22 september 2009 -
Volgens één op de drie Nederlandse bedrijven schort er nogal wat aan het ethisch besef van studenten. Jonge managers zouden zich daardoor te veel laten leiden door carrière, inkomen en status en te weinig door verantwoordelijkheidsgevoel en respect.
KPMG stelt na onderzoek op DePers.nl dat normen en waarden meer aandacht moeten krijgen in het onderwijs.
Uiteenlopende mening
Overigens vindt de helft van de bedrijven dat er wel voldoende aandacht is voor de ethische vorming van studenten. Maar daar staat tegenover dat ruim 40 procent van de onderzochte bedrijven in de afgelopen twee jaar wel eens een 'high potentials' heeft laten gaan die een gebrek aan de juiste normen en waarden tentoon spreidde.
Verschillen
Uit het KPMG-onderzoek kwamen ook grote verschillen naar voren tussen jongere, oudere en vrouwelijke managers op het gebied van ethiek. Volgens 40 procent van de respondenten nemen jongeren het het minst nauw. Vrouwen zijn het meest strikt.
Bron:De Pers
''Jonge managers hebben een tekort aan ethisch besef en laten zich teveel leiden door carrière, inkomen en status en te weinig door verantwoordelijkheidsgevoel en respect.''
Hoe frappant dit te lezen, want in wat voor mate heeft het bedrijfsleven de jonge aanstormende managers niet zelf een worst voorgehouden met allerlei carrièremogelijkheden, dure lease-auto’s en salarissen zonder grenzen. Inherent aan het gedrag van de ''oudere'' garde dat een deel van de jonge managers zich ontpopt als managers met een tekort aan ethisch besef. Managers hebben “boter op het hoofd” als ze de high potentials eerst en vooral toetsen op waarde en normen. Het zal tijd kosten verantwoordelijkheid nemen, respect, vertrouwen etc. weer tussen de oren te krijgen.
Zolang deze immorele managers een baan kunnen vinden zal er echt niets aan hun vorming veranderen. Op dit moment is er meer aanbod dan vraag naar een goeie manager. Juist nu kan hier verandering in komen. Maar dan moet het bedrijfsleven wel in actie komen
Jacqelien
Ik heb altijd moeite met dit soort onderzoeken, het is veel te generaliserend. Grote groepen mensen worden in hetzelfde hokje geplaatst. Wil je dit soort cultuurfenomenen werkelijk in kaart brengen, dan moet je kijken naar achtergrond, opleiding, geografisch gebied, managementlaag, leeftijd enz. Er is ongetwijfeld veel meer nuancering dan je nu leest. De vraag is ook wat is nu eigenlijk minder ethisch. Dat jongere mannen behoefte hebben aan carriere en nog geen verantwoordelijkheidsgevoel en respect hebben, zegt meer iets over de cultuur binnen Nederland zelf. Blijkbaar voeden we onze kinderen op in een ambitieuze omgeving en dragen we dat over op onze kinderen. We creeren een enorme aantrekking van materiele behoeftes en leren onze kinderen niet voldoende hun verantwoordelijkheid te nemen. Pas als je serieus onderzoek doet, kan je beoordelen of we die ambitieuze en materiele drang dan minder bij jonge vrouwen overbrengen. Het kan, maar laten we niet vergeten dat het percentage vrouwelijke managers nog steeds laag is binnen Nederland. Dat kan al snel een vertekend beeld geven. Het is zeker zo dat binnen onze cultuur veel mensen van mening zijn,dat de primaire taak van de vrouw het gezin is. Daarmee geef je impliciet aan dat dit niet voor de man geldt. Dat alleen al creeert een andere ambitiedrang of verantwoordelijkheidsgevoel onder mannen en vrouwen. Daarnaast zijn hedendaagse ouders van een dochter voortdurend bewust van de risico's in deze maatschappij waar tegen je je dochter wilt beschermen. Hiermee leg je automatisch ook meer verantwoordelijkheidsgevoel bij haar neer. Mijns inziens is het de taak van de ouders om kinderen te leren balanceren tussen eigen belang en integriteit, om te laten zien dat de waarde van het leven niet alleen bepaald wordt door materialisme. Het is het uiteindelijk het recht van ieder mens, om zijn eigen fouten te maken, te leren en zijn keuzes te maken. Laten we als media en als bedrijven slim zijn en naar het individu blijven kijken. Kies gewoon de juiste persoon voor de taak, geef duidelijk aan wat je verwacht en waar de grenzen van je taak ligt, in harde en in zachte kwaliteiten. Als we al behoefte hebben aan dit soort analyses dan kan dat een stuk gedetailleerder en meer gesegmenteerd dan dit!
Helma geeft het al aan; een goed voorbeeld doet goed volgen. Het valt jonge managers niets te verwijten als zij van hun 'bazen' geleerd hebben hoe het moet. Stelen leer je immers van een dief en genezen van een arts. Jonge mensen zijn gemakkelijk beïnvloedbaar en dat zal met jonge managers denk ik niet veel anders zijn. Morele waarden krijg je al of niet van huis uit mee en als je het geluk hebt goede leraren te treffen, dan kunnen die het morele besef verder aanscherpen. Echter, geld is macht en macht corrumpeert. Mijn suggestie is dan ook om eerst maar eens de managers van de managers te testen op hun ethische gedrag en laten we dan eens verder kijken wie moet worden bijgespijkert.
Yves
|
|
22
-
09
-
2009
|
09
:
59
uur
En het is waarschijnlijk omwille van het ethische besef van de huidige managers dat de economie het momenteel zo goed doet.
@Phil, je hebt absoluut gelijk. De beinvloeding van de bestaande cultuur binnen de organisatie is enorm. Als jonge manager ben je lerende, moeten je vaardigheden groeien, maar ook je karakter/rol als manager. Alleen al het leren hoe je leiding moet geven aan een team, met alle psychologische factoren, is een enorme klus. Veelal worden ze in het diepe gegooid zonder coach. Het is irrealistisch om te verwachten dat al deze mensen van het begin af aan hun kop boven het maaienveld uitsteken en krachtig hun eigen grenzen trekken en stelling nemen.
Ron Ladage
|
|
22
-
09
-
2009
|
11
:
26
uur
Een logische conclusie van dit onderzoek, want kinderen leren van hun ouders, jongeren leren op de werkvloer weer van de ouderen, dus heel logisch.
Want hoe oud waren de manager van de banken, die de oorzaak van de hedendaagse crisis zijn, dat waren geen jonge managers, maar de gesettelde orde, de old boys groepen, die zonder ethisch besef hun zakken vulden en de jonge managers zagen dat van dichtbij en leren hoe het niet moe, maar wel hoe je heel snel een zak met geld kan “verdienen”.
Dat is nu het verschil tussen een echte ondernemer en een manager, de echte ondernemer denk aan zijn toekomst, hij weet dat hij dankzij zijn werknemers geld verdient en zorgt dat de weknemers dat kunnen blijven doen, hij kent zijn werknemers zowel van gezicht als van naam en wanneer hij fouten maakt dan gaat het bedrijf kapot en heeft hij ook niets meer.
Dit in tegenstelling van de managers, die ook werknemer zijn en zich dus kunnen verrijken, zelfs ten koste van het bedrijf en de werknemers, want hij heeft zog gedragen in zijn contract, dat hij bij ontslag minstens een jaarsalaris en liefst meer mee krijgt. Dus start eens met salaris van x% van de winst, dan heb je kans dat de managers door krijgen hoe en wie het geld verdienen en bij verlies door te grote risico’s, ja dan geen betaling meer.
Want schijnbaar is deze groep nog alleen te corrigeren in ethisch gedrag in hun portefeuille .
Arjan
|
|
22
-
09
-
2009
|
11
:
35
uur
Als jonge manager vind ik dit ethisch gezien nogal een discutabel bericht.
alleen al de definitie 'de jonge manager'? erg generaliserend..
Tevens herken ik me persoonlijk niet in het bericht, zelf ken ik verschillende jonge managers die vol met ethisch besef (nu gedefinieerd als: vol toewijding, met respect & verantwoordelijkheidsgevoel een bijdrage willen leveren aan beter team/bedrijf en zelfs maatschappij) aan hun jobs zijn begonnen,
waar het de juist de 'oude managers'(lekker over een kam geschoren), de cultuur en maatschappij zijn, die een on-ethische stijl verheerlijken en creëren.
Echter er zijn ook genoeg 'jonge managers' waar het inderdaad schort aan ethisch besef, net zoals er oude managers, huisvrouwen, politici, tandartsen etc. zijn waar het aan ethisch besef schort.
