Jongere generatie verkiest passie en voldoening boven geld
28 mei 2010 -
Is de recessie voorgoed voorbij, of hangt er nog een donkere wolk boven ons hoofd? Volgens ABN AMRO hangt onze economische voorspoed af van de snelheid en flexibiliteit waarmee wij weten te anticiperen op de jongere generaties. Die draaien alle rollen om en hebben frappant genoeg maling aan de crisis. Want: geld verdienen geeft geen voldoening, maar je passie volgen wel.
De invloed van de jongerencultuur heeft grote repercussies voor de huidige economische orde. De consument van nu heeft namelijk zelf alle touwtjes in handen: hij creëert zijn eigen producten, bepaalt zelf het nieuws en dwingt de werkgever te begrijpen dat hij blij mag zijn dat hij voor hem komt werken. Zo ontwikkelen consumenten zich tot producenten, ontpoppen lezers zich tot media en zijn werknemers klanten van hun eigen werkgever geworden.
Alles raakt verweven
Dit is de nieuwe werkelijkheid die voor ons wordt uitgetekend "en als bedrijven niet opletten, staan ze erbij en hebben ze straks het nakijken," zo spreekt Han Mesters, Sector Banker Zakelijke dienstverlening bij ABN AMRO. "Want de ontwikkelingen binnen onze maatschappij voltrekken zich razendsnel. Er wordt nu veel gesproken over het begrip netwerkeconomie, maar daarmee koppelen we de economie feitelijk los van de maatschappij. De kern is nu juist dat economie en maatschappij, werk en leven, emotie en ratio allemaal vloeiend in elkaar overlopen; het leven is een groot netwerk geworden waarbij alles met elkaar samenhangt."
Exclusiviteit is passé
Emotie en passie zijn binnen dit schouwspel allesbepalend. Mesters vervolgt: "Wellicht lijken dit vreemde softe begrippen binnen een economisch kader. Maar wij geloven in de kracht ervan. Want de jonge generatie maakt van zijn passie zijn beroep. Hij werkt niet voor zijn geld, maar om voldoening te krijgen door zijn leven in alle facetten te delen met anderen. Exclusiviteit is daarmee passé. Dat moeten wij binnen onze maatschappij niet zien als een bedreiging, maar als een groot goed. Want passie wordt omgezet in specialistische vakkennis, vaak op meerdere terreinen. Die specialistische kennis levert toegevoegde waarde op voor meerdere bedrijven, want de nieuwe medewerker heeft niet een werkgever, maar verschillende tegelijkertijd. En die toegevoegde waarde wordt beloond door de consument omdat die permanent op zoek is naar authentieke kwaliteit. Zo is de cirkel dus weer rond."
Alles wordt transparant
Snelheid en flexibiliteit, creativiteit en innovatie zijn daarmee sleutelbegrippen voor bedrijven. Want alles ziet er anders uit binnen de nieuwe orde. Mesters: "Bedrijven doen er goed aan om te anticiperen op de ontwikkeling waarbij klanten (gedeeltelijk) hun rol overnemen en medewerkers juist klanten worden. De crux is daarmee samenwerking tussen alle schakels in de keten. En volledige transparantie, zeker ook in communicatie." Mesters besluit: "Alles gaat tegenwoordig zo snel dat bedrijven zich aan die snelheid zouden moeten overgeven, door flexibel te zijn dus. Dat betekent ook dat we vooraf niet altijd meer weten wat we achteraf als resultaat opleveren. Maar dat is juist een heel mooi gegeven, want zo ontstaat innovatie."
Goed verhaal wat mooi aansluit bij de 'modern tribe' theorie waar mensen met gedeelde passie en emotie elkaar (virtueel) opzoeken. Deze ontwikkelingen (emotie & passie, transparantie, flexibiliteit en de behoefte aan authentieke profilering) vragen om een ander soort leiderschap en managementstijl en zullen van invloed zijn op de hr & organisatie vraagstukken. Ik ben heel benieuwd hoe ABN AMRO en andere organisaties hierop in (gaan) spelen.
Zouden banken en politici dit ook weten? Dan zal blijken dat Wouter Bos en Balkenende tientallen miljarden hebben uitgegeven aan zaken, die er niet meer toe doen.
