Strategische personeelsplanning, een gestaag doortikkende tijdbom
7 mei 2010 -
In april vond een ronde tafel conferentie plaats rond het thema Strategische Personeelsplanning. HR-directeuren en beleidsmatig verantwoordelijken van diverse toonaangevende ondernemingen en brancheverenigingen hebben zich hier op uitnodiging van Pointlogic over gebogen.
Naast diverse individuele of branchegerichte conclusies, was er een zeer heldere rode draad te ontdekken.
Bedreiging
De ‘BV Nederland’ onderkent dat personeelsvoorziening op termijn een bedreiging voor de continuïteit van de ondernemingen is. Het aanbod neemt af, de vraag neemt toe en verandert. Organisaties zullen nu maatregelen moeten nemen om op de langere termijn deze gevaren voor te zijn.
Korte termijn
Het blijkt echter in de praktijk zeer lastig om deze strategische discussie prioriteit te geven in het geweld van de operationele operatie en de kortere termijn issues. Dit thema zal echter met urgentie op de agenda’s van de topbestuurders in Nederland moeten komen.
Overheid
Een actievere rol van de overheid met maatregelen gericht op het delen van opleidingskosten opdat medewerkers meer multi-inzetbaar zijn en ook horizontaal kunnen doorstromen zal eveneens nodig zijn.
Eerste aanzet
Goed nieuws is dat, in tegenstelling tot eerder, het probleem in ieder geval onderkend wordt in alle sectoren en geledingen en er daarmee in ieder geval een eerste aanzet is tot het echt strategisch en integraal benaderen van dit onderwerp.
In eerdere artikelen, die deels dit onderwerp afdekte, heb ik onomwonden en 'ongezouten' mijn mening en visie gegeven betreffende het tot stand komen van de huidige situatie, en hoe er voor de nabije toekomst tegen aan te kijken.
Just a thought.
Donner en incompetente consorten en voorgangers, zijn jaren lang bezig geweest de arbeidsmarkt volkomen af te breken. De ene opgbouwde zekerheid en 'solidariteit' na de ander moest er aan geloven onder de noemer 'Flexibilisering'. Nou de resultaten zijn er dus naar. De werkgevers hebben vanuit de politiek steeds meer instrumenten in handen gekregen om werknemers te kunnen ontslaan, terwijl de rechten van diezelfde werknemers met voeten werder getreden, overigens niet alleen door werkgevers maar ook overheden.
Wat rest is een contingent specialisten met hoogstaande en operationele kennis, die na een bepaalde leeftijd niet meer wordt overwogen op te worden genomen in het arbeidsproces. Nu hoor ik diezelfde werkgevers al roepen dat dit niet waar is en dat die stelling door mij zou moeten worden onderbouwd. Ik hoef de betreffende alleen maar minzaam glimlachend aan te kijken want degene die hier durft te roepen dat leeftijds discriminatie in Nederland niet bestaat maak ik meteen uit voor 'dromer'.
Een tweede factor is dat iedereen zo flexibel zou moeten zijn, luister weer even naar die impotente Donner en consorten, dat wanneer een specialist in diens beroepsgroep niet aan de slag zou kunnen, genoegen maar moet nemen met ander/minder werk. Gelukkig hoefden Donner en consorten niet naar zichzelf te kijken. Zij zien immers een puissant ruime tegemoetkoming tegemoet en hebben daar dus geen last van. Goed voor jezelf zorgen heet dit.
Nu wil dus het geval dat er En geen ander werk is voor die werkelozen, En dat menig specialist de politiek al aan het waarschuwen voor de aanstaande problematiek. Juist, de vergrijzing. De laatste tien jaar heeft de politiek alles wat je rond dit thema maar kunt bedenken voor zich uit geschoven om er mar niet mee bezig hoeven te zijn, laat staan dat er geld voor zou moeten worden gereserveerd.
Onlangs heeft het IMF Nederland op de vingers getikt meer werk te maken van contracten met een 'open eind' ipv al die losse dienstverbandjes. Die losse dienstverbanden tasten namelijk de cohesie en de continuiteit aan van het bedrijfsleven.
Hier staan we nu dus. HR schiet enigszins de stress in en roept dit alles alsof we nu in paniek moeten schieten. Ik denk dat HR er zich rekenschap van moet geven dat men in sommige opzichten volkomen te ver is doorgeschoten en daar nu een oplossing voor moet vinden. Die oplossing hoeft men in elk geval niet vanuit de politiek te verwachten want daar hebben we onkunde en incompetentie bij voortduring van mogen ervaren.
Men zou bijvoorbeeld aan een Zwitsers model kunnen denken wanneer het zover is. Indien men dat niet doet dan glijd Nederland vanzelf af naar nieuwe dieptepunten met alle gevolgen van dien. Er is nog veel werk aan de winkel waarbij men de kennis en kunde van de 'oudere garde' bijzonder hard nodig heeft en de voorbije arrogantie van diezelfde HR zal ongetwijfeld nog een keerzijde krijgen.