Kortom, kijk naar 't individu en laat zulke easy-to-score journalistiek achterwegen
J.W. Hajee
|
|
22
-
09
-
2009
|
12
:
50
uur
Je krijgt als samenleving wat je maakt. Vanaf groep 1 in de lasgere school maken we kleine ïkjes''''. Individualisten die vooral allemaal op hun eigen persoon moeten worden aangesproken. Groepsbesef leer je daarmee je jeugd niet aan. Om verantwoordelijkheidsgevoel te ontwikkelen moet je kinderen eerst ''groepsbesef'' en ''groepsbelang'' leren. Dan ontwikkel je automatisch het besef dat je als mens ook verantwoordelijkheid draagt voor de andere leden van je groep.
Sociologisch en psychologisch verklaart dat ook de opkomst en het succes van ''gangs''. Een buitengewoon onwenselijke maatschappelijke ontwikkeling, maar wel het direct gevolg van een falend onderwijssysteem als het aankomt op het automatisch aanleren van normen en waarden.
Afgelopen zaterdag was ik op een reunie van mijn oude HBS. Opvallend was dat iedereen weer onmiddellijk met elkaar optrok als vanouds. Men kende de code nog. Daarnaast was het goed te zien dat elk lid van onze ''klas'' goed in de samenleving was terechtgekomen en kennelijk al in de school had geleerd conequente keuzes te maken. Zonder uitzondering zijn ze bijv. allemaal nog met de partner aan wie ze ooit hun liefde hadden verklaard. Hoe anders is dat thans ook in de samenleving. Scholen maken nu ego's. Wat onze samenleving nu, meer dan ooit te voren, nodig heeft zijn teamspelers en coaches. Hoe wil je van een egootje een teamspeler maken. Dat is hem /haar inde de 15 tot 20 schooljaren nooit bijgebracht.
In die zin waren die oude HBS en Gymnasium ideeen zo slecht nog niet.
Onlangs was er een reportage op BBC over Harvard. Want blijkt dat het merendeel van de CEO's in de banksector Harvard alumni zijn. Harvard gaf grif toe dat ethiek geen hoofditem was in de opleiding van hun studenten. Een enquete in universiteiten en hogescholen gaf zelfs aan dat geen enkele ethiek als vak zag zitten noch dat ethiek een basisbegrip moest worden in de vorming van de jonge managergeneraties.
De huidige crisis heeft de waarden en zekerheden zo door elkaar gehaald dat zij (Harvard en consoorten) toegeven hun studenten geen tools te kunnen meegeven die in deze crisis van enig nut zijn.
Op de vraag : betekent dit dan dat een harvard (of dergelijke) opleiding in weze geen meerwaarde meer heeft in onze snelveranderende economiën, was het antwoord nietszeggend gestamel en stilte.
Kijk maar rondom : de ene ceo wordt vervangen door een andere met dezelfde vorming, dezelfde denkpatronen uit dezelfde clubs, met dezelfde zekerheden (sic!).
Vandaag hoor je interviews van de ex-ceo van Lehman Brothers of Fortis e.a. dergelijke kornuiten : één rode draad, niet ik maar de wereld zit fout!
Niks is veranderd, en vandaag leven we de eerste rebounce van de economie en hoera business as usual. Maar bij de tweede, derde en vierde (?) zal de economie niet meer zo hoog opveren tot .... net zoals een kaatsbal het doet. Dit is simpelweg een universele energiewet die op alles in het universum van toepassing is.
Of we moesten bij de bron, in de scholen, de mentaliteit héél snel veranderen.
Men zegt wel eens dat kinderen hun ouders een spiegel voorhouden. Dat komt doordat ze niet als voorbeeld nemen wat je zegt of wat je wilt, maar hoe je leeft.
Dat is bij jonge managers niet eens zo anders. Ze houden de oudere generatie een spiegel voor. En inderdaad hebben dan niet alleen de jonge managers, maar ook de oude managers wat te leren.
Een gezonde confrontatie met de valkuil van je eigen gedrag. En dan nu de kunst om ervan te leren!
ik ben er eentje van de 'generation jones' (dat zijn diegenen die weer net tussen de babyboomers en de generationX vallen, zo rond de 50 - heb ik ook nog maar pas gehoord - soit = off topic), en het verbaast me helemaal NIX dat er zo over de jongere generatie 'managers' gepraat wordt.
Ten eerste is het nogal merkwaardig dat mensen tegenwoordig manager worden na een opleiding en evt. wat stages, zonder enige ervaring op de werkvloer. Dat dat van onder naar boven op weerstand stuit lijkt me niet meer dan logisch, dat dat van het omhooggevallen 'boven' dan weer afgereageerd wordt op onder is misschien te begrijpen, maar daarom nog niet goed te praten.
Het probleem is structureel, iedereen wordt aangepraat dat hij manager, sectormanager of afdelingshoofd is om het moreel hoog te houden, terwijl het uiteindelijke werk dan uitbesteed/geoutsourced wordt aan (nu nog) lage-lonen-landen, of aan via oost-europese uitzendbureaus ingehuurd uitvoerend personeel, zodat de NL-beroepsbevolking op een gegeven moment alleen nog maar bestaat uit een 'dienstensector' die elkaar aan het werk houdt, maar die met de steeds kleiner wordende wereld (vanwege internet, steeds betere transportmogelijkheden etc.)zichzelf uit de markt prijst en een volstrekt onterecht zelfvertrouwen aan de dag legt.
Mensen die nog het lef hebben op het snotneus-gehalte te wijzen worden zo gauw mogelijk weggesaneerd, er van beschuldigd dat ze de aow-premies en pensioengelden opsouperen, en de wijzende vinger vergeet daarmee voor het gemak hun eigen (tot nu toe) gespreide bedje. Dat is gebrek aan respect, en dat proef je door de hele samenleving.
Dat die generatie een zware tijd tegemoet gaat is wat anders, maar dat valt niet op te lossen door te doen alsof je het zelf allemaal hebt uitgevonden op een managementsopleiding.
respect = mutual (should be)
J.W. Hajee
|
|
23
-
09
-
2009
|
08
:
53
uur
De arrogantie die de huidige jeugd heeft hadden wij ook toen we jong waren. Het is mijn generatie geweest (55+) die alle heilige huisjes heeft gesloopt en vervolgens de kinderen onvoorstelbaar heeft verwend. Ze moesten het immers beter krijgen dan wij.
Nu weten we dat een frm deel van de normen en waarden van onze grootouders en ouders zo slecht nog niet was.
Ook beginnen we nu te zien dat ''groep'' building heel belangrijk is voor later. Daar had ik het eerder al over.
Probleem is dat de huidige generaties feitelijk niets meer weten. Ze leren een paar techniekjes, en daarmee heeft de aap het kunstje geleerd denken ze. En wij, de ouderen, steunen ze daarin ook nog met een buitengewoon gedetailleerde wetgeving en een enorm pak stadaardisatie en normstellingen in elk vakgebied. Ze hoeven dus niet meer na te denken. Ze hoeven alleen maar te weten WAAR het staat. Althans dat denken ze.
Wij, de ouderen, zijn nu nog aan het bewind. We zouden natuurlijk zo verstandig kunnen zijn om heel veel van die buitengewoon gedetailleerde en daarmee tegelijkertijd verlammende wetgeving af te schaffen nu we nog aan de macht zijn.
Daarmee verliezen we dan tegelijkertijd twee generaties, waarvan slechts een beperkt aantal mensen voldoende creatief is om boven te komen drijven. Moeten we wel gelijk ook ons onderwijssssysteem terug hervormen naar iets dat mensen niet alleen competenties aanleert, maar ook gedragsregels, omgangsvormen en gedragsethiek in eeng roep en ten opzichte van eeng roep. Dat is heel conservatief, maar wel nodig
R. Mars
|
|
23
-
09
-
2009
|
12
:
28
uur
Ik heb gemerkt uit ervaring dat de 'oude cultuur' door mijn voorzichtige steekspel redelijk bang werd voor zijn positie. Zelf na een voorzichtig zal ik je helpen bij dit probleem werd eigenlijk al niet geapprecieerd om de simpele reden dat de manager net was afgestudeerd in het vak(en hij er ontzettend veel problemen mee had).
Daarnaast de OR als tool gebruiken om meer support te krijgen vanuit de medewerkers wilden /zagen ze niet, managers acteerden voornamelijk als struikelblok, om iemand een opleidingen te geven(volgens CAO) leek een eeuwigheid te duren, toen dit eenmaal rond was, was er een raamcontract afgesproken met een of andere snelle jongen die een gezamenlijke opleiding aan 50 man gaf, dit werd even in een middag afgewerkt, voor 50% was dit onnodig en zwaar onder hun niveau...
Feedback wat is dat, dat kennen ze niet..
De cultuur was zo ingericht dat mensen die iets tegendraads opmerkten of een idee hadden door documenten worden bedolven.. Prince en ITIL noemen ze dat met 50 pagina's beleid..
Maarja het zal wel standaard zijn bij sommige overheidsdiensten, vooral niet mensen iets nuttigs laten doen en wel het oude behouden.... luister gewoon niet naar de nieuwe generatie.. doe vooral wat je al 20 jaar doet..
