23 december 2009 -
Het aantal klachten over discriminatie in Nederland is vorig jaar aanzienlijk toegenomen ten opzichte van 2007. De antidiscriminatiebureaus en meldpunten registreerden in 2008 4.808 klachten, 561 meer dan een jaar eerder. Dat blijkt uit de Kerncijfers 2008, het landelijk overzicht van discriminatieklachten dat Art.1 heeft gepubliceerd.
De stijging heeft deels te maken met de vestiging van een aantal nieuwe meldpunten die de toegankelijkheid van het melden in sommige gebieden heeft vergroot. Met name het aantal klachten over discriminatie op grond van handicap of chronische ziekte, sekse, nationaliteit en godsdienst steeg flink. Alleen het aantal klachten over discriminatie wegens seksuele gerichtheid kende een lichte daling. Zoals ieder jaar kwamen in 2008 de meeste klachten binnen over discriminatie op grond van ras (2.003) en leeftijd (970).
Arbeidsmarkt
De gemelde discriminatie betrof in de meeste gevallen een omstreden handeling (zoals uitsluiting van een dienst of afwijzing voor een baan) of vijandige bejegening. Vaak gingen de klachten over discriminatie op de arbeidsmarkt (1.846), met name bij werving en selectie (1.183). Ook over de buurt of wijk kwamen relatief veel klachten binnen (616). Hierbij gaat het bijvoorbeeld om burenruzies.
Voorbeeldklachten
De Kerncijfers beschrijven dit jaar voor het eerst een aantal voorbeeldklachten, zoals van een man die op zijn werk wordt gepest vanwege zijn homoseksualiteit en een vrouw die wordt mishandeld vanwege haar Surinaamse afkomst. Ook zijn de Kerncijfers voor het eerst samengesteld op basis van de registratie van klachten in het nieuwe landelijke klachtenregistratiesysteem van Art.1. Dit systeem is op 1 januari 2008 in gebruik genomen.
Topje van de ijsberg
Het aantal van 4.808 discriminatieklachten is nog maar het topje van de ijsberg. Lang niet iedereen die geconfronteerd wordt met discriminatie dient een klacht in bij een antidiscriminatiebureau. Mensen willen bijvoorbeeld hun negatieve ervaring het liefst meteen vergeten, hebben het idee dat melden niet helpt of zijn niet op de hoogte van de meldingsmogelijkheden.
De communicatie tussen mensen is een grote uitdaging overal en in iedere relatie. Het vraagt bereidheid om naar jezelf te kijken. Naar je eigen waarden en normen, vooroordelen en projectie. Je eigen beelden en opvattingen beinvloeden uiteraard je denken en handelen. Het zou mooi zijn als we ons daar steeds meer en meer bewust van worden zeker in relatie tot diversiteit.
In zijn algemeenheid is een proces van W&S al een kwetsbaar proces laat staan in relatie tot bijvoorbeeld het werven en selecteren van migranten. Onderzoek heeft allang uitgewezen dat selecteurs zich schuldig maken aan invullen, onvoldoende afchecken en afstemmen op de doelgroep, ook ons testinstrumentarium is er vaak onvoldoende op ingesteld.
Het is belangrijk om jezelf in de ogen te durven kijken als organisatie en veranderingen aan te brengen in bijv. het HRM instrumentarium. En daadwerkelijk te zorgen dat een team kan samenwerken op basis van diversiteit. Tips? Door te zorgen dat je echt om mensen geeft, je werkelijke aandacht hebt voor wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Geen ruimte te geven voor het vormen van aparte groepen en pesten.
Jammer genoeg zijn er organisaties die zelfreflectie nalaten omdat dit geld kost.Je kunt namelijk in deze in eerste instantie, niet zonder de inzet van externe deskundigen. Die kunnen je spiegelen en adviseren. Het verzorgen van de trainingen en het op gang brengen van de interne bereidheid hier iets mee te doen. Daarna is het van belang het intern te borgen.
Gelukkig komen er steeds meer organisaties met een eigen project(manager) diversiteit en dat geeft de burger moed!
