12 mei 2010 -
Sinds het begin van de economische crisis is het aantal burnouts met de helft toegenomen. Het totaal aantal meldingen van psychische aandoeningen door werkdruk was in 2009 23,2 procent hoger dan in 2008.
Dat concludeert het Nederlands Dagblad uit cijfers van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). Nu.nl vat samen.
Onzekerheid
In de gezondheidszorg, het onderwijs en de industrie is de stijging het sterkst.
Universitair docente arbeids- en organisatiepsychologie Pascale le Blanc wijst er in de krant op dat mensen door de crisis onzekerder zijn geworden. Daarnaast verdwijnt het taboe op psychische aandoeningen, waardoor mensen ze eerder accepteren en ook eerder melden.
Betere registratie
Bij het NCvB kwamen vorig jaar 10.000 meldingen van beroepsziekten binnen, 3.000 meer dan het jaar daarvoor. Het gaat dan ook om aandoeningen als RSI. De stijging komt deels door een betere registratie.
Bron:Nu.nl
Ik vind dit werkelijk ene geweldig artikel. Het jammer is wellicht dat een van de mogelijke grootste oorzaken hier niet word genoemd.
Het is al veel langer bekend dat mensen weliswaar hebben geleerd en gestudeerd een bepaald carrierepad af te willen gaan lopen, maar niet weten of beseffen, dat dat bepaalde carrierepad misschien wel eens hun carrierepad zou kunnen zijn.
Je kan namelijk heel goed voor slager studeren, en aar zelfs aardig vaardig in worden, maar wanneer je het niet echt in je hebt, dan wordt je maar een middelmatige slager.
Als we dit natuurlijke principe verplaatsen naar managements principes, krijg je plots met heel veel andere zaken te maken. Namelijk een would aan testjes, hulpmiddeltjes, managements methodiekjes en corporate veranderingen, dat je niet ontkomt aan het gegeven een keer met een muur te maken te krijgen.
Voeg daar een plotse flinke onzekerheid toe, die door de crisis wordt veroorzaakt en ik kan me er veel bij voorstellen. Het kan zomaar zo zijn dat er heel veel mensen op een verkeerde toel zitten. Persoonlijk ben ik daar heilig van overtuigd. En als je dan maar flink met de 'gekte' van de laatste tien jaar hebt meegedaan, dan kan ik me voorstellen dat de reorganisaties, persoonlijke leeftijd, genomen overheidsmaatregelen, onzekere economie, zo tol gaat eisen.
Ik zou zelfs de statistieken van de spoedopnamen wel eens willen zien van het voorbije jaar waar het hart en vaatziekten betreft. Het zou me niet verbazen dat we daar wel eens een enorme piek konden vinden.
Maar om even bij het onderwerp terug te komen. Een steeds groter wordende groep managers komen tot de conclusie dat er op een verkeerde manier wordt gekeken naar mensen en de individuele kracht en kennis en kunde.
Jawel, dat is te meten. Maar niet door al die HR consultants of andere agogen die pretenderen dat al die assessment tests u en mij laten zien wat je nu feitelijk met iemand kunt. Wat die tonen is hoe je kunt bevestigen of ontkennen dat iemand iets aan het doen is wat diegene nou feitelijk misschien wel eens niet zou moeten doen. Zo simpel is dat.
Kun je een burnout voorkomen? JA!. Je kunt namelijk inzichtelijk maken waar ook de mentale krachten en weerbaarheid bij personen zit, zonder dat dit overigens een moment opname is. Voorkomt dat een burnout? Niet helemaal, het is maar net hoe zwaar je een persoon gaat belasten uiteindelijk.
Vertalen we nu dit laatste naar het huidige momentum. Dan moeten heel veel managers zich eens achter de oren gaan krabben voor waar het de idiotie aan wensen/eisen aan sollicitanten aan gaat. Ik noem het zoals het is, Idiotie. Als men namelijk naar de goedkoopste, jongste krachten zoekt die een keur aan talenten dienen te bezitten waar je soms werkelijk 2 FTE's voor nodig hebt, dan is het vragen om een burn out, vroeg of laat.
Maar beste dames en heren managers en HR. Past u op? U kunt de waan van het moment en de crisis fantastisch gebruiken als kapstok dit soort praktijken door te blijven zetten en niet naar het termijn te kijken. at betekend ook namelijk dat de mogelijkheid tot bemensing nu al krapper aan het worden is door tekort aan kundig personeel. Dus uw goedkope blik van het moment kan wel eens een heeeeel duur prijskaartje kunnen krijgen op het moment dat u werkelijk een beroep gaat doen op de kennisdragers.
Die kennisdragers waarvan u vind dat ze te oud en te duur zijn voor uw organisatie. U denkt door de politiek van de laatste jaren te zijn gesteund, makkelijker van uw dure personeel af te zijn gekomen. De keerzijde is dat er steeds meer mensen zullen komen die de druk op een bepaald moment niet meer aan zullen kunnen.
Dit gegeven is overigens niet nieuw beste lezer[es]. De waarschuwing hiervoor bestaat namelijk al in verschillende Europese rapporten van zo'n vijf en zes jaar geleden. Het artikel verbaast mij niet maar verontrust mij wel. Met name de incompetente en impotente politiek die hier geen zicht/oog voor heeft, dat is niet nieuw maar dat modern management hier geen oog voor blijkt te hebben gehad.
Dat zou nu eigenlijk een eye opener moeten zijn hier.