Ron Ladage
|
|
23
-
09
-
2009
|
12
:
37
uur
J.W. Hajee ik ben het helemaal met je reactie eens, de computertijdperken hebben hier niet altijd positief aan mee gewerkt, want creativiteit ontwikkel je niet met spelletjes, maar met je geest en je handen.
Helaas is een echte grote omslag het enige wat de maatschappij weer in positieve vorm kan vernaderen, maar dan moeten we beginnen met de huidige politieke ''leiders (of Lijders)''van hun zeteltjes af zien te krijgen, maar die zitten vermoedelijk met superlijm vastgeplakt.
Groeten Ron
Met alle respect, creativiteit, groepsgedrag, samenwerking, feedback is niet gerelateerd aan leeftijd maar aan de individu en de ruimte die men krijgt in hun (werk)omgeving. Creativiteit is state of mind, wat soms met handen tot uitdrukking komt, in andere gevallen in concepten of verbeterideeen. Er is een variatie van mensen die out of the box kunnen denken tot een mensen die afwijzend staan tegen ieder nieuw idee. Dat is leeftijd ongebonden. Kijk naar de persoon, niet naar de leeftijd en geef een ieder de kans om mee te denken en mee te werken.
Het huidige computertijdperk is geen belemmering voor de sociale ondernemende maatschappij. Integendeel! De huidige jongere generatie is slim, sociaal, open, wars van grenzen, onderzoekend en heeft een duidelijke mening. Ze zullen hun eigen toegevoegde waarde brengen. Voorgaande generaties inclusief de mijne (44 jr) heeft een hoop vrijheden gebracht, maar ook een hoop ingeleverd en haar eigen blokkades opgericht. Jong of oud, beide zijn nodig omdat ze beweging brengen en historie in eren houden.
Het is niet raar om je verworven verworvenheden te beschermen. Iedereen wil graag meer beleg op zijn brood en geen beleg verliezen.
Het is daarentegen ook niet onbegrijpelijk om deze redenering dat jongere potentials wat minder ethisch worden te volgen, ik bedoel er is vaak een oorzaak en iedere oorzaak heeft gevolgen...
En het klopt, je moet eigen kansen creëren..
J.W. Hajee
|
|
24
-
09
-
2009
|
08
:
03
uur
Kort wil ik even reageren op de opmerkingen van ''Ankie'' en van Ron Ladage.
Eerst Ankie: Het gaat in de basis niet om ''creativiteit'', maar om aangeleerd sociaal (groeps-) gedrag. Het je verantwoordelijk kunnen/willen voelen voor het belang van het grotere geheel waarin je je beweegt is zo een vorm van aan te leren gedrag. Het is mijn stelling dat dergelijk gedrag de jongeren van de laatste generaties, o.a. door de opstelling van ouders en de inrichting van het huidige onderwijssysteem, niet meer wordt aangeleerd. Hoe kun je dan verwachten dat jongeren sociaal geconditioneerd worden?
Wat ik werkelijk stuitend vind is dat men ërgens beter van worden'' kennenlijk als doel ziet ( het grote bonusgraaien o.a.) en dat dat beter van worden vooral wordt vertaald in materieel gewin voor ''''ikke''''!
Ik ben er buitengewoon gelukkig van geworden dat ik in het voorbije jaar mijn groep, met behoud van inkomens succesvol over de vlijmscherpe klippen van de kredietcrisis heb kunnen leiden, daar waar de branche waarin wij werkzaam zijn snoeiharde klappen heeft gehad.
Dat geluk ontleen ik niet aan mijn rechter achterzak. Geloof me... die heeft ernstig te lijden gehad, maar vooral uit het besef dat ik werkgelegenheid voor mijn medewerkers en daarmee brood voor vrouw en kinderen heb weten te behouden. Er is als manager niet alleen een ''graai-recht''( zo als menigeen zich meent te kunnen permitteren) als het goed gaat, maar voor dat moment eerst nog een ''langere termijn zorgplicht''. Eigen belang mag dus nooit schade toebrengen aan het grotere geheel. Eigen belang moet paralel lopen met het grotere geheel. En dat laatste, daar wordt door jonge managers tamelijk generiek over heen gestapt. Het gaat vooral over de ''winst'' van nu, niet over de continuiteit op langere termijn. En daar heb je de kern van de kredietcrisis oorzaken.
Beste Ron: Onze generatie is al jaren bezig met geld verdienen. Onze (bedrijfs-) leidinggevende voorouders waren naast werken ook sociaal actief in verenigingsbesturen en de politiek. M.a.w. kennis en kunde werden ook anders ingezet dan alleen voor het eigenbedrijf en eigen gewin. Stel nu dat we als managers allemaal eens stellen dat we 2 uur per week aan dergelijk werk zullen gaan besteden, (in het kielzog van onze voorouders) dan winnen politieke partijen en verenigingen enorm aan kennis en kunde. Dan lost de lijm onder de kontjes van die bestuurlijke sukkeltjes die ons nu leiden snel genoeg op.
We hebben ze zelf op die stoeltjes laten kruipen, doordat wij met elkaar het ''te druk'' hadden. Maatschappelijke verandering begint bij je zelf. Het begint niet bij defaitisme.
Ron Ladage
|
|
24
-
09
-
2009
|
09
:
03
uur
J.W. Hajee ik sluit mij geheel aan bij je reactie.
@JW Hajee,
Bedankt voor je reactie. Ik herken absoluut dat het personal graaigedrag en het sec richten op het persoonlijke belang, een verfoeibaar gedrag is en ten koste gaat van het grote groepsbelang (lees bedrijfsbelang). Mijn persoonlijke mening is echter dat dit verschijnsel niet sec aan de jongere manager is toe te wijzen. De afgelopen jaren heb ik binnen diverse organisaties politieke machtspelletjes mogen ervaren en geldverslindende/verspillende projecten waarbij het ego een enorme rol speelde. Je mag inderdaad trots zijn op het feit dat je mensen hebt kunnen behoeden van zware ingrijpen en reorganisaties. Dat is knap werk en een verantwoord beleid van een goede manager. Besef echter dat er genoeg andere voorbeelden in het afgelopen jaar waren, waarbij reorganisaties hebben plaatsgevonden met grote gevolg voor lagere lagen binnen de organisatie. Echter het aantal managers op hoge niveau dat bereid was zijn eigen rol te evalueren en weg te schrijven was veel minder. Ik heb die keuze vanuit mijn eigen integriteit wel gemaakt. Ik besefde dat een reorganisatie met een cutdown van 20% ook doorgevoerd moet worden binnen het directieteam. Integriteit is mijns inziens persoonsgerelateerd en hangt niet af van jonge of oude generatie. Machtsmisbruik heb je door de eeuwen heen!
Ik denk dat deze discussie wel belangrijk is om ook met de nieuwe generatie te voeren en niet zomaar te oordelen over een groep.
Het is daarentegen goed om een mening ergens over te hebben als die enig fundament heeft..
Als er iets moet veranderen aan het onderwijs dan zal je echt met iets moeten komen wat concreet is ipv er moet meer ethiek in omdat er weer iets is gebeurd ... er zijn bijvoorbeeld al maatschappelijke stages in het basis-onderwijs ingevoerd...
Een goed voorbeeld doet vaak volgen...
J.W. Hajee
|
|
27
-
09
-
2009
|
11
:
51
uur
Nog even een korte reactie op Ankie.
Wat je schrijft is herkenbaar voor mij. Met name in overheidsgerelateerde jobs, gezondheidszorg,de milieu wereld, en de diverse ''advies'' branches is onvoorstelbaar gegraaid en geknoeid. En dat was zeker niet alleen de juegd die dat deed. Dat was vooral een bepaalde categorie ouderen. En dan heb ik het nog maar niet eens over de praktijken in de vastgoed branche. Ook daarvan heb ik meer gezien dan ik kon billijken. Daarbij heb ik er altijd voor gezorgd dat wij buiten zulke spelletjes bleven. Een mens moet tevreden kunnen zijn met een goede boterham. Een boot in Nice, een 2e huis ergens langs de kust van de Middellandse Zee, het is ze wat mij betreft allemaal gegund als ze er eerlijk voor hebben gewerkt. En dan nog, hoeveel tijd per jaar hebben ze dan om er echt van te genieten.
Het nare is dat binnen onze ''cultuur'' het aan de kaak stellen van misstanden nog steeds wordt bestraft in plaats van beloond. En ''Den Haag'' maakt bepaald geen haast met regelingen waarmee dat wordt veranderd.
Ik zie weinig in een Code Tabaksblatt, en nog minder in het gedraai van Naut Wellink! Alleen gedraai ten faveure van behoud van de eigen positie. Elke sufferd met een rekenmachine had immers kunnen uitrekenen dat de AEX index allang niet meer in de pas liep met de intrinsieke waarde van de betrokken bedrijven etc. Wie hardop wat zegt dat hout snijdt die poogt men vervolgens economisch te elimineren.
