17 maart 2010 -
In deze onzekere tijden, nemen steeds meer werknemers een coach. Omdat een carrièrecoach over het algemeen niet goedkoop is en een coachingstraject vaak enkele maanden of zelfs jaren duurt, is het erg belangrijk om te weten waar aan u een slechte coach herkent.
Forbes zet zeven gewoontes van niet zulke goede coaches op een rij.
1. Alles wat u doet toejuichen Uiteraard moet een coach u stimuleren, maar dit gaat wel wat verder dan zeggen dat u het kunt. Een geode coach verliest de realiteit niet uit het oog en zal niet zonder nadenken staan te juichen als u zegt dat u uw huidige baan op wilt geven om modeontwerper te worden. Wijst uw coach u niet op de financiële en emotionele consequenties van een dergelijke carrièreswitch, zoek dan snel een andere.
2. U steeds afkraken Opbouwende kritiek is belangrijk maar het gaat te ver als uw coach u vanaf het begin het gevoel geeft dat u nergens voor deugt en dat hij of zij uw enige redding is.
3. U napraten
Oké, deze coach luistert naar u, maar dat doet een bandrecorder ook. Iemand een spiegel voorhouden is soms nuttig, maar u mag van uw coach ook nieuwe inzichten verwachten. Ze moeten doorvragen en uw antwoorden op een andere manier analyseren dan u zelf doet.
4. Voor elk probleem dezelfde oplossing aandragen
Dit kan erop duiden dat de coach maar één stokpaardje heeft en bovendien niet verder kijkt dan dat. Is zijn expertisegebied zelfvertrouwen, dan zal hij of zij al uw problemen wijten aan een gebrek daaraan en met manieren komen om dat te vergroten.
5. U benaderen
U heeft eens een online sollicitatieformulier of enquête ingevuld en vervolgens wordt u gebeld door een coach die u belooft uw sollicitatietechnieken te verbeteren. U hoeft alleen maar een bepaald bedrag over te maken. Niet doen. U vindt uw coach, niet andersom.
6. Teveel beloven
Geen enkele coach kan u garanderen dat u die promotie krijgt. Ren dan ook heel hard weg als iemand u ‘ongekende carrièrekansen’ belooft.
7. Heel veel geld vooraf vragen Als al voor uw eerste afspraak duizenden euro’s moet betalen, klopt er iets niet. De meeste coaches werken op uurbasis en betaalt u achteraf.
Het vinden van de juiste coach is van grote invloed op het resultaat van een coachingtraject.
Binnenkort gaat dat simpel online op www.coachselection.nl Adhv videopresentaties.
Een rijtje open deuren lijkt me. Dit zijn zulke grote basisfouten dat ik me niet kan voorstellen dat een weldenkend mens daar intrapt.
Een coach is respectvol en zoekt samen met de cliënt naar oplossingen die passen bij de persoon. En geld vooraf is natuurlijk ridicuul. Je betaalt toch ook niet eerst de bakker, om vervolgens maar af te wachten of je een vers brood krijgt?
Zijn er echt coaches die dit soort dingen doen? Ik ken ze niet. De collega's die ik ken,zijn betrokken, respectvol en voortdurend bezig zich te ontwikkelen in hun vak.
Een goede coach streeft ernaar zichzelf zo snel mogelijk overbodig te maken.
Ik zou hier heel graag tegen de inhoud van de kop willen ageren. Misschien handig om even toe te voegen.....''
'' ..... met de huidige kennis en tooling, duren coachings trajecten vaak enkele maanden tot .........''
Waarom dit is? Omdat 99% van de methodieken en technieken één hele grote gemene deler hebben. Zij kunnen namelijk geen onafhankelijke assessment van de persoon in kwestie maken. Zij kunnen zonder de actieve input van de persoon in kwestie niets.
Zij kunnen op geen enkele wijze een onafhankelijk doelprogramma voor de persoon in kwestie maken zodat zij een vast omlijnd programma en doel hebben. Dat is de kern van de discussie feitelijk.
De overige punten lijken mij heel helder. Als de coach namelijk geen inzicht heeft in de persoonlijkheid, kennis en kunde, en de soft skills, van de persoon die hij gaat coachen, dan kijk je tegen maanden, zo niet jaren aan.
Dan zal er ongetwijfeld wel weer ergens een lade worden opengetrokken met de één of andere methodiek die, onderweg uiteraard, telkens wordt bijgestuurd omdat....... dit een materie is die zo persoonlijk is dat die wel moet worden bijgesteld onderweg?
Dit laatste als dooddoener naar de gecoachte toe dan uiteraard. Als je de juiste middelen niet hebt om een volkomen objectieve assessment te maken als coach zijnde, dan moet je je eens achter je oren krabben want dan krijg je dus trajecten die maanden zo niet langer gaan duren.
Voorbeelen uit de topsport te over. De klik is er wel of niet. Dat soort onzinnige stellingen krijg je dan. Die klik is er op het moment dat de coach de gecoachte zo kan uitlegen wat die aan potentieel in zich heeft en die richting dan ook op moet.
Dan voorkom je namelijk dat een coach zich namelijk weer te buiten gaat iemand een kunstje te leren die NIET in lijn is met het persoonlijke potentieel van de gecoachte, iets wat nu vrijwel gemeengoed is. Dat is de huidige stand van zaken ongeveer.
Even de punten af?
1. Alles wat u doet toejuichen
Evident. Een beetje coach is en blijft objectief kijken naar persoonlijke potentie.
2. U steeds afkraken
Dit is juist een hele gevaarlijke. Menig coach maakt namelijk gebruik van de één of ander methodiekje om die over te brengen op de gecoachte. Daarbij wordt van de gecoachte tijd en vertrouwen gevraagd om 'hier in' te komen. Onzin. Als een Coach u niet snel weet te vertellen wat uw peroonlijk potentieel is, kan die coach weinig tot niets. Menig methodiek maakt u namelijk tamelijk afhankelijk van een coach.
