder goeden herken je aan twee dingen. Ze blijven op de achtergrond of zijn bombastisch. Hoe dan ook, dat je ooit iets hebt geleerd wil niet zeggen dat je daar ooit goed in zal gaan worden. Daar zijn teveel factoren die je in het verleden 'iets hebben opgelegd', maar nooit echt hebben gekeken wat er nou werkelijk aan potentieel in je zit.
Wel eens gedacht aan het verlies die dit kost over de hele linie?