Dat is ook de reden waarom zo een Wilders mag doorgaan met het luidkeels uitkramen van onzin. Immers, dat holle vat klinkt zo hard dat het de aandacht afleidt van degenen die inhoudelijk echt wat te melden hebben.
Ik roep hier en nu alle goede managers in het bedrijfsleven op zich te verenigen. Als daarna iedereen zich op zijn of haar plaats vanuit gezamenlijk gedachtengoed gaat bemoeien met politiek, provincie en verenigingsleven, dan kan het niet anders of we moeten met elkaar dit schip van de BV Nederland met elkaar terug op koers kunnen krijgen. Veranderen doe je van binnen uit. Ik vraag 2 uur per week van uw tijd. Maar dan wel van alle managers in Nederland. We moeten ons realiseren dat we niet alleen de leiders zijn van ons bedrijf, maar dat we tegelijkertijd ook de leiders van de samenleving behoren te zijn!.
En dat wilde ik, ter overdenking toch een keer aan u allen kwijt.
J.W. Hajee
|
|
28
-
09
-
2009
|
09
:
12
uur
Reinier heeft denk ik niet begrepen wat ik bedoel.
Om te beginnen heb ik niet ''zo maar'' kritiek. Mijn kritiek stoelt bijv. op de manier waarop stageaires zich in mijn bedrijf gedragen, en ook op het onderwijs dat mijn kinderen hebben gevolgd. Ik zie dus van dicht bij de effecten van onderwijs op gedrag. Een kerletje dat ''Hee Kees'' roept in de gang of in de klas is geen uitingvan respect en/of aanvaarden van gezag.
Gezag dat er in de ''echte'' samenleving wel moet zijn, want anders functioneert het niet. Simpel voorbeeld zijn de rellen in Hoek van Holland. Wij pasten er in onze jeugd wel voor om zo te keer te gaan tegen agenten dat ze zich uiteindelijk met een pistool moeten verdedigen. Ik kijk met afgrijzen naar dergelijke beelden, omdat het aantoont dat minimaal een groep jongeren binnen onze samenleving zo ver is ontspoord dat ze denken dat ze god noch gebod meer behoeven te erkennen en respecteren. Als ik dan vervolgens de ongenuanceerde bevooroordeelde uitingen en meningen van de jongeren in ons bedrijf hoor schrik ik.! Dergelijke hooligans blijken dan nog support te hebben ook. Dat je je op een feest niet zo te misdragen hebt komt dan niet eens meer aan de orde. De Politie is de schuld van alles!. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
Op een feest zou er niet eens politie moeten rondlopen. Alleen al dat feit is een schandaal op zich. Politie hoort zich bezig te kunnen houden met boeven vangen in plaats van het handhaven van orde ten opzichte van kennelijk onopgevoede en ongesocialiseerde jongeren.
Ethiek is niet zo maar een loos woord, al gebruikt Jan peter Balkenende dat woord te pas, en vooral te onpas. Dat daaruit verwarring onstaat begrijp ik. Het vertelt tegelijkertijd hoe weinig aandacht er tijdens de opvoeding van kinderen is voor mijn en dijn en het aanleren van respecteren en accepteren van gezagsverhoudingen binnen een groep.
Binnen het onderwijs zou men kunnen beginnen de leraar of lerares weer eens Meester en Juf te noemen of Meneer en Mevrouw. Daar is niets mis mee. Het geeft aan dat men de hogere leeftijd van degene die lesgeeft erkent.
Als je er goed over na denkt, dan is het eigenlijk te gek voor woorden dat ik dergelijke absoluut elementaire dingen hier moet opschrijven.
O ja, en dan nog die ''maatschappelijke stages''. Mijn beste Reinier, denk je nu echt dat wij als mentoren in het bedrijfsleven in 5 weken of 3 maanden kunnen rechtzetten wat 15 tot 18 jaar thuis en op school is verzuimd aan te leren? Ben je werkelijk zo naief?
Het is nog anders. We krijgen ze hier op het bedrijf die schrijven ''WEI MAAKE CHEEN VAUTE!
En dan vindt de school het gek als ik zo 1 terugstuur met de opmerking : Ga je schoolgeld maar terug halen! Wij moeten ze tijdens een stage vaak nog Nederlands leren, en rekenen en het verschil tussen debet en credit.
En als je dan de jogneren zelf hoort: dan komen de verhalen over lesuitval. Soms tot meer dan 25%. Zo leer je jeugd dat het niet uitmaakt wanneer en of je komt. Ook dat gebeurde in mijn jeugd niet. Dan was er altijd les en altijd school als dat op het dagrooster stond. Lesuitval bestond niet.
Ik hoop mijn beste Reinier dat ik je met deze paar opmerkingen heb bewezen dat ik niet ''zo maar'' wat roep, maar dat feitelijk mijn handen jeuken om er eens grof de bezem door te halen, en dat ik ook wel weet waar te beginnen.
En binnen ECABO, de mentorenraad en het ROC in onze Provincie heb ik deze geluiden al een aantal malen laten horen. Je hebt gelijk... je moet er wat aan doen. Dat is ook de reden dat ik me dit keer de moeite getroost om in deze column zo uitgebreid mijn ideeen te ventileren. Reden: Zo kan ik andere(en ik geef toe: vooral wat oudere) managers ook bewust maken van mijn inzichten en hen stof tot overdenking (en hopelijk tot actie) bieden.
En praten met de jonge generatie? Er komt buiten opmerkingen over ''ouderwetse'' opvattingen meestal niets zinnigs terug.
Een beetje later naar topfuncties groeien en dan de wijsheid hebben opgebouwd (levenservaring noemen ze dat) om het geheel beter te overzien zou al heel veel schelen. Mijn private mening: De meesten hebben voor hun 40e levensjaar niets in de top van een bedrijf te zoeken.
Tegelijkertijd is het dan aan de senioren om hun jonge talenten beter en nadrukkelijker te coachen. Ja,... precies,... zoals vroeger!
Zo heb ik het ook geleerd, en zo hoop ik het in de komende jaren (circa 10) ook over te kunnen dragen. Zo hoort dat!... In het belang van de hele groep!.
J.W. Hajee
|
|
28
-
09
-
2009
|
13
:
46
uur
Het is goed te merken dat mensen zich herkennen in wat ik heb neergeschreven.
De conclusies ten aanzien van de ''inrichting'' van het onderwijs zijn helder. Ze worden ook op de werkvloer, zowel in de klas als er buiten, goed aangevoeld. Punt is inderdaad dat er twee gapende gaten zijn. Enerzijds is dat het gat tussen bedrijfsleven en onderwijs. Terecht dat dit wordt benoemd, anderzijds is er het gat tussen onderwijs en politiek denken.
Het onderwijs zelf zit daar als in een spagaat tussen.
De vraag is..... hoe gaan we verder. Dat er dingen structureel en fundamenteel moeten veranderen weten we met elkaar wel. Dat we van de poldermodellen in SER en regering weinig te verwachten hebben ook. Daarnaast ben ik bang dat we na de volgende verkiezingen een niet meer regeerbaar land over houden als er niet ergens mensen met een normaal agrarisch vernuft beginnen ingrijpen. We hebben wat dat betreft weinig te verwachten van de huidige politieke partijen. De nieuwkomers, o.a. Verdonk en Wilders, zijn van een dermate gering intellectueel niveau dat we daar al helemaal niets van te verwachten hebben.
Tot slot moet gesteld dat veel huidgie bestuurders van de branche organisaties ( o.a. VNO/NCW en MKB Nederland uit diezelfde politieke koker afkomstig zijn. Ook daar hoef je dus op dit moment geen verneiuwing van te verwachten.
Het nare is, dat juist dat motief 1 van de hoofdredenen is waarom bepaalde figuren op bepaalde plekken zitten. Het tegenhouden van vernieuwing lijkt in sommige gevallen in het belang van bestaande structuren. Dat het in erkelijkheid vernieuwing en innovatie dwarsboomt, daaraan gaat men dan gemakshalve voorbij. Dat een dergelijke noodlottige Jan Salie geest bovendien de concurrentiepositie van ons land aantast, en ons in het buitenland absoluut ongeloofwaardig maakt, als er wordt geroepen door politici en ondernemers over de ''kennis'' economie, daaraan komt men dan niet eens meer toe.
Ik daag een ieder bijvoorbeeld uit om eens een bouwbeurs in Nederland te bezoeken en daarna een dergelijke beurs in Denemarken, Noorwegen, Zweden of Duitsland. Dan ervaar je hoe schokkend 10 jaar achterstand kan zijn.
