24 augustus 2009 -
Het aantal gevallen van leeftijdsdiscriminatie is sterk gestegen het afgelopen jaar. Volgens Michael Campion, professor Management aan de Purdue University komt dat omdat managers zich teveel laten leiden door negatieve vooroordelen over ouderen en te weinig kijken naar de kennis en ervaring die relevant zijn voor een vrijkomende functie.
Hij stelt dat vooroordelen een natuurlijk mechanisme van de mens zijn; daarmee delen we de wereld om ons heen in en scheppen we orde in de chaos. Het is dus niet zo verrassend dat vooroordelen ook op de werkvloer voorkomen. Ouderen zouden duur zijn, minder goed in staat zijn nieuwe dingen te leren en minder flexibel zijn. Dit blijkt echter niet altijd te kloppen. Ook positieve vooroordelen kloppen overigens ook niet altijd, zo is het nou ook weer niet altijd waar dat ouderen betrouwbaarder zijn dan jongeren.
Bewezen onwaar
Er zijn wel een aantal vooroordelen die pertinent onwaar blijken, zoals keer op keer uit onderzoek blijkt. Zo nemen de werkprestaties niet af als iemand ouder wordt. Bovendien leidt de ervaring van oudere werknemers ertoe dat ze hun werk vaak efficiënter kunnen doen. Ook blijken behulpzamer en collegialer.
Bron:Management Issues
Ik kan gedeeltelijk achter deze stelling staan. Efficiënter zeker, maar een oudere werknemer hoeft per definitie niet altijd duurder te zijn.
Ik heb ongeveer 6 jaar geleden, in mijn vorige werkbare leven, een werknemer van 57 jaar aangenomen. Hij kwam uit de functie van Manager Salarisadministratie en stapte over naar Senior Medewerker Salarisadministratie. Deze bracht veel kennis en ervaring mee en hoefde zo nodig geen Manager meer te zijn. Aangenomen tegen een salaris in lijn met de aangeboden functie. Pakte zaken heel snel en zelfstandig op, zodat ook een veelheid aan werkzaamheden snel gedelegeerd konden worden. Bracht direct stabiliteit binnen de afdeling. Dit was een gouden aanwinst. Iedereen aan te bevelen.
Marty den Boer
RV
|
|
24
-
08
-
2009
|
19
:
51
uur
Je moet natuurlijk ook zelf het karakter en b*llen hebben als manager om een oudere werknemer in dienst te DURVEN nemen die jou in levenservaring en kennis nog een hoop kan leren. Stel je voor dat je nog iets van een seniore collega zou kunnen opsteken. Wat zouden anderen in het bedrijf daar wel niet van denken?
De vraag rijst dan ook:
- Blijf je bang voor je eigen baantje en neem je geen (meer) ervaren mensen aan dan je eigen nivo?
- Sta je er open voor en groei je samen verder of..
Negatieve voor-oordelen..
zijn slechts een bijprodukt van een jong en onervaren ego dat niet wil veranderen, gebaat is bij een status-quo.
Tuurlijk.. is een oudere werknemer duurder. Maar ''do the math yourself'' en kijk eens hoeveel Return On SeniorSalaris Investment je terug kan krijgen doordat je veel kennis en ervaring in een klap in je bedrijf mag verwelkomen. Ennu een seniore medewerker vraagt wel een aanpassing van je huidige management stijl :-) maar dat kun je leren nietwaar?
[Leeftijd] is slechts een sticker, getal die jouw ego op een ander persoon kan plakken om 'm in een hokje te stoppen, en niet te hoeven kijken naar de MENS erachter. Durf te luisteren naar je hart, daar kom je verder mee.
Koos den Dunnen
|
|
24
-
08
-
2009
|
22
:
43
uur
Niet overdrijven. Zoveel oudere werknemers werken er niet. Er zijn gunstige uitzonderingen onder bepaalde voorwaarden: gezondheid en de wil om 'jong te blijven denken'.
Een salarisadministrateur heeft een kantoorbaan. Ga eens in een magazijn staan, de hele dag lopen en sjouwen met een steeds gebrekkiger wordende gezondheid. Of ga de bouw in. Het is slechts weinigen gegeven en die het gegeven is, die werken ook nog. En die gebruiken we graag als voorbeeld. Maar over hoeveel procent hebben we het dan?