Dit verhaal behoeft een stevige nuance. Emotie en passie worden belangrijker, maar zullen evenzeer afgewisseld worden met rationaliteit en strategische beslissingen. Het zal eerder de kant op gaan van een permanente verandering van of/of dan en/en. Dat betekent dat soms het gevoel zal beslissen, en soms de ratio. We zullen moeten wennen aan organisaties en maatschappijen die constant in spanning en stress verkeren. Dat wordt zo vermoed ik de nieuwe realiteit. Soms zal dit innovatie opleveren, soms maatschappelijke conflicten.
Goed verhaal wat mooi aansluit bij de ‘modern tribe' theorie waarbij mensen met een gedeelde passie & emotie elkaar (virtueel) opzoeken. Momenteel zie je een botsing tussen deze ‘nieuwe generatie’ instroom (digital natives) en de huidige generatie (digital immigrants of digital laggards) die vaak nog in ‘oude’ patronen vastzitten.
Deze ontwikkelingen (prioriteit aan emotie & passie, behoefte aan authentieke profilering, transparantie, flexibiliteit) vraagt om ander leiderschap en een andere managementstijl. Nieuwe HR & Organisatievraagstukken zullen hierdoor naar voren komen.
Ik ben heel benieuwd hoe ABN Amro en andere organisaties hierop in gaan spelen.
@Wiebe, ik denk dat dit wel meevalt. als ik zie/zag hoeveel emoties nu al in 't onderwijs gestopt worden, dan maak ik me daarover geen zorgen. Wat betreft die tribe-ontwikkeling... dat valt reuze mee, omdat iedereen toch terecht komt in de greep van grote organisaties. Zowel die van de profit als van de overheid. De tribe-ontwikkeling heeft alleen een inter-mediaire functie tussen de 20-30 jarigen en hun machtswensen als ze 40 jaar of ouder worden. Ik zie wel in dat de 21-32 jarige werknemer op een anderemanier zijn maatschappelijke machtspositie wil verwerven. Vermoedelijk wordt de factor AANDACHT beslissend.
@Ferry, ik denk dat dit een kant opgaat, die velen niet voorzien. We zien dat de wereld steeds virtueler wordt. Want wie gebruikt nog dagelijks echt geld in de vorm van biljetten en munten. We pinnen kleine bedragen, de parkeermeter vullen we met onze chipknip of ons mobieltje. Openbaar vervoer rekenen we af met de OV-chipkaart en veel andere betalingen laten we afschrijven van onze rekening courant. Individuen, organisaties en landen steken zich in de schulden en nauwelijks iemand maakt zich nog druk over hoe het ooit terugbetaald moet worden. We hoeven het alleen te financieren en daarmee is de kous, zeker voor veel jongeren af. De kredietcrisis hebben we afgewenteld en gedicht met wat nu blijkt een landencrisis. Maar met welk gat stoppen we dit probleem?
@Wiebe, daar ben ik het natuurlijk wel met je eens. Vier oud-collega's van de HS Avans komen regelmatig bij elkaar, bij wijze van reunie en vriendenclub. Gisterenavond hebben we dit thema uitvoerig besproken. Een van onze conclusie was dat we in een buitengewoon onzekere en ontoegankelijke tijd leven. Als de jeugd zogenaamd emotioneel reageert... dan is dat ook omdat ze 'ergens' wel begrijpen dat er iets niet klopt. Maar ook zij bieden feitelijk geen oplossing of aanpak. Dat zou betekenen dat we in een ongrijpbare periode leven. M.i. zie je dat terug in de a.s. verkiezingen. Een ding is zeker... ongeacht hoe oud je bent, we leven in SPANNENDE tijden.
Marc
|
|
30
-
05
-
2010
|
12
:
04
uur
Interessant. Kwam toevallig gisteren deze prachtige animatie tegen (surprising truth about what motivates us):
Er lijkt steeds meer eigen beslissing en de mogelijkheid via fysieke en sociale netwerken zowel prive als zakelijk je leven in te richten. Echter, onze overheid en ons bedrijfsleven, de ABNAmro voorop, nestelt zich via regelgeving en toenemend toezicht in die netwerken. Bijvoorbeeld mijn zogenaamd zelfstandig ondernemerschap lijkt door de convenanten tussen overheid, opdrachtgevers en banken (gedragscodes, wetgeving) steeds meer op werknemerschap. De eigenaar wordt steeds meer pachter.Het logische eindpunt is niet die vrije samenleving maar een totalitaire controle op ons doen en laten die zijn gelijke in het verleden niet kent
Breek uit dat keurslijf en bepaal zelf wat je als ondernemer wilt doen. Maak van je hobby je werk of buig je werk zo om, dat het een leuke hobby is. Natuurlijk mis je dan banken en de overheid als klant, maar er zijn er veel meer, meest nog veel leuker ook.