Het is dus nu aan ons. Niet langer met pep talk, maar effectief. De vraag is.... Wat gaan wij ( u en ik ) er aan veranderen? Hoe gaan we ons hiervoor sterk maken. Ik heb me voorgenomen om in de loop van deze week me aan te melden bij een politieke partij en me daarna via de lokale politiek te laten horen. Ik maak me sterk dat ik in 6 maanden tijds landelijk bezig kan zijn. Dat kunt u ook!. Ik zal het lot laten beslissen welke partij het wordt. Want... het maakt niet uit binnen welke groepering je het doet... als je maar in beweging komt en daarna zinnige dingen begint te roepen!.
Reinier
|
|
28
-
09
-
2009
|
11
:
25
uur
in reactie op bovenstaande is het denk ik niet verstandig de vergelijking met Hoek van Holland te maken, dit soort lui is geen student op het hbo of wo.
Verder sluit ik me helemaal aan, deze mensen vinden vaak hun plek net, voelen zich hoogstwaarschijnlijk onbegrepen en zoeken uit verveling rottigheid. etcetc..
Ron
|
|
28
-
09
-
2009
|
11
:
38
uur
Ik sluit mij aan bij het laatste stuk van J. W. Hajee.
Ik vind niet dat hij ongefundeerde kritiek heeft, maar juist met een goed kijk op wat de laatste jaren (eigenlijk al met de invoering van de Mammoetwet) fout is gegaan.
Ik verwijt het de leraren niet, die al jaren kritiek hebben op al die, door de politiek ingegeven wijzingen van leermethodes moeten volgen. Juist die kritische leraren en natuurlijk ook leraressen, hebben het gelijk aan hun kant.
De verder uit de hand gelopen opvoeding (of juist het niet opvoeden) door de ouders, die geen enkele controle over hun kinderen schijnen te hebben, veroorzaken de huidige problemen. Verder is de invloed van de sommige kinderen van allochtonen en hun cultuur binnen de grote steden ook alles behalve bevoordelijk en de reactie van onze regering, die daar te soft mee omgaan (anders kost het bij bepaalde partijen stemmen bij de volgende verkiezing)en daardoor verkeerde signalen in stand houden.
Ook de politiek en de hedendaagse regering, die wel woorden in hun mond nemen over de zogenaamde Normen en Waarden, stellen eigenlijk niets voor. Als voorbeeldfunctie al helemaal niet, want ze reageren adhoc op alles, zonder ook maar een visie te hebben.
Het constant negeren van wat het “volk” denkt en zegt, breekt onze maatschappij ook op.
Logisch dat de jonge managers de morele kennis hebben van deze tijd.
Dus zaken als: ik ben de belangrijkste, ik moet zo snel mogelijk mij verrijken en het ontbreken van sociaal gedrag komt daar uit voort.
Helaas ook het voorbeeld gedrag zoals bankdirecteuren en anderen hun geven.
Wat Hajee schrijft in zijn reacties is ook opbouwende kritiek, inderdaad laten wij vanuit onze oudere voorbeeldfuncties eens twee uur per week tijd besteden aan andere zaken.
T.a.v. het onderwijs nog een kritische noot, vroeger was er een verbinding tussen scholen en bedrijven of doorstroming naar de bedrijfsscholen, helaas hebben de bedrijven deze scholen jaren geleden wegbezuinigd, dus ook daar was de ontkoppeling tussen sociaal en werken.
En ook veel onderwijzers lopen niet warm om buiten de vaste schooluren tijd te besteden, om met het bedrijfsleven aan tafel te gaan zitten. Zelf heb ik een paar jaar geleden als dagvoorzitter een congres meegemaakt, waarin de koppeling tussen manager en leraren binnen de chemische industrie plaats vond.
Helaas stuurden de managers hun hulpjes, zodat het niveau niet de juiste waren en na de dagsluiting was er een uitstapje naar een van de bedrijven georganiseerd (met eten etc.), zodat er een kans bestond, om buiten de dag om de contacten tussen de twee groepen onformeel op te starten.
Helaas van de 20 leraren bleef er slecht één langer, de rest moesten vergaderen of proefwerken na kijken.
En zo blijven we gaan voor de gemiste kansen in ons bedrijfsleven en scholingsactiviteiten.
Maar zolang steeds meer mensen dit gaan zien, blijf ik hoop houden op betere tijden.
Reinier
|
|
28
-
09
-
2009
|
11
:
57
uur
En ik ben helemaal met je eens. Onderwijs is het begin, de basis. Is die slecht.. kost het veel tijd om te repareren als dit al kan. Het kost zowiezo iemand heel veel tijd en moeite om een enkel probleem aan te pakken.
En daarvoor respect. Ik ben ook erg voorstander van meer geld naar het onderwijs in het algemeen, kleine klassen, geen massa scholen etc.
Daarnaast ook meer aandacht voor begeleiding van docenten en mentoren die in het onderwijs zitten. Deze docenten hebben soms weinig kracht en met de ouders wordt slecht tot niet gecommuniceerd.
Spellingsproblemen zijn kenmerkend voor de groep waar je het over hebt. De ouders kunnen vaak niet lezen, lezen nooit een krant behalve soms in hun eigen taal. En daarnaast krijgen de kinderen vaak nog een ouderwetse opvoeding zonder stimulans. Op school kunnen de docenten slecht communiceren met deze groep.... met alle gevolgen van dien..
J.W. Hajee
|
|
28
-
09
-
2009
|
15
:
25
uur
Even iets recht zetten. Mijn opmerkingen over stageaires behelzen net zo goed degenen met een nederlandse achtergrond. Ze blijken basic niet zo veel anders te presteren als degenen van alloctone komaf. Dat is een enorme misvatting. Dat er wel extra achterstanden ontstaan als kinderen migreren mag duidelijk zijn. Dan spreken ze al een taal en moeten overneiwu beginnen. De motivatie van dergelijke jongelui is vaak groot. Dit omdat ze weten dat ze niet terugkunnen naar waar ze vandaan kwamen.
Als je praat over 2e en 3e generatie van buitenlandse komaf, dan heb je vaak wel gelijk als jev aststelt dat daar achterstanden ontstaan. Zeker als die kinderen ook nog opgroeien in min of meer gekleurde ghetto's in de grote steden.
Dan is er zowel de culturele spagaat, alsook onvoldoende controle op school gaan, naast desinteresse van de ouders. Ouders die dan inderdaad veelal de taal niet of ternauwernood machtig zijn, en die vasthouden aan eigen tradities. Vaak wordt aan die (vooral oudere) vrouwen ook de toegang tot allerlei (taal-)cursussen ontzegd.
In die zin is het goed dat wij ons nu uitspreken dat wie hier woont of leven en wonen wil ook de taal moet spreken en lezen.
In die zin hebben we het echter destijds ( jaren zestig/zeventig van de voorgaande eeuw) zelf fout gedaan. We wilden immers werkers die konden vegen en plukken of schuren. Die hoefden niet te praten zo vond men. En daarna begonnen gemeenten de eerste 32 pagina's van hun Gemeenteboekje in het arabisch te drukken.
Met zo veel doodknuffelen van je allochtonen moet je het niet eens gek vinden dat je 30 jaar later de rekening gepresenteerd krijgt.
Maar ook hier .... daar moeten we wat aan doen.
Doe eens een klasje met zo een groep die graag wil leren. Stimuleer je je vrouw om een contactgroep te doen met buitenlandse vrouwen die Nederlands willen leren praten, of vind je dat ze in de via de tennisclub georganiseerde fancy fair voor de dierenbesherming het ultime vrouwelijke liefdadigheidsstreve al bereikt?. Ik weet dit is gechargeerd. Maar dat is ook de bedoeling. Ook hier is de vraag wat doen jij en je gezin om problemen in jouw omgeving op te lossen? Wat doen jullie er aan? Daar gaat het namelijk om.
Wat ik probeer aan te geven is dat een heleboel dingen in onze samenleveing hartstikke fout zitten. We zijn verworden in 50 jaar tijd tot een absoluut a-sociale rattenbende. Vaststellen van dat feit is 1 ding. Beredeneren waar het fout is gegaan biedt ons zicht op de weg terug. Mijn vraag aan u allen opnieuw blijft: Zijn we bereid terug te rijden naar die wissel, en vanaf dat punt opnieuw te beginnen, maar dan op een ander spoor? Of volgen we het goedkope dronkenmans gebral van zo'n Wilders?
Wellicht heeft u het intussen gemerkt in mijn kritiek op de samenleving wijk ik niet zoveel af van die man. Wel in de weg en de oplossingen die ik wens te kiezen. En daar gaat het om.
Revolutie in het denken, veranderen van de samenleving..... dat begint bij u op het bedrijf, in de vereniging en in het gezin. De basis ligt niet bij CDA, PvdA VVD of bij wie dan ook. De basis ligt bij U!