De afschaffing van de VUT begrijp ik, de manier waarop niet. De verhoging naar 67 jaar pensioen is jezelf voor de gek houden. Het geld zal uit een ander potje komen maar niet veel zullen het halen (kantoorwerk voor een deel uitgezonderd)
En de wereld verandert snel. Computersystemen die steeds lastiger worden volgen elkaar in snel tempo op. En vanuit eigen ervaring weet ik dat ouderen daar zeer veel moeite mee hebben. Daar waar vroeger een specialist de computer bediende moeten ze steeds meer zelf doen.
Minder werken, afbouwen naar vier dagen per week vanaf je zestigste tot 3 dagen op je 63e tot 2 dagen op je 65e geeft de meeste kans op fit blijven. Dan kun je voordeel hebben van de kennis en ervaring van die mensen.
Maar dan ben je werkgever: wie gaat dat betalen. Want hoe dan ook, een oudere werknemer is niet goedkoop. En minder laten verdienen na een lang en werkzaam leven is onjuist.
Kortom: ik vind deze stelling op zich niet onjuist maar we moeten niet net doen alsof het geen enkel probleem is om alle mensen zoveel langer door te laten werken. Hier had men beter over moeten nadenken. Bovendien is het nergens op gestoeld. Al sedert lange tijd werken mensen slechts tot tussen de 57 jaar (te vroeg) tot en met maximaal 61/62.
De VUT had beter in stand kunnen worden gehouden voor minder werken want 1 ding is zeker, je hersteltijd van werken en een ziekte is langer naarmate je ouder wordt.
Maarten Overhoff
|
|
25
-
08
-
2009
|
13
:
19
uur
Alle generaliserende stellingen zijn per definitie mank; er zijn altijd significante afwijkingen. Ouderen zijn heel vaak efficenter en hoeven helemaal niet duurder te zijn (zie ook de reactie over de oudere die gewoon de conforme beloning voor een lagere functie dan waar hij uit kwam accepteerde). Het probleem zit inderdaad in de emotie van de leidinggevende, die vreest voor de grotere ervaring en een aantasting van zijn of haar leidinggevende positie. Veel van de meestal vigerende 'smoezen' zijn grotere onzin dan die positievrees. Ouderen zijn in mijn ervaring minder vaak ziek (maar wel langer als ze ziek zijn), ouderen staan veel vaker open voor verandering dan wel wordt aangenomen, ouderen hebben er veelal weinig problemen mee om te worden betaald naar rato van de baan die ze gaan vervullen, ouderen zijn vaak langzamer dan jongeren (maar ze maken ook significant minder fouten en hoeven dus ook minder te herstellen). Uiteindelijk passen ouderen heel vaak wel in het team (o.a. omdat ze niet meer de drang hebben om anderen van hun plek te dringen en dus geen 'gevaar' zijn voor anderen. Het wordt dus tijd dat HRM-ers en managers hun ideeën en vooroordelen aanpassen aan een veel positievere realiteit
icnivad
|
|
29
-
08
-
2009
|
10
:
47
uur
De marketing richt zich op jonge mensen (kijk b.v. maar eens naar de reclame) de producten gemaakt door een iets oudere (productie)generatie dan de consument, mag natuurlijk niet vertellen dat hun hippe telefoontje is bedacht door een nog oudere generatie als b.v. een 55+ er. Het hippe is dan weg.
Door de media en films wordt gesteld dat elke innovatie het resultaat is van een briljante student, en niet door de professor die hem dat geleerd heeft. de realiteit leert echter anders.
De marketing doet zijn best om de ontwikkelaars weg te houden bij de doelgroep, respect verdiendende creatieve ouderen worden weggezet als suffige vergeetachtige schildpadden, waarvan de marketing door 'branding' het imago heeft weggezogen.
Ik ken geen ouderen, iedereen is (leef)tijdsloos, en voelt zich bij voorkeur 18. Met ouderdom komen gebreken, met jeugd ongelukken.
Christian
|
|
12
-
01
-
2010
|
12
:
55
uur
Ik - academicus van 63 jaar - ben zonet afgewezen voor een functie die mij om het lijf leek te zijn geschreven! Toch kan ik de werkgever geen ongelijk geven. Om een dure persoon in dienst te nemen, die slechts 2 jaar voor zijn pensioen te gaan heeft is niet lonend. In het desbetreffende geval komt er wellicht een andere oplossing met deze werkgever, maar de principe blijft overeind. Een werkgever is geen filantropische instellingen...