3. U napraten
Een coach heeft niet alleen didactische en communicatieve vaardigheden maar ook kennis en inzicht in mensen, situaties en omstandigheden. Veel coaches hebben niet meer dan een 'methodiekje' die ze op u loslaten.
4. Voor elk probleem dezelfde oplossing aandragen
Er is uiteraard, voor elke uitdaging een andere invalshoek. Niets is standaard en er zijn dus vrijwel geen standaard oplossingen. Maar waar gaat het hier over? Ben u wel in lijn bezig met uw persoonlijke kennis en munnen of bent u iets aan het doen wat u eigenlijk niet zou moeten doen? Die vraag beantwoorden stukken ingteressanter.
5. U benaderen
Waarom niet? Als ik iemand iets zie doen, sollicitatie of niet, en ik kan iemand een duwtje geven in de goede richting zal ik dit niet nalaten. Hier hoeft beslist geen prijskaartje tegenover te staan. Een coach die aan 'zelfreclame' doet moet zichzelf inderdaad af gaan vragen of die wel met het juiste bezig is.
6. Teveel beloven
Persoonlijk heb ik hier moeite mee. Immers, een belofte is iets waar je uit principiele overweging heel spaarzaam mee om moet gaan. Men beloofd te gemakkelijk te pas en onpas en begrijpt klaarblijkelijk het gewicht van een belofte niet zo. Feitelijk kan een coach u niets beloven als deze u niet kent, of wanneer er de 'binding' tussen beiden niet is.
7. Heel veel geld vooraf vragen
Dit verdient een nadere definiering. Je kunt best af spreken dat er een aantal sessies vooraf kunnen worden voldaan. Zo kun je ook afspreken dat je per sessie achxteraf declareert. Het is zakelijk gezien maar helemaal wat er wordt afgesproken natuurlijk.
8. [Gratis van mij] Als een coach u niet weet te vertellen wat uw persoonlijke mogelijkheden zijn, er moet natuurlijk wel 'persoonlijke chemie' zijn tussen u en hem/haar, dan is het beter naar iemand anders om te kijken. Denk maar eens aan een introductie gesprek. Daar moet een beetje coach u al iets van uzelf en over u zelf kunnen laten zien.
@ Edwin de Bree
Sorry dat ik het zo stel, Ik zie niet hoe iemand die een coach zoekt, deze zou kunnen vinden/selecteren adhv een videopresentatie. Zie wat dat betreft mijn reflectie in punt 5.
@ Jaqueline
Het vooraf betalen is zakelijk gezien helemaal niet zo ridicuul. Ik ken zo een aantal voorbeelden waar dat voor op gaat. Zoals gezegd, het is een zakelijke instelling. Wil je Moszcowich als advocaat dan gaat de teller ook lopen op het moment dat hij de telefoon opneemt, bij wijze van spreke dan.
Komt ook voor in Coachingsland. Overigens een hele mooie die je daar stelde,''Een goed coach maakt zichzelf overbodig....'' Chapeau!
Jacqueline
|
|
17
-
03
-
2010
|
11
:
06
uur
@r.civile: Ik vind vooraf betalen toch echt ridicuul. Dat is in het belang van de coach, maar niet in het belang van de client.
Je vraagt iemand dan te betalen op grond van je reputatie, of op grond van jouw verhaal. Ik vind dat de gecoachte eerst mag bepalen of h/zij vindt dat jij doet wat je belooft. Eerst zien, dan geloven, is mijn motto in deze.
Ook bestaat het risico dat je, als je al veel geld hebt uitgegeven, het coachingstraject wel goed móet vinden. Anders heb je je geld weggegooid. Niet doen dus, als coach.
Beste Jacqueline, even voorop gezet dat ik me in uw mening wel kan vinden, kan ik uit eigen ervaring zeggen dat er ook mensen zijn die het met de betalings etiquette wat 'minder serieus' nemen. Niet alleen bij mij maar ook elders hoor je 'soms' van dergelijke geluiden.
Vanuit die perceptie en ervaring is een bepaald bedrag af spreken naar voren toe helemaal niet zo vreemd. Laat onverlet dat een ieder daar, uiteraard, een eigen mening mag ventileren.
Als we even kijken naar de mediators en reintergratie trajecten, van het UWV bijvoorbeeld, dan is het heel gewoon dat het budget in drie wordt opgedeeld en er per traject deel wordt opgeleverd. Zoals ik al zei, helemaal maar wat er zakelijk wordt afgesproken.
Als we even kijken naar de wijze waarop wij coachen, dan is het heel gewoon dat er verschillende mogelijkheden van financieren bestaan. Je krijgt immers met verschillende financiers te maken. Zakelijke maar ook privé. Om je dan uitsluitend vast te leggen aan het gegeven alleen achteraf te betalen en dat te koppelen aan coach of diens reputatie alleen.
ik wil het dus niet zo stringent en beperkt neerzetten of formuleren.
RC
Z. B.
|
|
26
-
05
-
2010
|
09
:
45
uur
Ik heb nog 1 hele grote fout toe te voegen die coaches maken:
Alle gevoelige persoonlijke informatie aan de directeur doorspelen om zelf een wit voetje te halen en vervolgens het POP op de hoogst mogelijke plank laten liggen.
Coaches, doe dit alsjeblieft niet!
Pieter
|
|
26
-
05
-
2010
|
13
:
41
uur
Ik betaal per gesprek 60 minuten,
€ 175,00.'Boter bij de vis' heel normaal en daar is niets vreemds aan.