Pieter
|
|
28
-
09
-
2009
|
20
:
27
uur
Ik herken dit bij ondermeer KPN van een aantal jaren geleden. Jonge honden en ook nog vrouwen die naar de top moesten want KPN wilde vrouwen aan de top krijgen. Goed voor het imago. Idioten. Verder werden toendertijd vooral vrouwen in hun honden gedrag door het management op handen gedragen. Management development noemden ze dat. Het heeft bij mij in ieder geval alle respect doen verliezen voor dit soort types. Maar ook voor het management zelf. Al mijn normen en waarden zijn toen met voeten door dit bedrijf getreden. Jonge leiders vormen ten koste van iedereen. Dit waren dus absoluut geen collega's. Dit waren je ergste vijanden. Ik herken ze tegenwoordig ook razendsnel. Ik ben ze eigelijk niet zo erg buiten KPN tegengekomen. De tactiek is ze te omzeilen en zelf nog gladder te zijn dan deze ratten van het bedrijfsleven. Het hondengedrag ging trouwens niet alleen op voor vrouwen. Maar het viel me wel op dat kennelijk jonge vrouwelijke potentials last hadden van over-acting in een voornamelijk technisch mannelijke omgeving. Toch compenseren voor hun vrouwelijke last van onzekerheid. Waardeloos en onprofesioneel. Maar ja naar boven likken en opzij trappen was hun credo. En als je dus niet gedekt bent door het management dan sta je alleen en kun je beter zelf vertrekken. Het gaat tenslotte om wie er de macht heeft op een afdeling. En als jij die niet hebt, blaas de aftocht want je speelt een verloren wedstrijd. Geloof me. Het is de moeite van je energie niet waard.
J.W. Hajee
|
|
29
-
09
-
2009
|
07
:
32
uur
Pieter spreekt harde maar ware woorden. En het moet me van het hart: ook dit is een zichtbaar teken van de socialistische ''positieve discriminatie''. Leuk hoor die Den Uyl's en die Kok, maar ook al is discriminatie positief, het blijft discriminatie. Op den lange duur keert het zich altijd tegen je. Dat blijkt met dit voorbeeld opnieuw.
Waar ik erg van schrik is het tweede deel van deze zin: ''De tactiek is ze te omzeilen en zelf nog gladder te zijn dan deze ratten van het bedrijfsleven''.
Het is mijn diepste overtuiging dat je met een dergelijke basishouding (gladder zijn dan) het kwaad niet bestrijdt, maar juist verergert. In realiteit word je dan namelijk net zo erg als datgene dat je zo zegt te verfoeien als je niet uitkijkt.
En die zin begon zo goed. De tactiek is ze te omzeilen! Daarmee kun je ze in ieder geval isoleren tot rondrennen binnen hun eigen soort.
Betrouwbare zaken en managers doen zaken met betrouwbare zaken en managers. Laat dat het uitgangspunt zijn. En dan graag zonder dubbele bodems etc. Ik doe dat al jaren zo, en heb binnen ons bedrijf de basisregel ingevoerd dat we niet werken voor bedrijven die we constant in de gaten moeten houden om niet gepiepeld te worden. Daar houden we dan gewoon mee op. Dat is heerlijk rustgevend omdat je dan de zakenmentaliteit terug krijgt die je graag wilt: In ons geval is dat ''wederzijds vertrouwen''. Daar word je niet het grootste bedrijf van Nederland mee. Dat is waar, maar het geeft wel erg veel rust in de organisatie. De medewerkers weten zich namelijk ten allen tijde gesteund door hun baas en hoeven dus niet af te rekenen met rattengedrag van klanten. Dat doet na melding de organisatie voor ze. Rust voorkomt stress, en daarmee wordt hetgeen je maakt weer beter etc.etc.
Het grappige is dat ik, na jaren van zo werken, heb gemerkt dat ik er zelf rustiger en zekerder van word, en dat het desondanks mogelijk is om een langjarig bestendige klantenkring op te bouwen. Overigens denk ik wel dat het enigszins afhankelijk is van de regio waar je werkt. Voor mijn geval lopen er bijv. in Amsterdam en Noord-Holland veel meer ratten rond dan in Groningen, Friesland of Zeeland. Er wonen er ook meer zult u zeggen, en het is de plek waar de grote bedrijven gevestigd zijn. Dan is de stelling misschienz elfs wel: Grote bedrijven ontstaan dankzij ratten. Maar hebben voorbeelden als Enron, Icesafe, en Meadows bijvoorbeeld onlangs niet geleerd waar rattengedrag toe leidt?
Daarnaast zijn grote bedrijven lang niet altijd de innovaters en aanjagers van de economie. Welingelichte kringen binnen het Ministerie van Financien beweerden een aantal jaren geleden dat de grote bedrijven en multinationals met elkaar in totaliteit niet tot nauwelijks bijdragen aan de schatkist, terwijl het MKB de grote sponsor is van (op dit moment) Wouter Bos en zijn vrinden.
Stel nou dat we een bank beginnen die ''eerlijk'' zaken doen gaat financieren, dan geef je ethiek een eigen gezicht. Vele moslims zullen hierop (terecht reageren) dat er delen van de wereled zijn waar dat al zo gaat. Moslims betalen geen rente, ze betalen hun schulden en geven de bank eigener beweging een vergoeding voor de geboden kans. Heel bijbels maken ze daarmee gebruik van hun talenten en hebben daarna hun naasten lief. Zo kan het ook!
Maar dat verhaal hoor je Wilders niet debiteren. Als christen buig ik hier diep voor. Dat heeft niets te maken met ''rattigheid'', maar alles met ''moraal'' en ''ethiek''. Maar dan toegepast in het dagelijks leven. Ik vind het buitengewoon als zoiets blijkt te werken. Het betekent namelijk dat mensen elkaar in een dergelijk systeem respecteren en vertrouwen.
Als je veel van de verhalen, die je rondom je heen hoort, samenvat dan kun je niet anders dan vaststellen dat het Kapitalisme, net als het Communisme zichzelf aan het overleven is. Daarbij moet worden vastgesteld dat alle experimenten van partijen als de PvdA, CDA en VVD in de loop van de jaren niet of nauwelijks zinvolle bijdragen aan de samenleving hebben opgeleverd. In die zin heeft D66 misschien nog wel het minst ongelijk als men stelt dat met een drastische hervorming van het politieke bestel een begin kan worden gemaakt met het scheppen van een nieuw draagvlak binnen de samenleving.
In die zin is Duitsland wel interessant: Een ''Gemeinde'' kent maar een paar duizend zielen. Burgemeester en Gemeentesecretaris kennen die allemaal. Door de wind te houden onder kerkelijk en verenigingsleven ontstaat een vorm van saamhorigheid. Boven de ''Gemeinde'' staan eerst de ''Samtgemeinde'' en daarna het ''Kreis''. En daarmee komt ''besturen'' van de straat en de wijk naar het grotere geheel. Heel veel dingen worden in de Gemeinde zelf beslist. In ieder geval alle zaken die de eigen leefomgeving aangaan. En daar heb je dan ook invloed op als burger. Dan kun je er ook bij betrokken zijn. Werkgelegenheid, orde, rust etc. worden dan het belang van ''allemaal''.
Sociologisch gezien blijkt dat echter veelal niet goed te werken in de ''stad''. Dat heeft dan vooral te maken met het feit dat je te veel ratjes op te weinig grond zet. Die egootjes gaan dan allemaal voor ''Ikke''. Logisch, omdat er van alle basisbehoeften van de mens op die plekken te weinig is: rust, groen en logisch zichtbare sociale verbanden.
Omdat er toch een groepsgevoel moet ontstaan maken de ergste ratjes dan ''bendes''. Wie logisch nadenkt ziet die verbanden. Een intelligentie, maar crimineel geprogrammeerde leider zoekt dan een groepje mislukkelingen om zich heen en geeft hen het gevoel dat ze iets zijn. ''We don't need no education!'' Pink Floydd zong het al in de zeventiger jaren van de voorgaande eeuw. En dan is de cirkel weer rond. Het begint allemaal met opvoeding, onderwijs en sociale sturctuur. Daarin moeten jongeren rijpen. Model-leren noemt men dat. Spreek dat woord eens een paar keer uit met de klemtoon op verschillende lettergrepen. U zult merken dat het woord dan een heleboel verschillende zinnige betekenissen blijkt te hebben. En.... als je dan begint nadenken, dan blijkt dat oude systeem van meester - gezel en leerling vaak zo slecht nog niet. Het enige dat ons tegenhoudt om onze samenleving te hervormen is doelloze en zinloze reactie wetgeving, opgesteld door sufferdjes die 30 jaar geleden de weg al kwijt waren. Maar toen merkten we het nog niet dagelijks wat dat voor gevolgen zou hebben. Nu wel.
En daar kunnen wij met ons allen iets aan doen.