Pien
|
|
1
-
06
-
2010
|
17
:
33
uur
Mooie vertaling van de situatie en het roept een belangrijke (misschien sceptische)vraag op: valt er met passie geld te verdienen? Idealiter natuurlijk wel maar wat gebeurt er met de gevallen waarvoor dit niet zo is?
Ik ken iemand die nu helemaal zijn passie volgt maar van een uitkering leeft en geen werk wil uitvoeren dat niet past in zijn passie.
Betaal ik dus voor zijn passie?
Mijn punt is; ik hoop dat de jongere generatie niet uit het oog verliest dat er ook geld moet worden verdiend en dat er niks mis is met een gezonde werkinstelling. Wellicht oudbollig maar wat mij betreft erg belangrijk.
@Pien.
Ben het helemaal met je eens: een gezonde werkinstelling blijft de basis. En als organisaties daarbij goed aan kunnen sluiten bij de persoonlijke drijfveren van de medewerker (binnen de mogelijkheden van de organisatie) zal dit voor alle partijen voordelen hebben. Misschien indirect ook voor de belastingbetaler, als je doorberedeneert dat een medewerker die goed in zijn vel zit en werk doet dat aansluit bij zijn passie & emotie goed zal presteren en minder uit zal vallen.
@Diana, Het is goed om daar na te streven, toch zal de oplossing niet eenvoudig zijn. Gewoon omdat de belangen van een organisatie niet parallel lopen met de belangen van de werknemer. Dat geldt ook voor de financier, afnemer, overheid...etc. Dus... zal de oplossing gevonden moeten worden in creatieve conflict-/spannngs-hantering, er is geen andere uitweg. Passie alleen is niet voldoende.
Ik meen zelf sterk vanuit mijn passie te werken (als opleider, trainer, adviseur)en hoef niet van anderen afhankelijk te zijn voor inkomen. Dus ja dat kan. En gegeven de mogelijkheden die het netwerken fysiek (IT e.d.) en sociaal is een scenario voor de toekomst dat we allemaal op eigen verantwoordelijkheid met elkaar samenwerken op basis van transactie (ipv loon)op basis van onze passie. Mijn punt was dat ik merk dat overheid en grote organisaties (moeilijk uit elkaar te houden) via regelgeving en controle een ander scenario reeel maken; dat van volledige onvrijheid omdat elke beweging gemonitord en gecontroleerd wordt. Paranoide? Ik denk van niet.
Zolang je waarde gelijk blijft stellen aan geld, geef je de regisseurs van dat systeem automatisch macht. We zitten nu in een schuldencrisis en dus hebben de machthebbers steeds meer regels en toezichthouders nodig. Het is nu al een illusie, dat al die schulden ooit afbetaald gaan worden. En daarmee zal de op geld gebaseerde economie instorten. We zullen opnieuw moeten beginnen en het enige wat dan telt is werkelijke waarde. Gezien het gebrek aan grondstoffen zullen we moeten leven van de werkelijke waarde we hebben. En de belangrijkste daarvan is anderen toegevoegde waarde bieden zoals cabaretiers, sporters etc.
Waar zijn jullie goed in?
@Wiebe, ik vermoed van niet. Als we zelf geen grondstoffen meer hebben, dan zullen we er op uitgaan om die zelf te krijgen. Dat betekent, overleg, conflicten en soms een oorlog. Feitelijk is dat aan de gang in Midden-Amerika, M-Oosten en de Azie-regio. Natuurlijk moet je doen waarin je goed bent, maar dat is ook een beperkte mogelijkheid. Ik ken zeer goede collega's, die toch in moeilijkheden zijn gekomen wegens ziekte, ontslag, overplaatsing en overbodigheid. Vandaar mijn eigen geliefde stellig... Laat spanning voor u werken! Dat is allemaal niet zo eenvoudig als jij beweert. Het heeft natuurlijk wel zin om na te gaan waarin je goed bent, maar ook dan geldt hetzelfde probleem.
