19 augustus 2009 -
Te weinig delegeren, te onzichtbaar zijn of juist overdreven zorgzaamheid voor de medewerkers zijn de grootste valkuilen voor managers. Tweederde van de Nederlandse managers scoren volgens hun ondergeschikten onvoldoende op deze onderdelen waardoor werknemers onvoldoende waardering krijgen.
Tot die harde conclusie komt VOV Consultancy na onderzoek onder ruim 1.000 managers en werknemers
Veranderangst Maar niet alleen de manager is er de oorzaak van dat het werk niet altijd soepel verloopt en dat er kansen blijven liggen. Van de Nederlandse werknemers is 40 procent niet gemotiveerd genoeg. De helft van de werknemers laat bovendien kansen liggen in de eigen verantwoordelijkheid. Mensen beperken zich te veel, omdat ze denken dat het aan de ander of aan de organisatie ligt, stellen de onderzoekers. Ook durven werknemers niet te veranderen.
Zelfinzicht en coaching
"Het gebrek aan erkenning en waardering door managers is het grootste gemis," stelt onderzoeker Rob van Dijk. "In de gezondheidszorg speelt dit bijvoorbeeld heel sterk. Het proces is steeds meer productiegericht, terwijl de mensen om wie het gaat vaak veel meer behoefte hebben aan een moment van contact, van waardering en aandacht. Een beetje aandacht is juist in tijden van reorganisaties nodig. Veel mensen doen hun stinkende best om aan de verwachtingen te voldoen, maar hun manager praat op een ander niveau en kijkt vaak alleen naar de afgesproken doelstellingen." Zelfinzicht en coaching kunnen volgens de onderzoekers helpen om een betere leidinggevende te worden.
Rob van Dijk verdient een compliment, zeker wat hij over de gezondheidzorg verteld.
Managers zijn bang om zaken uit handen te geven, de controle te verliezen, wat juist wijst op onbrekende vaardigheden bij die managers. Bij die bedrijven zie je de motivatie verminderen bij de werknemers.
De zorg is nog erger, want waarom ging je toch ook weer de verpleging in?
Zeker niet om allerlei formulieren in te vullen, lijsten in de computer bijhouden en erger nog, je krijgt tegenwoordig van te voren door hoeveel tijd je mag besteden aan een patiënt. Of heet dat nu klant, lezende de jaarverslagen, dan weet ik zeker dat je daar niet op het gezegde “de klant is koning” kan rekenen. De managers die geen enkele weet hebben waarom werknemers het beroep verzorging gekozen hebben. De thuiszorg, die zich meer zorg maakte om de behuizing van henzelf, dan om het werk van hun werknemers. Daar zag je het geld verdwijnen aan de salarissen van de manager en zeker aan hun inrichting van de kantoorgebouwen, dus we verlagen de normen en nemen mensen zonder de noodzakelijke diploma maar aan als alfa hulpen.
Je denk dat kan toch niet meer in 2009, ja dus. Mensen als Rob van Dijk blijven we nodig houden om ons wakker te schudden en eindelijk eens weer te komen tot goede bedrijfsvoering ter glorie van al het personeel, wat dan gemotiveerd weer gewoon normaal kan werken.