PS: Heeft u gemerkt dat ik ''Nederlands'' schrijf. Voor heel veel zaken hebben we helemaal geen angelsaksische termen nodig!. Trots op je eigen cultuur begint bij je eigen taal waarderen en gebruiken! Daarmee wil ik niemand verbieden om welke taal dan ook te spreken, maar doen dat dan tegen een buitenlander die hier als toerist is, of in het buitenland zelf.
Ik kan me mateloos ergeren als ik als Nederlandse burger langs de kust in winkel of restaurant wordt aangsproken met een dikke tong en de tekst: ''Wasss wolllen Zie?''
Pieter
|
|
29
-
09
-
2009
|
22
:
37
uur
@Hajee. Je hebt gelijk. Zelf rattengedrag vertonen om ratten te bestrijden is jezelf tot dat soort mensen verlagen. Dat heb ik ook niet gedaan. Ik ben integer. Deze mensen niet. Die weten niet wat integriteit is en voor hen geldt de macht van het geld en aanzien. De leaseauto, de laptop en een veel te hoog salaris voor wat ze werkelijk waard zijn. Deze mensen maken bedrijven kapot en ook de mensen die integer proberen zaken te doen. Het zijn net sprinkhanen die een veld kaalvreten en naar een volgend veldje gaan. Wat jij aanhaalt over het bedrijfje vind ik heel goed klinken. Ik sluit me graag aan bij dit soort mensen. Ik ben nu een freelancer. Mijn doel is daarmee zo veel mogelijk geld te verdienen zodat ik voor mijn 55ste met mijn eigen pensioen kan. Ik ben er van overtuigd dat werken met stress je leven kapot maakt. Ik hoor van zoveel ex-collega's dat ze aan het overleven zijn. Wat een vreselijke trieste mensen eigenlijk. Overleven om hun pensioen te halen. Wat zijn deze mensen toch erg. Ga toch weg bij zo'n bedrijf. Het is het niet waard. Je gezondheid gaat er aan. Kijk verder eens wat er nu bij France Telecom gebeurd. Weliswaar een ander land , maar toch. Een wonder dat dit niet bij een KPN is gebeurd. Maar dit soort zaken wordt hier in Nederland stil gehouden, afgekocht. Het zal niet direct zelfmoord zijn maar burnouts, hartritme stoornissen en andere somatische klachten.
Het is het niet waard. Neem het heft in eigen handen. Heb zoveel buffer achter de hand dat je altijd kunt zeggen: o je wil mij piepelen? Tot ziens.
Vanja
|
|
30
-
09
-
2009
|
10
:
49
uur
Helaas weten deze immorele zakenlieden hoe zij zich de eerste keer al moeten presenteren als '' neem mij aan en ik haal direct het geld binnen''. En helaas voor diegenen die juist nu zouden investeren in de loyale relaties. Want zoals het nu gaat is de directie ubergevoelig voor de immorele groep harde bikkels die wel even de rest zal vertellen dat elke minuut geld kost. Ik denk niet dat de meeste ondernemers nu zullen bezuinigen op wat lijkt ''jonge honden met ambities'' maar juist zullen gaan snijden in de professionals die veel te zacht lijken en de hele dag met gevoelens en raketwetenschappen bezig zijn. Dit is dus niet mijn mening maar meer een citatie:)
Troost, crisis betekend in het grieks: moment van de waarheid. Dus diegene die in de piramide bovenaan staat en daar niet hoort zal al heel snel moeten ondervinden aan dat moment.
Want laten we eerlijk wezen of het nu een immorele hond is of een moraalridder als het bedrijf vanuit de kern gezond is zullen er geen drastische veranderingen plaatsvinden door een ONE-Man actie.
Reinier
|
|
30
-
09
-
2009
|
12
:
12
uur
Sterk he dat grieks, en de geschiedenis herhaalt zich weer eens..
J.W. Hajee
|
|
30
-
09
-
2009
|
14
:
24
uur
Inderdaad Grieks blijft een mooie taal.
Reactie op Vanja: Wat je beschrijft vind ik te triest voor woorden. Het klinkt als bittere ervaringen, als vertwijfeling, maar ook als het door elkaar lopen van begrippen die naar jouw gevoel kennelijk elkaar niet aanvullen.
Ik ben het bepaald niet met je eens dat oog hebben voor de menselijke maat betekent dat je ''soft'' moet zijn. Dat zijn in mijn belevingswereld twee totaal van elkaar verschillende grootheden.
De directie die jij beschrijft heeft weer alleen maar oog voor ''Ikke''. Daar heb ik eerder al over gesproken. Ikke is echter ook eenzaam omdat hij alleen oog heeft voor zichzelf en het eigenbelang. De griekse mythologie, maar ook vele latere sprookjes geven weer hoe, naakt nagestreefd eigenbelang, zich uiteindelijk altijd tegen zichzelf keert.
Juist in een tijd van crisis is het belangrijk om elkaar vast te houden, samenwerkingen te bouwen, en samen naar nieuwe wegen te zoeken. Twee zien immers meer dan 1. En ......dan leer je wie je echte vrienden zijn. Vaak zijn dat overigens degenen waarvan je het aanvankelijk niet zou verwachten omdat ze zich niet opdringen.
Wie nu nog steeds op zoek is naar alleen het eigen gewin neemt het zwaard op en gaat er aan ten onder. Zo simpel is dat.
In een eerdere reactie heb ik al uitgelegd dat je ratten daar moet laten waar ze zitten: in het riool. Eventueel wat gif er bij helpt ook opruimen. Dat gif kan in dit geval zijn om ze domweg te veroordelen tot elkaar. Ratten zonder voer beginnen immers aan elkaar!.
Wij hebben altijd geleerd dat we graag delen. Dan is er namelijk iets te delen! En ... 100% van niets = NUL!. Juist daarom is het zo belangrijk dat je samenwerkingsverbanden smeedt en vervolgens elkaars sterke elementen benut. Wie dat niet snapt is het eigenlijk niet waard ''manager'' genoemd te worden.
Ik geef toe, het vergt wat oefening, en soms moet je als manager bewust kiezen tussen groei van je bedrijf en het er uit gooien van varkens van klanten en het vervangen van die beesten door echte ''clienten en relaties.
Eerlijk gezegd. Ik heb er in de voorbije jaren zo een stuk of 15 uit geknikkerd. Lieden waartegen in ronduit en onomwonden heb gezegd dat ik er niet meer voor werken wil. Lieden met aldtijd een grote mond, haast, vele eisen, en vrvolgens een half jaar je renkening niet betalen. En dt laatste dan tot aan het moment dat ze je weer nodig hebben. Dan rekenen ze af!. Dat is eigenlijk het seintje van: Ik zit weer in de knoei en je moet weer voor me rennen!. Verder zie je dat soort hufters dan nooit. Nou.... dat soort ratten flikkeren wij hier op straat. Die hebben we graag bij de concurrentie. Gaan ze daar de liquiditeit en de werksfeer maar verpesten.
Snap je wat ik bedoel?
Deze discussie is ook op BNR gevoerd. Voor de mensen die het willen terug luisteren hierbij de linkjes (Klik hier)
vanja
|
|
1
-
10
-
2009
|
14
:
04
uur
Eigenlijk ben ik je effe kwijt nu.
Bovendien vindt ik je woordkeuze voor triest niet echt gepast. Met jou '' verbitterd en aggressief'' commentaar kun je inmiddels een boek uitgeven. Dus een ieder mag ook even zijn woordje doen denk ik zo.
Het is geen verbitterdheid het is een omschrijving van bepaalde situaties, real life.
Het onderwerp is jonge immorele managers.
Dat jij hen met ratten vergelijkt moet je zelf weten. Ik zeg alleen maar dat diegene die hen aanneemt er zelf bij is en dat diegenen die niet immoreel zijn lekker moraal verantwoord bezig moeten blijven. Immers het moment van de waarheid komt toch wel.
Ik denk dat jij het onderwerp verward met oude immorele directeurs.
Tip: trek niet zo snel conclusies uit 100 woorden van andermans situatie dat zouden niet-ratten namelijk ook niet zo snel doen?
Maar dat komt denk ik omdat je zelf als niet bevooroordeelde manager spreekt?
O en schrijf nu niet direct weer 8 pagina's man/vrouw.
Reinier
|
|
1
-
10
-
2009
|
15
:
25
uur
er zit wel handel in..
Begin een blad: ''managers ethiek''
of schrijf een boek: Hoe verdrijf je ratten
stuur maar een mailtje als je een uitgever zoekt :)
Ron
|
|
1
-
10
-
2009
|
20
:
17
uur
Vanja je bent toch niet gefustreerd, mensen geven hun mening en wanneer je dat niet bevalt, lees het dan niet, maar kom niet met dit soort zielige reactie aandraven.
Heel veel sterkte in dit soort discussies, je hebt het nodig.
En Hajee blijf rustig je mening geven, ook al begrijpen sommige mensen de clou niet.
Groeten Ron
J.W. Hajee
|
|
2
-
10
-
2009
|
14
:
25
uur
Reinier, ik vind de titel wel een leuke start.
Misschien doe ik het nog wel ook.
Door het rare mengelmoesje aan opgebouwde kennis in mijn hoofd kom ik soms tot conclusies waarbij ik me verbaas dat niet veel meer mensen zien wat ik soms zie.
Ik heb er in veel gevallen nog wel voorbeelden bij waarmee ik lachers op mijn hand krijg. En weet je ... een gulle lach helpt vaak bij het begrijpen van de clou.
Je bent dus uitgever. Kun je ook helpen redigeren?
Tegen vanja wil ik het navolgende zeggen:
Je hebt gelijk, het onderwerp is inderdaad jonge managers. Maar als je je niet afvraagt waarom een ferm aantal van die jongeren zulke ratten worden in hun gedrag, dan los je het probleem nooit op, dan vind je alleen oplossingen voor bestaand ongewenst gedrag. Oplossingen aan het eind van de lijn van constateringen die dan weer tot nieuwe problemen leiden.
Ik probeer nu juist om terug te gaan in de tijd om daar te zoeken naar het hoe en waarom van het ontstaan van dit soort fenomenen. In feite dus een wat meer sociologische aanpak. Dat heeft weinig of niets te maken met man/vrouw relaties en zo meer. Wat dat betreft is het misschien wel tijd voor wat meer e-vrouwcipatie.
Simpel verklaard: Mijn generatie en de generatie baby-boomers voor ons hebben de jeugd veel te veel in de watten gelegd. Wij vonden dat alles maar moest kunnen en krijgen nu de rekening gepresenteerd in de vorm van een ferm aantal zich absoluut immoreel en a-sociaal gedragende jongeren. En zelfs jonge managers vormen qua komaf een doorsnede van de samenleveing en de opvoeding die ze daarin kregen. Ik trek het dus nog een graadje breder ipv smaller.
Om aan de ongewenste uitwassen daarvan een halt aan toe te roepen is het belangrijk te begrijpen wat er van uit historisch en sociologisch perspectief fout gegaan is, en vooral......waarom!. Als je dat kunt doorgronden dan is er misschien een begin van oplossingen zichtbaar, kunnen we de bv nederland misschien een duwtje in de goede richting geven. Dan wordt het op den duur wellicht een beetje minder crimineel op de straat en in de bedrijven en vluchten oudere kapitaalkrachtige gepensioneerden niet langer massaal de grens meer over. Dat ik het gedrag van ''''Ikke'''' vaak ronduit crimineel en a-sociaal vind mag uit de bovenstaande teksten duidelijk zijn. Dat ik van plan ben op een totaal andere wijze als Geert Wilders de boel in beweging te gaan brengen ook!. Iemand moet het doen!. Ik hoop dat ik veel medestanders krijg. Medestanders, ongeacht hun politieke en/of religieuze voorkeur die gewoon nadenken.
Neen beste Vanja, ik denk niet in vakjes van verdeel en heers. Ik denk integraal en in breed perspectief. En ik denk al helemaal niet in man / vrouw verdelingen. Vrouwen zijn fundamenteel anders gericht dan mannen. En dat is maar goed ook. Anders zouden ze elkaar absoluut niet verdragen.
ik heb wel wat adressen en je kan zo een website beginnen.
Zie het als een ieder heeft zijn plek. zolang een organisatie bestaat, heeft het ook recht om te bestaan.
Na verloop van tijd bestaan organisaties ook niet meer en zijn er verschillende factoren aan de hand, faillissement komen niet door niets, soms is het wel jammer maar dan heeft het helaas geen binding meer met de maatschappij of zijn bestaansrecht verloren.
En over ratten: elke organisatie heeft zijn eigen cultuur. Deze ratten zijn voor de een heilzaam, voor de ander een rat. Wat voor de een werkt is voor de ander een don't.
Werk je binnen een organisatie waar deze ratten zich bevinden, is mijn advies, verlaat het schip of verdrijf de ratten.
Ik denk dat we inderdaad ene beetje voorzichtig moeten zijn met generalisaties. Jonge mensen zijn (terecht) nog zeer gevoelig voor de omgeving. ''Goed voorbeeld doet goed volgen'' denk ik.
Ik heb in de praktijk veelvuldig meegemaakt dat jonge mensen open en ondernemend aangenomen werden. Maar dat ze binnen de kortste keren ''mores'' werden geleerd.
Om de vraag die menig man toch wel eens stelt dan eens hardop te zeggen, want dat lijkt een taboe te zijn: hoe zit het bij vrouwen met de ethiek?
Nu de voetbalvrouw onstuitbaar oprukt, aangemoedigd door een even hijgerige commercie..nu getuige het roze boekje van femmetje gevierde types helemaal niets om de liiefde geven, en flirten daarentegen dat is het en dat gebeurt dan kennelijk veel?
Klinkt als: ik zeg wat de datingsites, die denken dat er veel geflirt wordt hier, willen horen.
Bijvoorbeeld, omdat ze er voor betaald wordt. Dat te zeggen. Want dat Nederland modern is, dat beeld moet. ook al worden er hier meer kinderen geboren dan waar ook in europa, ook al is de arbeidsparticipatie terug aan het lopen, ook al vindt geen kansarme man een vrouw: nee, wij zijn ook altijd geemancipeerd en modern en doen van alles. Alleen ga naar de plekken waar je komt, en je treft winkelmeisjes (ook op een festival kan iemand de pr wergens van doen).
Een prima verklaring ware, dat ze gewoon niet zoveel buiten komen. Ze hebben wel vaak huisdieren, een onderschatte factor in dat verband. Mar goed, dat is niet echt een ethiekding.
Misschien een ouder die haar dochter met een kwal ziet thuiskomen die wil reageren? Of een moeder van zo'n festivalPR ding of eentje van iemand in de commercie, toch ook je decollte exploiteren zonder dat het eng wordt, dus ik weet geeneens of ik dat niet ook zou doen; baan die te makkelijk is om waatr te zijn. Mja, dat wordt achter de schermen weer uit en afgerekend ongetwijfeld. Kent u 1 commerciant, ik bedoel kennen? Waar t geld vandaan komt en heengaat?
Wil iemand iets zeggen over de vrouw en ethiek. Een onbehaagde man, die het niet helemaal eens is met al die types die lief naar hem lachen. Misschien is zo'n stip op je voorhoofd iets, dan moet je dat tenminste menen. Kweetnie.
rhp
|
|
12
-
11
-
2010
|
12
:
18
uur
Onder meer in het FD, maar ook op hun website maakt het MKB zich zorgen over krediet. Een eerlijke, hardwerkende ondernemer zou toch niet huis en haard als onderpand aan meoten leveren .. kan dat nu niet anders .. motor van de economie. In (onderstaand) de artikelen wordt overigens stellig ontkend door betrokken partijen als zouden kleinere bedrijven benadeeld worden.
Er zijn andere alternatieven. In bijvoorbeeld de Horeca zien we hoe Heineken café's op de kaart zet, inricht; in ruil voor exclusieve belevering bereid is een hoop te doen. Je zou kunnen stellen, dat Heineken dat niet hoeft te doen en vanzelfsprekend een jarenlang Het werk is als het Merk daarmee op het spel zet. Bier is emotie. De Amstelmannen pluizig. Koninginnedag gezellig.
Ik zeg dit, omdat bedrijven optuigen ook wel eens aftuigen is. Geld lenen op risicovolle markten geen liefdewerk oud papier is. Volgt u me, managers online? Een knuffelig neergezet merk en bloedgevaarlijke leningen waar de bank geschrokken, bleek weggetrokken een straatje voor omgaat combineert vrij slecht.
Het is mooi dat Heineken dat doet. Bijzondere mannen met een goed netwerk -op Ibiza bijvoorbeeld- kunnen zo binnen de kortste keren boven komen drijven. Anders bleven ze zomaar een jongetje, en nu een echte man.
Terwijl dat Heineken, ik wordt niet moe het te herhalen, dit doet tegen hun imagocampagne in. Dus het risico dat ze nemen .. dit valt te prijzen. Ik citeer de Intermediair startersgids ''.. het voortouw in maatschappelijk evrantwoord odnernemen. Of je hett nu over de campagne Enjoy responsibly hebt of onze inzet bij de Aids oplossingen in Afrika, deze blijven niet ONOPGEMERKT IN DE MAATSCHAPPIJ.''
Wat mij veel geholpen heeft is het maken van een Personal Talent Explorer. Dit liet mij mijn sterke talenten inzien maar ik kreeg ook gelijk een beeld hoe ik mijn talenten mogelijk ook ineffectief in zet. Die test heb ik gedaan bij de Roy's Rose BV. www.deroysrose.com en is wat mij betreft een echte aanrader voor jonge managers en HBO'ers!!
